Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Др. Умар Абдул Кафий ёзади: “Бир муаллима билан ғаройиб бир воқеа бўлган экан. Ҳикоя қаҳрамони бундай дейди:
“Мадраса масжидини жиҳозлаш ва кондиционер ўрнатиш учун ҳамкасбларимдан оз-оздан пул йиғардим. Доимий равишда уларга буни савобли ва яхши амал эканлигини эслатардим, ҳар сафар озгина озгинадан пул йиғиларди ва бу ишлар тахминан бир ой давом этди.
Бир куни ҳамкасбларимдан бири: “Ҳар доим пул сўрайверасанми, безиб кетдик”, деди. Мен эса: “Валлоҳи, бу яхши амал ва садақа жаннат эшигининг калити. Бир сўм билан бўлса ҳам садақа қил”, дедим.
Шунда у: “Сенга бир сўм берсам бўлдими, бошқа безовта қилмасликка ваъда берасанми?” деди. Мен эса: “Ҳа”, деб жавоб бердим. Шунда ўша ўқитувчи ўз сумкасидан бир сўм пул олиб, менга зарда қилган ҳолда, ғазаб билан пулни улоқтирди.
Пул йиғиш ишларини мадрасадан ташқарида яқинларим ва дугоналаримдан сўраб давом эттирдим ва Аллоҳнинг марҳамати билан етарлича пул тўпладим. Бу пул билан мадраса масжидини жиҳозладик ва кондиционер ҳам ўрнатдик.
Аллоҳдан бошқа илоҳ йўқлигига қасамки, сотиб олинган нарсалар ҳисоб варағи келганида, йиғилган маблағдан атиги бир сўм ортиқча чиқиб қолди. Шу ортиқча пулни мени безовта қилишда айблаган ўша ҳамкасбимга қайтардим. Шунда кўнглимда Аллоҳ унинг садақасини қабул қилмагани ҳақида ўй пайдо бўлди.
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам садақа муҳтожга етиб боришидан олдин, Аллоҳнинг ҳузурига етиб бориши ҳақида айтганлар. Шунинг учун Оиша онамиз доимо қиладиган садақаларини хушбўйлантириб қўяр эдилар ва у Аллоҳнинг қўлига тушишини айтар эдилар.
Ҳамкасбим садақани чин юракдан эмас, ғазаб ва менсимасдан бергани учун Аллоҳ уни қабул қилмади ва ўша пул ўз эгасига қайтди.
Одамнинг икки ўғли Ҳобил ва Қобилнинг қурбонликлари ҳақидаги ҳикояда Аллоҳ бундай деган: “Ва уларга Одамнинг икки ўғлининг ҳақиқий ҳикоясини айтиб бер. Икковлари қурбонлик қилган эдилар, бири (тақводорнинг) қурбонлиги қабул қилинди, иккинчисининг қурбонлиги эса қабул қилинмади. У шунда: “Сени албатта ўлдираман”, деди. У эса: “Албатта Аллоҳ тақводорлардангина қабул қилади”, деди” (Моида сураси, 27-оят).
Аллоҳ садақасини қабул қилган одам бахтиёрдир, чунки бу унинг тақводорлигига Аллоҳ томонидан берилган гувоҳликдир”.
Ҳомиджон домла ИШМАТБЕКОВ
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Абу Саид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким: «Розийту биллаҳи Роббан ва бил Ислами дийнан ва би Муҳаммадин соллаллоҳу алайҳи васаллама Росула», деса, унга жаннат вожиб бўлади», дедилар (Абу Довуд ривояти).
Маъноси: Аллоҳни Роббим деб, Исломни диним деб, Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламни расул деб рози бўлдим.
* * *
Абу Дардо розияллоҳу анҳу айтадилар: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Роббингиз ҳузурида амалларнинг яхшиси, даражангизни баланд қилувчиси, пул ва олтинларни инфоқ қилишдан афзалроқ бўлган ва душманингизга йўлиқиб, унинг бўйнига қилич уришдан ҳам яхши нарсани айтайми?» дедилар. Саҳобалар: «Айтинг», дейишди. Шунда Расулуллоҳ: «Аллоҳни зикр қилиш», дедилар (Термизий ва Ибн Можа ривояти).
* * *
Ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бундай деганлар: «Исро кечаси Иброҳим алайҳиссаломга йўлиқдим. У зот: «Эй Муҳаммад, умматингизга мендан салом айтинг ва жаннатнинг тупроғи пок, суви ширин ва ўзи текис, ўсимлиги «Субҳаналлоҳи валҳамду лиллаҳи ва лаа илаҳа иллаллоҳу валлоҳу акбар» эканини уларга хабар беринг», дедилар» (Термизий ривояти).
* * *
Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Кимки: «Субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳи», деса, у учун жаннатда бир хурмо экилади», дедилар (Термизий ривояти).
* * *
Абу Зарр розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан: «Каломларнинг қайси бири Аллоҳ таолога маҳбуброқ?» деб сўрадилар. У зот: «Аллоҳ фаришталарига ихтиёр қилган «Субҳана Робби ва биҳамдиҳи, субҳана Робби ва биҳамдиҳи» жумласини айтиш», дедилар» (Термизий ривояти).