05 Август, 2025, 11 Сафар, 1447
05 Август, 2025, 11 Сафар, 1447
Фарғона вилояти вакиллигида 2023-2024 ўқув йилида диний таълим муассасаларини тамомлаб, соҳада фаолият бошлаган ёш ходимлар иштирокида ўқув-семинар бўлиб ўтди. Унда вилоят бош имом-хатиби Убайдуллоҳ домла Абдуллаев, бош имом-хатиб ўринбосари Алишер домла Наимов, Бувайда тумани бош имом-хатиби Аҳмадхон домла Низомов ва бошқа мутасаддилар қатнашди.
Семинарда ёш имомлар билан самимий мулоқот қилиниб, уларнинг фаолияти, амалга ошираётган ишлари ўрганилди ҳамда келгусидаги мақсадлари билан танишилди. Маърузачи устозлар имомлик шарафи ва масъулияти, диний-маърифий соҳада олиб борилаётган ислоҳотлар мазмун-моҳияти, ёшларга берилаётган имконият ва имтиёзлар ҳақида сўзлаш билан бир қаторда ҳаётий тажриба ва малакалари билан ҳам ўртоқлашдилар.
Аждодларимиз азалдан Аҳли сунна вал-жамоа ақидаси, Ҳанафий мазҳабининг фиқҳий таълимотларига амал қилиб келганликлари, давримизда эса миллатни ушбу йўлдан оғдиришга бўлаётган уринишларнинг ортиши ва уларнинг салбий оқибатлари хусусида "Динимизда мазҳабларнинг ўрни ва аҳамияти" мавзусидаги маърузада тўхталинди. Уламоларнинг йўллари, илмий ва ҳаётий мисоллар билан семинар янада манфаатли ўтди.
Семинар давомида Марғилон шаҳридаги "Бурҳониддин Марғилоний" ёдгорлик мажмуасига сафар ташкилланиб, давлат раҳбари ташаббуслари билан мазкур мажмуа устида катта ислоҳот бошлангани эътироф этилди.
Фарғона вилояти вакиллиги Матбуот хизмати
Одамлардан бири Зуннундан “Кимни дўст тутай?” – деб сўради. У: “Касал бўлсанг шифо берадиган, гуноҳга қўл урсанг уни кечириб юборадиган, сўрасанг берадиган ва унинг ёрдамига муҳтож бўлсанг сенга ёрдам берадиган Зотни дўст тут!” – деди.
Аллоҳ таолодан ўзга дўст борми?! Саждага борган пайтингиз ишларингизни махфий тарзда Роббингизга айтинг. Зеро, У Зот махфий нарсалардан ҳам хабардордир. Атрофдагилардан уни махфий тутинг, чунки муҳаббат ошкор айтилмайди. Муҳаббатингизни кечалари таҳажжудларда, саҳар вақтлари намозларингизда изҳор этинг.
Айрим одамлар динни “Буни қил!”, “Буни қилма!” каби буйруқлар ва тақиқлардан ёки ҳалол ва ҳаром тушунчаларининг жамланмаси деб билишади ва барисининг устида Аллоҳ ва Расулига бўлган муҳаббат туришини унутиб қўйишади. Ишнинг боши – муҳаббатдир. Муҳаббат йўқолса, тоату ибодатларнинг бари кишини диндор мусулмонга айлантира олмайди.
Агар сиз Аллоҳга муҳаббат даъвосида бўлсангиз, бу муҳаббатингизни ҳаётингиз давомида кўрсатинг. Гап-сўзингиз, юриш-туришингиз ва амалларингизда ҳам Аллоҳга бўлган муҳаббатингиз акс этиб турсин.
Ривоят қилинишича, бир киши сафарда соҳибжамол аёлга йўлиқиб қолибди. Ва унга қарата: “Сен мени бутунлай ўзингга ром этдинг. Менинг бутун хаёлим сен билан банд”, дебди. Аёл ҳам: “Агар айтганингиз рост бўлса, борим сизга фидо бўлсин. Аммо менинг бир офатижон синглим бор. Мендан анчайин чиройли. У ортингизда турибди. Агар истасангиз иккимиздан биримизни танлашингиз мумкин”, дебди. Киши дарҳол ортига ўгирилибди. Шунда аёл унинг юзига бир тарсаки туширибди ва: “Қорангни кўрмай! Фирибгар, алдоқчи! Мени севаман деб, бошқасига кўз олайтирасанми?! Менинг олдимга ялиниб келиб, ошиқлигингни айтдинг. Сени синовдан ўтказгандим. Учига чиққан ёлғончи экансан!” – дебди. Шунда у кўзларига ёш олиб, ўзига-ўзи шундай дебди: “Бир яратиқнинг муҳаббатини даъво қилиб, ундан юз ўгирганим учун юзимга тарсаки тушди... Неча марталаб Яратган Зотга ошиқлик даъвосини қилиб, ундан юз бурдим. Ундан бошқаси билан овораю сарсон бўлдим. Қалбимга урилган шапалоқни пайқамай қолибман... Наҳотки, мен қалби қопланиб қоладиган даражага етган бўлсам-а?!” деган экан. Зеро, Аллоҳ таоло айтади: «Йўқ (ундай эмас)! Балки, уларнинг дилларини ўзларининг қилмишлари (гуноҳлари) қоплаб олгандир»[1].
Ҳассон Шамсий Пошонинг
“Жаннат бўстонидаги оилавий оқшомлар” номли китобидан
Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Илҳом Оҳунд, Абдулбосит Абдулвоҳид таржимаси.
[1] Мутоффифун сураси, 14-оят.
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа 