بسم الله الرحمن الرحيم
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَم، وَالصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ عَلَى رَسُولِهِ الأَكْرَم وَعَلَى آلِهِ وَصَحْبِهِ أَجْمَعِيْنَ اَمَّا بَعْدُ
ISLOM DININING FOLBINLIK, SYeHR VA “DUOHONLIK” KABI AMALLARGA MUNOSABATI
Muhtaram jamoat!Sehr deganda bir narsani haqiqatidan boshqa tarafga burishni tushuniladi. Bundan sehrgarlarni botil narsani haqiqat qilib ko'rsatishlari kelib chiqadi. Sehrni ayrim ulamolar mana bunday tushuntirishgan: sehr bu – sehrgar bilan jin o'rtasidagi kelishuvdan iborat bo'lib, unga ko'ra jin sehrgarga itoat qilib, yordam beradi va so'ragan narsasini bajaradi. Buning uchun sehr qilmoqchi bo'lgan kishi jinga atab ba'zi harom va shirk amallarni bajarishi kerak. Bundan esa sehr-jodu qiluvchilar ma'siyat, shirk va kufrdan iborat ishlarni qilishlari va shunga buyurishlari ma'lum bo'lyapti. Islomdan oldin bu ish juda ham keng avj olgan edi. Jinlarning ayrimlari osmondagi farishtalarning o'zaro gaplarini o'g'rincha eshitib olib, erdagi folbinlarga etkazib turishgan. Qur'on nozil bo'la boshlagandan keyin jinlar va folbinlar o'rtasidagi ushbu munosabatlar nihoyasiga etgan. Bu haqida Qur'on karimda jinlarning tilidan shunday deyiladi:
وَأَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ ۖفَمَنيَسْتَمِعِالْآنَيَجِدْلَهُشِهَابًارَّصَدًا
وَأَنَّا لا نَدْرِي أَشَرٌّ أُرِيدَ بِمَنْ فِي الأرْضِ أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدًا
(سورة الجن 9-10)
ya'ni: “Endi hozir (Muhammad payg'ambar bo'lgach), kimki (qaysi jin) tinglamoqchi bo'lsa, o'zini kuzatib turgan bir uchar yulduzni topar. Biz erdagi kishilarga yomonlik iroda qilinganmi yoki Parvardigorlari ularga to'g'ri yo'lni iroda qilganmi, bilmasmiz” (Jin surasi 9-10-oyatlar).
Azizlar! Agar e'tibor bersak, sehr-jodu bilan birga doim folbinlik zikr qilinadi. Folbinlik bu – kelajakdan, g'aybdan xabar berishdir. G'ayb ilmi Allohga xos bo'lganligi uchun uni da'vo qilish – islomdagi gunohi kabiralardan biridir. Sehr va folbinlikning har biri gunoh jihatidan bir-biridan kam bo'lmaganligi uchun har ikkisi haqida bir hadisi sharifda umumlashtirib keltirilgan. Rasululloh sallallohu alayhi vasallam dedilar:
مَنْ أَتَى كَاهِناً أَوْ عَرَّافاً فَصَدَّقَهُ بِمَا يَقُولُ فَقَدْ كَفَرَ بِمَا أُنْزِلَ عَلَى مُحَمَّدٍ
(رواه الإمام أحمد عن أبي هريرة رضي الله عنه)
ya'ni, “Kimda-kim sehr-jodu qiluvchi yoki fol ochuvchiga borib, uning aytayotgan gaplariga ishonsa, Muhammadga nozil qilingan (islom dini)ga kufr keltiribdi” (Imom Ahmad rivoyatlari).
Folbinlar ko'proq kelajakda ro'y beradigan ishlarni bilishlarini da'vo qiladilar. Bu esa, shariat hukmi bo'yicha, kufr hisoblanadi. Chunki g'aybni faqat Alloh taoloning O'zigina biladi. Kim uni bilishni da'vo qilsa, kofir bo'ladi. Alloh taolo Qur'oni karimda:
وَعِندَهُۥمَفَاتِحُٱلْغَيْبِلَايَعْلَمُهَآإِلَّاهُوَ...
(سورة الأنعام 59)
ya'ni, “G'ayb (yashirin ish va narsalar) kalitlari Uning huzuridadir. Ularni Undan o'zga bilmas...” deb marhamat qilgan (An'om surasi 59-oyat).
Yana boshqa bir oyatda esa:
عَالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا إِلا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا
ya'ni, “(U) g'aybni biluvchidir. Bas, O'z g'aybidan biror kimsani xabardor qilmas. Faqat O'zi rozi bo'lgan (tanlagan) payg'ambarnigina (ikki dunyoning ba'zi sirlaridan ogoh etar). Bas, albatta, U (Alloh) (har bir payg'ambarning) oldidan ham, ortidan ham kuzatuvchi (farishta) yo'llar”, – deb marhamat qilgan (Jin surasi 27-oyat).
Folbinlar hattoki Alloh taolo payg'ambarlariga ham bildirmaydigan g'ayb ishlarni bilishni da'vo qilayotgan yolg'onchi ekanliklari shu erdan ma'lum bo'lyapti.
Ali ibn Abu Tolib raziyallohu anhu: “Folbin – sehrgardir, sehrgarlik esa kofirlik alomatlaridandir,” – deganlar.
Yuqoridagi oyat va hadisi shariflardan ma'lum bo'lishicha, sehr-jodu, bashoratchilik va boshqa issiq-sovuq qilish kabi ishlar shariatimizda qattiq qoralangan. Hattoki ayrim hadisi shariflarda keltirilishicha, ushbu ishlar halokatga olib boruvchi amallardan ekan. Shuning uchun bu ishlarni hech qanday sabab bilan umuman oqlab bo'lmaydi.
Azizlar! Ming afsuslar bo'lsinki, bugungi kunimizda ham folbinlarning ham jamiyat, ham oilalar tinchligiga rahna solayotgani hech kimga sir emas. Turli “duoxon”, azayimxon va ular kabi boshqa shaxslar huzuriga borib, ham vaqtini ham naqdini sarflash bilan birga Yaratganga osiy bo'layotgan yurtdoshlarimiz hali-hanuz uchrab turibdi. Ularning orasida farzandlarimizning tarbiyasida o'rinlari katta bo'lgan ayollarning ko'pligi tashvishimizni yana ham orttiradi. Jamiyatda yuz beradigan ajralishlarning katta qismiga aynan shular sababchi bo'ladi, desak, xato qilmaymiz. Bu haqda Qur'oni karimda bunday deyilgan:
واتَّبَعُوا مَا تَتْلُو الشَّيَاطِينُ عَلَىٰ مُلْكِ سُلَيْمَانَ ۖوَمَاكَفَرَسُلَيْمَانُوَلَٰكِنَّ الشَّيَاطِينَ كَفَرُوا يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ ۚوَمَايُعَلِّمَانِمِنْأَحَدٍحَتَّىٰيَقُولَاإِنَّمَانَحْنُفِتْنَةٌفَلَاتَكْفُرْۖفَيَتَعَلَّمُونَمِنْهُمَامَايُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ ۚوَمَاهُمبِضَارِّينَبِهِمِنْأَحَدٍإِلَّابِإِذْنِاللَّهِۚوَيَتَعَلَّمُونَمَايَضُرُّهُمْوَلَايَنفَعُهُمْۚوَلَقَدْعَلِمُوالَمَنِاشْتَرَاهُمَالَهُفِيالْآخِرَةِمِنْخَلَاقٍۚوَلَبِئْسَمَاشَرَوْابِهِ أَنفُسَهُمْ ۚلَوْكَانُوايَعْلَمُونَ
ya'ni, “Va Sulaymon podshohligidagi shaytonlar (jinlar) aytgan narsalarga ergashadilar. Sulaymon kofir emas edi, balki odamlarga sehr o'rgatadigan shaytonlar kofir edilar. Bobildagi Horut va Morut (nomli) farishtalarga tushirilgan narsalarga (ergashadilar). Holbuki, u farishtalar: "Biz faqatgina fitnamiz (ya'ni, odamlarni aldab imtihon qilish uchun yuborilganmiz) bas, (biz aytgan narsalarni qilib) kofir bo'lib qolma", demasdan turib, hech kimga hech narsa o'rgatmas edilar. Va o'shalardan (Horut va Morutdan) er xotinning o'rtasini buzadigan narsalarni o'rganadilar. (Lekin) ular (yahudiylar) Allohning iznisiz hech kimga zarar etkaza olmaydilar. Hech foydasiz, bilaks, zararli narsalarni o'rganadilar” (Baqara surasi 102-oyat).
Demak, ular qadimdan kishini juftidan ajratishga harakat qilib kelishgan ekan. Aynan folbinlar sabab er-xotinlar o'rtasi buzilib ketayotgani kabi, qarindosh-urug'lar va qo'ni-qo'shnilar orasi ham tobora buzilib ketyapti. Inson boshiga tushgan kulfat, musibat yoki o'ziga etgan xastalik sabab ular huzuriga boradi. Ular esa bu ishlarni ovsiningiz, qo'shningiz yoki falonchilar sizga qarshi o'qitgani, isitma-sovutma qilgani sabab bo'ldi deb, o'zlarini topqir qilib ko'rsatadi. Natijada qarindosh va mahalladoshlar orasiga sovuqchilik tushadi. Biz agar bu borada dinimiz ko'rsatmalariga amal qilsak, imonimiz mukammal va Allohning oldida yuzimiz yorug' bo'ladi. Chunki Parvardigori olam siz-u bizlarni bu dunyoda aka-uka va ahil-do'st bo'lib yashashga buyurgandir.
Hozirgi paytda fol ochishning turlari son-sanoqsiz bo'lib ketdi. Karta bilan, qushlarga xat torttirish bilan, qo'lning kaftiga qarab turib, suratga qarab va hokazolar... Yuqorida aytilgandek, bularning hammasi – kufr ishlardir. Payg'ambarimiz sallollohu alayhi vasallam:
مَنْ أَتَى عَرَّافًا، فَسَأَلَهُ عَنْ شَيْءٍ فَصَدَّقَهُ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاةٌ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً
(رواه الإمام مسلم)
ya'ni, “Kimda-kim folbinga borib, undan biror narsa so'rasayu va uning aytganiga ishonsa, uning 40 kunlik namozi qabul bo'lmaydi”, – deganlar. Bu hadisi sharifda folbinga borish oqibatida qilingan ibodatlarni ham qabul bo'lmasligi aytilmoqda.
Muhtaram jamoat! Ko'pincha shumlanish yoki biror narsani bexosiyat deb hisoblash odamlarda uchrab turadi. Dinimizda buning muolajasi berilgan. Buning uchun Alloh taologa tavakkul qilish va uning qazoi-qadariga imon keltirish kerak. Agar shunda ham insoniy tabiati g'olib kelib, shumlanish davom etsa, bu narsaga engilib yuravermasdan tavakkul qiladi. Bu borada ushbu hadis rivoyat qilingan:
ثَلَاثَةٌ لَا يَسْلَمُ مِنْهُنَّ أَحَدٌ الظَّنُّ وَالطِّيَرَةُ وَالْحَسَدُ فَإِذَا ظَنَنْتَ فَلَا تَحَقَّقْ إِذَا تَطَيَّرْتَ فَلَا تَرْجِعْ
وَإِذَا حَسَدْتَ فَلَا تَبْغِ
(رواه الإمام عبد الرزاق في مصنفه)
ya'ni, “Uch narsadan hech kim salomat bo'lmaydi: gumon, shumlanish va hasad. Agar gumon qilsangiz, ro'yobga chiqarmang, shumlansangiz qaytmang va hasad qilsangiz, o'zingizni tiying (hasadni ro'yobga chiqarmang)” (Imom Abdurrazzoq “Musannaf”da rivoyat qilganlar).
Shuning uchun yoqmagan narsani ko'rganda, inson “Ey Alloh, yaxshilikni keltiruvchi ham, yomonlikni daf' qiluvchi ham O'zingsan! Sendan o'zga kuch ham, qudrat ham yo'q!” – deb aytishlikka buyurilganmiz. Bu haqda Umar raziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisi sharifda Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam:
مَنْ عَرَضَ لَهُ مِنْ هَذِهِ الطِّيَرَةِ شَيْءٌ فَلْيَقُلِ "اللَّهُمَّ لَا طَيْرَ إِلَّا طَيْرُكَ وَلَا خَيْرَ إِلَّا خَيْرُكَ وَلَا إِلَهَ غَيْرُكَ
ya'ni, “Kimda ushbu shumlanishlardan biri paydo bo'lsa, (Ey Alloh, yomonlik ham yaxshilik ham faqat sendan. Sendan o'zga iloh yo'q), deb aytsin” deganlar.
Demak, musulmon shaxs sehr-jodu qiluvchilar, folbinlar, azayimxon va “duoxon”larga bormasligi va ishonmasligi kerakligidan tashqari, ularni huzuriga etaklashi mumkin bo'lgan shumlanishdan ham saqlanishlari lozim bo'lar ekan.
Alloh taolo barchalarimizni sehr-jodu, irim-sirim va boshqa gunohlardan salomat qilib, jamiyatimiz va undagi oilalarni ahil-inoq bo'lib yashashga tavfiq ato etsin!
Aqidaviy masala sharhi
Allohning kalom sifati
Muhtaram azizlar! Ma'ruzamiz davomida hozirgi kundagi dolzarb aqidaviy masalalardan biri bo'lmish Alloh taoloning kalom (gapirish, so'zlash) sifati haqida suhbatlashamiz.
Hozirgi kunda ba'zi soxta salafiylar Alloh taolo ham biz bandalarga o'xshab harf va ovoz yordamida gapiradi, demoqda. Vaholanki, Ahli sunna val jamoa – Moturidiy va Ash'ariy e'tiqodida Alloh taoloning biror-bir sifati haqiqati (mohiyati)da ham, kayfiyati (ko'rinishi)da ham bandalarning sifatlariga o'xshamaydi. Bu haqda mo''tabar “Fiqhul akbar” kitobida quyidagi jumlalar keltirilgan:
وصفاتُهُ كلُها بخلافِ صفاتِ المخلوقينَ، يعلمُ لا كعلمِنا، يَقْدِرُ لا كقدرَتِنا، يَرَى لا كرؤيَتِنا، يتكلمُ لا ككلامِنا، ويسمعُ لا كسمعِنا. نحنُ نتكلمُ بالآلاتِ والحروفِ، واللهُ تعالى يتكلمُ بلا حروفٍ ولا آلةٍ. والحروفُ مخلوقةٌ، وكلامُ اللهِ تعالى غيرُ مخلوقٍ
ya'ni: Alloh taoloning barcha sifatlari yaratilganlarning sifatlaridan o'zgachadir. Uning bilishi bizning bilishimiz kabi emas, qudrati bizning qodirligimiz kabi emas, ko'rishi bizning ko'rishimiz kabi emas, eshitishi bizning eshitishimiz kabi emas. Biz vositalar va harflar bilan gapiramiz. Alloh taolo vositalar va harflarsiz gapiradi (ya'ni, ularga muhtoj emas). Harflar yaratilgandir, Alloh taoloning kalomi yaratilgan emasdir.
Demak, yurtimizda an'anaviy hisoblangan moturidiylik ta'limotiga ko'ra, Alloh taoloning eshitish, ko'rish, gapirish va shu kabi sifatlarini yaratilganlarning sifati kabi deb tushunmaslik kerak. Zero, yaratuvchi bilan yaralmishning sifatlari aslo bir xil bo'lmaydi. Alloh taoloning sifatlari uning ilohligiga xos va mos bo'ladi. Alloh taolo sifatlarining mohiyatini Allohning O'ziga topshiramiz. Mana shunday qilish sahobai kiromlar va salafi solihinlarimizning yo'llaridir. Alloh taoloning sifatlari borasida chuqur ketib ular borasida bahs qilish esa bid'atchi kimsalarni yo'lidir. Bu haqda ulug' ajdodimiz Abul Mu'in an-Nasafiyning "At-Tamhid li qovaid at-tavhid” kitoblarida ham atroflicha ma'lumotlar keltirilib, adashgan toifalarga raddiyalar berilgan.
