Ziroatchilikda meva va sabzavotlarni dori yordamida tez va ko'zga chiroyli ko'rinadigan suratda etishtirish holatlari ko'p uchraydi. Bu esa, meva va sabzavotlarning tabiiy etilishiga o'z ta'sirini ko'rsatmay qolmaydi. Ba'zan bozorlarda meva va sabzavotlarning etilishi vaqtidan avval savdo rastalariga chiqqanini ko'ramiz. Hajmi ham katta va ko'z bilan qaraganda chiroyli ko'rinadi. Ushbu meva va sabzavotlarni etishtirishda ularning tarkibiga ta'sirini ko'rsatuvchi turli dori vositalari qo'llaniladi. Bunga asosiy sabablardan biri bozorlarga ziroat mahsulotlarini erta chiqarish bilan tez fursatda katta foyda qozonishdir. Shuningdek, meva va sabzavotlarni tabiiy etilishidan oldin uzib olib, unga dori yo'llash orqali etishtirib, kattalashtirish holatlari ham kuzatiladi.
Bu turdagi meva va sabzavotlarni tabiiysidan ajratib olish unchalik qiyin emas. Shu o'rinda “Dinda buning hukmi nima?”, “Buning inson salomatligi uchun zarari yo'qmi?” kabi savollar tug'ilishi turgan gap.
“Islom ilmlari tadqiqot markazi” fatvo bo'limiga kelib tushgan quyidagi savolni e'tiboringizga havola qilamiz:
Savol: “Ba'zi ziroatchilar meva mahsulotlarining chiroyli, katta va tez fursatda etishtirish maqsadida dori mahsulotlarini qo'llashlari kuzatilmoqda. Bunday dorilarning inson salomatligi uchun zarari bor. Shuningdek, bunday dori vositalaridan foydalanishga ziroat uyushmasi ham ruxsat bermagan. Buning hukmi qanday bo'ladi?”.
Javob: “Bunday ko'rinishda faoliyat olib borish musulmonlarga yolg'on yo'l bilan mahsulotlarni etkazish bo'lgani uchun harom hisoblanadi. Zero, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim musulmonlarni aldaydigan bo'lsa, bizdan (musulmonlar safidan) emas”, deganlar.
Mahsulotlarni bunday ko'rinishda odamlarga taqdim qilish zararli bo'lgani bois, uni hunar qilish va undan rizq topib eyish harom hisoblanadi. Bunday mahsulotlar haqida ma'lumotga ega bo'lgan kishilar ularni bozorga olib chiqishi, sotishi va rivojlantirishi mumkin emas. Zero, bunda yomonlikka sherik bo'lib qolish bor. Alloh taolo bunday marhamat qiladi: “Yaxshilik va taqvo yo'lida ko'maklashinglar va gunoh va dushmanchilik yo'lida ko'maklashmanglar! Allohga taqvo qiling, Alloh azobi shiddatli bo'lgan Zotdir” (Moida surasi, 2-oyat).
Ziroat bilan shug'ullanadigan kishilar halol kasb qilish yo'lida bir-birlariga yaxshilikda ko'maklashib, musulmonlar uchun zararli bo'lgan ishlardan chetlanishlari lozim. Musulmon kishilarning zimmalarida bo'lgan haqlaridan biri – bir-birlariga nasihat qilish va yaxshilikka buyurib, yomonlikdan qaytarishdir. Zero, rivojlanish uchun asosiy omillardan biri yaxshilik va taqvo yo'lida bir-birlarini qo'llab quvvatlashlaridir. Vallohu a'lam!” (Manba: “Majallatul buhusu-l islamiyya”).
Demak, meva va sabzavot mahsulotlarini etishtirishda inson salomatligiga yomon ta'sir qiladigan dori vositalarini qo'llash dinimizda qaytarilgan amallardan ekan. Shuni alohida aytib o'tish kerakki, bugungi kunda ushbu mahsulotlarga zarar etkazadigan kasallik va illatlarga qarshi himoyalanish uchun maxsus ziroat uyushmasi tomonidan tavsiya qilingan dorilardan foydalanishning zarari yo'q. Ammo, mahsulotni tezda etishtirib, chiroyli va katta ko'rinishda bozorga olib chiqish va katta daromadga ega bo'lish maqsadida dori vositalaridan foydalanish qabih amallardan bo'lib, jamiyatga zararli mahsulot etkazish xavfi bo'lgani uchun qaytarilgandir.
Alloh taolo rizqimizga baraka ato etsin. Har birimiz rizqimizni halol va chiroyli yo'l bilan to'g'ri so'zlik ila qozonishimizni nasib qilsin!
