Bizlarni muborak Ramazon oyiga etkazib, marhamatini darig' tutmagan va uni ro'zasini gunohlarga kafforat qilgan Alloh taologa beadad hamd-u sanolar bo'lsin! Kunduzlari ro'zador va kechalari bedor bo'lishda bizlarga namuna bo'lgan Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga Allohning ziyoda rahmatlari nozil bo'lsin!
Ramazon Alloh taoloning mo'min bandalariga bergan ulug' ne'mati bo'lib, bu oyda Rabbimizning rahmatlari yog'ilib, xossatan Alloh taoloning bizlarga beradigan inoyatlari ziyoda bo'ladi. Quyida o'sha ne'matlarning ba'zilarini eslab o'tamiz:
Ramazon oyining birinchi kechasidanoq ibodatlar osonlashadi
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Ramazon oyining birinchi kechasida shaytonlar va o'zboshimcha jinlar zanjirlanadi, do'zaxning birorta eshigi ham qolmay hammasi yopiladi, jannatning barcha eshiklari ochiladi va har kecha: Ey yaxshilik qiluvchi! G'animat bil, ey yomonlikka moyil bo'luvchi o'zingni tiygin, deya nido bo'ladi. Har kecha Alloh ko'plab bandalarini do'zaxdan ozod qiladi”, – dedilar. Shaytonlarning kishanlanishi shak-shubhasiz ibodatni engillatish uchun bo'ladi.
Ramozon oyi ro'zasi gunohlarga kafforat bo'ladi
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilingan yana bir hadisi sharifda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Besh vaqt namoz, juma namozi va ramazon oyi to keyingisi kelgunigacha bo'lgan kichik gunohlarni yuvib ketadi”, deb marhamat qildilar (Muslim rivoyati).
Ro'za tutgan kishining taqvodorligi oshadi
Alloh taolo Baqara surasida:
“Ey iymon keltirganlar! Shoyad taqvodor bo'lsangiz deb sizlardan oldingilarga farz qilinganidek sizlarga ham ro'za farz qilindi”, deb marhamat qiladi (Baqara surasi, 183-oyat).
Alloh taolo bandalariga ushbu oyat karima orqali ro'za tutishlikdan asosiy maqsad taqvo hosil qiladigan amallardan biri ekanligini bayon qilmoqda. Lekin bu degani gunoh va ma'siyatlar qilib ham ro'za tutsa taqvodor bo'ladi degani emas, albatta. Taqvo Allohning nazdida qanchalik buyuk narsa ekanligi haqidagi oyati karimalar hammamizga ma'lum va mashhur.
Ro'za tufayli Alloh o'tgan gunohlarni kechiradi
Imom Buxoriy va imom Muslimlar Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilgan hadisda shunday deyiladi: “Kimki Ramazon oyi ro'zasini iymonla va Allohdan savob umidida tutsa, o'tgan gunohlari mag'firat bo'ladi”.
Bu hadisi sharif ro'za naqadar ulkan ibodat ekanligi, xato va kamchiliklarni kechirilishiga ta'sir qilishligini ifoda etadi. Faqat ikki shart bilan. Biri iymon-ixlos, ikkinchisi “Ihtisob” ya'ni Allohning O'zidan savob umid qilgan holda tutish bilan. Mazkur hadisdagi “iymon bilan” degan iborani Hofiz ibn Hajar rohmatullohi alayh: “Ramazon ro'zasining farz ekanini e'tirof etib” degan ma'noni ifodalaydi degan bo'lsalar, “Ihtisoban”degan so'ziga Imom Hattobiy: “qat'iy ishonch ila savobidan umid qilgan holda, pokiza niyat va nafsiga og'ir olmay ro'zani tutmoqlik”-deb ma'no bergan ekan.
Ro'za huddi Qur'on kabi o'z sohibini Qiyomatda shafoat qiladi
Abdulloh ibn Amr roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Ro'za va Qur'on o'z egalarini Qiyomat kuni shafoat qiladi. Ro'za: “Ey Rabbi meni deb kunduzi ovqatdan va nafsiy xohishlaridan o'zini tiydi, meni unga shafoatchi qil”, deydi. Qur'on esa: “Meni deb kechalari bedor bo'ldi, meni unga shafoatchi qil”, deydi va ikkovi ham o'z egalarini shafoat qiladi”, deganlar. Demak, kim ro'zani ixlos va Allohning ko'rib, bilib, kuzatib turganiga ishonch hosil qilgan holida tutsa, qiyomat kuni tutgan ro'zasi o'ziga kafil shafoatchi bo'lib kelar ekan.
