28 Ноябр, 2024, 27 Жумадул аввал, 1446
28 Ноябр, 2024, 27 Жумадул аввал, 1446
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Расулуллоҳнинг ﷺ оламларга раҳмат экани бир жиҳатдан у зотнинг ҳар бир ишларида инсоният учун улкан фойда борлигини англатади. Ибрат назари билан боқажак одам Ислом уммати вакили бўлса, у учун Расулуллоҳ ﷺ тамомила ўрнак бўлади. Зеро, иймоннинг тақазоси ҳам шу!
Расуллуллоҳни ﷺ ўзи учун юксак намуна дея бу гапини иймон билан тасдиқ этган киши учун у зотнинг уйқудан уйғонишларидан тортиб барча кунлик ишларида ҳам буюк ҳикмат бўлади. Расулуллоҳнинг ﷺ феъллари шаръан эътиборли эканидан шариатда унга алоҳида суннат деган ҳукм жорий бўлди. Тўғри, биз кунлик такрорланадиган ишларни баъзида суннат ёки мустаҳаб эканини билмаган ҳолда ё унутиб қилишимиз мумкин. Айни вақтда бу ишларни фойдали деб ҳисоблагани учун қиладиган кишилар ҳам йўқ эмас. Аслини олганда мусулмон қандай йўл тутиши керак?! Қандай ният қилса, амалига ажр олади?! Бу икки саволга бериладиган ягона жавоб: Аллоҳ ва Расулига иймон келтирган мўъмин Расулуллоҳга иқтидо қилиши зарур. Чунки бу Аллоҳга бўлган муҳаббатнинг шарти ҳамда нажот калитидир. Расулуллоҳга ﷺ иқтидо қилиш замон ва макон танламайди. У зот вафот этган бўлсалар ҳам Муҳаммад мустафо соллаллоҳу алайҳи васалламнинг кўрсатмаларига амал қилиш, суннатларига астойдил эргашиш орқали иқтидо маъноси юзага чиқаверади.
Одатда, одам кунини уйқудан уйғониш билан бошлайди. Турган заҳоти юзни ювиб, оғизни чайиб ва шу каби бошқа ишларни эл қатори бажариш ҳам мумкин. Лекин! Келинг, Ислом аталмиш шарафли байроқ остида турган шахс сифатида фикр юритиб кўрамиз: шу вақтда Расулуллоҳ ﷺ нималар қилган эканлар:
- Уйқу дангасалиги ва уйқу асоратини қўл билан ююздан артмоқ
Бу орқали уйқунинг таъсирини кетказишни ният қилардилар
Имом Нававий ва ибн Ҳажар роҳимаҳуллоҳ бунинг суннат эканига қуйидаги ҳадисни келтирганлар:
«Расулуллоҳ ﷺ уйғониб, ўтирдилар ва юзларини ишқалаб уйқуни артдилар». (Имом Муслим ривояти).
Демак, бу жараён уйқу таъсири тезроқ тарқалишига ёрдам берар экан. Уйқудан уйғонган одам қўли билан юзларини артиб, баданини ишқаласа, тананинг фаоллиги ортиб, ётоқдан туриши осон кечади. Биз биринчи рақам остида келтирганимиз мазкур ҳадис сиртдан уйқудан турган одам қўлини уч маротаба ювмасдан туриб, идишга қўл урмаслиги борасидаги ҳадис билан ўзаро зиддек кўринади. Аммо аслида ундай хулоса қилишга шошилмаслик зарур! Чунки мутақаддим ва мутааххир уламолар идишга ювиқсиз қўлни солишдан қайтариқ ривоят қилинган ҳадисдаги наҳйга амал қилмасликка макруҳи танзиҳий ҳукмини берганлар. Соддароқ қилиб айтганда, уйқудан турган кишининг қўлида нажосат бўлмаса, унинг қўлидаги бир нав нопоклик нажосат ҳисобланмайди. Шунинг учун ҳам уйқудан уйғонган киши биринчи ҳадисга амал қилиб, юз-кўзларини ишқашининг зарари йўқ.
- Дуо қилиш. «Бизларга руҳимизни олганидан кейин қайта ҳаёт бахш этган Аллоҳга ҳамдлар бўлсин. Қайта тирилиб бориш унинг ҳузуригадир» (Имом Бухорий ривояти).
Дуо ибодат бўлиб, банда Раббисига нақадар муҳтож, нотавон эканини изҳор қилади. Дуо баъзилар тушунгани каби фақат сўровларни тақдим қилиш эмас. Бу жараён талаб деб аталади. Унда на руҳ бўлади ва на зорланиш. Дуо эса ихлос, тазарруъ, ожизлик изҳори каби муҳим нуқталарни ўз ичига қамраб олиши баробарида дуо қилаётган мўъмин киши дуосининг қабул бўлишидан умидвор ҳамда рад этилишидан қўрқиб. Уйқудан эсон-омон туриб олган киши ҳам, тавба қилиш учун берилган яна бир имконият, солиҳ амалларни қўлга киритиш фурсатини тақдим этгани учун Раббисига ҳар қанча ҳамд айтса ҳам кам. Қандай дуо қилишни эса Расулуллоҳнинг ﷺ суннатларидан ўрганиб оламиз:
- Мисвок тутиш. «Расулуллоҳ тунда уйқудан турганларида оғизларини мисвок билан тозалар эдилар» (Муттафақун алайҳ).
Инсон уйқудан турган пайти оғиз бўшлиғидан ноҳуш ҳид тарқалиши кузатилади. Бу эса одамнинг дилини ҳира қиладиган ҳолатдир. Бу муаммога ечим ўлароқ шариатда мисвок таклиф қилинмоқда. Ҳозирги кунда тиш пасталаридан фойдаланиш оммалашди. Бироқ, бу мисвакни қўйиб, фақат тиш пасталаридан фойдаланиш керак жегани эмас. Сабаби мисвок табиий восита ва унинг таркибида кўплаб фойдали кимёвий моддалар борки, уларнинг ҳаммасини инсон қўли билан бир ўринда жамлаш имкониз. Аллоҳ таоло бандаларига раҳмат злароқ табиат бағрида арок дарахтини яратди. Унинг томирлари мисвок сифатида ишлатиладиган бўлди. Расулуллоҳга ﷺ суюкли бўлган амаллар орасида машҳури мисвок ишлатишдир. Мисвокнинг аҳамияти камайиб кетмаслиги учун ундан мунтазам фойдаланиб туришимиз ҳамда фарзандларимизни ҳам бунга одатлантиришимиз керак. Шу тариқа ҳам суннатга эргашган ҳам суннатнинг барҳаётлигига ҳисса қўшган бўламиз. Бу иккиси ҳам улкан иноятдир!
- Бурунни қоқиш. У зот ﷺ айтадилар: «Сизлардан бирортангиз уйқудан турса, бурнини уч марта қоқиб ташласин, зеро шайтон унинг димоғи тунаган бўлади» (Муттафақун алайҳ).
Шайтон қандай қилиб инсоннинг бурнида тунаб қолишини билиш, Одам боласининг тоқати ва ақли етмайдиган масаладир. Расулуллоҳ айтдиларми, демак, мўъмин одам бу хабарни сўзсиз қабул қилади. Бу жиҳати тушунарли бўлди. Энди бошқа бир тарафдан олиб қаралса, шайтоннинг душман экани Қуръон ва ҳадисда келган. Унинг ҳам ўз лашкари бор. Биз уларни кўрмасак ҳам уларда бизни кўра олиш хусусияти мавжуд. Ҳаётда душманингиз бўлса, у нима қилади? Пайт пойлайди! Албатта, уйқу ҳам душман учун қулай фурсат ҳисобланади. Демак, душманнинг бу сафарги найрангги бизнинг бурнимизда тунаши экан.
- Қўлларни уч марта ювиш. У зот ﷺ айтадилар: «Сизлардан бирингиз уйқудан турса, идишга қўл солмасдан қўлларини 3 марта ювсин»
Бу ҳадисга доир мубоҳасани мухтасар тарзда юқорида тақдим этдик.
Хулоса қилиб айтиш мумкинки, биз мусулмон ўлароқ Расулуллоҳнинг ﷺ суннатларига мукаммал ҳолда амал қиладиган бўлсак, У зотнинг итобларига қолмай, аксинча нажот топганлардан бўламиз.
Зокир Алихон,
Тошкент ислом институти талабаси
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Сизни кимдир хафа қилганида ёки нимадандир маҳзун бўлганингизда ё ёлғизланиб қолганингизда ҳеч йиғлаганмисиз?
Бошингизга оғир синов тушганда, ғамга ботганингизда, оилангиз нотинч ёки фарзандларингиз билан боғлиқ муаммо бўлганда қандай қилиб муаммодан чиқишни билмай қолганмисиз?
Бундай вазиятдан қутулиш учун нима қилгансиз?
Кунларнинг бирида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бир ўзлари якка ҳолда ўтириб, йиғлар эдилар. У зот алайҳиссалом оғир вазиятга гўёки чорасиз бир ҳолатга тушиб қолгандек ўзларини ҳис қилардилар. Шу пайт Аллоҳ таоло ушбу оятни нозил қилди:
﴿وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُنْ مِنَ السَّاجِدِينَ وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ﴾
“Албатта, Биз уларнинг айтаётганларидан сенинг дилинг сиқилишини яхши билурмиз. Бас, Роббинг ҳамди ила тасбиҳ айт ва сажда қилгувчилардан бўл. Ва сенга аниқ нарса (ўлим) келгунича Роббингга ибодат қил” (Ҳижр сураси, 97-99-оятлар).
Ушбу оятда Аллоҳ таоло: “Эй Муҳаммад алайҳиссалом мушрикларнинг масхара қилаётганлари, келтираётган ширклари сизнинг қалбингизни маҳзун этаётганини билиб, кўриб турибман”, деб айтмоқда.
Аллоҳ таоло оятнинг давомида Ўз Расулига озор бераётган нарсалардан қутулиш йўлини ўргатди, бу оят Набий алайҳиссаломнинг қалбларига таскинлик берди.
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламга бир муддат ваҳий тушмай қолди, у зот соллаллоҳу алайҳи васаллам маҳзун бўлдилар. Мушриклар “Муҳаммаднинг Роббиси унга ғазаб қилди, уни тарк этди”, деб гап тарқатдилар. Шунда Аллоҳ таоло ушбу оятни нозил қилди:
“Чошгоҳ билан қасам. Сукунатга чўмган тун билан қасам. Роббинг сени тарк қилгани йўқ, сенга ғазаб ҳам қилгани йўқ” (Зуҳо сураси, 1-3-оятлар).
Аллоҳ таоло зуҳо ва тун билан қасам ичиб “Ўз Пайғамбари Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга ғазаб қилмаганини ва у зотни тарк этмаганини ҳам” маълум қилди.
Ҳа, Аллоҳ таоло Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга ҳамиша Ўзи нусрат берган, доимо ҳар қандай қийинчиликлардан чиқиш йўлини кўрсатган, асло ўз ҳолларига ташлаб қўймаган. Бу оятлар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг қалбларида умид учқунларини пайдо қилди.
Умид сабабли эзилган, қайғуга ботган қалб шифо топа бошлайди. Демак, мусибатга учраган банда билиши керак бўлган нарсаларнинг энг биринчиси шуки – Роббимиз бизни ҳеч қачон тарк этмайди, ўз ҳолимизга ҳам ташлаб қўймайди. У доимо биз билан бирга.
Аллоҳ таоло Зуҳо сурасининг давомида бундай марҳамат қилди:
“Ва албатта охират сен учун бу дунёдан яхшидир” (Зуҳо сураси, 4-оят).
Бу оят ҳар бир мўмин банда учун Қодир Аллоҳдан буюк инъомдир.
Бу оят қалбдаги сўнган умидни уйғотади.
Бу оятда Аллоҳ таоло: “Эй бандам, бу дунёда сенга етган ҳар қандай оғир мусибат, синов ҳам, сени ташвишга солаётган бу қийинчиликлар ҳам ўткинчи, ҳар қандай албатта муаммо ҳал бўлади. Лекин охират ва ундаги мукофотлар бу дунёдан яхшидир”, деб марҳамат қилмоқда. Унутманг! Бир қийинчиликнинг ортидан албатта икки енгиллик келади.
Аллоҳ таоло оятнинг давомида яна бундай марҳамат қилади:
“Ва тезда Роббинг сенга ато қилур ва сен рози бўлурсан” (Зуҳо сураси, 5-оят).
Аллоҳ таоло бу дунёда ҳам, охиратда ҳам шу қадар кўп неъматларини берадики банда улардан рози бўлади. Шикоятга ҳам, яна қўшимчага ҳам асло ўрин қолмайди. Чунки Роббингиз сизга тайёрлаб қўйган нарсалар сиз учун фақат яхшилик ва хурсандчилик бўлади.
Шундай экан, бирор мусибатга учрасангиз асло маҳзун бўлманг, ғамга ботманг! Аллоҳ таолодан яхшиликларни умид қилинг. Аллоҳ таолонинг сизга берадиган жуда кўп мукофотлари бор. Уларни кўрганингизда бениҳоя бахтиёр бўласиз...
“У сени етим топиб жойлаб қўймадими?”
“Ва У сени ҳайрон ҳолда топиб, ҳидоятга бошламадими?”
“Ва У сени камбағал ҳолда топиб, бой қилмадими?”
“Аммо етимга қаҳр қилмагин”.
“Ва аммо «соил»га зажр қилма”.
“Ва аммо Роббингнинг берган неъмати ҳақида сўзла” (Зуҳо сураси, 6-11-оятлар).
Даврон НУРМУҲАММАД
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа 