07 Июн, 2025, 11 Зулҳижжа, 1446
07 Июн, 2025, 11 Зулҳижжа, 1446
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Ассалому алайкум ва раҳматуллоҳи ва баракатуҳу
Бугун сизларга онага яхшилик қилиш, уни эъзозлаш ва ҳурмат қилиш, яхши кўриш ҳақида сўзлаб бераман. Аллоҳ таоло Қуръони каримнинг жуда кўп оятларида ота-онага яхшилик қилишга буюрган. Аллоҳ таоло: “Икковларига меҳрибонлик ила хокисорлик қанотингни пастлат”, деган.
Аллоҳ таоло ушбу оятда ота-онага меҳрибон бўлишга, уларга мулойимлик билан муомала қилишга буюради. Фарзанд ота-онасининг олдида ўзини камтар тутиши лозим.
Келинг, сизга бу ҳақда бир ҳикояни сўзлаб берай.
Бир йигит онаси билан ёлғиз яшарди. У барча ёшлар каби тез жаҳли чиқадиган ва ғазабланадиган эди. Кунларнинг бирида кўйлагини киймоқчи бўлди, лекин тугмаси узилиб тушганини кўриб жиғибийрон бўлди. Онасидан аламини олмоқчи бўлиб: “Она кўйлагимнинг тугмаси қани?!” деб бақирди. Онаси бир зумда кўйлакка тугма қадаб берса-да, ўғлининг ғазаби босилмади. Балки янада қаттиқроқ онасига бақириб, қўлидаги қоғозларни столга отиб, онасига жаҳл қилди. Онаси хафа бўлиб, бир оғиз ҳам сўз айтмади. Ўғли ўзининг хонасига эшикни бор кучи ёпиб, кириб кетди.
Ҳа, афсуски бугунги кунда бундай ёшлар жуда кўп.
Йигит қилган ишидан қаттиқ афсусланди, онасини ранжитгани учун кечаси билан ухлай олмади. Эрталаб тонг отиши билан онасидан кечирим сўраш учун онасининг олдига борди, лекин онаси унга ҳеч нарса демади. Йигит университетга кетди.
Йигитнинг ҳаловати йўқ эди, дарсга қатнашишни ҳам истамасди. Миясида турли ўй-ҳаёллар қайнарди. “Бугун онамга бирор нарса бўлса-я”, “Аллоҳ сақласин, агар онам вафот этиб қолса-чи?”, “ахир онам менда норозику...”, “нега онамни хафа қилиб қўйдим...”
Йигитнинг ҳаёлига шу каби турли қўрқинчли фикрлар келарди.
Йигит қандай бўлмасин онасидан узр сўрашга, онасининг кўнглини кўтаришга ҳаракат қиларди. Телефонидан онасига хат ёзмоқчи бўлди. Лекин нима деб ёзишни билмасди. Охири бундай деб ёзди: “Онам мен ҳозир бир маълумотни ўқиб қолдим. Айтилишича, инсон оёғининг таг қисми оёқнинг устки қисмига қараганда юмшоқроқ экан. Менинг меҳрибон онам бу маълумотга ишонч ҳосил қилишим учун оёқларингизнинг тагини ҳам, устини ҳам ўпиб кўришимга рухсат берасизми?”.
Шу пайт йигитнинг дарси бошланди, дарсга кириб кетди. У дарсда ўтирар экан, лекин бутун ҳаёли онасида эди. Тезроқ уйга боришга, онасининг оёқларини ўпишга шошиларди.
Йигит уйига худди шамолдек учиб борди, ҳали ҳеч қачон бунчалик тез югурмаган эди. Уйига кириши билан онасини қучоқлаб, юзларидан, қўлларидан ўпди. Оёқларидан ўпмоқчи эди, онаси бунга йўл қўймади. Онасини қаттиқ қучоқлаб, “Онажон мени кечиринг” деди. Онаси ҳам кўз ёш тўкиб “Сендан хафа эмасман, болам, аллақачон кечирганман”, деди.
