Аллоҳга шукрки, cўнгги йилларда мамлакатимизнинг турли ҳудудларида аҳоли эҳтиёжларидан келиб чиқиб, халқимизнинг эмин-эркин ибодат қилишлари учун барча шарт-шароитларга эга жомелар бунёд этилмоқда.
Ана шундай муборак масканлардан иккитаси Қорақалпоғистон ўлкасининг Нукус шаҳрида ажратилган ер майдонларида барпо этилмоқда.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси, муфтий Нуриддин домла ҳазратлари Оролбўйи минтқасига ташрифлари чоғида Нукус шаҳрида “Саманбай” ва “Қумовул” маҳаллаларида ҳашар йўли билан қурилаётган масжидлардаги иш жараёнлари билан яқиндан танишдилар. Муфтий ҳазратлари қурилиш ва бунёдкорлик жараёнларини кўздан кечириб, ўз тавсияларини ҳам бериб ўтдилар.
Келгусида мазкур иншоотларнинг ички томони анъанавий нақшлар билан безатилади. Уларда барча қулайликларга эга кутубхона, маъмурий бино ва замонавий таҳоратхона барпо этилади.
Ташриф якунида муфтий Нуриддин домла ҳазратлари маҳаллий аҳоли билан учрашиб, қорақалпоқ эли ва юртимиз ҳаққига хайрли дуолар қилдилар.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Матбуот хизмати
Ал-Кисоий ал-Куфий 119/737 йил Куфада дунёга келган.
Тўлиқ исми: Али ибн Ҳамза ибн Абдуллоҳ ибн Баҳман ибн Файрузм ал-Кисоий ал-Куфий. Имом ал-Кисоий ёшлигида илм ўрганишга жуда интиларди, лекин бошланғич даврда муваффақият қозона олмасди. Бир сафар Қуръонни ёд олишда қийналгач, устозига: “Мен ҳеч нарсани ёдлай олмаяпман, чарчадим”, деди.
Устоз унга сабр қилишни ва Қуръоннинг баракасига ишонишни тавсия қилди. Шундан сўнг, Имом ал-Кисоий сабр билан ҳаракат қилиб, Қуръонни мукаммал ёд олди ва кейинчалик машҳур қироат имомларидан бири бўлди. Бу воқеа сабр ва меҳнатнинг самарасини эслатади.
Ҳаёти: Ал-Кисоий Куфада туғилган ва тилшуносликда ҳам, қироатда ҳам юқори мақомга эга бўлган. Ундан нега «Кисоий» деб ном олганлиги ҳақида сўрашганида у, – "чунки мен ҳажда кисода (кийимда) эҳром боғлаганман", деб жавоб берган экан. У асли форс бўлиб, Бани Асад қабиласининг қулларидан эди.
Илмий фаолияти: Унинг асосий устозлари Ҳамза ал-Куфий ва бошқа йирик қироатчилар бўлган. Бундан ташқари Куфа мактабини асосчиси ҳисобланади.
Муоз ал-Ҳарро ва Абу Жаъфар Руасийларда наҳвдан таҳсил олди. Улар-даги илмларни олиб бўлиб, улардан қониқмай қолгач, Басрага келиб Исо ибн Умар, Абу Амр ибн ал-Ало ва Ал-Халил ибн Аҳмаддан илм ўрганган. Қироатни эса Шўба ибн Ҳажжождан таълим олган.
У зот жуда кўп асарлар ҳам ёзган: "Китаб мухтасар фи ан-наҳв" (Наҳвга оид қисқа бўлган китоб), "Китаб ал-ҳудуд фи ан-наҳв" (Наҳвдаги ҳадлар оид китоб), "Китоб ал-қироат (Қироатга доир китоб)", "Китаб ал-адад (Сонларга доир китоб)", "Китаб ихтилаф ал-адад (Сонларнинг ихтилофига оид китоб)", "Китаб ал-ҳуруф (Ҳарфларга оид китоб)", "Китаб маоний ал-Қуръан (Қуръон маънолари ҳақидаги китоб)" каби кўплаб китоблар ёзган.
Наҳвдан Фарро унинг хос шогирдларидан ҳисобланади.
Кисоий 189/805 йил Рой шаҳрида вафот этган.
Маткаримов Нурмуҳаммад,
Ҳадис илми мактаби ўқитувчиси.