Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Бир қиз айтади:
«Ҳайз кунларида ғалати маҳзун, тушкун ҳолатга тушардим. Гўёки ҳаётимдаги барча яхшиликлар бирдан тўхтаб қолгандек. Намоз йўқ, рўза йўқ, ҳаттоки Қуръонга қўл теккизиш ҳам йўқ. Ана шу кунларда бошқа кунларга нисбатан шайтон мен билан кўпроқ ўйнашиб, васваса қила бошларди.
Беҳад қийинчиликлардан кейин Аллоҳ мени бир ажойиб ишга илҳомлантирди. Ўзимга ўзим дедим: «Модомики ҳайз сени баъзи ибодатлардан тўсаётган экан, кел, қараб кўрайлик-чи, ҳайз вақтида ҳам қилиш мумкин бўлган ибодатлар бормикан?».
Қўлимга қоғоз-қалам олиб, ҳайз ҳолатида ҳам адо этиш мумкин бўлган ибодатларни ёза бошладим. Кўрингки, бажариш жоиз бўлган элликка яқин ибодатлар бор экан. Уларнинг бошида тасбеҳ, Аллоҳни зикр қилиш турса, охирида рўзадорларга таом тайёрлаб, улар оладиган савобларга шерик бўлиш турар эди. Шундан кейин ҳайз даврида пайдо бўладиган қайғуларим чекина бошлади. Ўзим яхши кўрадиган ибодатлар билан машғул бўлдим. Шайтон менга таъсир қилишига фурсат қолдирмадим. Натижада биратўла ҳам шайтонни, ҳам қайғуларимни енгганим учун хурсанд эдим. Бу ғояни бошқа дугоналаримга ҳам айтдим. Бу услуб уларга ҳам маъқул келиб, синаб кўришди. Улар ҳам мен каби кўп яхшиликларга эга бўлишди. Шунинг учун қизларнинг ҳайз давридаги қайғуларини енгишга ёрдам берадиган мулоҳазаларни интернетга жойлашни режалаштирдик. Бу мулоҳазалар бир-биридан ажойиб юзлаб ғоялар ва ҳайз даврида ҳам қилиш мумкин бўлган жисмоний ишларни ўз ичига олган эди».
Яна бир қиз айтади:
«Ҳайзга боғлиқ сиқилишлар ва муаммолар борлигини билган пайтимда ана шу вақт учун хос жисмоний ишлар, хос таомлар, махсус ичимликлар, махсус учрашувларни белгилаб қўйдим, шунингдек, намоз, рўза ва Қуръон тиловати ўрнига ҳам махсус ибодатларни тайин қилиб қўйдим. Шундай қилиб, садақа қилиш учун, сингилчамга бирор яхши нарсани ўргатиш учун ҳам вақт ажрата олдим. Ана шу кунларим учун яхши китоблар, ҳикояларни ҳам йиғиб қўядиган бўлдим. Шундай қилиб, қайғули кунларим бахтли ва шодон кунларга ўзгарди».
Яна бир қиз айтади:
«Авваллари ҳайз пайтида душ қабул қилишни нотўғри иш деб билардим. Шунинг учун ҳайзли кунларимда душ қабул қилишдан ўзимни жуда эҳтиёт қилар, ўша кунларни мутлақо ювинмай ўтказар эдим. Шунинг учун ўзимдан келаётган нохуш ҳидни, ҳаттоки ўзимни ҳам ёқтирмасдим. Ювинганимдан кейингина ўзимни яхши ҳис қила бошлардим. Ҳайз даврида ювиниш соғлиқ учун фойдали эканини билгунимча неча йиллар давомида қийналиб юрдим. Бу ҳақда билганимда эса жуда хурсанд бўлиб, эҳтиёткорлик билан синаб кўрдим, ҳақиқатда ҳам жуда фойдали экан. Шундай қилиб, ҳайз даврида ҳам ғусл қилиш неъматидан фойдаланадиган бўлдим».
Энди ушбу саволга жавоб беринг:
Ҳайз даврида сизни нималар кўпроқ безовта қилади? Уларни қандай қилиб енгишингиз мумкин? Сизнинг ҳайз даврида қайғуларни енгиш учун ғайрат билан қиладиган ишларингиз борми?
Абдуллоҳ Абдулмуътий, Ҳуда Саъид Баҳлулнинг
“Қулоғим сенда қизим” китобидан Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Абдулҳамид Умаралиев таржимаси.
Бир ўғил кекса онасини ресторанга овқатланишга олиб борди. У анча қувватдан қолгани учун қўлларидан овқат тушиб кийимини ифлос қилар эди. Бу ҳолатни кўрганлар онахонга жирканиб қарашарди. Лекин ўғил бунга эътибор қилмас, онасини эҳтиром қилишда давом этарди.
Овқатланиб бўлгач, ўғил онасининг кўйлагини тозалаб қўйди. Ўтирганларнинг ҳаммаси буни жим кузатишди. Она бола секин эшик томонга юраётганида бир ёши улуғ одам ўғилни чақириб: “Ҳеч нарса қолдирмадингми?” деб сўради. Шунда ўғил: “Йўқ ҳамма нарсани олдим”, деди. Ёши катта одам: “Сиз ҳозир барча ўғил фарзандлар учун дарс, оналар учун умид қолдириб кетдингиз”, деб жавоб қилди.
Ҳозир онангиз ҳаётми? Унинг қадрига етинг, эъзозланг! Кейин армон бўлиб қолмасин! Бу оламни тарк этсалар, бу дақиқалар армон бўлиб қолишини, унутманг.
Акбаршоҳ Расулов таржимаси