Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Халил Саййид бўйра тўқиб, сотиш билан шуғулланар эди. Унинг одати шу эдики, бирор масжид ёки намозгоҳни бўйрасиз кўрса, дарҳол унга янги бўйра тўқиб, тўшаб берар эди. У вақтларда масжид ва хонадонларга палос ва гиламлар остидан бўйра солинар эди. Бир куни Халил Саййид ажойиб туш кўради. Тушида унинг умуртқа суяги осилиб турган катта бир бош узум шаклига кириб қолганини, одамлар гуруҳ-гуруҳ, жамоат-жамоат бўлиб келиб, ўша бир бош узумдан есалар ҳам тугамаганини кўради. Бу туш бир неча маротаба такрорлангач, катта устозлардан бирини олдига бориб, кўрган тушини айтиб беради. Шунда устоз ундан «Фарзандинг борми?» деб сўрайди. У «Икки яшар ўғлим бор, Маҳмуд» деб жавоб берди. Устоз «Уни Азҳари шарифга ўқишга юбор, шаръий илмларни ўргансин, келажакда унинг шони ва манфаати буюк бўлади» деб тайинлайди. У ўғлини Азҳарга ўқишга юборади.
Маҳмуд Қуръони Каримни саккиз ёшида ёд олди, кейинчалик эса инсоният тарихида биринчи бўлиб Қуръони Каримни ўқиб, магнит тасмасига ёздирган қори бўлди. Маҳмуд бу иш учун ҳақ олишдан бош тортди. Ана шу буюк ихлоси туфайли Аллоҳ таоло уни бутун дунёда мақбул бўлиш шарафи билан мукофотлади.
Бу ўша машҳур Маҳмуд Халил Ҳусорий эди.
Маҳмуд Халил Ҳусорийга кўп ишларда биринчи бўлиш насиб бўлди.
1961 йили биринчи бўлиб Қуръони Каримни Ҳафснинг Осимдан қилган ривояти асосида магнит тасмасига тартил билан ўқиб ёздирди;
1964 йили биринчи бўлиб Қуръони Каримни Варшнинг Нофеъдан қилган ривояти асосида магнит тасмасига тартил билан ўқиб ёздирди;
1968 йили биринчи бўлиб Қуръони Каримнинг Қолун ва Даврийнинг Абу Амр Басрийдан қилган ривояти асосида магнит тасмасига тартил билан ўқиб ёздирди;
1969 йили биринчи бўлиб Қуръони Каримни ўргатувчи «Ал-Қуръон ал-Муаллим» дарсларини тасмага туширди;
1975 йили тафсирли мусҳаф асосидаги қироатни тасмага ёздирди;
1977 йили Бирлашган Миллатлар Ташкилотининг бош қароргоҳида Қуръони Каримни тиловат қилган ва пешин намозига ўша минбардан туриб азони Муҳаммадийни айтган биринчи мусулмон бўлди;
1978 йили Лондондаги Англия қиролининг қасрида илк маротаба Қуръони Каримни тиловат қилди;
Оқ уй ва АҚШ Конгрессида ҳам биринчи бўлиб Қуръони Каримни тиловат қилди;
Маҳмуд Халил Ҳусорий 1980 йил 24 ноябрь куни, хуфтон намозидан кейин Аллоҳнинг ҳузурига риҳлат қилди. У умрининг эллик беш йилдан кўпроғини Аллоҳнинг Китоби хизматига бахшида этган эди.
Биз – барча мусулмонлар ҳалигача ўша бўйрачи Халил Саййиднинг "бир бош узуми"дан баҳраманд бўлиб келмоқдамиз. Иншааллоҳ, бу меванинг фойда ва самараси қиёматга қадар тўхтамайди. Бу – Аллоҳ азза ва жалла солиҳ амални ҳеч вақт зое қилмаслигига ёрқин далилдир.
Оддий бир Хусорий – бўйрачи отанинг Аллоҳ йўлида қилган кичик бир холис амали туфайли фарзандининг овози то қиёматгача Қуръон билан боқий қолди. Бўйрачи маъносини билдирувчи Хусорий лақаби ҳам ўғлининг исми билан то қиёматгача бардавом қолди.
