Аллоҳ отамнинг умрларини узоқ қилсин! Молларига барака берсин. Туғилганимдан бошлаб мени қўлларидан келганча ҳеч нарсага зориқтирмай ўстирдилар. Етмаганига ҳозиргача харажатларимни ўзлари кўтарадилар. Ҳозир 40 ёшдаман. Ҳозиргача зиёратларига келсам, мен уларга беришимнинг ўрнига дарров чўнтакларига қўл солиб, харажатларимга етадиган миқдордаги пулни қўлимга тутқазадилар. “Дадажон, ёшлигимда мени керагидан ортиқ таъминлаб қўйган эдингиз, энди пул бериш менинг навбатим” десам “Қизим, мен бу пулларни гўримга олиб кетармидим, олақол энди, сенга берсам, Аллоҳ менинг молимга барака беради” деб олмаганимга қўймайдилар. Бундан ташқари неваралари билан кўришга борсам, уларнинг ҳам чўнтакларига пул солиб қўядилар. Менга берганингиз ҳаммамизга етади десам ҳам кўнмайдилар. “Булар ҳам бир яйрашсин, музқаймоқ олиб ейишар” деб кулиб қўядилар.
Ҳа, оталар фарзадлари учун пул тугул, жонларини ҳам ўйлаб ўтирмай беришга тайёр бўлишар экан. Аллоҳ бахтимизга оталаримизни саломат қилсин!
Доктор Абдуллоҳ Муҳаммад Абдулмуътининг
"Фарзанд тарбиясида 700 та сабоқ" китобидан
Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Камронбек Ислом таржимаси.
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Қуёш чиққан куннинг энг яхшиси жума кунидир. Одам шу куни яратилди. У шу куни жаннатга киритилди. У шу куни жаннатдан чиқарилди. Қиёмат куни ҳам фақатгина жума куни қоим бўлур", дедилар (Имом Термизий ривояти).