Ahli sunna val jamoa faqihlarining ittifoqiga ko'ra “Jihod nikohi” deb nom olgan nikoh turi mavjud emas. Kofirlarning jihodi esa biron xil nikoh turini joiz qila olmaydi. Olimlar nazdida mashhur so'z shuki, ayollarni mut'a qilish – hatto ahli sunnat val jamoadan tashqari bo'lgan firqalar nazdida joiz bo'lsa ham – nikoh qilish degani emas. Fatvo olimlari mut'ani nikoh deb bilmaydi. Biz ham nikoh hukmlarini mut'a uchun tegishli deb bilmaymiz. Mut'a uchun o'ziga xos holat mavjudki, Islom shariatining biron-bir qoidasi uni muvofiq yoki munosib deb bilmaydi. Garchi ko'pchilik mut'aga nikoh turi, deb murojaat etsada, bu ma'no majoziydir. Sababi u Islomdan oldingi johiliyat unsurlaridan biri bo'lib, birov o'z istagini qondirishiga “mut'a” deyilgan. Musulmonlarning g'azot muddati cho'zilgach mut'aning joiz bo'lishiga majbur bo'lindi. Chunki yolg'izlik qiyin bo'lgach ba'zi sahobalar o'zlarini axta qilishgacha bordilar. Payg'ambar sollallohu alayhi vasallam axta qilishdan qaytardilar va urush davrida ayollarni mut'a qilish vahiyga muvofiq ravishda ruxsat berdilar. Shundan keyin vahiyning muvofiqligi bilan mut'a nikohi harom, deb vorid bo'ldi. Uning harom ekanligiga shariatda qat'iy va mutavotir hujjatlar mavjud.
Ulardan hazrat Ali roziyallohu anhuning quyidagi so'zlaridir:
“Payg'ambar sollallohu alayhi vasallam mut'adan va xonaki eshaklarning go'shtini eyishdan Haybar davrida qaytardilar”. Imom Juhaniy roziyallohu anhuning hadislariga ko'ra Payg'ambar sollallohu alayhi vasallam ayollarni mut'a qilib olishga Fath yilida ruxsat berganlar. Unda aytiladi:
“Uning otasi Makka fathiga Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan birga g'azot qilgan. Biz unda 15 oy turib qoldik. Shunda biz uchun ayollarni mut'a qilishga ruxsat bo'ldi, so'ngra harom qilindi”.
Boshqa rivoyatda Payg'ambar sollallohu alayhi vasallam “Hajjatul vado'”da ruxsat berganliklari va Sabura r.a. hadislariga ko'ra abadiy harom qilganlar. Hadisda keladiki:
“Biz Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan birga “Hajjatul vado'”ga chiqdik. Ular aytishdi: “Yo Rasululloh sollallohu alayhi vasallam! Yolg'izlik bizga qiyin bo'lmoqda”. Payg'ambar sollallohu alayhi vasallam : “Bu ayollardan foydalaninglar” deb javob berdilar. Biz ayollar oldiga borganimizda ular bizga nikohlanishdan bosh tortdilar, faqat bir muddat bo'lsagina rozi bo'lishdi. Bu holatni Payg'ambar sollallohu alayhi vasallam ga bildirishdi. Shunda u kishi bir muddatga izn berdilar. Men bir ayolga uylandim va uning oldida bir kecha qoldim. Ertalab uyg'onsam Payg'ambar sollallohu alayhi vasallam rukn va bob orasida tik turgan edilar va aytdilar: “Ey odamlar! Men sizlarga ayollardan foydalanishga ruxsat berdim. Bilib qo'yinglar, Alloh taolo uni qiyomatgacha harom qildi. Agar yoningizda o'sha ayollardan birontasi bor bo'lsa, uni o'z holiga qo'ysin va unga bergan narsangizdan hech nimani olmanglar”.
Shuning uchun, ahli sunnaning to'rt imomi, sahobalar, tobeinlar va ularga ergashganlar sababi qanday bo'lmasin ayollarni mut'a qilib olish qat'iyan harom, deb ittifoq qilishdi.Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qilinadi: “Mut'a nikohni, taloqni, iddani, merosni harom qildi yoki buzib yubordi”.Buning ma'nosi shuki, mut'a taloqsiz va ajratishsiz ko'tariladi, unda meros bo'lmaydi. Sababi, mut'a nikoh hisoblanmaydi. Ayoldan foydalangan kishi er bo'lmaydi, ayol esa xotin bo'lmaydi.
Alloh taolo harom qilgan narsani birov o'ziga halol desa, darhaqiqat u kofir bo'ladi va qilayotgan ishi ayni zino bo'ladi. Bunday odamlar Allohning hududini buzib Allohga qarshi kurashmoqda. Ularning jihodi, qarshi kurashi Allohga bo'lib qolaveradi. Alloh esa ularni yaqin orada yakson qilib tashlaydi.
Tolibjon Sharipov
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Assalomu alaykum va rahmatullohi va barakatuhu
Bugun sizlarga 6 yoshli bir qizaloq haqida so‘zlab beraman. Qizaloqning ismi Tessi bo‘lib, u kambag‘al oilada yashardi. Uylarining birinchi qavatida dorixona joylashgan edi.
Qizaloq kunlarning birida ota-onasiga bildirmasdan shu dorixonaga bordi. Dorixonachi uzoq yil ko‘rishmagan chikagolik bir do‘sti bilan suhbat qurardi. Ular dorixonaga kirgan qizaloqni payqamay, gaplashishda davom etardilar. Oxiri Tessi stolni taqillatib, qo‘lidagi bir dollarni sotuvchining oldiga qo‘ydi-da: “Iltimos menga mo‘jiza berib yuboring” dedi.
Sotuvchi hayron bo‘lib: “Senga nima kerak qizaloq?” dedi.
Qizaloq: “Mana bir dollar, menga mo‘jiza kerak” dedi.
“Biz mo‘jiza sotmaymiz” dedi sotuvchi.
Qizaloq bu gapni eshitishi bilan yig‘lab yubordi. “Iltimos qilaman, menda yana 11 sent ham bor, menga mo‘jiza topib bering”.
Sotuvchi: “Menda sen izlayotgan narsa yo‘q. Kechirasiz, lekin men senga yordam berolmayman”, dedi.
Dorixonachining oldida turgan do‘sti tiz cho‘kib, qizaloqdan so‘radi: “Siz qanday mo‘jiza sotib olmoqchisiz?”.
“Ukam, ukam.... kasal. U yuqori qavatdagi uyimizda ahvoli og‘ir holatda yotibdi. Hozirgina shifoxonadan keldi. Lekin miyasidagi shishni davolab bo‘lmayapti. U o‘lib qoladi, ukam yashashi uchun menga mo‘jiza kerak” dedi jajji qizaloq ko‘zlari yoshga to‘lib.
Ha, qizcha mo‘jizani sotib olsa bo‘ladigan narsa deb o‘ylardi. Chunki u shifokorning ukasi og‘ir kasal ekani, buning uchun katta mablag‘ kerakligi haqida aytgan so‘zlarini eshitgandi. Shifokorning bu so‘zlaridan keyin Tessi ko‘zlari yoshga to‘lgan otasining umidsizlik bilan aytgan ushbu so‘zlarini ham eshitgandi: “Endi...endi o‘g‘limizni faqat mo‘jiza qutqara oladi”.
Shuning uchun qizaloqqa mo‘jiza juda zarur edi.
“Sizda necha pul bor?” deb so‘radi haligi chikagolik odam.
“Bir dollarim va yana o‘n bir sentim bor”, dedi Tessi.
“Qanday ham yaxshi, mening mo‘jizam uchun aynan shuncha kerak bo‘ladi” deb jilmaydi va jajji mushtiga pullarini qisib olgan qizchaning qo‘lidagi pulni olib, “Qani menga uyingni ko‘rsat-chi, ukangni ko‘rmoqchiman” dedi.
Ma’lum bo‘lishicha, bu odam taniqli neyroxirurg shifokor Karlton Armstrong ekan. U dunyodagi eng yaxshi neyroxirurglardan biri edi.
Shifokor qizaloq bilan birga uyga bordi va Tessining ukasini ko‘rib: “Men sizning farzandingizni mutlaqo bepulga davolayman”, dedi. Tessining oilasi bundan nihoyatda xursand bo‘lishdi. Mo‘jiza sodir bo‘layotganiga ishonishmasdi.
Shifokor Armstrong jarrohlik amaliyotini muvaffaqiyatli amalga oshirdi va uning bu amaliyotda qo‘llagan uslubi butun dunyo tibbiyot maktablarida o‘rgatiladigan bo‘ldi.
Tez orada Tessining ukasi butunlay sog‘lom holda uyga qaytdi. “Sizning o‘z oyoqlaringiz bilan uyimizga kelib qolishingiz bu – haqiqiy mo‘jiza. Pulimiz ham yo‘q edi. Nahotki, bepulga shunday murakkab amaliyotni qilib bergan bo‘lsangiz”, dedi qizaloqning otasi. Bu gaplarni qizaloq Tessi eshitib qolib, yugurib keldi: “Yo‘q, kechirib qo‘yasiz hech bepul emas. Men bu mo‘jiza uchun 1 dollar va 11 sent to‘laganman”, dedi. Qizaloqning ota-onasi hayratlanib: “Yo‘g‘e, bu sening ishingmi?” deyishdi. Shifokor: “Ha, hammasiga shu jajji qizaloq sababchi”, dedi.
Ushbu hikoyadan o‘zimizga qanday foydalarni olishimiz mumkin:
Avvalo, yosh bolalarning beg‘uborligi, sof tabiat ekani. Bir narsaga shak-shubhasiz ishonishlari.
Ikkinchidan, Alloh taoloning rahmati kengligi.
Uchinchidan, agar bir narsaga chin qalbdan ishonsak va unga erishish uchun astoydil harakat qilsak, albatta mo‘jiza bizdan uzoq emasligiga guvoh bo‘lamiz.
Qissada guvohi bo‘lganingizdek, qizaloqning qat’iy ishonchi sababli Alloh taolo shifokorni yubordi. Natijada, qizaloqning ukasi tuzalib ketdi, mo‘jiza sodir bo‘ldi. Buning uchun bor yo‘g‘i 1 dollaru 11 sent sarflandi.
Davron NURMUHAMMAD