بسم الله الرحمن الرحيم
اَلْحَمْدُ للهِرَبِّ الْعَالَمِين وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى رَسُولِهِ الْاَمِين، وَعَلَى آلِهِ وَأصْحَابِهِ أَجْمَعِيْنَ أَمَّا بَعْدُ
ALLOHNING ZIKRI ILA QALBLAR OROM OLUR!
Muhtaram jamoat! Yurtimiz ahli 2021 yil 15 avgust kuni ulkan musibatga, og'ir judolikka uchradi. Ko'p yillardan beri nafaqat yurtimiz, balki mintaqadagi mamlakatlarga ham sermahsul xizmatlari bilan tanilgan, fazilatli ulamo, ulug' ustoz, mufassir, O'zbekiston musulmonlari idorasi raisi, muftiy Usmonxon Temirxon o'g'li Alimov hazratlari foniy dunyodan boqiy dunyoga rihlat qildilar... U kishining haqqiga istig'for aytib, Alloh taolodan rahmat so'rash – har birimizning zimmamizdagi burchdir. Alloh taolo marhum muftiy hazratlarini ellik yillik dini mubinimiz yo'lidagi beqiyos xizmatlari, ilm-ma'rifat, ziyo taratish yo'lidagi sa'y-harakatlarini husni qabul aylab, O'z mag'firatiga olsin, chekkan dardlarini barcha sahvu xatolariga kafforat qilib, rahmatiga sazovor aylab, qabrlarini jannat bog'chalaridan qilib, oxiratlarini obod aylasin!
Aziz jamoat! Dinimizda targ'ib qilingan, savobli va Parvardigorga sevimli amallardan biri – Alloh taoloni ko'p zikr qilish, uni hamdu sanolar bilan eslab yod etishdir. Zero Alloh taoloni eslab yod etish bandaga dunyo va oxiratda ko'plab foydalar keltiradi.
Birinchidan, banda Alloh taoloni zikr qilish bilan Robbisining ilohiy buyrug'ini bajargan bo'ladi. Alloh taolo Qur'oni karimda shunday deydi:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا
ya'ni: “Ey, imon keltirganlar! Allohni ko'p zikr qilingiz va ertayu kech Unga tasbeh aytingiz!” (Ahzob surasi 41-42-oyatlar).
Abdulloh ibn Abbos raziyallohu anhu bu oyat haqida shunday deydilar: “Alloh taolo nimani farz qilsa, unga chegara qo'ygan, keyin uni bajaradiganlarga uzrli holatlarni bayon qilgan. Ammo Alloh taoloni eslab yod etish uchun chegara qo'yilmagan. Niso surasining 103 oyatida: “Namozni ado etib bo'lganingizdan so'ng, turgan, o'tirgan va yonboshlagan hollaringizda (ham doimo) Allohni yod eting!”, deb marhamat qilgan. Aqli hushi joyida bo'lgan kishi uchun zikrni tark qilishga uzr yo'q.
Alloh taoloning “Allohni ko'p zikr qilingiz”, degan so'zining ma'nosi ertayu kech, dengiz va quruqlikda, sog'lik va kasallikda hamda oshkor va maxfiy “Allohni zikr qiling”, deganidir. Mufassir Mujohid rahmatullohi alayh aytadilar: “Ko'p zikr qilish – U Zotni hech unutmaslikdir” (Tafsiri Bag'aviy kitobidan).
Zikrning fazilati haqida Payg'ambarimiz alayhissalom shunday deydilar:
أَلاَ أُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرِ أعْمالِكُمْ، وأزْكَاهَا عِنْدَ مَلِيكِكُمْ وأرْفَعِهَا في دَرَجَاتِكُمْوَخَيرٍ لَكُمْ مِنْ إنْفَاقِ الذَّهَبِ والفِضَّةِ وَخَيْرٍ لَكُمْ مِنْ أن تَلْقَوا عَدُوَّكُمْ فَتَضْرِبُوا أعْنَاقَهُمْ وَيَضْرِبُوا أعْنَاقَكُمْ قَالَوا بَلَى، قَالَذِكر الله تَعَالَى
(رواه الإمام الترمذي عن أَبي الدرداءِ رضي الله عنه)
ya'ni: “(Ey, musulmonlar!) Amallaringizning yaxshisiga dalolat qilayinmi?! Robbingiz nazdida pokizasi, darajangizni ko'taruvchisi, tilla va kumush infoq-ehson qilishingizdan yaxshirog'i, dushmanga yo'liqib, ularga siz, sizga ular qilich bilan zarba berishidanda yaxshirog'i...?!” “Ha, ayting”, deyishdi sahobalar. U Zot alayhissalom: “Amallarning yaxshisi – Alloh taoloning zikridir”, – dedilar (Imom Termiziy rivoyatlari).