Аллоҳ розилиги учун қилинган кичик бир амални ҳам асло паст санаманг. Зеро, амалларга уларнинг катта-кичиклигига қараб эмас, балки ниятларга кўра натижа берилади!
Ё Аллоҳ! Барчамизнинг амалларимизни холис Ўзингни розилигинг учун бўлишига тавфиқ ва қувват бергин! Зурриётларимиздан то қиёматгача инсониятга манфаат етказадиган солиҳ ва солиҳаларни чиқаргин!
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
1. Лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳ – жаннат эшикларидан бири.
ألا أدلك على باب من أبواب الجنة قال: وما هو؟ قال: لا حول ولا قوة إلا بالله
Муоз ибн Жабал розияллоҳу анҳу айтадилар: "Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Сени жаннат эшикларидан бир эшикка далолат қилайинми?” дедилар. Мен: “У нима?” деб сўрадим. Набий алайҳиссалом: “Лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳ”, дедилар" (Имом Табароний ривояти).
2. Лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳ – жаннат хазиналаридан бири.
قل: لا حول ولا قوة إلا بالله فإنها كنز من كنوز الجنة
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу айтадилар: "Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам менга: “Лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳ”ни айтгин. Албатта, у жаннат хазиналаридан биридир", дедилар" (Имом Термизий ривояти).
3. Лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳ – жаннат кўчати.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Жаннат кўчатларини кўпайтиринглар”, дедилар. “Ё Аллоҳнинг расули, унинг кўчатлари нима?” дейишди. У зот алайҳиссалом: “Лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳ”, дедилар (Имом Табароний ривояти).
4. Лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳ – 99 дардга шифо бўлади.
مَنْ قَالَ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ كَانَتْ دَوَاءٌ مِنْ تِسْعَةٍ وَتِسْعِينَ دَاءٍأَيْسَرُهَا الْهَمُّ
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Ким Лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳ”ни айтса, тўқсон тўққиз дардга даво бўлади. Энг енгили ғамдир", дедилар (Имом Табароний, Имом Ҳоким ривояти).
5. Лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳ – фақирликни даф қилади.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Ким ҳар куни юз марта “Лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳ”ни айтса, унга фақирлик етмас", дедилар (Ибн Абу Дунё ривояти).
6. Лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳ – неъматларнинг бардавом бўлишига сабаб бўлади.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Кимга Аллоҳ неъмат берса-ю, у бу неъматнинг ўзида давомийлигини истаса, “Лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳ”ни кўп айтсин", деганлар (Имом Табароний ривояти).
7. Лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳ – бало-мусибатлардан халос этади.
Ҳазрат Али розияллоҳу анҳу айтадилар: "Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам менга: "Эй Али, сенга қийин аҳволга тушиб қолганда айтиладиган калималарни ўргатайми?" дедилар. "Аллоҳ мени сизга фидо қилсин, ўргатинг, ё Расулуллоҳ", дедим. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Қийин аҳволга тушиб қолсанг, “Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм. Ва лаа ҳавла ва лаа қуввата иллаа биллааҳил ъалиййил ъазийм”, деб айт. Чунки мана шу дуо билан Аллоҳ хоҳлаганича ҳар турли балолардан халос қилади», дедилар.
Молик Ашжаъийнинг ўғли асирга тушиб қолганда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам унга одам юбориб “Лаа ҳавла ва лаа қуввата илаа биллаҳ”ни кўп айтишни буюрганлар. Натижада ўғли асирликдан халос бўлган.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг саҳобалари ўз тажрибаларида “Лаа ҳавла ва лаа қуввата илаа биллаҳ”ни айтиш билан мушкуллари осон, бало-офатлари даф бўлишини кўп синаб кўрганлар.
Олимлардан бири айтадилар: “Кимнинг ғам-ташвиш ва мусибатлари кўпайиб кетса: “Лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳ” калимасини кўп айтсин”.
Даврон НУРМУҲАММАД