Анор
“У иккисида (мазкур икки боғда) мева, хурмо ва анорлар бордир” (Ар-Раҳмон сураси, 68-оят).
“Шунингдек, узумзор боғлар, бир-бирига ўхшаган ва ўхшамаган зайтун ва анорларни (чиқардик). (Анъом сураси, 99-оят)
“У (Аллоҳ) шундай зотки, (сўритокларга) кўтариб қўйиладиган ва кўтариб қўйилмайдиган (узумзор) боғларни, таъми турлича (бўлган) хурмо ва мевали дарахтларни, (ранг ва таъмда) ўхшаш ва ўхшамас зайтун ва анорларни пайдо қилди.” (Анъом сураси, 141-оят).
Анор Қуръонда бир неча бор зикр қилинган. Анорнинг мағзи ҳам, пўстлоғи ҳам кони фойда. Анор шарбат кўринишида ҳам истеъмол қилинади. Унинг пўсти ва пардеворларидан дамламалар тайёрлаб ичиш фойдали.
Анорнинг шифобахш жиҳатлари:
Анорни меъёридан кўп истеъмол қилиш ҳам мумкин эмас. Анор таркибидаги моддалар тиш эмалини емириши мумкин. Анор еб бўлгач, оғизни иссиқ сувда чайиш тавсия қилинади. Анорни кўп ейиш қабзиятга ҳам сабаб бўлади.
Шоҳруҳ Убайдуллаев
Буюк мутафаккир ва фақиҳ Бурҳониддин Марғинонийнинг етук шогирди, ҳанафий олим Имом Зарнужий раҳимаҳуллоҳнинг "Таълимул мутаъаллими ториқот таъаллуми" китоби асосида илм олишнинг фойдалари, одоблари, инсон ва жамият тараққиётида илм-фаннинг ўрни ҳақида сўз боради. Саккиз асрдан бери илм аҳли, талабалар ва зиёлилар орасида кенг фойдаланиб келинаётган мазкур асар ҳақида Аллома Лакнавий раҳимаҳуллоҳ ҳақида "Кўп фойдаларга эга, нафис, манфаатли китоб", дея таъриф берган.
Абдувоҳид домла Аҳмадалиев,
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Фатво маркази мутахассиси.