Ikkinchidan, Alloh taolo mag'firat va ulug' ajr va'da qilgan erkak va ayollardagi bir nechta sifatlardan bir sifatga ega bo'ladi. Qur'oni karimda shunday deyiladi:
وَالذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيرًا وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا
ya'ni: “...Allohni ko'p zikr etuvchi erkaklar va (Allohni ko'p) zikr etuvchi ayollar – ular uchun Alloh mag'firat va ulug' mukofotni (ya'ni jannatni) tayyorlab qo'ygandir” (Ahzob surasi 5-oyat).
Demak, bir qancha savob ishlar qatorida qalbi, tili va a'zolari bilan Alloh taoloni zikr qiluvchilarga gunohlarining kechirilishi va oxiratda ulug' ajr – jannat tayyorlab qo'yilgan. (Tafsiri Tabariy kitobidan). A'zolar bilan zikr qilish – a'zolarni savob amallarga ishlatishdir.
Payg'ambarimiz alayhissalom zikr qiluvchi kishi va zikr qilmaydigan kishini quyidagicha tasvirlaydilar:
مَثَلُ الذي يَذْكُرُ رَبَّهُ وَالَّذِي لا يَذْكُرُ رَبَّهُ، مَثَلُ الْحَيِّ وَالْمَيِّتِ
( متفق عليه عن أبي موسى رضي الله عنه)
ya'ni: “Robbisini zikr qiluvchi va Robbisini zikr qilmaydigan kishining misoli xuddi tirik va o'lik kabidir” (Muttafaqun alayh).
Uchinchidan, mo'min-musulmonlar Alloh taoloni ko'p zikr qilish sababli qalb xotirjamligiga erishadilar. Shundan keyin ular dunyodagi sinovlarni osonlik bilan engadilar. Alloh taolo shunday marhamat qiladi:
الَّذِينَ آَمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ
ya'ni: “Ular imon keltirgan va qalblari Allohning zikri bilan orom oladigan zotlardir. Ogoh bo'lingizki, Allohni zikr etish bilan qalblar orom olur (va taskin topur)” (Ra'd surasi 24-oyat).
Alloh taoloning zikri qalbga taskin olib kelish bilan qiyinchilikni engillikka, g'amni xursandchilikka aylantiruvchi va ne'matlarni jalb qiluvchidir. Hech bir narsa Alloh taoloning zikri kabi qiyinchilikni daf qila olmaydi. Payg'ambarimiz alayhssalom mahzun bo'lganlarida:
لا إلَهَ إلَّا اللَّهُ العَظِيمُ الحَلِيمُ، لا إلَهَ إلَّا اللَّهُ رَبُّ العَرْشِ العَظِيمِ، لا إلَهَ إلَّا اللَّهُ رَبُّ السَّمَوَاتِ ورَبُّ الأرْضِ، ورَبُّ العَرْشِ الكَرِيمِ
ya'ni: “Ulug' Allohdan o'zga iloh yo'q! Halim Allohdan o'zga iloh yo'q! Osmonlar, er va Arshning Robbisi Allohdan o'zga iloh yo'q!”, deb duo qilardilar.
Gohida Yunus alayhissalomning baliq qornida aytgan zikrlarini eslatib, kim shu zikrni qilsa, Alloh taolo uning g'amini ketkazishini aytardilar:
لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ
ya'ni: “Sendan o'zga iloh yo'q! Sen aybu nuqsondan poksan! Men o'zimga zulm qiluvchilardan bo'ldim”.
Mus'ab ibn Sa'd raziyallohu anhudan, u kishi otasidan bunday rivoyat qiladilar: Rasululloh sallallohu alayhi vasallamning huzurlarida edik. U Zot: “Sizlardan biringiz har kuni mingta savobni qo'lga kirita olmaydimi?” – dedilar. Shunda U Zotning hamsuhbatlaridan bir kishi: “Qanday qilib birortamiz mingta savobga ega bo'lishi mumkin?” – deb so'radi. “Yuzta tasbeh aytadi. Shunda unga mingta savob yoziladi va undan mingta gunoh o'chiriladi”, – dedilar. (Imom Tabaroniy rivoyatlari).
Demak, 1 marta “Subhanalloh” degan bandaga 10 ta savob yoziladi va undan 10 ta gunoh o'chiriladi. Vaholanki, bunga 1 soniya vaqt ketadi xolos. Bundan Islomda savob amal qilish juda ham osonligi kelib chiqadi. Boshqa bir hadisi sharifda Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam:
مَنْ قَالَ: سُبْحَانَ اللهِ العَظِيمِ وَبِحَمْدِهِ غُرِسَتْ لَهُ نَخْلَةٌ فِي الجَنَّةِ
رَوَاهُ الإِمَامُ التِّرْمِذِيُّ عَنْ جَابِرٍ رضي الله عنه
ya'ni: “Kim “subhanallohil aziym va bihamdihi” desa, unga jannatda bir xurmo ekiladi”, – deganlar (Imom Termiziy rivoyatlari).
Kim o'zining jannatdagi bog'ida xurmolari ko'p bo'lishini istasa, mazkur rivoyatda kelgan zikrni ko'proq aytsin. Bu esa juda ham oson. Bir daqiqaning o'zida uni bir necha bor aytish mumkin bo'ladi.
Azizlar! Mazkur zikr-tasbehlardan boshqa yana bir qancha zikrlar bor. Masalan, “Subhanalloh”, “Alhamdulilloh”, “Allohu akbar”, “Astag'firulloh”, “Sayyidul istig'for”, turli salavotlar va boshqalar. Shuni ham ta'kidlash kerakki, zikrlarning eng ulug'i Qur'on tilovati bo'lib, har bir musulmon tilovati Qur'onga va'da qilingan ajru savoblardan nasibador bo'lishi maqsadga muvofiqdir.
Abu Hurayra raziyallohu anhu kunda o'n ikki ming marta, Holid ibn Marvon esa yuz ming marta tasbeh aytar edi.
Bir kishi do'stidan: “Uyingizdan ishxonangizga borguncha yo'l qancha vaqt oladi?”, deb so'rabdi. Do'sti: “Agar yo'l tiqilinch bo'lsa, sakkiz yuzta tasbehni, agar yo'l ochiq bo'lsa, ikki yuz ellikta tasbehni oladi”, deb javob beribdi. Javobning go'zalligiga qarang!
Demak, shariatimiz zikr qilishga katta yo'l ochib, yurganda ham, turganda ham, kasb-hunar bilan mashg'ul bo'lganda ham, ulov minishda ham va boshqa zikr qilishga imkon bo'ladigan ishlar bilan mashg'ul bo'lganda ham, u bilan mashg'ul bo'lishga ruxsat bergan. Hatto tahoratsiz holda ham zikr qilishga ruxsat berilgan. Ayollar uzrli bo'lgan paytlarida tahoratli holatda yurishlarining imkoni yo'q. Shunday bo'lsada, shariatimiz ularga bunday paytlarda Qur'on tilovatidan boshqa barcha zikrlarni qilishga ruxsat bergan. Shunday ekan, musulmon kishi mazkur holatlarda ham zikr qilib, katta ajru savoblarga erishishi mumkin.
Hulosa shuki, Alloh taoloning roziligini topish va oxiratda yutuqqa erishish musobaqasida g'olib bo'luvchilar Alloh taoloning zikrini ko'p qiluvchi mo'min va mo'minalardir. Zero Payg'ambarimiz alayhissalom shunday marhamat qilganlar: “Mufarridlar peshqadam bo'ldilar”. “Ey, Allohning Rasuli! Mufarridlar kimlar?”, deyishdi. U Zot alayhissalom:“Alloh taoloni ko'p zikr qiluvchi erkak va ayollar”, – deb javob berdilar.
Alloh taolo barchamizni ko'p zikr qiluvchi bandalaridan qilib, ikki dunyo saodatiga musharraf aylasin! Omin!
Eslatma:Hurmatli imom-domla!Namozlarni ochiq maydonda, barcha karantin qoidalariga amal qilgan holda ado etilishi hamda juma xutbasi, duolari va qiroatlarining muxtasar bo'lishini ta'minlashingizni so'raymiz!
