– Юртингизда ташкил этилган “Ислом тинчлик ва эзгулик дини” мавзусидаги анжуманнинг барча иштирокчиларини тарихий воқеа билан чин дилдан қутлайман.
Олим сифатида ёшларга, ушбу анжуманни кузатиб борган соғлом фикрли кишиларга айтар сўзим шуки, мутаассиб фикрларга эргашаётганлар билиб қўйсин, ислом – эзгулик дини. У ҳеч қачон қон тўкишга, зўравонлик қилишга ундамайди. Муқаддас ислом номидан амалга оширилаётган хунрезликларнинг буюртмачилари мўминлардан эмас.
Ислом маърифатини, унинг инсонпарварлик ғояларини, бағрикенглик борасидаги тавсияларини ўрганмоқчи бўлганлар, бузғунчи тоифаларнинг етакчиларига эмас, соф тафсирга, Расулимиз саллолоҳу алайҳи васалламнинг суннатларига таянган ҳолда сабоқ бераётган, бирор-бир юртда фитнага ёки ихтилофларга сабаб бўлмаган, ҳур фикрли олимларимизнинг фикрларига эътибор қаратсинлар. Чунки, мутаассиб фикрларга қўшилишнинг оқибати яхшилик билан тугамайди. Ким динда чуқур кетса, у адашади.
Aллоҳ таоло Ўзининг каломи Қуръоннинг “Қурайш” сурасида, Қурайш қабиласига тинчлик, омонлик бергани ва Ислом динининг муҳаббатга ва саломатликка чорлаши ҳақида хабар берган.
Ислом номидан интернет орқали тарқатилаётган фитналардан ўз юртингиз уламоларининг фатволарига таянган, оқилона панд-насиҳатларидан баҳраманд бўлган ҳолда ёндашсангиз, омонда бўласиз. Бугунги анжуманда ҳам, бундан кейин ҳам соғлом фикрли ислом уламолари интернетдаги мутаассибларнинг фикрлари хато ва асоссиз эканини бот-бот такрорлайди.
Жаҳондаги бир қанча мамлакатларни катта ташвишларга солаётган бу фитналарга куч билан эмас, маърифий ёндашув билан ечим топишни таклиф этган Ўзбекистон Президентининг барча чақириқларини биз олимлар бир овоздан қўллаб-қувватлаймиз. Бир сўз билан айтганда, бу чақириқ фақат ислом уммати учун эмас, балки бутун башарият учун нажот садосидир.
Н.Усмонова,
ЎзА
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Хоҳ яланглик-саҳрода бўлсин, хоҳ пана жойда, ҳожат чиқараётиб сўзлашиш ва зикр қилиш макруҳдир. Фақат зарурат юзасидан рухсат берилган. Баъзи соҳибларимизнинг фикрича, акса урса, ҳамд айтилмайди, акса уриб, ҳамд айтганга жавоб берилмайди, саломга алик олинмайди, муаззинга ижобат қилинмайди. Чунки бу ҳолатида мусулмон киши жавобга мустаҳиқ эмас. Жавоб бериши макруҳ ҳисобланади. Аммо ҳаром эмас. Лекин акса урганида тилини қимирлатмасдан, қалби билан ҳамд айтса, зарари йўқ. Шунингдек, жимоъ пайтида ҳам айтиш безарардир.
Муҳожир ибн Қунфуз розияллоҳу анҳу ривоят қилиб айтадилар:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳузурларига борсам, у зот бавл қилаётган эканлар. Салом бердим, у зот таҳорат қилиб бўлгунларича жавоб бермадилар. Сўнг менга узр айтиб: «Аллоҳни нопок ёки таҳоратсиз ҳолда зикр қилишни хушламадим», дедилар».
Абу Довуд, Насаий ва Ибн Можалар саҳиҳ иснод билан ривоят қилишган.
Соҳибларимиз айтишади: «Ҳожатда ўтирган кишига салом бериш макруҳдир. Мабодо, салом берилса, жавоби шарт эмас».
Имом Нававийнинг «Ал-Азкор» китобидан