1. Кунларини бомдод намози билан ёки ундан аввалроқ бошлар эдилар.
2. Сўнгра муяссар бўлганича Қуръон оятлари тиловати ва зикрларни ўқир эдилар. 
3. Илмий мутолаа ва асарлар устида ишлашга киришар эдилар. 
4. Эрталабки 8 ва 9 лар орасида нонушта қилар эдилар.
5. Зуҳо намозини ўқир эдилар.
6. Нашриётдан келган (нашрга юборилган) китобларнинг қораламаларини таҳрирлаш, айрим ўринларини кўздан кечириш ишлари билан банд бўлардилар.   
7. Пешин намозини ўқир эдилар. 
8. Толиққан жисм ва зўриққан мияга бир соатча дам берардилар, ором олардилар.
9. Яна китобот ишларига қайтардилар. Шу билан бирга ёзишмалар, савол-жавоблар билан банд бўлардилар.  
10. Келди-кетди, зиёратларни бироз камайтирардилар.
11. Шайх доимо қоғоз ва қалам олиб юрардилар.

Доктор Маҳмуд Муҳаммад Нажжор