Hayrulloh domla Sattarov,
Samarqand viloyati bosh imom-xatibi o'rinbosari
Hayotda ba’zi yo‘qotishlar bo‘ladi — vaqt o‘tib, o‘rni to‘lib ketadi. Ammo shunday yo‘qotishlar bor-ki, ularning o‘rnini hech narsa to‘ldira olmaydi. Ana shunday bebaho ne’matlardan biri — ulamolardir. Bugun ular bizning oramizda bor, ammo ertaga bo‘lmasligi mumkin. Ular bitta-bitta ketishmoqda. Biz yesa, afsuski, ko‘p hollarda bu haqiqatning anglab yetmayapmiz.
"موت العالم موت العالم"
— ya’ni “Olimning o‘limi – olamning o‘limidir” degan mashhur ibora bor.
Yana shu mazmunda Imom Bayhaqiyning rivoyati keltiriladi:
"موت العالم مصيبة لا تُجبر، وثلمة لا تسد، ونجم طُمِس، موت قبيلة أيسر من موت عالم."
"Olimning o‘limi — tuzatib bo‘lmaydigan musibat, to‘ldirib bo‘lmaydigan bo‘shliq, so‘nib qolgan yulduzdir. Bir qabilaning yo‘q bo‘lishi, bir olimning o‘limidan yengilroqdir."
Chunki olimlarning o‘limi bilan faqat bir inson emas, butun bir jamiyat ruhiy, ilmiy va axloqiy jihatdan zararga uchraydi, ma’nan qulab boradi. Aynan shuning uchun olimning o‘limi “olamning o‘limi”ga tenglashtirilgan.
Zero olimlar — faqat kitob o‘qib, dars beradigan odamlar emas. Ular — yo‘l ko‘rsatuvchi, haqqa chaqiruvchi, haqiqatni mudofaa qiluvchilardir.
Ular yillar davomida ilm o‘rganishdi, sabr bilan odamlarga yetkazishdi, o‘z hayotlarini ummatga bag‘ishlashdi. Endi esa, bitta-bitta o‘tib ketishyapti...
Kecha Abduqahhor domla Shoshiy (1969-1987 yillar – O‘rta Osiyo va Qozog‘iston musulmonlari diniy boshqarmasi Xalqaro bo‘limi mudiri, 1969-1982 yillar – Buxorodagi Mir Arab madrasasi direktori, 1982-1987 yillar – Toshkent Islom instituti rektori) olamdan o‘tgan edilar.
Bugun esa yana katta musibat - yurtimizning zabardas ulamolaridan biri ustoz Ibrohimjon domla Qodirov vafot etdilar. Domla umrlarining oxirigacha masjidlarda imomlik qilib, din xizmatida bo‘lgan peshvolardan, yuzlab shogirdlarni tarbiya qilgan ustozlardan edilar. Ustozimiz Yorqinjon domla rahimahulloh ham aynan shu kishida tahsil olgan edilar.
Shunday ulamolar birma-bir o‘tib borishmoqda. Biz o‘tgan ulamolarimiz haqqiga duo qilib, hozirda hayot bo‘lib turganlarini qadrlariga yetishimiz kerak.
Ularning so‘zlariga quloq tutib ehtirom ko‘rsatish, aloqani mustahkamlab, imkon boricha ko‘proq foydalanib qolishimiz va farzandlarimizni ularga yaqinlashtirishimiz kerak.
Lekin biz ulamolarimizni tiriklik chog‘ida qadrlash o‘rniga, chetga chiqib olib, din, millat dushmanlari "tegirmoniga suv quyib" ulamolarni obro‘sizlantirayotganlar va bu orqali yurtimiz peshvolari bilan ommani bog‘lab turgan ipni uzib, musulmonlar birligini parchalayotganlar so‘ziga uchib qolyapmiz. Ularga ishonib, ulamolarimizning so‘zlariga quloq tutmay g‘iybat, tuhmat qilib, ranjitamiz. Vafot etganlaridan keyin esa tobutlarini talashib, yig‘lab-sixtab, pushaymon bo‘lib qolaveramiz.
Yorqinjon domla rahimahulloh bir suhbatlarida aytgan edilar:
“Ko‘rsangiz ko‘zingiz quvnaydigan, jannatning hidi kelib turadigan zabardas olimlar, ahli ilmlar bor. Tirikligida birov ikkita non olib xabar olmaydi. Olimlarni qadrlamaydi.... Vafotidan keyin esa aziz bo‘ladi. Tirikligida tekinga qilgan suhbatiga bir kilometr yurib bormagan odamlar, o‘lganidan keyin yuzlab kilometr masofalardan yo‘l bosib keladi. Ko‘tar-ko‘tar qiladi. Qadrlamabmiz, ko‘rishmabmiz, shu yerda shunday olim kishi bor ekan bilmabmiz, deb yuraveradi”.
Xullas, ulamolarni g‘animat bilaylik. Ular xalqimizga katta ne’mat, ne’matni qadrlamasak undan ajralish bilan sinalamiz. Keyingi pushaymon esa aslo foyda bermaydi.
Muhammad Zarif Muhammad Olim o‘g‘li