Ўзбекистон мусулмонлари идораси

Менда кўрганларингни бошқаларга айтмагин!

23.12.2024 4082 1 min.

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм

Бир куни имом Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳ хуфтон намозини масжиднинг муаззини ортидан ўқиди. Муаззин намозда “Зилзала” сурасини тиловат қилди. Намоз тугагач, одамлар масжиддан чиқиб кетишди ва фақат имом Абу Ҳанифа ва муаззин қолишди.

Муаззин айтади: “Мен Абу Ҳанифага қарасам, у ўйга чўмган ҳолда ўтирган, чуқур-чуқур нафас олар эди. Мен унинг хаёлини бузмаслик учун туриб чиқиб кетдим. Масжиддан чиқатуриб фонусни қолдирдим, унинг ичида жуда озгина мой қолган эди”.

Эртасига тонг пайтида масжидга қайтсам, у ҳали ҳам ўша жойида ўтирган экан. Пичирлаб бундай дер эди: “Эй, заррача яхшилик учун яхшилик берадиган Зот! Эй, заррача ёмонлик учун ёмонлик берадиган Зот! Нўъмон қулингни дўзахдан асра ва Ўз раҳматингга олгин!”.

Муаззин айтади: “Мен кирсам фонус ҳали ҳам ёниб турган экан”.

Абу Ҳанифа мени кўрдида: “Фонусни олмоқчимисан?” деб сўради. Билсам, у ҳали ҳам хуфтон вақти деб ўйлаган экан. Шунда мен: “Эй ҳазрат, тонг отди!” дедим. Шунда Абу Ҳанифа: “Менда кўрганларингни бошқаларга айтмагин!” деди.

Ҳомиджон домла ИШМАТБЕКОВ