Ixtiloflar haqida (to'liq kitob)
Bismillahir Rohmanir Rohiym. Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo'lsin. Payg'ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo'lsin.
MUQADDIMA
O'zining qiyomatgacha boqiy kitobi Qur'oni Karimda mo'min bandalariga xitob qilib: «O'zaro nizo qilmang, aks holda tushkunlikka uchraysiz va kuch-quvvatingiz ketadi», degan Alloh taologa hamdu sanolar bo'lsin!
O'z ummatlariga qarata: «Ixtilof qilmanglar, yana qalblaringiz ixtilofli bo'lib qolmasin», deb tayinlagan sevikli Payg'ambarimiz Muhammad Mustafo sollallohu alayhi vasallamga salavotu durudlar bo'lsin!
O'z Robbilari va o'z Payg'ambarlariga labbay, deb javob berib, turli ixtiloflardan saqlanib o'tgan sahobai kiromlardan Alloh taoloning O'zi rozi bo'lsin! O'z dini, e'tiqodiga sodiq qolib, musulmonlarni turli ixtiloflardan qaytarib, birdamlikka chaqirib o'tgan ulamoi salaflarni Alloh taoloning O'zi rahmat qilsin! Aziz va mo''tabar dindoshlar! Siz muhtaramlar bilan anchadan buyon barchamizning tinchimizni olib, dilimizni o'rtab, qalbimizni tirnab kelayotgan bir masala yuzasidan gaplashib olsak. Bu niyatni anchadan buyon turli sabablarga ko'ra amalga oshirish imkoni bo'lmayotgan edi. Endi vaqti-soati etdi shekilli, Alloh taolo O'zi ko'ngilga solib, uni qog'ozga tushirish istagi tug'ilib qoldi. Alloh taoloning yolg'iz O'zidan tavfiq va madad so'ragan holda, oxirini xayrli qilishini tilab, bu ishga qo'l urdik. Aziz iymondoshlar. Niyatimiz xolis ekanligini anglab etgan bo'lsangiz bas. Ha, siz muhtaramlar bilan musulmonlar orasidagi ixtiloflar haqida gaplashmoqchimiz. Chunki, ming afsuslar bo'lsinkim, ushbu masala o'rtaga chiqdi, avj oldi va musulmonlarga ko'pgina musibatlar etkazdi.
Kechagina, xudosizlar boshimizga urib turganda, bo'ynimizni qisib, jimgina yurgan edik. Endi esa, Alloh taoloning inoyati ila ibodatlarimizni to'liq va erkin ado etish imkoni tug'ilganda, aynan ibodat xususida oramizda ixtiloflar chiqib, tinchimayotirmiz. Ba'zan masjidlarda urush chiqarib, g'ayridinlar va dinsizlar oldida sharmanda bo'lmoqdamiz. Ba'zi joylarda ish jiddiylashib, yomon oqibatlarga olib borgani ham sir emas. Eng yomoni, ba'zi o'zini bilmaganlar qilgan nojo'ya ishlar, xatti-harakatlar tufayli, omma orasida dinimiz haqida noo'rin fikrlar tarqab qoldi. Afsuski, hozirgi zamonda, dindorlarga qarab dinlarga baho beriladigan bo'lib qolgan. Shu sababli, boshqalar, bular musulmonlik da'vosini qilishar edi, musulmonlik shu ekan-da, deyishlari turgan gap. Lekin musulmonlik da'vosini qilayotganlar bilan Islom orasida osmon bilan ercha farq borligini qanday tushuntira olasiz? Buning uchun anchagina harakat lozim ko'rinadi.
G'ayridinlarga yoki dinsizlarga tushuntirish uncha qiyin emas. Bir-ikki misol keltirib, Islom boshqa yoqda, manavi Islomni da'vo qila turib, noislomiy ish qilayotganlar boshqa yoqdalar, deyilsa, anglab etishlari mumkin. Agar anglamasalar ham zarari yo'q. Ammo musulmonlikni da'vo qila turib, noislomiy ish tutayotgan, orada nizo va ixtilof chiqarayotganlarga bir narsani anglatish mushkul. Chunki oraga eng yomon narsa – tarafkashlik kirib qoldi. Shuning orqasida o'rtaga xafachilik tushib, turli mashmashalar, ko'ngil qoldilar bo'ldi. Har kim o'z aytganining to'g'riligini isbotlashga harakat qildi va hokazolar. Ammo noumid shayton. Mo'minlar hech qachon, hech vaqt va hech bir holatda noumid bo'lmaganlar. Alloh taolo Qur'oni Karimda mo'minlarni O'z rahmatidan noumid bo'lmaslikka chaqirgan. Qolaversa, mo'min-musulmonlar odatda haqiqatni tushunib etganlarida darhol o'zlarini o'nglab olishlari ma'lum va mashhur. Huddi shu mulohazalar bizni umid bilan qo'lga qalam olishga undadi.
Biz bo'lib o'tgan hodisalarda birovni ayblab hukm chiqarish da'vosidan yiroqmiz. Bundoq qilishga haqqimiz yo'q deb o'ylaymiz. Qolaversa, yuzaga kelgan noqulay holat, bo'lib o'tgan ko'ngilsizliklar va boshimizga tushgan musibatlarga asosan diniy savodsizligimiz sababchidir. Islomdan uzoqligimiz, dinimiz ta'limotlarini tuzukroq bilmasligimiz orqasida o'rtaga bunday ixtiloflar tushdi, deb o'ylaymiz.
O'TMIShGA BIR NAZAR
Turli omillarga ko'ra dinimizdan uzoqlashgan xalqimiz, o'tmishda turli balo-ofatlarga giriftor bo'ldi, dinimizdan uzoqlashgani sari qoloqlikka uchradi, zaif-likka yuz tutdi va nihoyat, mustamlaka asoratida qoldi. Huddi shu boisdan xudosizlar balosiga yo'liqdi. Va oxir oqibat xalqimizning bir qismi xudosizlikka yuz tutdi. Dahriy tuzum xuddi shular yordamida yurtimizda dinimizdan asar ham qoldirmaslikka jon-jahdlari bilan tirishdilar. O'sha xudosizlar tomonidan masjidlar vayron qilindi. O'sha xudosizlar tomonidan Qur'onlar yoqildi. O'sha xudosizlar tomonidan ulamolar o'ldirildi. O'sha xudosizlar tomonidan insoniyat tarixida misli ko'rilmagan vahshiyliklar qilindi. Ularning birdan-bir maqsadi Islomni yo'q qilish edi.
Ana shundoq paytda ham xalq ichidan dinini qo'lida cho'g' tutgandek tutib qolganlar chiqdi. Ha, sevikli Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning hadislarida kelganidek, cho'g'ni tutsalar, qo'llari kuyardi. Qo'lni asrasalar cho'g'siz qolar edilar. Halqimiz ichidan dinini cho'g'ni qo'lda tutib asrab qolgandek asrashga yaroqli insonlar chiqishi esa, hammamiz uchun sharafdir. Ha, o'sha azizlar xudosizlar zulmidan, tahdididan qo'rqmay, o'limga tik boqib dinimizni asrab qoldilar. Albatta, bu sharoitda diniy ilmlarni to'la egallash haqida gap bo'lishi ham mumkin emas edi. Har kim ilojini topsa, sanoqli suralarni bir amallab yod olib, namozni eplab o'qib turishi katta gap edi. Bu holatda dinimizni o'rganmoqchi bo'lgan har bir kishi yashirincha, to'g'ri kelgan ustozdan to'g'ri kelgan kitobni o'qir va dinimiz deganda o'sha o'zi o'rgangan narsanigina tushunar edi. Boshqa narsaning imkoni yo'q edi. Halqimiz ichida dinimiz haqida gapirishning o'zi katta jinoyat hisoblangan vaqtlar esimizdan chiqqani yo'q. Boshqa musulmon yurtlar bilan aloqa uzilgan, biz u tomonga bormas edik, ular biz tomonga kelmas edilar.
Halq ichida dinimizni ushlab, namozini o'qib, ro'zasini tutib yurganlar nihoyatda oz bo'lganligi achchiq haqiqat. Ana o'sha oz sonlilar ham ko'p qiyinchiliklar bilan namoz o'qishni va ro'za tutishni o'rganishgani ham achchiq haqiqat. Ular xalqi orasida dinimizni o'rganishning eng ko'p tarqalgan uslubidan foydalanib bir amallab namoz o'qish va ro'za tutishni o'rganishgan edilar. Hal-qimiz esa ibodatlarni faqat Hanafiy mazhabi asosida o'rganishar edilar. Ular musulmonlikni taniganidan beri, unga iymon keltirib, amal qila boshlaganidan beri ibodatlaru, shar'iy ahkomlarni ana o'sha Hanafiy mazhabi asosida o'rganib, amal qilib kelganlar. Asrlar osha turli sharoitlarga qaramay, mujtahid ulamolarimiz tomonidan Qur'oni Karim va Sunnati Nabaviyyadan olib xalq ommasi uchun qulaylashtirib qo'yilgan fiqhiy masalalar xuddi Islomning negiziga o'xshab qolgan edi. Ayniqsa, qiyinchilik paytlarda, xudosizlar hamlasiga uchrab dinimizni o'rganish qiyinlashib qolgan kezlarda, muxtasar fiqhiy kitoblar va ular asosida uyushtiriladigan ixcham darslar katta foyda berar edi. Ushbu va shunga o'xshash boshqa omillar sababli xalqimiz boshqa mazhablardagi hukmlar qandoq ekanidan xabarsiz qoldi. Ular ko'pchilik musulmon xalqlari qatori islom shariatini Hanafiy mazhabi orqali o'rganib, Hanafiy mazhabi bo'yicha hayotiga tatbiq qilib keldilar.
Aqida masalasida bo'lsa, jumhur musulmonlari, jumladan, to'rt mo''taraf fiqhiy mazhablarga ergashuvchi musulmonlar qatori «Ahli sunnat val jamoat» mazhabi aqidasida mustahkam edilar. Mujtahid imomlarimiz ittifoq ila Qur'oni Karim va Sunnati Nabaviyyadan chiqargan aqidaviy masalalarga og'ishmay e'tiqod qilar edilar. Bundan boshqa narsa birovning xayoliga ham kelgan emas.
Ruhiy tarbiya bobida esa, tasavvufning «Naqshbandiya» va «Qodiriya» kabi tariqatlari tarqalgan edi. Kishilarimiz mazkur tariqatlar shayxlaridan ruhiy tarbiya olar edilar. Bu masalada ham ixtilof, kelishmovchilik degan narsalar bo'lgan emasdi.
KYeYINGI MAVZULAR:
Hozirgi ixtiloflar qachon va qandoq kurtakladi?
Ixtiloflarning avj ola boshlashi;
Har birimiz hayotda muvaffaqiyat qozonish istagida bo‘lamiz-u, lekin unga yetisha olmaymiz. Buning sababi esa “muvaffaqiyat”ni yetib bo‘lmas bir ro‘yo deb o‘ylashimizdir. Aslida biz muvaffaqiyatga eltuvchi omillarga bee’tibor bo‘lamiz, natijada muvaffaqiyatsizliklarimiz ko‘payib boraveradi.
Muvaffaqiyat – bu yaxshidan yanada yaxshirog‘i tomon intilishimizdir. (Barkamollik Alloh taoloning O‘zigagina xosdir). Birortasi sizga “Hayotdagi maqsadimga erishdim” desa, bilingki, u odam qulay boshlabdi. Kishi muvaffaqiyat sari harakat qilishi zarur. Zero, Alloh azza va jalla hech bir odamning ajrini zoye qilmas. Badi’uz zamon Hamazoniy bunday deydilar:
Vojib manga tirishmog‘im, qilmoq jahd,
Shart bo‘lmag‘ay najohni idrok etmak.
Hayot bo‘stonidan muvaffaqiyat mevalarini terish ilinjidagi kishiga oid mana bu nasihatlar sizga ham asqatadi. Bu nasihatlar ikki dunyo saodatini topish uchun chaqiriqdir. Zero, oxirat diyorida kishi ochiq-oydin xusronga yuz tutar ekan, uning dunyo hayotidagi zafaridan ne naf?!
Alloh taologa taqvoni lozim tuting, shuning o‘zi xayrli oziqa va a’lo nasihatdir. Zero, Alloh taolo Taloq surasining 2–3-oyatlarida: «...Kim Allohga taqvo qilsa, U Zot uning yo‘lini ochib qo‘yur. Va unga o‘zi o‘ylamagan tarafdan rizq berur...», deya marhamat qiladi va yana xuddi shu suraning 4-oyati so‘ngida ham: «...Kim Allohga taqvo qilsa, U Zot uning ishida osonlik qilib beradur!» – deya taqvo qilishga amr qilgan.
Qalbingiz avval Alloh taolo va Uning Rasuliga, keyin esa ota-onangiz va atrofingizdagilarga muhabbat ila to‘lib-toshsin. Zero, muhabbat kishini yoshartiradi, umrni uzaytiradi, xotirjamlik baxsh etadi. Nafrat esa qalbni qoraytiradi. Muhabbat jarohatga malham bo‘lib xizmat qiladi hamda qalbga mehr va yaqinlik taftini soladi.
O‘zingizga bo‘lgan muhabbatingiz boshqalarga nisbatan kichikroq, ozroq bo‘lsin. Alloh taolo Hashr surasining 9-oyatida ansoriylarni maqtab: «...Va gar o‘zlarining hojatlari bo‘lsa ham, (ularni) o‘zlaridan ustun qo‘yarlar...», deya marhamat qiladi. Odamlarga yaxshilik ilinib farahmand bo‘ladigan kishilar haqiqiy baxtiyor insonlardir. Badbaxtlar esa faqat o‘z manfaatlarini ko‘zlaydilar. Oxir-oqibatda hech qanday savobga erishmaydilar.
Qalbingizni muhabbat, bag‘rikenglik, g‘amxo‘rlik kabi tuyg‘ular bilan to‘ldirish uchun harakat qiling. Hech shak yo‘qki, badbaxtlarning qalblari hasad, g‘azab va nifoq ila limmo-lim bo‘ladi.
O‘tgan ishlarga qayg‘urmang! Noxushliklarga ko‘z yosh to‘kish foyda bermaydi. Birovlarning musibatlaridan kuladiganlar esa o‘zlariga jabr qiladilar. Ko‘zadagi to‘kilgan sutga ayyuhannos solgandan ko‘ra, uning o‘rnini qoplash payida bo‘ling. Bu borada Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning mana bu muborak so‘zlarini doimo yodda tuting: “Senga biror ish sodir bo‘lsa, “agar bunday qilganimda, mana bunday bo‘lardi-da” deya ko‘rma, faqatgina “Alloh taqdir qilgan ekan, O‘zi xohlagani bo‘ldi” deb
aytgin. “Agarda” shaytonga yo‘l ochib beradi”[1].
Nafsingizni yaxshi gumon qilishga o‘rgating! Zero, yaxshi gumonda bo‘ladiganlar tunda osmonga tikilib, oyning nazokatini ham ko‘ra oladilar. Badgumonlar esa samoga tashlagan nazari ortida zulmatdan boshqa narsani ko‘ra olmaydilar. Boshqalarni o‘zidan ko‘ra yaxshiroq deb o‘ylaydiganlardan bo‘ling. Yaxshilikka yo‘yuvchilar boshqalarning muhabbatiga sazovor bo‘ladilar. Badgumonlar esa o‘z atrofidagilarni go‘yo quvib-soladilar.
Haliymiy aytadi: “Nabiy sollallohu alayhi vasallam yaxshi gumonni xush ko‘rardilar. Chunki badgumonlik Alloh taolo xususidagi yomon o‘ylovdir. Nekgumonda bo‘lish esa Alloh taolo xususidagi yaxshi o‘ydir. Mo‘min hamma holatda ham Alloh taolo xususida yaxshi gumonda bo‘lishga ma’murdir”.
Boshqa bir hadisda Muoviya ibn Hakam roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Men: “Yo Allohning Rasuli, bizning oramizda shumlanadiganlar bor”, dedim. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “U ko‘ngillariga kelgan narsa xolos. Bu narsa ularni (biron ish qilishdan) to‘smasin”, dedilar».
Hasson Shamsiy Poshoning "Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar" nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Imom Muslim rivoyati.