Sayt test holatida ishlamoqda!
10 Yanvar, 2025   |   10 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:48
Peshin
12:36
Asr
15:32
Shom
17:16
Xufton
18:35
Bismillah
10 Yanvar, 2025, 10 Rajab, 1446

25.06.2021 y. Yusuf alayhissalom qissasidan ibratlar

23.06.2021   3651   19 min.
25.06.2021 y. Yusuf alayhissalom qissasidan ibratlar

بسم الله الرحمن الرحيم

اَلْحَمْدُ للهِ وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى رَسُولِهِ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ، نَبِيِّ الرَّحْمَةِ وَرَسُولِ السَّلاَمِ، وَعَلَى آلِهِ وَصَحَابَتِهِ الْكِرَامِ، أَمَّا بَعْدُ

YuSUF ALAYHISSALOM QISSASIDAN IBRATLAR

Muhtaram jamoat! Alloh taolo insoniyatni yaratgandan beri ularga o'zini tanitish va hidoyatga boshlash uchun ketma-ket payg'ambarlar va ilohiy kitoblar jo'natib turgan. U Zot o'zining komil hikmati ila Islomni – oxirgi din, Payg'ambarimizni – oxirgi Rasul, Qur'onni – oxirgi kitob qildi. Qur'oni karim Qiyomatgacha insoniyatga to'g'ri yo'lni ko'rsatuvchi yo'lboshchidir. Ulamolarimiz Qur'on o'z ichiga asosan uchta katta mavzuni o'rab olganini aytadilar: e'tiqodiy masalalar, diniy hukmlar va o'tgan qavmlarning qissalari. Qur'oni karimda bizdan avvalgi o'tgan ba'zi qavmlar va shaxslarning amallari maqtalsa, ba'zilarining qilgan ishlari yomonlanadi. Har ikkisida ham biz uchun ko'plab ibratlar bor. Maqtalganlaridan o'rnak olishimiz, yomonlanganlarning amallaridan saqlanishimiz darkor!

Ma'lumki, Qur'oni karim qissalari ichida eng chiroylisi Payg'ambar Yusuf alayhissalom qissasidir. Bu haqda Alloh taolo shunday deydi:

      نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ هَذَا الْقُرْآَنَوَإِنْ كُنْتَ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِينَ

ya'ni: “Biz Sizga ushbu Qur'on (surasi)ni vahiy qilishimiz bilan birga go'zal qissani aytib berurmiz. Siz esa, (ey, Muhammad!) undan (vahiydan) oldin bexabarlardan (biri) edingiz” (Yusuf surasi 3-oyat).

Bu qissaning boshqalaridan farqi sura to'lig'icha Yusuf alayhissalomning boshidan kechirgan voqealarga bag'ishlangan. Buning ustiga surada qiziquvchilar uchun ko'plab ibratlar bor. Qur'oni karimda shunday deyiladi:

 لَقَدْ كَانَ فِي يُوسُفَ وَإِخْوَتِهِ آَيَاتٌ لِلسَّائِلِينَ

ya'ni: “Haqiqatan, Yusuf va (uning) birodarlari (qissasi)da so'rovchilar uchun alomatlar bordir” (Yusuf surasi 7-oyat).

Mazkur sura Makkada, Payg'ambarimiz alayhissalom uchun og'ir sinovlar bo'lgan pallalarda nozil bo'lgan. Alloh taolo Yusuf alayhissalomning mashaqqatli sinovlarni bosib o'tishlari va natijada najot topishlarini eslatish bilan  Payg'ambarimiz alayhissalomga kuchli tasalli berdi. Oxir-oqibat U Zot alayhissalomning ham ishlari najot topishi, Islom er yuziga tarqalishi xushxabarini berdi.

Surani o'qish asnosida quyidagi ibratlarga duch kelamiz:

  1. Sir saqlash. Yusuf alayhissalom otalari Yaqub alayhissalomga ajoyib tush ko'rganini aytganlarida, U Zot odatda yosh bolalar bunday tush ko'rmasligi, bu tush kelajakda Yusuf alayhissalomning payg'ambar bo'lishiga bashorat ekanini bildilar. O'zi busiz ham Yusuf alayhissalomga hasad qilib yuradigan akalaridan, dushmanligi ortib ketmasligi uchun, bu tushni sir saqlashni buyurdilar:

 إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ 

ya'ni: “Eslang, Yusuf (o'z) otasiga (Ya'qubga) dedi: “Ey, otajon! Men (tushimda) o'n bitta yulduz, Quyosh va Oyning menga sajda qilayotgan hollarida ko'rdim”” (Yusuf surasi 4-oyat).

 قَالَ يَا بُنَيَّ لَا تَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَى إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُوا لَكَ كَيْدًا إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلْإِنْسَانِ عَدُوٌّ مُبِينٌ 

ya'ni: “(Otasi) aytdi: “Ey, o'g'ilcham! Tushingni birodarlaringga so'zlab bermagin! Aks holda senga qattiq makr qilishadi. Zero, shayton insonga aniq dushmandir”” (Yusuf surasi 5-oyat).

Demak, bundan kelib chiqadiki, inson o'rni kelganda sir saqlashni ham bilishi zarur. Hususan, oilaviy sirlar yoki o'zga mo'min-musulmonlarning bizga ishonib aytgan sirlariga omonatdor bo'lishimiz kerak bo'ladi.

  1. Hasaddan saqlanish. Hasad shunday yomon illatki, hatto u Ya'qub alayhissalom oilasida tarbiya ko'rgan kishilar – Yusuf alayhissalomning o'gay akalarini ham chetlab o'tmadi. Hasad sababli ular Alloh taoloning Payg'ambari Ya'qub alayhissalomni ayblashdi. Yusuf alayhissalomni joniga qasd qilishdi. Qur'oni karimda ular haqida shunday deyilgan:

إِذْ قَالُوا لَيُوسُفُ وَأَخُوهُ أَحَبُّ إِلَى أَبِينَا مِنَّا وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ

ya'ni: “O'shanda (akalari) aytdilar: “Yusuf va uning ukasi (Binyamin) otamizga bizdan ko'ra suyukliroqdir. Vaholanki, biz bir to'p (ko'pchilik)miz. Haqiqatan, otamiz aniq gumrohlik uzradir”” (Yusuf surasi 8-oyat).

 Lekin Yusuf alayhissalomdagi fazilatlar Alloh taolo tomonidan ato qilingan fazilat ekanini ko'ra olmadilar. Nima bo'lganda ham, Alloh taoloning xohish-irodasi ustun keluvchidir. Hasadgo'y hech qachon murodiga etmaydi, u o'zini-o'zi eb bitiradi. Nihoyada baribir Yusuf alayhissalom payg'ambarlik martabasi va odamlar orasida sharaf va izzatga ega bo'ldilar. Akalari esa qilmishlariga pushaymon va ayblariga iqror bo'lib, tavba tazarru qildilar.   

  1. To'g'ri yo'ldan adashtiruvchi amallardan chetlanish. Insonni haqdan toydiruvchi amallardan uzoq bo'lish, ularga kirishmaslik vojibdir. Yusuf alayhissalomni Misr azizining xotini zinoga chorlaganda undan chetlandilar, gunohga qo'l urmadilar. Yusuf alayhissalom qiyin imtihondan o'tdilar: chiroyli, mansabdor va xo'jayin xotin zinoga chorlasada, kuchli imonlari sababli, gunohdan voz kechdilar, shariatda sobit turdilar. Alloh taolodan bu fitnani ketkazishni so'rab duo qildilar. Qur'oni karimda bu haqda shunday deyiladi:

 وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَنْ نَفْسِهِ وَغَلَّقَتِ الْأَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ

إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ

ya'ni: “U (Yusuf) uyida bo'lgan ayol (Zulayxo) undan nafsini (qondirishini) talab qildi va eshiklarni qulflab: “Qani kel!” – dedi. (Yusuf) dedi: “Alloh saqlasin! Axir, u (ering) xojam-ku?! Menga yaxshi joy bergan bo'lsa?! Zolimlar, zotan, najot topmaslar”” (Yusuf surasi 23-oyat). Oyatdagi "zolimlar"dan murod xoinlar yoki zinokorlardir.

  1. To'g'ri yo'lga ergashish. Alloh taoloning roziligi va uning jannatiga etaklovchi haq yo'lga ergashish, U Zotning g'azabi va azobiga duchor qiladigan ishlardan saqlanish vojibdir. Bu narsa Yusuf alayhissalomning zino qilishdan va saroydagi ayollarning chaqirig'iga yurgandan ko'ra mashaqqatli bo'lsada zindonni tanlaganlarida ko'rinadi. Qur'oni karimda Yusuf alayhissalomning so'zlari shunday keltiriladi:

 قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ وَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَأَكُنْ مِنَ الْجَاهِلِينَ 

ya'ni: “(Yusuf) dedi: “Ey, Rabbim! Menga taklif etishayotgan narsadan ko'ra zindon ma'qulroqdir. Agar ularning makrlarini mendan darig' tutmasang, ularga moyil bo'lib, johillardan bo'lib qolurman” (Yusuf surasi 33-oyat).

  1. Haq yo'lda sabr va sabot ko'rsatish. Yusuf alayhissalom katta qiyinchiliklarni boshidan kechirdilar: akalari quduqqa tashlab ketishdi, U Zotni karvon ahli quduqdan chiqarib olib, Misrda qul qilib sotishdi, Misr azizining xonadonida ayollar makriga va tuhmatiga uchrab, bir necha yil zindonda yotdilar. Bu qiyinchiliklarni Alloh taoloning sinovi deb bilganlari sababli, bir necha yillardpn keyin hasadgo'y akalariga duch kelganlarida ham, ularga yaxshi muomala qildilar. Ularning qilmishlarini kechirdilar. Mana shu bag'rikenglik barchamizga katta ibratdir.

Yana bu qiyinchiliklar U Zotni haq yo'ldan, payg'ambarlik vazifasini bajarishdan to'sa olmadi. Hatto zindonda ikki hamrohlari tush ta'birini so'rashganda, ularga avval Alloh taoloni tanitishdan gap boshlab, dinning mohiyatini bayon qildilar:

 يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ 

ya'ni: “Ey, ikki hamzindonlarim! Turli-tuman “ilohlar” yaxshimi yoki yagona va g'olib Allohmi?” (Yusuf surasi 39-oyat).

  1. Odamlardan yordam so'rash. O'zidan zarar va zulmni ko'tarish uchun odamlardan yordam so'rash joizdir. Yusuf alayhissalom imonlari komil zot edilar, shu bilan birga zindondagi hamrohlaridan zulm va tuhmatdan qutilish uchun yordam so'radilar:

 وَقَالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُ نَاجٍ مِنْهُمَا اذْكُرْنِي عِنْدَ رَبِّكَ  

ya'ni: “Ikkovidan xalos topuvchi deb hisoblagan (soqiyga Yusuf): «Hojang (Misr shohi) huzurida mening to'g'rimda gapir!» – dedi...” (Yusuf surasi 42-oyat).

Natijada bir necha yillardan keyin, podshohning tushini ta'bir qilish kerak bo'lganda, o'sha kishi Yusuf alayhissalomni eslaydi va U Zotni zindondan chiqishiga sabab bo'ladi. Lekin yordam so'rash savob-ezgu ishlarda bo'lishi kerak, gunoh ishlarda emas!

  1. O'zini tuhmatdan poklash. Inson hayoti davomida uchragan tuhmatlardan o'zini poklashi kerak bo'ladi. Yusuf alayhissalom saroy ayollarining makri va bo'hton bilan zindonga tushib qoldilar. Vaqti kelib podsho U Zotni huzuriga chaqirtirdi. Zindondan chiqish paytida, U Zotni xalqning oldida zino tuhmatidan pok ekanini e'lon qilishlarini talab qildilar. Natijada haqiqat yuzaga chiqdi, Podshohning surishtiruvi sababli Yusuf alayhissalomni zinoga chorlagan Misr azizining xotini aybiga iqror bo'ldi va Yusuf alayhissalom tuhmatlardan pok bo'lib zindondan chiqdilar.

 ذَلِكَ لِيَعْلَمَ أَنِّي لَمْ أَخُنْهُ بِالْغَيْبِ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي كَيْدَ الْخَائِنِينَ 

ya'ni: “(Shundan keyingina Yusuf dedi): “Buni men (Misr azizi) g'oyibligida unga xiyonat qilmaganimni va Alloh (Zulayxo va ayollardek) xiyonatchilar makrini ravo qilmasligini (Aziz yoki shoh) bilishi uchun (qildim)” (Yusuf surasi 52-oyat).

  1. Hotirjamlik, kengchilik – sinov imtihonlardan keyindir. Yusuf alayhissalom ko'p alamli sinovlarni imon quvvati va sabr bilan engib o'tdilar. Sinovlar izidan kenglik keldi. Misrda aziz insonga aylandilar, podshohning yaqin odamlaridan bo'lib, uning xazinasini boshqaruvchi bo'ldilar. Oyati karimada shunday deyiladi:

 وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِي فَلَمَّا كَلَّمَهُ قَالَ إِنَّكَ الْيَوْمَ لَدَيْنَا مَكِينٌ أَمِينٌ  

ya'ni: “Shoh: «Uni huzurimga keltiringiz, uni o'zimga xos kishilardan qilib olay!» – dedi. U bilan so'zlashgach (shoh): «Sen bugun(dan boshlab) bizning huzurimizda martabali va ishonchli (shaxs)dirsan», – dedi(Yusuf surasi 54-oyat).

  1. Ehtiyoj tug'ilganda inson o'z qobiliyatini ma'lum qilishi. Shariatimiz musulmonlarni hech bir ehtiyojsiz va sababsiz o'zini maqtashdan qaytaradi. Lekin biror mas'uliyatli vazifaga nomzod tanlanayotgan vaqtda o'sha o'ringa loyiq kishi o'zining ilmiy va amaliy salohiyatini bayon qilishi joizdir. Hatto ba'zi o'rinlarda undan ko'ra loyiq kishi topilmasa, shu vazifani zimmasiga olish shart bo'lib qoladi. Yusuf alayhissalom Misr xazinasini boshqarishga o'zlari loyiq ekanlari, bunga iqtidorlari etishini podshohga aytdilar. Natijada U Zot Misrni etti yillik qurg'oqchilik davrida ocharchilikdan saqlab qoldilar. Nafaqat Misr, balki yon atrofdagi odamlarga ham yordam ko'rsatdilar. U Zotni quduqqa tashlagan akalari ham bug'doy so'rab Misrga kelishadi va Yusuf alayhissalomga yo'liqishadi. Qur'oni karimda shunday deyiladi:

 قَالَ اجْعَلْنِي عَلَى خَزَائِنِ الْأَرْضِ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ 

ya'ni: (Yusuf) dedi: Meni shu erning xazinaboni qilib qo'y! Zero, men (omonatni) saqlovchi va (o'z ishini puxta) biluvchidirman(Yusuf surasi 55-oyat).

  1. Ko'z tegishi haqdir. Payg'ambarlar – odamlar orasida eng ko'p Alloh taologa tavakkul qiluvchi zotlardir. Shu sababli bu qissadan bilamizki, ko'z tegishiga qarshi choralarni ko'rish tavakkulga zid bo'lmagan, joiz ishdir. Qur'oni karimda Ya'qub alayhissalomning farzandlariga ko'zdan saqlanish uchun qilgan tavsiyasi shunday ifodalanadi:

 وَقَالَ يَا بَنِيَّ لَا تَدْخُلُوا مِنْ بَابٍ وَاحِدٍ وَادْخُلُوا مِنْ أَبْوَابٍ مُتَفَرِّقَةٍ وَمَا أُغْنِي عَنْكُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَعَلَيْهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ 

ya'ni: “(So'ngra ularni safarga kuzatayotib) aytdi: “Ey, o'g'illarim! (Misrga) bir darvozadan kirmangiz, balki turli xil darvozalardan kiringiz! Men sizlardan Allohning biror hukmini qaytara olmayman. Hukm faqat Allohning izmidadir. Ungagina tavakkul qildim. Barcha tavakkul qiluvchilar (ham) Uning O'zigagina tavakkul qilsinlar!”” (Yusuf surasi 67-oyat).

  1. Musulmonning hayotida duoning muhimligi. Duo – ibodatning asosidir! U bandaning Robbiga qanchalik bog'liqligini ko'rsatib turadi. Yusuf alayhissalom Alloh taologa ko'p duo qildilar, boshlariga tushgan har bir mashaqqatda Alloh taologa duo bilan bog'landilar. Ayollarning makriga uchraganda, bu baloni daf qilishni so'rab duo qildilar. Alloh U Zotga kengchilik berganida, ilm va imon bilan siylaganida shunday duo qildilar:

 رَبِّ قَدْ آَتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَعَلَّمْتَنِي مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ

أَنْتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيَا وَالْآَخِرَةِ تَوَفَّنِي مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ 

ya'ni: “Ey, Rabbim! Menga podshohlik ato etding, yana barcha gap (tush)larning ta'vil (ta'bir)laridan menga ta'lim berding. Ey, osmonlar va Yerni ijod etgan zot! Dunyoyu oxiratda O'zing egamdirsan. (Ajalim etganida) musulmon holimda vafot ettir va meni solihlar (qatori)ga qo'shgin!” (Yusuf surasi 101-oyat).

Alloh taolo barchamizni Qur'oni karimni o'qiydigan, uni tadabbur qiladigan, ibrat va nasihat oladiganlardan qilsin! Omin!

 

Muhtaram imom-domla! Ma'ruza ta'sirli chiqishi uchun Yusuf alayhissalom qissasini o'rganib chiqish tavsiya qilinadi.

 

Muhtaram imom-domla! Kelgusi juma ma'ruzasi “Ezgu amal – qalb lazzati”mavzusida bo'ladi, inshaalloh.

Juma mav'izalari
Boshqa maqolalar

Samarqand shayxul islomi

9.01.2025   2006   9 min.
Samarqand shayxul islomi

Bu zotning to‘liq ismi Nasr ibn Muhammad ibn Ahmad ibn Ibrohim Abu Lays as-Samarqandiy al-Hanafiydir. Samarqandda tavallud topgandir. Samarqand o‘zining ko‘p olimlari bilan mashhur bo‘lgan hamda Samarqand ahli ilmni yaxshi ko‘rgan. Bu ma’lumotlar Najmiddin Umar ibn Muhammad Nasafiyni “Al qand fiy ulamai Samarqand” asarida keltirilgan.

Abu Lays Samarqandiy boshlang‘ich ta’limni Samarqandda olgan. So‘ng ulamolarining ko‘pligi bilan mashhur bo‘lgan Balxga ketadi. Ilmni mustahkamlab Samarqandga qaytadi. Abu Lays nafaqat Samarqand va Balx ulamolari orasida ilmiy mavqega ega, balki Hanafiy ulamolarining orasida ham o‘z mavqega egadir. Bunga bir qancha misollar dalolat qiladi:

  1. Abu Lays Samarqandiyning kitoblari ustida ko‘plab ulamolar mashg‘ulotlar, darslar va imlolar olib borgan. Masalan birgina “Uyunil masoil” kitobiga ko‘plab ulamolar sharhlar bitgan. Jumladan, Muhammad ibn Abdul Hamid as-Samarqandiy al-’ala ul-Olam, Muhammad ibn Umar ibn Arabiy al-Joriy. “Al-Muqaddimatu fis-solati” asariga Jabroil ibn Hasan ibn Usman al-Janjaviy 752-hijriy sanada, Mustafo ibn Zakariyo al-Qirmoniy 809-hijriy sanada, Hasan ibn Husayn at-Tuluniy 909-hijriy sanada, Lutfulloh an-Nasafiy al-Kaydoniy 750-hijriy sanada va boshqa ulamolar sharhlar bitgan.[1]
  2. Musannafotlar sohiblarining mashhurligi va ularning ko‘pligi.
  3. Mazhab fuqaholaridan qilgan rivoyatlariga va qavllariga ko‘pchilik as'habul mutunlarning suyanishlari.
  4. Ba’zi muhim kitoblar bilan shug‘ullanishi. Misol uchun, Abu Hanifaning “al-Fiqhul-akbar” va Muhammad ibn al-Hasanning “al-Jomi’us-sag‘ir asarlariga sharhlar bitgan.
  5. Ta’lif qilgan ilmiy yo‘nalishlarini fiqh, tafsir, aqoid va mav’izalar bo‘yicha tartibga soldi.
  6. Mazhabda tarjih as'hobidan bo‘lishligi.
  7. Tafsir, fiqh, usul (din asoslari), aqida, xutbalar, zuhd bo‘yicha ko‘plab asarlar yaratgan buyuk alloma Samarqand shayxulislomi bo‘lganligi.

 U yashagan davrda yurtimizda lug‘at, tafsir, hadis, fiqh ilmlari rivojlangan. Mana shunday ilmiy muhitda yashab ijod etgan alloma samarali meros qoldirgan. Uning “Bahr al-ulum” (“Ilmlar ummoni”), “Uyun al-masoyil” (“Masalalar sarchashmasi”), “Tanbehul-g‘ofilin” (G‘ofillarga tanbehlar”), “Bo‘ston al-orifin” (“Oriflar bo‘stoni”) kabi asarlari bizgacha yetib kelgan va nashrlar etilgan.

Allomaning tug‘ilgan yili sifatida muarrixlar hijriy 301-310 yillar orasi va 911-milodiy yilni ko‘rsatadilar. Olimning kunyasi Abu Lays, ya’ni “Laysning otasi”. “Lays” lug‘atda sher, arclon ma’nosini beradi. U zotning Lays degan farzandlari bo‘lganmi yoki “Abu Turob” singari majoziy laqabmi, noma’lum. Har holda kunya ekani aniq. Kunyasi bilan laqabi qo‘shib aytilar edi, masalan: "Faqih Abu Lays aytdi" kabi. Laqablaridan biri “al-Faqih” bo‘lib, shu laqab bilan mashhur bo‘lgan. Alloma fiqh ilmida yuksak martabaga erishgan, o‘z zamonasida unga teng keladigan olim topilmas edi.  Faqih so‘zining
oldida arab tilidagi “al” artikli qo‘shilib, uni “al-Faqih” deb atalishi ham shunga ishoratdir.

Abu Laysning o‘zi ham “al-Faqih” laqabini yaxshi ko‘rar edi. Chunki, rivoyatlarga qaraganda, “Tanbehul g‘ofilin” kitobini yozgan mahallarida bir kecha u kishining tushlariga Nabiy sollallohu alayhi vasallam kirib, yozgan kitoblarini tutqazib: "Yo Faqih! Kitobingni ol!” deydilar. Uyg‘onganlarida kitoblarida Payg‘ambarimiz alayhissalom muborak qo‘llarini, izlarini ko‘radilar. Shundan keyin “Faqih” degan nomni yaxshi ko‘rdi va u tufayli ko‘p barokatlarga noil bo‘ladi. Ikkinchi unvoni “Imomul-huda”. Bu laqab bilan yana bir buyuk alloma Abu Mansur al-Moturidiy ham atalgan.

Abu Laysning vafoti haqida ham muarrixlar turli sanalarni ko‘rsatadilar. Dovudiy o‘zining “Tabaqot al-Mufassirin” kitobida 393-hijriy yilning jumod al-oxir oyining seshanba 11-kechasida vafot etgan, degan. “Javohir al-mo‘zi’a” asarida 373-seshanba kechasida, “Kashf az-zunun” asarida 376, yoki 383, yoki 375-hijriy yilda vafot etgan deyiladi. Arab merosi tarixida 373, yoki 375, yoki 393-hijriy vafot etgan deyilgan.

Ya’ni, alloma 985 va 1003-milodiy yillar orasida vafot etgan. Manbalarda uning oilasi haqida hech narsa yozib qoldirilmagan. Abu Lays Samarqandiy Samarqandda shayxul-islom darajasiga ko‘tarilgan. Lekin uning rasman qozi bo‘lgani haqidagi ma’lumot manbalarda kuzatilmaydi. U o‘z  davrida eng zaruriy ilm – fiqhni egallagani bois, fatvolar aytishga loyiq bo‘lgan va uning fatvo hamda hikmatli so‘zlari kishilar orasida tarqalgan. Jumladan, Salohiddin Nohiy uning fiqhiy asarlari matni tuzilishiga ko‘ra o‘z tadqiqotida allomani madrasalarda mudarrislik qilganini taxmin qiladi. Shuningdek, Abu Lays tafsirida hadislar, rivoyatlar, qiroatlar, lug‘aviy manbalarga alohida ahamiyat berilishi ham uning mudarrislik qilganini tasdiqlashi mumkin.  Abu Lays Samarqandiy ilmiy salohiyatining shakllanishida avvalo olim oilasida tavallud topgani ta’sir ko‘rsatgan bo‘lsa, keyinchalik Balx, Samarqand va Buxoro kabi muhim ilmiy mavqega ega bo‘lgan shaharlar olimlarining ta’lim-tarbiyalari sezilarli bo‘lgan. Abu Lays Samarqandiy Balxlik olimlarning Samarqandga kelishi, u yerga safar qilish munosabati bilan ilm o‘rgangan bo‘lsa, ayrim hollarda ularning asarlarini mutolaa qilish va o‘rganish orqali ularni o‘zining ustozi deb hisoblagan.

Abu Lays Samarqandiy shakllangan ilmiy muhit asosan hanafiy  mazhabi olimlari ta’sirida bo‘lgan. Ko‘pchilik tarojum asarlarida Abu Lays Samarqandiyning ikki yoki uch ustozi zikr etiladi xolos. Bunga sabab balki olimga ko‘proq tahsil bergan ustozini zikr etish bilan kifoyalanish bo‘lsa kerak. Uning asarlarida o‘z davridagi ko‘plab olimlarning so‘zlari, rivoyatlari keltirilgan. Olim ularni o‘z asarlarida zikr etgan. Tadqiqot doirasida Abu Lays Samarqandiyning 24 ustozi aniqlandi. Tafsirida 20 ustozi, “Tanbih-l-g‘ofilin”da 4 ustozi zikr etilgan. Olimning barcha ustozlari hanafiy mazhabi ulamolari bo‘lib, ularning ko‘pchiliklarining silsilasi Nu’mon ibn Sobit Abu Hanifa, Abu Yusuf, Muhammad ibn Hasanga borib taqaladi. Bu ustozlarning ba’zilari haqidagi ma’lumotlar tarojum asarlarida zikr etilgan. Muhammad ibn Fazl Buxoro va Samarqandga kelgani va Samarqandda vafot etgani, Xalil ibn Ahmad Farg‘ona qozisi bo‘lgani va shu yerda yoki Samarqandda vafot etgani, Abu Ja’farning Buxoro va Samarqandga kelgani va Buxoroda vafot etgani haqidagi ma’lumotlar ularning Samarqand ilmiy muhiti bilan bog‘likligini ko‘rsatadi. Ular o‘z zamonlarining yetuk olimlari bo‘lib, Abu Lays Samarqandiyga ustozlik  qilganlar Abu Lays Samarqandiy tafsirining O‘zRFA Sharqshunoslik instituti qo‘lyozmalar fondida saqlanayotgan nusxasining birinchi varag‘ida shunday ma’lumot mavjud: “Abul-Mahomid Muhammad ibn Ibrohim ibn Anush Hasiyriy “Hodiy Hasiyriy” asarining oxirgi qism ikkinchi – “Fatvo berishda ehtiyot qilish” nomli faslida  shunday yozadi: 258/872 sanada vafot  etgan Samarqand hofizi faqih Abu Lays: “Samarqandda 40 yil fatvo berdim, ushbu 40 yilda faqat ilgari o‘tgan ulamolarning so‘zlariga tayandim. Mening kitobimdan qiyomat kuni g‘iybatdan biror narsa chiqmaydi. O‘ng qo‘limni chap qo‘limdan ajratganimdan buyon yolg‘on gapirmadim, hech kimga qushning boshini suvga solib ko‘targanda boshida qolgan suvchalik yomonlik istamadim”, degan.

“Abu Lays fozil, taqvodor, buyuk imom bo‘lib, yuz ming hadisni yod bilgan. Vaki’, Muhammad ibn Hasan, Ibn Muborak, Abu Yusuf va boshqa olimlar kitoblarini mutolaa qilar edi. Uning ko‘plab asarlari bor”.

Barcha manbalarda Abu Lays Nasr ibn Sayyor hofiz, Nasr ibn Muhammad esa faqih deb atalgan. Yuqoridagi ma’lumotda Abul-Lays Nasr ibn Muhammad bilan hofiz Abu Lays Nasr ibn Sayyor ibn Fath haqidagi ma’lumotlar chalkashtirib yuborilgan. Shuningdek, ko‘rsatilgan vafot yili ham hofiz Abul-Lays vafot etgan yiliga yaqinroq keladi.  Shu kabi ushbu ikki allomani adashtirish hollari manbalarda  uchraydi.

Jumladan, u ikkisini bir olim deb ko‘rsatilgan o‘rinlar ham mavjud. Faqih Abu Lays Samarqandiyning Muhammad Shayboniyning kitobi bilan tanishganligi, o‘z ijodida Abu Yusuf, Muhammad ibn Hasan Shayboniy, Vaki’, Ibn Muboraklarning silsilalar orqali rivoyatlarini ko‘p keltirganligi sababli bu ma’lumotlar Abu Lays Nasr ibn Muhammadga tegishli deb hisoblash mumkin. U o‘zining tafsirida Muhammad ibn Hasan “As-Siyar al-Kabir” asaridan ma’lumot keltiradi.

Tug‘ilgan joyi Samarqanddir. “Bahr al-ulum” tafsirining kirish qismida u shahar haqida bunday deyiladi: “Arablar uni Siron ham deydilar. Safd vodiysining janubida joylashgan bu joy iqlimi yaxshi va katta shahardir”. Bir shoir  bu yer haqida shunday degan edi:

Insonlar uchun oxiratda jannat bordur,
Bu dunyoning jannati Samarqanddur.

Bu shahar tolibi ilmlar maskani bo‘lgan. Bu yerga ulamo-yu fuqaholar, tasavvuf ahllari safar qilar edilar. Shuning uchun bu yer boshqa yurtlar ichida muhim ilmiy o‘rin egallab turar edi, chunki Abu Lays Samarqandiy qatorida u kishining olimlardan bo‘lgan sheriklari va do‘stlari ham ko‘p edi.

TII talabasi Mirzaqosim Saidmirzayev

[1] Tarixi at-turas al-arabiy. 1-jild, 3-juz, 107 va undan keyingi sahifalar.