Бутунжаҳон мусулмон уламолари уюшмаси раиси, Доха динлараро мулоқот маркази раиси Шайх Али Муҳйиддин Қорадоғий қуйидаги фикрларни билди:
– Ўзбекистон азалдан исломнинг қуббаси бўлиб келган. Юртингиздан Имом Бухорий, Имом Термизий, Имом Мотуридий, Хоразмий, Ибн Сино каби дин ва дунё илм-фани ривожига улкан ҳисса қўшган олимлар етишиб чиққан.
Ўзбекистонга эзгу мақсад билан, мусулмон уммати учун хайрли бўлган халқаро анжуман сабаб келиб турганимдан жуда мамнунман. Ислом динига, мусулмон умматига бўлган юксак ҳурмат ва эҳтироми учун Президентингиз Шавкат Мирзиёев Жаноби Олийларига миннатдорлик билдирамиз.
Ўзбекистонда ислом маърифатини, унинг инсонпарварлик моҳиятини, англашга, бундай муҳим ғояларни ёшларга англатишга қаратилган сиёсатнинг қай даражада қатъий давом этаётганига мана шу анжуман яққол мисол бўла олади.
Бугунги Ўзбекистон ўз ислоҳотлари билан жаҳон ҳамжамиятида улкан хайрихоҳлик уйғотмоқда. Унинг сабабчиси эса Президент Шавкат Мирзиёев Жаноби Олийларидир. У кишининг бу ҳаракатлари замирида мамлакат фаровонлиги ва халқ манфаатлари ётганига ҳеч ким шубҳа қилмайди. Шу билан бирга, бу сиёсат муқаддас ислом динини исломофобиядан ҳимоя қилишга ҳам қаратилгандир. Ислом мудом яхши амалларни бажаришга чақиради. Бу чақириққа лаббай, деб жавоб бераётган бу диёрни мен жуда яхши кўраман.
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Одамларда турли хил қизиқиш бўлади. Бир одам замонасида қанча улуғ зот бўлса, ҳаммасининг ҳузурига бориб, «агар эртага охирги кунингиз экани маълум бўлса, ўша кунда қандай амал қиласиз?» деб сўрарди. Бу одамнинг мақсади Аллоҳнинг валийлари наздидаги савоби энг кўп ва нажотга сабаб бўладиган амални билиш эди. Шундай қилиб, турли хил одамларнинг олдига бориб, шу саволни бериб юрди. Ўша пайтдаги машҳур муҳаддис Абдурраҳмон ибн Абу Нуъайм раҳматуллоҳи алайҳ ҳузурларига ҳам борди ва у кишидан ҳам шу саволни сўради: «Агар сизга эртага вафот этишингиз маълум бўлса, бугун қандай амал қилган бўлар эдингиз?»
Абдурраҳмон ибн Абу Нуъайм раҳматуллоҳи алайҳ шундай деб жавоб бердилар: «Менинг ҳар куни қиладиган амалим бор, ўшани қиламан. Унга бирорта амал қўша олмайман. Чунки вақтларимни шундай тартиблаб олганманки, гўё ҳар бир кун менинг энг охирги кунимдир. Эрталабдан кечгача ҳаётимни шундай тартибга солганманки, гўё бугун ҳаётимнинг охирги куни ва мен қайси амални қилишим керак бўлса, ўша амални қиляпман».
«Насиҳатлар гулдастаси» китобидан