Ramazon tunlarini qoim qilish avvalgi gunohlarga kafforat bo'ladi;
Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasallam Ramazon kechalari ibodat bilan bedor o'tkazishga qiziqtirar, ammo qat'iy buyurmas edilar.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim Ramazonda iymon va ixlos ila qoim bo'lsa, o'tgan gunohlari mag'firat qilinadi”, dedilar (Buxoriy va Muslim rivoyati).
Ramazon oyi kechalari ibodat qilish juda ham fazilat va gunohlardan poklanish imkoniyati ham ekan. Ramazonda bedor bo'lib o'qiladigan namoz “taroveh” deb nomlanadi. Taroveh rohat-istirohat ma'nosini anglatadi. Yigirma rakat nafl namozni imomga iqtido qilgan holda jamoat bilan masjidda ado etish eng ulug' fazilatli amallardandir.
Ramazon oyida qilingan umraning savobi bir haj savobiga teng bo'ladi:
Abdulloh ibn Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ansoriy ayollardan biriga: “Ramazon oyi kelsa umra qilgin. Chunki u bir hajga teng keladi”, – deganlar. Lekin bu inson zimmasiga umri davomida bir marotaba farz qilingan haj ibodati soqit bo'ladi degani emas. Balki, Ramazon oyining barakotidan har bir qilingan amalga boshqa vaqtdan ko'ra bu oyida ko'proq ajr-mukofot berilishiga dalildir.
Ramazon oyida qilingan sadaqa eng afzal sadaqadir
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ramazon oyida eng saxiy insonga aylanib, sahovatlari yanada jo'shib ketar ekan. U Zoti sharif: “Eng afzal sadaqa Ramazon oyidagisidir”, der edilar (Imom Termiziy Anas roziyallohu anhudan rivoyat qilgan). Bas, shunday ekan biz ham Habibimizdan o'rnak olib, ramazon kunlari oilamizga, qarindoshlarga, mahallamizdagi beva-bechoralarga, kam ta'minlangan insonlarga qo'limizdan kelganicha moddiy ko'mak bersak, bemorlarni borib xol so'rasak ulug' fazilatga sohib bo'lardik.
Iftorlik qilib bergan odam ro'zadorlarning savobiga teng savobni oladi
Zayd ibn Holid rivoyat qilgan hadisda shunday deyiladi: “Kim bir ro'zadorga iftorlik qilib bersa shu ro'zadorning savobiga teng savobga ega bo'ladi va bu ro'zadorning savobidan hech narsani kamaytirmaydi” (Termiziy rivoyati).
Sahoba va salaf solihlarimizning odatlari shundoq bo'lgan. Ibn Rajab rohmatullohi alayh Ibn Umar roziyallohu anhumoning odatlarini eslab shunday deydi: “U har doim ramazon oyida miskinlar bilan ovqatlanar, topa olmasa ovqat emas edilar. Agar ovqatlanib turganlarida boshqa bir kishi taom so'rasa, o'zining ovqatni berib yana hech narsa emasdan ro'zaga niyat qilar ekanlar”.
Hulosa o'rnida, Yaratgan Rabbimiz Ramazon oyida xolis niyatlar bilan tutayotgan ro'zalarmizni, kechalari qoim turib ado etayotgan taroveh namozlarimiz, xatmi Qur'onlarimiz, xayru sahovatlarimizni va barcha solih amallarimizni qabul qilishini hamda bu muborak oyni fazli va qadrini topishligimizni nasib etsin! Amin.
Hadis va islom tarixi fanlari kafedrasi o'qituvchisi
Jaloliddin Hamroqulov
Har birimiz hayotda muvaffaqiyat qozonish istagida bo‘lamiz-u, lekin unga yetisha olmaymiz. Buning sababi esa “muvaffaqiyat”ni yetib bo‘lmas bir ro‘yo deb o‘ylashimizdir. Aslida biz muvaffaqiyatga eltuvchi omillarga bee’tibor bo‘lamiz, natijada muvaffaqiyatsizliklarimiz ko‘payib boraveradi.
Muvaffaqiyat – bu yaxshidan yanada yaxshirog‘i tomon intilishimizdir. (Barkamollik Alloh taoloning O‘zigagina xosdir). Birortasi sizga “Hayotdagi maqsadimga erishdim” desa, bilingki, u odam qulay boshlabdi. Kishi muvaffaqiyat sari harakat qilishi zarur. Zero, Alloh azza va jalla hech bir odamning ajrini zoye qilmas. Badi’uz zamon Hamazoniy bunday deydilar:
Vojib manga tirishmog‘im, qilmoq jahd,
Shart bo‘lmag‘ay najohni idrok etmak.
Hayot bo‘stonidan muvaffaqiyat mevalarini terish ilinjidagi kishiga oid mana bu nasihatlar sizga ham asqatadi. Bu nasihatlar ikki dunyo saodatini topish uchun chaqiriqdir. Zero, oxirat diyorida kishi ochiq-oydin xusronga yuz tutar ekan, uning dunyo hayotidagi zafaridan ne naf?!
Alloh taologa taqvoni lozim tuting, shuning o‘zi xayrli oziqa va a’lo nasihatdir. Zero, Alloh taolo Taloq surasining 2–3-oyatlarida: «...Kim Allohga taqvo qilsa, U Zot uning yo‘lini ochib qo‘yur. Va unga o‘zi o‘ylamagan tarafdan rizq berur...», deya marhamat qiladi va yana xuddi shu suraning 4-oyati so‘ngida ham: «...Kim Allohga taqvo qilsa, U Zot uning ishida osonlik qilib beradur!» – deya taqvo qilishga amr qilgan.
Qalbingiz avval Alloh taolo va Uning Rasuliga, keyin esa ota-onangiz va atrofingizdagilarga muhabbat ila to‘lib-toshsin. Zero, muhabbat kishini yoshartiradi, umrni uzaytiradi, xotirjamlik baxsh etadi. Nafrat esa qalbni qoraytiradi. Muhabbat jarohatga malham bo‘lib xizmat qiladi hamda qalbga mehr va yaqinlik taftini soladi.
O‘zingizga bo‘lgan muhabbatingiz boshqalarga nisbatan kichikroq, ozroq bo‘lsin. Alloh taolo Hashr surasining 9-oyatida ansoriylarni maqtab: «...Va gar o‘zlarining hojatlari bo‘lsa ham, (ularni) o‘zlaridan ustun qo‘yarlar...», deya marhamat qiladi. Odamlarga yaxshilik ilinib farahmand bo‘ladigan kishilar haqiqiy baxtiyor insonlardir. Badbaxtlar esa faqat o‘z manfaatlarini ko‘zlaydilar. Oxir-oqibatda hech qanday savobga erishmaydilar.
Qalbingizni muhabbat, bag‘rikenglik, g‘amxo‘rlik kabi tuyg‘ular bilan to‘ldirish uchun harakat qiling. Hech shak yo‘qki, badbaxtlarning qalblari hasad, g‘azab va nifoq ila limmo-lim bo‘ladi.
O‘tgan ishlarga qayg‘urmang! Noxushliklarga ko‘z yosh to‘kish foyda bermaydi. Birovlarning musibatlaridan kuladiganlar esa o‘zlariga jabr qiladilar. Ko‘zadagi to‘kilgan sutga ayyuhannos solgandan ko‘ra, uning o‘rnini qoplash payida bo‘ling. Bu borada Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning mana bu muborak so‘zlarini doimo yodda tuting: “Senga biror ish sodir bo‘lsa, “agar bunday qilganimda, mana bunday bo‘lardi-da” deya ko‘rma, faqatgina “Alloh taqdir qilgan ekan, O‘zi xohlagani bo‘ldi” deb
aytgin. “Agarda” shaytonga yo‘l ochib beradi”[1].
Nafsingizni yaxshi gumon qilishga o‘rgating! Zero, yaxshi gumonda bo‘ladiganlar tunda osmonga tikilib, oyning nazokatini ham ko‘ra oladilar. Badgumonlar esa samoga tashlagan nazari ortida zulmatdan boshqa narsani ko‘ra olmaydilar. Boshqalarni o‘zidan ko‘ra yaxshiroq deb o‘ylaydiganlardan bo‘ling. Yaxshilikka yo‘yuvchilar boshqalarning muhabbatiga sazovor bo‘ladilar. Badgumonlar esa o‘z atrofidagilarni go‘yo quvib-soladilar.
Haliymiy aytadi: “Nabiy sollallohu alayhi vasallam yaxshi gumonni xush ko‘rardilar. Chunki badgumonlik Alloh taolo xususidagi yomon o‘ylovdir. Nekgumonda bo‘lish esa Alloh taolo xususidagi yaxshi o‘ydir. Mo‘min hamma holatda ham Alloh taolo xususida yaxshi gumonda bo‘lishga ma’murdir”.
Boshqa bir hadisda Muoviya ibn Hakam roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Men: “Yo Allohning Rasuli, bizning oramizda shumlanadiganlar bor”, dedim. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “U ko‘ngillariga kelgan narsa xolos. Bu narsa ularni (biron ish qilishdan) to‘smasin”, dedilar».
Hasson Shamsiy Poshoning "Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar" nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Imom Muslim rivoyati.