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Abdulloh roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Odamlarning eng yaxshisi mening asrimdagilar, so‘ngra ularga yaqinlar, so‘ngra ularga yaqinlar», dedilar (Buxoriy, Termiziy, Ibn Moja, Ibn Hanbal rivoyat qilishgan).
Musulmon ummati tarixidagi eng yaxshi davr Rasululloh sollallohu alayhi vasallam va u zotning sahobalari yashab o‘tgan asr bo‘lib, u tarix zarvaraqlaridan «Saodat asri» degan nom bilan joy oldi. Keyingi asr to‘rt buyuk sahoba boshchiligida olib borilgan asrlarga tatigulik ishlar sababli «Roshid xalifalar davri» degan nom bilan tarix sahifalariga bitib qo‘yildi. Keyingi asr «Umaviylar asri» deya atalib, mana shu davrdan pog‘onama-pog‘ona pastlash holati kuzatildi.
Umaviylar davlati Umayya ibn Abdushshams ibn Abdumanofga nisbat beriladi.
Umayya ismli ushbu shaxs johiliyat davrida Quraysh urug‘laridan birining boshlig‘i bo‘lib, amakisi Hoshim ibn Abdumanof bilan har doim Qurayshning rahbarligini talashib kelar edi. Islom kelgach, mazkur talashuv ochiq-oydin dushmanlikka aylandi: Banu Umayya qabilasi Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga, u zotning da’vatlariga qarshi turdi; Banu Hoshim qabilasi esa Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga barcha ishlarda ko‘makdosh bo‘ldi, u zot sollallohu alayhi vasallamni dushmanlarning yomonliklaridan himoya qildi.
Banu Umayya odamlari Makka fathi davrida boshqa ilojlari qolmaganidan keyingina Islomni qabul qilishdi. Dastlabki asrlarda Islomda peshqadam bo‘lgan urug‘larning eng katta bobosi Abdumanof hisoblanadi.
Banu Umayya (umaviylar) tarixini buzish
Banu Umayyaning tarixi tafsilotlariga e’tibor beradigan bo‘lsak, uning buzib ko‘rsatilganligi, ularni ko‘proq qoralash holatlarini kuzatamiz. Bu ishlarning ko‘pchiligi ularning asosiy siyosiy xusumatchilari – abbosiylar tomonidan qilingan, chunki tarixga oid kitoblarning ko‘p qismi aynan abbosiylarning hukmdorlik davrida yozilgan. Shuningdek, shiy’alar, xavorijlar, tarixni yaxshi bilmay turib og‘zaki so‘zlab yuradigan omi kishilar ham Banu Umayyaning siyosiy dushmanlari hisoblanib, ular ushbu qabilaning juda ko‘p tuhmatlarga qolishiga ham sabab bo‘lgan.
Bu tuhmat va qoralashlar turli-tuman bo‘lib, asosiy e’tibor Banu Umayyaning obro‘sini to‘kadigan tarixiy hodisalarga qaratilgan, ular bo‘rttirib ko‘rsatilgan. Ushbu hodisalarni nishon qilib, ularning qadrini tushirishga olib boradigan gaplar aytilgan:
1. Banu Umayyaning ilk davrda Islomga qarshi turganlari, Islomni kechikib qabul qilganlari juda ko‘p takrorlanadi, lekin ularning Islomga kirganlaridan keyingi buyuk ishlari, jumladan, ko‘plab yurtlarni fath etishda ko‘rsatgan xizmatlari mutlaqo eslanmaydi.
2. Banu Umayya davrida sodir etilgan musibatlar bo‘rttirib gapiriladi. Karbalo voqeasi, imom Husayn va u kishining oilalarining qatl etilishi, Harra voqeasi, Madinadagi Haramni e’tiborsiz qo‘yish, manjaniq bilan Makkaga tosh otish masalalari shular jumlasidandir.
3. Abdulloh ibn Zubayr roziyallohu anhuning qatl qilinishi, Zayd ibn Aliy ibn Husaynning qo‘zg‘aloni va u kishining qatl qilinishi, shuningdek, boshqa taraflarda sodir bo‘lgan xatolarni e’tiborga olmaslik, xalifaga qarshi chiqish, toatni buzish kabi ishlarni Banu Umayyaga katta ayb qilib, ularga qarshi keng targ‘ibot ishlari amalga oshiriladi.
4. Banu Umayyaning dushmanlari tomonidan ularning insoniy nafsidagi zaiflik nuqtalariga alohida e’tibor beriladi, Banu umayyalik ba’zi kishilardan sodir bo‘lgan xatolar bo‘rttirib gapiriladi, biroq yaxshiliklari berkitiladi. Xususan, hazrati Usmon roziyallohu anhu haqlarida bu ochiq-oydin ko‘rinadi.
5. Abu Sufyon va Muoviya roziyallohu anhumo haqlarida ham bu kabi noo‘rin gaplar nihoyatda ko‘paygan. Banu umayyalik ba’zi voliylar botil ishlarni qiluvchi mutaassiblar deya sifatlanadi. Bu Hajjoj ibn Yusuf va Ziyod ibn Abiyhlar misolida ko‘rinadi.
6. Yazid ibn Muoviya hamda Valid ibn Yazid kabi xalifalar haqida ham ularga qarshi juda bo‘lmag‘ur mish-mishlar to‘planib tarqatilgan. Aslida esa musulmonchilik odobi bo‘yicha Banu Umayya davrida roshid xalifalar davridagidan ko‘ra bir oz pastlash – sustlashish bo‘lganini eslashning o‘zi kifoya qiladi. Vaqt o‘tishi bilan xatoga yo‘l qo‘yish ham asta-sekin ko‘payib borgan. Banu Umayya davridagi musulmonlar jamiyati har jihatdan roshid xalifalar jamiyatiga yaqin bo‘lgan. Lekin qo‘lga kiritilgan o‘ljalar, mol-mulkning ko‘payishi natijasida katta-katta uylar, qasrlar qurish, shuningdek, cho‘ri tutishning ommalashganligi bor. Shu bilan birga, Banu Umayyaning juda ko‘p yaxshi fazilatlari ham bo‘lganligi bor haqiqat, lekin ularga qarshi bo‘lgan tarixchilar bu fazilatlarni e’tiborga olmaganlar, balki unutib qo‘yganlar.
Ulardan ba’zilarini aytib o‘tamiz:
1. Hazrati Muoviya ibn Abu Sufyon roziyallohu anhu katta sahoba bo‘lib, u kishi Xalifa Aliy ibn Abu Tolib roziyallohu anhuga qarshi masalalarda ijtihod qilgan, faqat ijtihodi unchalik to‘g‘ri bo‘lmagan. Lekin baribir u zot odil kishilar safida qolgan. Zotan, barcha sahobalar roziyallohu anhum adolatlidirlar.
Banu Umayyaning eng katta arboblaridan biri sanalgan Marvon ibn Hakam tobe’inlarning birinchi tabaqasidan bo‘lgan. U Umar ibn Xattob roziyallohu anhu, Usmon roziyallohu anhu va boshqa katta sahobalardan hadislar rivoyat qilgan.
Yana bir Banu umayyalik Abdulloh ibn Marvon xalifa bo‘lishidan oldin ahli ilm va ahli fiqh bo‘lgan. Madinai munavvaraning katta olimlaridan hisoblangan.
Umar ibn Abdulaziz esa mujtahid imomlardan bo‘lgan. Ko‘pchilik u kishini roshid xalifalar qatorida sanaydi.
Banu Umayya qabilasining a’zolari qozilik ishlariga aralashmas edilar. Ular ko‘p joylarda ahli ilm va ahli fazllarning oldingi saflarida bo‘lganlar.
2. Banu Umayya davrida juda ko‘p buyuk islomiy fathlar bo‘lgan. Ular sharqda Xitoygacha, g‘arbda Fransiya va Andalus yurtlarigacha yetib borganlar.
3. Banu Umayya davrida Islom davlati tarixlar davomida misli ko‘rilmagan eng katta kengayishni boshidan kechirdi.
4. Banu Umayya davrida juda ko‘p qo‘riq yerlar o‘zlashtirildi, ular bog‘-rog‘larga aylantirildi, kanallar qazildi, shaharlar qurilib, obodonchilik ishlari olib borildi, atrof gullab-yashnadi, taraqqiy etdi.
Shu o‘rinda ta’kidlab aytamizki, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning yuqoridagi «Odamlarning eng yaxshisi mening asrimdagilar, so‘ngra ularga yaqinlar, so‘ngra ularga yaqinlar» degan hadislari bejiz aytilmagan. Zero, Banu Umayya qabilasining a’zolari, rahbarlari va davlat boshliqlari Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning davrlariga yaqin asrda yashab o‘tganlar.
«Islom tarixi» ikkinchi juzi asosida tayyorlandi