Sayt test holatida ishlamoqda!
10 Yanvar, 2025   |   10 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:48
Peshin
12:36
Asr
15:32
Shom
17:16
Xufton
18:35
Bismillah
10 Yanvar, 2025, 10 Rajab, 1446

07.05.2021 y. Kechirimlilik – mo'minga xos fazilat

4.05.2021   3732   13 min.
07.05.2021 y. Kechirimlilik – mo'minga xos fazilat

     بسم الله الرحمن الرحيم

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَم، وَالصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ عَلَى رَسُولِهِ الأَكْرَم وَعَلَى آلِهِ وَصَحْبِهِ أَجْمَعِيْنَ اَمَّا بَعْدُ

KYeChIRIMLILIK – MO'MINGA HOS FAZILAT

Hurmatli jamoat! Dinimiz bizni solih amallarga buyurish bilan birga namunali va go'zal axloqqa ham targ'ib etadi. Zotan, din uch narsadan iboratdir: to'g'ri aqida, solih amal va namunali xulq.  Ana shu maqtalgan axloqlardan biri halimlik va kechirimlilikdir. Bir so'z bilan aytganda kechirimli bo'lish, dinimiz ta'limotidir. Quyida bunga dalil o'laroq Qur'oni karim oyatlari va sunnati nabaviyada kelgan dalillarni  keltirib o'tamiz:

    خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ

ya'ni: “Afvni (qabul qilib) oling, yaxshilikka buyuring, johillardan esa yuz o'giring!” (A'rof surasi 199-oyat).

Mazkur oyati karimada Alloh taolo O'z nabiysiga kechirimli bo'lish, insonlarni yaxshilikka buyurish va johil kishilarning gap so'zlariga e'tibor qilmaslikka buyurmoqda. Mo'min inson ushbu sifatlar bilan sifatlansa, Alloh taolo O'z kalomida maqtagan taqvodorlar qatorida bo'ladi. Zotan, U Zot shunday marhamat qiladi:

 الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ

ya'ni: “Ular (mazkur taqvodorlar) farovonlik va tanglik kunlarida ham xayr-cadaqa qiladigan, g'azablarini yutadigan, odamlarni (xato va kamchiliklarini) afv etadiganlardir. Alloh ezgulik qiluvchilarni sevar” (Oli Imron surasi 134-oyat).

Alloh taolo ato qilgan rahmat sababli Payg'ambarimiz alayhissalom sahobiylarga muloyimlik bilan muomala qilar edilar, sahobiylar ham U Zotning atrofida jipslashgan edilar. Bu haqda Qur'oni karimda shunday deyiladi:

فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ

ya'ni: “Allohning rahmati sababli (Siz, ey, Muhammad,) ularga (sahobalarga) muloyimlik qildingiz. Agar dag'al va toshbag'ir bo'lganingizda, albatta, (ular) atrofingizdan tarqalib ketgan bo'lur edilar. Bas, ularni afv eting, (gunohlari uchun) kechirim so'rang va ular bilan kengashib ish qiling! (Biror ishga) azmu qaror qilsangiz, Allohga tavakkul qiling, zero, Alloh tavakkul qiluvchilarni sevar” (Oli Imron surasi 159-oyat).

Ya'ni “Siz, ey, Muhammad, Uhud jangida qilgan itoatsizliklari va harbiy intizomni buzganliklari uchun yoronlaringizni jazolash yoki tanbeh berib, dag'al muomala bilan xafa qilish o'rniga Mening Sizga ato etgan rahmatim va shafqatim tufayli ularga yumshoq munosabatda bo'ldingiz. Aks holda ular Sizdan yuz o'girib, hatto dindan ham qaytib ketishlari mumkin edi. Mazkur voqeada yo'l qo'ygan xato va kamchiliklarini avf eting va gunohlarini kechirishni Mendan so'rang. Mendan ko'rsatma berilmagan ishlarda ular bilan bamaslahat ish tuting. Maslahatlashib bir qarorga kelgandan keyin Menga tavakkal qilib o'sha ishni amalga oshiravering. Zero, Men barcha ishlarini Menga tavakkal qilgan holda qiluvchilarni do'st tutaman”, deb Haq taolo o'z payg'ambari Muhammad alayhissalotu vassalomga xitob qilmoqda.

Qur'oni karimning bir qancha oyati karimalarida bandalarini bir-birlarining xato kamchiliklari va ayb-nuqsonlarini kechirishga buyurilgan. Demak, kishilar o'zaro bir birlarini kechirishi, afv qilishligi bilan jamiyatda ahillik, birdamlik va bir birini qo'llab-quvvatlash, buning natijasida mustahkam jamiyat barpo bo'ladi.

Payg'ambarimiz alayhissalomning xulqlarida ham kechirimlilik o'z aksini topgan edi.  Oisha onamizdan Payg'ambarimiz alayhissalomning xulqlari haqida so'ralganda shunday javob berganlar:

لَمْ يَكُنْ فَاحِشًا وَلاَ مُتَفَحِّشًا وَلاَ صَخَّابًا فِي الْأَسْوَاقِ، وَلاَ يَجْزِي بِالسَيِّئَةِ اَلسَّيِّئَةَ، وَلَكِنْ يَعْفُو ويَصْفَحُ

رواه الامام الترمذى والامام احمد

 ya'ni:Rasululloh sallallohu alayhi vasallam fahsh ishlarni qiluvchi, fahsh so'zlarni so'zlovchi va bozorlarda baqir-chaqir qilib yuruvchi inson emasdilar. Yomonlikka yomonlik bilan javob qaytarmas edilar, balki afv etib, kechirib yuborar edilar(Imom Termiziy va Imom Ahmad rivoyatlari).

Payg'ambarimiz alayhissalom Uhud g'azotida jarohat oldilar, muborak yuzlari qonadi. Bu haqda Abdulloh ibn Mas'ud raziyallohu anhu shunday deydilar: “Payg'ambarimiz alayhissalom yuzlaridagi qonni artib, o'tgan payg'ambarlardan birini qavmi urib, jarohat etkazishganini aytib turganlari ko'z o'ngimda turibdi. U zot alayhissalom:Ey, Alloh! Qavmimni kechirgin, ular bilishmayapti”, der edilar” (Imom Buxoriy rivoyatlari).

Bu voqea bizga Payg'ambarimiz alayhissalomning kechirimlilik va ulug' xulqlarini ko'rsatadi.

Jamiyat mustahkam va barqaror bo'lishida islomiy odob axloqqa har qachongidanda muhtojroqmiz desak mubolag'a bo'lmaydi. Jumladan, inson zotiga Alloh taolo tomonidan ato etilgan ulug' sifat va fazilatlardan biri – kechirimli bo'lishdir. Alloh taolo insonlarning tashqi ko'rinishini go'zal va hushbichim qilib yaratgan. Agar inson siyrati va ichki dunyosini ham chiroyli qilsa, shunda u mukammallik darajasiga etishi mumkin.

Barcha go'zal xulqlarni o'zlarida jam qilgan Zot –  Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam kechirimli bo'lish fazilati borasida shunday deganlar:

مَنْ كَظَمَ غَيْظًا، وَهُوَ يَسْتَطِيْعُ أَنْ يُنْفِذَهُ، دَعَاهُ اللهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَى رَءُوسِ الْخَلاَئِقِ، حَتَّى يُخَيِّرَهُ فِي أَيِّ الْحُوْرِ شَاءَ

(رواه الامام الترمذي عن سهل بن معاذ بن أنس الجهني، عن أبيه)

ya'ni: “Kimki qodir bo'la turib, g'azabini yutsa, Alloh taolo Qiyomat kuni uni chaqirib, butun xaloyiq oldida hurlardan xohlaganicha olishga ixtiyor beradi” (Imom Termiziy rivoyatlari).

Azizlar! Habaringiz bor, kuni-kecha Prezidentimizning amaliy sa'y-harakatlari bilan “Mehr-5” operatsiyasi natijasida Suriyadagi urush ketayotgan “qaynoq nuqtalarga” borib qolib, “Al-Hol” lagerida 3 yildan ortiq vaqt davomida ushlab turilgan 24 nafar ayol va 69 nafar bolalar O'zbekistonga qaytarildi. “Mehr” insonparvarlik operatsiyasining uzviy davomi sifatida muborak Ramazon oyi kunlari amalga oshirilgan ushbu tadbir ulkan ahamiyatga ega bo'lib, buning o'ziga xos ramziy ma'nosi bor. Ma'lumki, ushbu oyda yaxshilik, kechirimlilik, o'zgalarga mehr-oqibat ko'rsatish, adovatni unutish kabi insoniy fazilatlar yanada ko'proq namoyon bo'ladi. Ana shu jihatdan, ushbu tadbir ayni vaqtida va o'rnida tashkil etilganini alohida ta'kidlash lozim.

Vaqtida Vatan, tinchlik, yaqinlarining qadriga etmasdan o'zga yurtlarga yanglish “jihod”, “hijrat” iddaolari bilan chiqib ketgan insonlar ta'bir joiz bo'lsa, xalqimiz hotirjamligi va ravanaqiga nomaqbul ish qilgan edilar, deb aytsak xato bo'lmas. Ammo, xalqimizning bag'rikenglik, pushaymonlarni avf etish hislatlari, Davlat rahbarining kechirimlilik siyosatining ifodasi sifatida ayblariga pushaymon ekanliklari sababli ularning Vatanga qaytish, jamiyatimiz ravnaqi yo'lida harakat qilishlari uchun yana bir bor imkon berildi.

Aslida, “jihod”, “hijrat” tushunchalari islomda katta ahamiyatga ega. Bu shunchaki har bir kishi o'zining tushunchasi va xohish-istagi bilan amalga oshirilaveradigan ishlar emas. Uning mazmun-mohiyati, shart-sharoiti, maqsad chuqur o'rganilib, so'ng amalga oshiriladi. Bu borada etarli bilimga ega bo'lmagan ayrim fuqarolar Suriya, Iroq erlariga ketib, fitnalarning avj olishi, begunoh insonlarning, mo'min-musulmonlarning qonlari nohaq to'kilishiga sabab bo'lishi albatta, ulkan gunohdir. Buni anglamagan yoshlar Suriyaga chorlab jar solayotgan soxta da'vatchilarning iddaolari yolg'on ekani, holbuki u erlarda jihodning farzi ayn bo'lishi uchun belgilangan shartlarning birortasi unda mavjud emasligini bilmaydilar.

Bugungi kunda qilib qo'ygan ishlaridan ming pushaymon qilayotgan, urush o'lkalarida xoru zor bo'lib, lagerlarda asirlikda qiynalayotgan ayollar va bolalarni kechirgan Prezidentimiz va xalqimiz ularga tom ma'noda insonparvarlik, mo'minlik va muruvvat qo'lini cho'zmoqda.   

Bilib-bilmay xato qilgan va bugun qilmishiga chin ma'noda pushaymon bo'lib, Vataniga qaytarilganlar, farzandlarini bag'riga bosib, mamlakatimizda qaror topgan insonparvarlik, adolat uchun shukronaliklarini izhor etishlari zarur.

 Hurmatli jamoa! Ramazon oyining oxirgi o'n kunligi toq kechalari – Qadr kechasi izlanadigan vaqtdir.

Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam Qadr kechasini maqtab bunday deganlar:

لِلَّهِ فِيهِ لَيْلَةٌ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ, مَنْ حُرِمَ خَيْرَهَا فَقَدْ حُرِمَ

رواه الإمام أحمد عن أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه

ya'ni: “Allohga qasamki, Ramazon oyida ming oydan afzalroq bir kecha bor. Kim undan foydalanib qolmasa, shubhasiz (juda ko'p narsadan) mahrum bo'libdi” (Imom Ahmad rivoyatlari).

Demak, Qadr kechasini topib, uni ibodat bilan o'tkazgan kishi 83 yilu to'rt oylik ibodatdan afzalroq savob olar ekan. Bu biz ummat uchun naqadar katta baxt. Alloh barchamizga nasib qilsin!

Boshqa bir hadisi sharifda shunday deganlar:

مَنْ قَامَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ إِيمَانًا وَاحْتِسَابًا غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ

رَوَاهُ الامَامُ البُخَارِيُّ عن أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه

ya'ni: “Kim Qadr kechasini imon va ixlos bilan bedor o'tkazsa, uning shu kechagacha qilgan gunohlari mag'firat qilinur” (Imom Buxoriy rivoyatlari).

         Ba'zi hadisi shariflarda mana shunday muborak kechalarda hammaning duosi qabul bo'lishi, lekin silai rahmni uzgan, o'zaro arazlashganlar ijobatdan mahrum bo'lishi aytilgan. Shu sabab arazlashganlar shu kunlarda yarashib, yana silai rahmni bog'lashga astoidil harakat qilaylik.

Aziz yurtdoshlar! Mana shu kunlarda ko'pchilik musulmonlar fitr sadaqasini berishga shoshiladilar. Hadisi shariflarda zikr qilinishicha bu sadaqa ro'za davomida yo'l qo'yilgan xato kamchiliklar to'ldiruvchi bo'ladi.

Fitr sadaqasini berish zakotga qodir kishilarga vojib, boshqalarga ixtiyoriy hisoblanadi. Uni Ramazon oyi davomida berish ham joiz, ammo afzali hayit namozga chiqishdan oldin berishdir.

Alloh taolo barchamizga Ramazon hayitini muborak qilsin, mana shunday xursandchilik kunlarimizni ko'p qilsin! Omin!

 

Muhtaram imom-domla!Kelgusi ma'ruza “Ramazon hayiti muborak!” mavzusida bo'ladi, inshaalloh.

 

Juma mav'izalari
Boshqa maqolalar

Duolarning ta’sirlari bayoni

10.01.2025   1547   10 min.
Duolarning ta’sirlari bayoni

 - 58وَلِلدَّعَوَاتِ تَأْثِيرٌ بَلِيغٌ وَقَدْ يَنْفِيهِ أَصْحَابُ الضَّلاَلِ

 

Ma’nolar tarjimasi: Duolarning yetuk ta’siri bordir, gohida adashganlar uni inkor qiladilar.


Nazmiy bayoni:

Duolarning yetuk ta’sirlari bor,
Adashganlargina qilarlar inkor.


Lug‘atlar izohi:

لِ – jor harfi فِي ma’nosida kelgan.

دَعَوَاتِ – kalimasi دَعْوَةٌ ning ko‘plik shakli bo‘lib, lug‘atda “iltijolar” ma’nosini anglatadi. Jor va majrur mubtadosidan oldin keltirilgan xabardir.

تَأْثِيرٌ – xabaridan keyin keltirilgan mubtado.

بَلِيغٌ – sifat. Ushbu kalimada duoning ta’sirga sabab ekaniga ishora bor. Chunki ta’sir, aslida, Alloh taoloning yaratishi bilan vujudga keladi.

وَ – “holiya” ma’nosida kelgan.

قَدْ – “taqliliya” (cheklash) ma’nosida kelgan.

يَنْفِيهِ – fe’l va maf’ul. نَفِي kalimasi lug‘atda “bir chetga surib qo‘yish” ma’nosiga to‘g‘ri keladi.

اَصْحَابُ – foil. Bu kalima صَاحِب ning ko‘plik shakli bo‘lib, “lozim tutuvchilar” ma’nosiga to‘g‘ri keladi.

الضَّلاَلِ – muzofun ilayh. Ushbu izofada لِ jor harfi muqaddar bo‘lgan[1]. “Zalolat” kalimasi “to‘g‘ri yo‘ldan adashish” ma’nosida ishlatiladi.

 

Matn sharhi:

Duo lug‘atda “iltijo”, “o‘tinch” kabi ma’nolarni anglatadi. Istilohda esa “banda o‘zining faqirligini, hojatmandligini va muteligini hamma narsaga qodir bo‘lgan Alloh taologa izhor qilib, manfaatlarni jalb qilishni va zararlarni daf qilishni so‘rashi, duo deb ataladi”[2].

Mo‘min bandalarning qilgan duolarida o‘zlariga ham, agar marhumlar haqlariga duo qilayotgan bo‘lsalar, ularga ham manfaatlar yetadi. Duolarning ta’siri borligini adashgan kimsalargina inkor qiladilar. Matndagi “zalolatdagilar” degan so‘zdan mo‘taziliy toifasi ko‘zda tutilgan. Chunki mo‘taziliy toifasi bu masalada ham Ahli sunna val-jamoa e’tiqodiga zid da’volarni qilgan.

Duolarning ta’sirini inkor etadiganlar bir qancha dalillarni keltirishgan. Masalan, oyati karimalarda har bir insonga o‘zi qilgandan boshqa narsa yo‘qligi bayon qilingan:

“Insonga faqat o‘zi qilgan harakatigina (mansub) bo‘lur”[3].

Boshqa bir oyatda esa kishi o‘zining qilgan yaxshi ishlari tufayli mukofotga erishsa, yomon qilmishlari sababli jazolanishi bayon etilgan:

“Uning kasb etgani (yaxshiligi) – o‘ziga va orttirgani (yomonligi) ham o‘zigadir”[4].

Ushbu oyati karimalarda har bir kishining ko‘radigan manfaatlari boshqalarning qilgan duo va xayrli ishlaridan emas, faqat o‘zining qilgan ishlaridan bo‘lishi bayon qilingan, bu esa duolarning ta’siri yo‘qligiga dalolat qiladi, – deyishgan.


Duolarning ta’sirlarini inkor etuvchilarga raddiyalar

Duolarning ta’sirlarini inkor etuvchilar keltirishgan yuqoridagi va undan boshqa dalillariga batafsil javoblar berilgan. “Talxisu sharhi aqidatit-Tahoviy” kitobida quyidagicha javob kelgan: "Insonga faqat o‘zi qilgan harakatigina (mansub) bo‘lur" ma’nosidagi oyatda bayon qilinganidek, haqiqatda inson o‘z sayi-harakati va yaxshi fe’l-atvori bilan do‘stlar orttiradi, uylanib bola-chaqali bo‘ladi, insonlarga mehr-muhabbat ko‘rsatadi va ko‘plab yaxshi ishlarni amalga oshiradi. Shunga ko‘ra insonlar uni yaxshilik bilan eslab, unga Alloh taolodan rahmat so‘rab duo qilsalar, toat-ibodatlarning savoblarini unga hadya qilsalar, bularning barchasi birovning emas, aslida, o‘z sayi-harakatining natijasi bo‘ladi.

Ikkinchi dalil bo‘lgan "Uning kasb etgani (yaxshiligi) – o‘ziga va orttirgani (yomonligi) ham o‘zigadir", ma’nosidagi oyat ham yuqoridagi kabi oyat bo‘lib, har bir kishi o‘zining qilgan yaxshi ishining samarasini ko‘radi, qilgan ma’siyatiga ko‘ra jazolanadi, kabi ma’nolarni ifodalaydi. (Ya’ni “har kim ekkanini o‘radi”, deyilgani kabi)”[5].

Shuningdek, duo qilishning foydasi bo‘lmaganida mag‘firat so‘rashga buyruq ham bo‘lmasdi. Qur’oni karimda esa mag‘firat so‘rashga buyurilgan:

“Bas, (ey Muhammad!) Allohdan o‘zga iloh yo‘q ekanini biling va o‘z gunohingiz uchun hamda mo‘min va mo‘minalar(ning gunohlari) uchun mag‘firat so‘rang!”[6].

Shuningdek, vafot etib ketgan kishilar haqiga qilingan duolarda manfaat bo‘lmaganida, ularni eslab duo qilganlar Qur’oni karimda madh etilmasdi:

“Ulardan keyin (dunyoga) kelganlar: “Ey Robbimiz, bizni va bizdan avval iymon bilan o‘tgan birodarlarimizni mag‘firat qilgin, iymon keltirganlarga (nisbatan) qalbimizda nafrat (paydo) qilmagin. Ey, Robbimiz, albatta, Sen shafqatli mehribonsan”, – derlar”[7].

Shuningdek, vafot etganlarga janoza namozini o‘qish tiriklar zimmasiga vojib qilingan. Janoza namozida esa sano va salovot aytish bilan birgalikda “Ey Allohim, bizlarning tiriklarimizni ham, o‘liklarimizni ham mag‘firat qilgin”, ma’nosidagi duo o‘qiladi.

Mazkur dalillarning barchasida duolarning ta’siri borligi ko‘rinib turibdi. Shuning uchun inson vafotidan keyin ham o‘z haqiga xayrli duolar qilinishiga sabab bo‘ladigan yaxshi amallarni qilishi lozim.

Duo qilish bandaga foyda keltiradigan va undan zararlarni daf qiladigan eng kuchli sabablardan ekani Qur’oni karimda ham, hadisi shariflarda ham bayon qilingan:

“Parvardigoringiz: “Menga duo qilingiz, Men sizlar uchun (duolaringizni) ijobat qilay!” – dedi. Albatta, Menga ibodat qilishdan kibr qilgan kimsalar yaqinda tuban holatda jahannamga kirurlar”[8].

Ibn Kasir rahmatullohi alayh ushbu oyat haqida: “Alloh taolo bandalarini O‘ziga duo qilishga da’vat etgan va O‘z fazlu marhamati bilan qilgan duolarini albatta ijobat etishga kafolat bergan”, – degan. Oyati karimaning davomidagi “ibodatdan kibr qilganlar” esa Alloh taologa duo qilishdan takabburlik qilgan kimsalar deya tafsir qilingan. Hadisi shariflarda duoning qazoni qaytarishga sabab qilib qo‘yilgani bayon etilgan:

عَنْ سَلْمَانَ الْفَارْسِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قال لَا يَرُدُّ القَضاءَ إلا الدُّعاءُ وَ لَا يَزِيدُ فِي الْعُمُرِ إِلاَّ الْبِرُّ. رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ

Salmon Forsiy roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Qazoni faqatgina duo qaytaradi, umrni faqatgina yaxshilik ziyoda qiladi”, – dedilar (Termiziy rivoyat qilgan).

Sharh: Ushbu hadisda duoning bajariladigan ishlarga bog‘lab qo‘yilgan qazoni qaytarish sabablaridan ekani bayon qilingan. Zero, Alloh taolo amalga oshadigan barcha narsalarga azaliy sabablarni tayin qilib qo‘ygan. Solih amallar saodatga erishish uchun azaliy sabablar bo‘lsa, yomon amallar badbaxt bo‘lish uchun azaliy sabablardir. Shuningdek, yaxshilik, go‘zal xulqli bo‘lish, qarindoshlik aloqalarini uzmaslik kabi amallar ham azaliy sabablar qatoriga kiradi. Ana shunday azaliy sabablar yuzaga chiqarilgan paytda o‘sha sababga bog‘langan ishlar ham yuzaga chiqadi.

Imom Tahoviy[9] rahmatullohi alayh “Aqidatut Tahoviya” asarida quyidagilarni yozgan: “Tiriklarning duo va sadaqalarida o‘liklar uchun manfaatlar bordir. Alloh taolo duolarni qabul qiladi va xojatlarni ravo qiladi (deb e’tiqod qilamiz)”.


Keyingi mavzu:
Dunyoning yo‘qdan bor qilingani bayoni.

 


[1] Bu haqidagi ma’lumot 53-baytning izohida bayon qilindi.

[2] Doktor Ahmad Farid. Bahrur-Roiq. – Iskandariya: “Dorul Majd”, 2009. – B. 105.

[3] Najm surasi, 39-oyat.

[4] Baqara surasi, 286-oyat.

[5] Muhammad Anvar Badaxshoniy. Talxisu sharhi aqidatit-Tahoviy. – Karachi: “Zamzam babilsharz”, 1415h. – B. 192.

[6] Muhammad surasi, 19-oyat.

[7] Hashr surasi, 10-oyat.

[8] G‘ofir surasi, 60-oyat.

[9] Abu Ja’far Ahmad ibn Muhamad ibn Salama Tahoviy rahmatullohi alayh hijriy 239 yilda Misrning “Toha” shaharchasida tug‘ilgan.

Imom Tahoviy hanafiy mazhabidagi mo‘tabar olimlardan bo‘lib, “Sihohi sitta” mualliflari bilan bir asrda yashab faoliyat yuritgan. Bu zot haqida ulamolar ko‘plab maqtovli so‘zlarni aytganlar. Jumladan Suyutiy “Tobaqotul Huffoz” asarida: “Imom Tahoviy alloma, hofiz, go‘zal tasnifotlar sohibidir”, – degan. Zahabiy: “Kimki ushbu imomning yozgan asarlariga nazar solsa, bu zotning ilm  darajasi yuqori, ma’rifati keng ekaniga amin bo‘ladi”, – degan.

Imom Tahoviy tafsir, hadis, aqida, fiqh va siyratga oid ko‘plab asarlar yozib qoldirgan. Ularning ayrimlari quyidagilardir:

1. Ahkamul Qur’an (Qur’on hukmlari);

2. Sharhu ma’onil osor ( Asarlarning ma’nolari sharhi);

3. Aqidatut Tahoviya (Tahoviy aqidasi);

4. Bayonu mushkilil osor (Asarlarning mushkilotlari bayoni);

5. Sharhu jomeis sag‘ir (Jomeus sag‘ir sharhi);

Imom Tahoviy rahmatullohi alayh hijriy 321 yilda Misrda vafot etgan.