Азиз ёшлар, онангизни ҳурмат қилинг! Асло ранжитманг, хафа қилманг! Меҳрибон ва мулойим бўлинг. Ҳар куни хурсанд қилинг, ҳамиша юзида табассум бўлишига сабабчи бўлинг!
Унутманг, жаннатингиз калити, бу дунёдаги бахт, роҳат ва ютуқларингиз асоси – онангиз розилиги билан боғлиқ.
Даврон НУРМУҲАММАД
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар: «Мен ва мендан олдинги пайғамбарларнинг Арафот майдонида қилган энг кўп дуолари:
لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
Ўқилиши: "Лаа илаҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу лаа шарийка лаҳу. Лаҳул мулку ва лаҳул ҳамду биядиҳил хойру ва ҳува ъалаа кулли шайин қодийр".
Маъноси: "Ягона Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ. Унинг шериги йўқ. Мулк ҳам, барча мақтовлар ҳам Унга хосдир. Барча яхшиликлар Унинг қўлидадир. У ҳар бир нарсага қодирдир".
اللَّهُمَّ اجْعَل فى قَلبى نُوراً وفى صَدْرى نُوراً وفى سَمْعى نُوراً وفى بَصَرى نُوراً اللَّهُمَّ اشْرَحْ لى صَدْرِى ويَسِّرْ لى أَمْرى وأعُوذُ بِكَ مِنْ وَسْاوسِ الصَّدْرِ وشَتَات الأمْر وفِتْنةِ القَبْرِ اللَّهُمَّ إنى أعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ ما يَلِجُ فى اللَّيْل وشَرِّ ما يَلِجُ فى النَّهارِ وشَرِّ مَا تَهُبُّ بِهِ الرِّياحُ وشَرِّ بَوائِق الدَّهْر.
Ўқилиши: "Аллоҳумма, ижъал фии қолбий нурон ва фий содрий нурон ва фий самъий нурон ва фий басорий нурон. Аллоҳумма, ишроҳ лий содрий ва йассир лий амрий ва аъуузу бика мин васваасис-содри ва шатаатил-амри ва фитнатил-қобри. Аллоҳумма, инний аъуузу бика мин шарри маа йалижу фил-лайли ва шарри маа йалижу фин-наҳаари ва шарри маа таҳуббу биҳир-рийаааҳу ва шарри бавоиқид-даҳр" (Ғуниятун носик).
Маъноси: "Аллоҳим қалбимни, кўксимни, қулоқларимни ва кўзларимни нурга тўлдир. Аллоҳим! Қалбимни очгин, ҳар ишимни осон қилгин.Аллоҳим! Сендан кўксимдаги васвасалардан, ишларимнинг парокандалигидан, қабр фитнасидан паноҳ сўрайман.
Аллоҳим, тунда ва кундузи бўладиган нарсаларнинг ёмонлигидан, устидан шамол эсган нарсаларнинг ёмонлигидан, замона ҳалокатининг ёмонлигидан Ўзингдан паноҳ сўрайман".
“Роббана атина фид-дуня ҳасанатан ва фил ахироти ҳасанатан ва қина ъазабан-нар”.
“Аллоҳумма аслиҳ ли динийаллазий ҳува ъисмати амри ва аслиҳ ли дунйаяллати фиҳа маъаший ва аслиҳ лий ахиротияллати фиҳа маъадий, важъалил ҳайата зийадаталли мин кулли хойрин, важаълил мавта роҳаталли мин кулли шаррин”.
“Аъузу биллаҳи мин жаҳдил балаи ва даркиш-шақои ва суъил қазои ва шатаматил аъдаи”.
“Субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳи. Субҳаналлоҳил ъазийм”.
“Лаа илаҳа илла анта. Субҳанака инни кунту миназ-золимийн”.
“Лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳил ъалийил ъазийм”.
Даврон НУРМУҲАММАД
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа