Sayt test holatida ishlamoqda!
21 Iyun, 2025   |   25 Zulhijja, 1446

Toshkent shahri
Tong
03:04
Quyosh
04:50
Peshin
12:30
Asr
17:40
Shom
20:03
Xufton
21:42
Bismillah
21 Iyun, 2025, 25 Zulhijja, 1446

Hanafiy mazhabi va hanafiylikning afzalliklari Abu Hanifaning  hayotlari 

23.06.2021   3560   8 min.
Hanafiy mazhabi va hanafiylikning afzalliklari Abu Hanifaning  hayotlari 
 
Hanafiylik mazhabining asoschisi No''mon ibn Sobit rahmatullohi alayh – Abu Hanifa kunyasi va Imomi A'zam laqabi bilan shuhrat qozongan zot bo'lib, mil. 699 yilda Ko'fada tavallud topgan. 
Bu zot tobeinlardan bo'lib, Payg'ambar alayhissalomning suhbatida bo'lgan Anas ibn Molik, Abdulloh ibn Abu Avf, Abu Amoma, ibn Abbos kabi sahobai kiromlar bilan uchrashib, muloqotda bo'lgan. 
Abu Hanifa rahmatullohi alayh islom ilmlari rivoj topgan davrda yashagan. Ehtimol shu sabab ham yoshligidan boshlaboq ilm tahsil qilishga kirishgandir. Uning uchun o'z davrining eng ko'zga ko'ringan ulamolaridan dars olish va ilmiy munozaralar olib borishga imkoniyati mavjud edi. Ayni paytda kasb egasi bo'lib, ipakchilik bilan shug'ullangan. 
Bu zotning shaxsiy fazilati, hayoti va ilmiy faoliyatiga bag'ishlangan manbalarda ilmiga amal qiluvchi olim, parhezkor obid, taqvodor zohid, Allohga doimiy iltijo qiluvchi kamtarin banda sifatida ta'riflangan. Zero, diniy faoliyatda faqat ilmning o'zi kifoya qilmaydi: ilm bilan birga taqvo va Allohga doimiy bog'liq bo'lish zarur. U zotning vafotidan so'ng g'assollik qilgan Hasan ibn Ammora yuvishni tamomlab, kafanlab qo'yilgan jasadiga qarab: "Alloh sizni rahmat qilsin, mag'firat aylasin. O'ttiz yildan beri ro'zasiz yurmadingiz. Qirq yil yonboshingiz ko'rpa ko'rmadi. Sizdan keyin kelganlarni charchatdingiz. Qorilarni sharmanda qildingiz", – degan ekan.
Abu Hanifa rahmatullohi alayhning ilm va taqvoda tengsiz ekanligini o'z zamonasi va undan keyingi davr ulamolari tomonidan samimiy e'tirof etilgan. Jumladan, Imom Shofeiy:“Fuqaholarning barchasi fiqh borasida Abu Hanifaga muhtojdirlar”, – degan bo'lsalar, Imom Molik u zot bilan bir qancha ilmiy bahslardan so'ng: “Albatta, u buyuk faqihdir”, – degan ekan.
Darhaqiqat, Abu Hanifa rahmatullohi alayh buyuk faqih bo'lgan. Dastlab kalom ilmi bilan shug'ullanib, mutakallim sifatida ushbu sohada katta iqtidor va yuksak malakaga ega bo'lgan bo'lsa-da bu yo'ldan ko'ra fiqh ilmi va unga tegishli bo'lgan fanlarni o'zlashtirish orqali odamlarga xizmat qilish va ularning hayotiy muammolarini echim topib berish yo'lini ma'qul ko'rgan. U zot hali biror shaxs amalga oshirmagan islom huqushunosligi yo'nalishi bo'yicha yangicha usulni joriy qilgan. Ya'ni turli masalalarni echishda Qur'on va Sunnadan so'ng qiyos va ra'yni asosiy mezon sifatida tanladi. 
Abu Hanifa rahmatullohi alayhning bu ijtihodiy yo'nalishi mohiyatini yaxshi tushunib etmagan, dalillarni faqat zohiriy tomoniga qarab, ichki ma'nolarni chuqur anglamagan ba'zi kimsalar shoshqaloqlikka yo'l qo'ygan. Vaholanki, u kishi tomonidan istehson va urfning hukmlar ishlab chiqishda dalil sifatida amaliyotga joriy qilishi ko'pchilikni lol qoldirgan hamda tutgan yo'lini barcha mashhur ulamolar tomonidan yuksak baholangan edi. 
“Kashfuz-zunun” muallifi Hoji Halifa hanafiylik haqida quyidagi fikrni bildiradi: “To'rt mazhab ichida birinchi o'rinda turadigan va haqiqatga yaqin bo'lgani, Abu Hanifa rahmatullohi alayh asos solgan mazhabdir. Negaki, ushbu mazhab boshqalaridan ittifoqqa asoslangani, ustuvorligi, oliy iste'dod mahsuli bo'lganligi, nazariyalarinining kuchliligi va ilmul-ahkom sohasida to'g'ri fikrlar yuritilganligi va boshqa xususiyatlari bilan ajralib turadi”.
Abu Hanifa rahmatullohi alayhning shogirdi, Imom Shofeiy ustozi bo'lgan qozilar-qozisi Imom Abu Yusuf shunday deydi: “Hadis va undagi fiqhga oid nuqtalarni izohlab berishda ustozim Abu Hanifadan ko'ra olimroq odamni ko'rmaganman”.
Islom huquqshunosligining zabardast vakili, doktor Abu Zahraning ta'kidlashicha: “Abu Hanifaning ijtihodi va hadislarni o'rganishdagi tutgan yo'li, u yashagan muhitda ko'p qiyos qilishga va uning taqazosiga qarab qismlarga bo'lingan. Ilm doirasining kengligi tufayli ko'z o'ngida sodir bo'layotgan masalalarnigina bahs qilish bilan chegaralanib qolmay, balki kelajakda voqe' bo'lishi mumkin bo'lgan va hatto kutilayotgan masalalarni ham nazaridan chetda qoldirgan emas”.
Qadimda va bugungi kunda ham Abu Hanifa rahmatullohi alayhga qilingan ta'nalardan biri u zotni hadis ilmida qoloqlikda ayblashlikdir. Buni u zotning bor-yo'g'i 17 ta hadis rivoyat qilganligi bilan izohlashadi. Bu, albatta, hanafiylik ta'limotidan chuqur xabar topmagan kimsalar tomonidan aytilgan. Vaholanki, Abu Hanifa yolg'iz o'zlari rivoyat qilgan hadislar soni 215 ta, boshqalar bilan sheriklikda rivoyat qilgan hadislari soni esa juda ham ko'p bo'lgan. Deylik, u zotning “Musnad” nomli kitobidagi namoz bobining o'zida 108 ta hadis keltirilgan.
Shuningdek, ba'zi kimsalar Abu Hanifa rahmatullohi alayhi qiyosni zaif hadisdan ustun qo'ygan,  deyishadi. Ulamolar bu masalani ham o'rganib chiqib, imomi A'zam zaif hadisni qiyosdan ustun qo'yadi, degan xulosaga kelgan. Bunga misollar ham keltirganlar: “Namozda qahqaha bilan kulsa tahorat ketishi zaif bo'lsa ham, Abu Hanifa uni qiyosdan ustun qo'yib qabul qilgan”. 
Abu Hanifa rahmatullohi alayh muxoliflariga raddiya berib, shariatning asosiy manbalaridan hukm chiqarish bo'yicha o'z uslublarini quyidagicha bayon qilgan: “Kimki, bizni Qur'on va hadis ta'limotlaridan qiyosni ustun qo'yadi deb ayblasa, Allohga qasamki, u yolg'onchi va tuhmatchidir. Qur'on va hadis turgan joyda kim ham qiyosga ehtiyoj sezadi?! Biz qiyoslash uslubini o'ta zarur bo'lgandagina tatbiq etamiz. Biror masala uchun Qur'on va hadisda dalil topa olmaganimizdagina, uni boshqa dalilu–hujjati bor masala bilan qiyoslaymiz. Birinchi navbatda dalil va hujjatni Qur'ondan, so'ngra hadisdan izlaymiz va ulardan topa olmagan taqdrimizdagina, sahobalar so'zlariga murojaat qilamiz. Sahobalar ham mazkur masalada hamfikr bo'lmagan taqdirlaridagina, ma'noning oydinlashishi uchun ikki masalaning umumiy illatini topib, bir hukmni ikkinchi hukmga qiyos qilamiz”.
Kezi kelganda yana bir mulohazani ta'kidlab o'tish lozim. Ba'zilar Abu Hanifani ra'y, ya'ni fikriy fiqhning asoschisi deyishadi va hadisni ko'p ishlatgan imomlarga qarshi qo'yishadi: go'yo boshqa imomlar hadisdan hukm chiqarishganu, u zot esa o'z fikrlariga suyangan. Aslida, bu ham xato fikr. Imom Molik rahmatullohi alayh umuman boshqa sharoitda, ya'ni Madinada – hadis ilmining markazida yashab ijod qilganligi hamda u zotning har bir fiqhiy masala aytganlarida, unga qo'shib hadisdan dalilini keltirganliklari bilan Abu Hanifa rahmatullohi alayh yashagan sharoit va unga turtki bo'lgan ko'plab omillarni taqqoslab bo'lmaydi. Imom A'zam o'zlari ajam bo'lganlar, asosan, arab bo'lmagan  xalqlar bilan yashaganlar, balki shunga o'xshash boshqa omillar ham turtki bo'lganki, u kishi fiqhiy hukmni aytishda o'z so'zlari bilan ifodalaganu, ortidan unga dalil bo'lgan hadisni sharoitdan kelib chiqib zikr qilmagan bo'lsa ehtimol. Buni hanafiy mazhabiga oid fiqhiy kitoblarni mutoala qilgan har bir kishi darhol anglab etadi. Hususan, hanafiy ulamosi Ali Qorining “Muxtasari viqoya” nomli asariga yozilgan “Niqoya” nomli sharhni o'qigan kishi hanafiy mazhabida aytilgan har bir masalaning oyat va hadisdan dalili bor ekanligiga to'la ishonch hosil qiladi.
Davomi bor...
 
Buxoro shaxar “Ho'ja Tabband” jome'
masjidi imom xatibi Ashurov Azizbek
MAQOLA
Boshqa maqolalar

Abul Barakot Nasafiyning ilmiy merosi va “Tafsirun Nasafiy” asari

16.06.2025   6025   7 min.
Abul Barakot Nasafiyning ilmiy merosi va “Tafsirun Nasafiy” asari

Abul Barakot Nasafiyning ilmiy meroslari va xususan “Tafsirun Nasafiy” asari

Imom Buxoriy nomidagi

Toshkent Islom instituti talabasi

Hamidullayev No‘monxon

 

Annotatsiya: Mazkur maqolada mo‘g‘ullar istilosi davrida yashagan, hanafiy fiqh va moturidiy aqida yo‘nalishining yetuk vakillaridan biri bo‘lgan alloma Abul Barakot an-Nasafiyning ilmiy merosi o‘rganiladi. Uning kalom, fiqh va tafsir sohalariga oid muhim asarlari, xususan “Madorik at-Tanzil va Haqoiq at-Ta’vil” nomli tafsiri alohida tahlil qilinadi. Ushbu tafsir asari hanafiylik va ahli sunna ta’limotiga asoslangan bo‘lib, unda Zamaxshariyning “Kashshof” va Bayzoviy tafsirlaridan tanlab olingan jihatlar, ammo mo‘taziliy yondashuvlardan holi uslub qo‘llanilgan.

Muallif Qur’on oyatlarini fiqhiy, tilshunoslik va kalomiy jihatdan izohlab, tafsirni mo‘tadil, ixcham, isroiliylardan pok va ilmiy yondashuvga asoslangan holda yozgan. Shuningdek, maqolada Abul Barakot Nasafiyning boshqa mashhur asarlari va ulamolar tomonidan berilgan ta’riflar ham bayon etilgan. Bu maqola tafsir ilmi rivojiga qo‘shilgan boy ilmiy merosni ochib berish barobarida, hanafiy tafsir maktabining o‘ziga xos jihatlarini ham yoritadi.

Kalit so‘zlar: Abul Barakot an-Nasafiy, Madorik at-Tanzil, Tafsir an-Nasafiy, hanafiy mazhabi, moturidiy aqida, tafsir ilmi, Kashshof, Bayzoviy, ahli sunna val jamoa, fiqh, kalom, Qur’on tafsiri, mo‘g‘ullar davri, isroiliyat, qiroatlar, tafsir uslubi.

Nasafdan yetishib chiqqan ulug‘ olimlardan biri Abul Barakot Nasafiy o‘zining tafsir, fiqh, aqida sohalariga oid asarlari bilan mashhur bo‘lgan. U tug‘ilib, yashagan payt mo‘gullar hukmronligi davri bo‘lganligi uchun Movarounnahrda ilmiy, madaniy va iqtisodiy holat tanazzulga tushib qolgan edi. Shunday bo‘lishiga qaramasdan Abul Barakot Nasafiy kabi fidoiy olimlar ilmni jonlantirishga va qayta tiklashga harakat qilganlar[1]. Abul Barakot Nasafiyning turli sohalardagi asarlari;

“Al-Musaffo fi sharh al-manzuma an-Nasafiya” (“an-Nasafiy nazmining musaffo sharhi ”) – ilmi kalomga oid;

“Al-Mustasfo fi sharh al-fiqh an-nofi” (“Tanlangan foydali fiqh sharhi”) – islom huquqshunosligiga oid;

“Umdat al-aqoid” (“Aqidalar asosi”) – kalom ilmiga oid.

Abul Barakot Nasafiyning tafsir ilmi bo‘yicha ahli ilm orasida “Tafsir an-Nasafiy” nomi bilan mashhur bo‘lgan va hanafiy mazhabiga muvofiq bitilgan “Madorik at-tanzil va haqoiq at-ta’vil” (Qur’on ma’nolari va ta’vil haqiqatlari) kitobi boshqa asarlar orasida eng qimmatlilaridan biri desak, hech ham mubolag‘a bo‘lmaydi. Chunki boshqa tafsir kitoblari orasida katta shuhrat qozongan “Tafsir an-Nasafiy” kitobi dunyo bo‘yicha eng keng tarqalgan hanafiy mazhabiga binoan yozilgan, undagi oyatlar aynan moturidiya ta’limotiga binoan bayon etilib, o‘sha davrning ilm markazlari Buxoro va Samarqandning olimlari fikrlari bilan boyitilgandir. Bu asarni yozishda Nasafiy Zamaxshariyning “al-Kashshof an haqoiqi-t tanzil”, Bayzoviyning “Anvorut-tanzil va asrorut-ta’vil” va boshqa  tafsirlardan foydalangan[2].

Alloma Laknaviy Abul Barakot Nasafiy 1310 yilda Bag‘dodga kelgani, mudarrislik qilgani va shu yerda vafot qilganlini aytib o‘tgan[3]. 1310 yili rabi al-avval oyining juma kuni kechasi Bag‘dodda vafot etgan hamda Isfahon yaqinidagi Izaj shahrida (Xuziston va Isfahon oralig‘ida) dafn qilingan.

Quyida ushbu buyuk imom haqida ba’zi ulamolarning fikrlari keltiramiz: Imom Laknaviy uni shunday ta’riflagan: “Komil imom, zamonasining ziyrak olimlaridan, fiqhda asosiy manbalarga amal qilgan, hadis va uning ma’nolarida yetuk olim”[4].

Imom Ibn Hajar uni “dunyoning allomasi”[5] deb atagan.

Ibn Kamol Pasha uning yuksak ilmiy maqomi haqida shunday degan: “U mutaqaddim faqihlar va muhaqqiqlar qatorida yuqori mavqega ega bo‘lib, zaif va mavzu' hadislarni o‘z asarlarida keltirmagan, balki mustahkam dalillarga tayangan”.

Shuningdek, u shunday degan: “Ijtihod eshigi u kishi bilan yopilgan, undan keyin hech bir mazhabda yangi mujtahid kelmagan”[6].

Abul Barakot Nasafiyning bir qator asarlari O‘zbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasining Abu Rayhon Beruniy nomidagi Sharqshunoslik institutida saqlanadi.

Nasafiy tafsiri ta’rifi va muallifining undagi uslubi.

Bu tafsirni Imom Nasafiy rohimahulloh “Tafsirul Bayzoviy” va Zamaxshariyning “Kashshof” tafsirlaidan muxtasar qilib olgan. Lekin u Kashshofdagi mo‘tazila e’tiqodidagi fikrlarni tashlab, Ahli sunna val Jamoa mazhabiga ko‘ra ta’lif qilgan. Bu tafsir uzun tafsirlar bilan qisqa tafsirlar orasidagi o‘rtacha tafsirdir. Bu tafsirda Imom Nasafiy rohimahulloh qiroat va tarkib qoidalari o‘rtasidagi vajhlarni jamlagan. Bunga Kashshofda kelgan balog‘at qoidalari va yashirin nozik ma’nolarni kashf etishdan iborat bo‘lgan bir qancha narsalarni ham kiritgan.

Shu bilan birga, Zamaxshariy o‘z tafsirida qo‘llagan savol va javoblarni ham keltirgan. Lekin imom Nasafiy rahmatullohi alayh o‘zining bu tafsirida oyatlarni asos qilib olgan. Shuning uchun “Kashshof”ning sohibi suralarning fazilati haqida mavzu' hadislarni keltirganidek u kishi mavzu' hadislarni keltirmagan.

Imom Nasafiy rohimahulloh grammatik qoidalarga chuqur kirmay, balki yengil to‘xtalib o‘tgan. Mutavotir yetti qiroatni lozim tutib, har bir qiroatni o‘z qorisiga nisbatini bergan. Hukm oyatlarning tafsirida fiqhiy mazhablarga qisqacha to‘xtalib o‘tgan. Har bir mazhab keltirgan fikrlarni qisqacha bayon qilib, asosan, ko‘pincha o‘zining hanafiy mazhabini qo‘llab-quvvatlagan. Mazhabiga muxolif kelganlarga raddiyalar bergan. Bu tafsirda Isroiliyot rivoyatlarining zikri kamdan-kam uchraydi. Shunda ham bunday rivoyatlarni keltirib turib, so‘ngra rad qiladi.

Darhaqiqat, imom Nasafiy rohimahulloh o‘z tafsirining avvalida qisqa bir iborani keltirib, unda o‘zining bu tafsirini yozishdagi yo‘nalishi va uslubini bayon qilib, jumladan, shunday deydi: “Tafsir ilmida qiroat va tarkib vajhlarini jamlagan, «Badi' va ishorat” ilmining nozik jihatlarini o‘z ichiga olgan, Ahli sunnat val jamoatning so‘zlari bilan bezalgan, bid’at va zalolat ahlining botil fikrlaridan xoli bo‘lgan, malol keladigan darajada juda uzun bo‘lmagan va xalal beradigan darajada juda qisqa bo‘lmagan, o‘rtacha bir kitobni yozdim».

 

FOYDALANILGAN MANBA VA ADABIYOTLAR RO‘YHATI

  1. Uvatov U. Yurtimiz allomalari. – Toshkent: Nihol, 2014. – B. 98.
  2. Abul Barakot an-Nasafiy. Kanz ad-daqoiq. – Madina: Dorus siroj, 2001 – B. 29.
  3. Abul Barakot an-Nasafiy. Kanz ad-daqoiq. – Madina: Dorus siroj, 2001 – B. 13.
  4. Abdulhay Laknaviy. Favoidul bahiyya. – Bayrut: Matba’atus sa’oda, 1998. – B. 101.
  5. Ibn Xajar Asqaloniy. Durarul kamina. – Haydarobod: Maorifil Usmoniya, 1994, – J. 1. – B. 17.
  6. Abdulhay Laknaviy. Favoidul bahiyya. – Bayrut: Matba’atus sa’oda, 1998 – B. 101-102.