Shuningdek, Imom Molik rahmatullohi alayh: “Ahli bid'atlar – Alloh taoloning ism-sifatlari, kalomi, ilmi va qudrati haqida gapiradilar, sahobai kiromlar va ularga ergashganlar tilini tiygan narsalardan tiyilmaydilar” deganlar.
Hulosa shuki, bu masalada ulamolarimiz bayon qilib bergan ma'lumotlar bilan kifoyalanish va bu borada chuqur ketmaslik maqsadga muvofiqdir.
Alloh taolo barchalarimizni sog'lom aqidada, haq yo'lda sobitqadam aylasin!
Kelasi juma ma'ruzasi “Mazhablar Qur'on va hadis mahsuli” haqida bo'ladi, inshaalloh.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Oisha onamiz roziyallohu anhoning barcha sifatlari ham kamolot sifatlariga daxldor ekaniga shubha bo‘lishi mumkin emas. U kishining buyuk hayotlarini diqqat bilan o‘rgangan ulamolar Oisha onamiz roziyallohu anhoda boshqalarda bo‘lmagan qirqta komilalik sifatlari bor ekanini ta’kidlaydilar. Ana shuning uchun ham bu haqda bir-ikki og‘iz so‘z aytmoqni ravo ko‘rdik.
Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanmiz, bu sifatlar ro‘yxatining boshida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan vorid bo‘lgan hadisi shariflar turishini aytib o‘tmog‘imiz lozim. U zot Oisha onamiz roziyallohu anho haqlarida ajoyib madhlarni aytganlar.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Oisha! Mana bu Jabroil, u senga salom aytmoqda», dedilar.
«Va alayhissalomu va rohmatullohi va barokatuhu! Ey Allohning Rasuli, siz men ko‘rmagan narsani ko‘rasiz», dedim».
Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa kimga salom aytganlar?
Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa birgina insonga – Oisha onamiz roziyallohu anhoga salom aytganlar.
Mana shu ulug‘ maqomning o‘zi bir olamga tatiydi.
Abu Muso roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
Nabiy sollallohu alayhi vasallam:
«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar. Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi.
Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir», dedilar».
Ikkisini Buxoriy, Muslim va Termiziy rivoyat qilganlar.
Ushbu hadisi sharifda aslida ayollarning, xususan, Maryam onamiz, Osiyo onamiz va Oisha onamizning boshqa ayollardan ustun bo‘lgan fazllari haqida so‘z boradi.
«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar».
Erkaklardan barkamol bo‘lganlar ro‘yxatining avvalida Payg‘ambar alayhissalomlar turadilar. Ulardan boshqa barkamol erkaklar ham bor. Bu haqiqat hammaga ma’lum.
«Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi».
Bu ikki ulug‘ zotning barkamol bo‘lganliklari Qur’oni karimda ularning birgalikda, xos zikr qilinishlaridan ham bilib olinadi.
Alloh taolo «Tahrim» surasida:
«Alloh iymon keltirganlarga Fir’avnning xotinini misol qilib keltirdi. O‘shanda u: «Robbim! Menga O‘z huzuringda, jannatda bir uy bino qilgin. Menga Fir’avndan va uning ishidan najot bergin va menga zolim qavmdan najot bergin», deb aytdi», degan (11-oyat).
Fir’avnning xotini o‘sha paytdagi eng katta podshohning ayoli edi. Yemak-kiymakda to‘kin edi. Nimani xohlasa, shuni qilishi mumkin edi. Qasrlarda, turli ne’matlar ichida farog‘atda yashashiga qaramasdan, u kofir va zolim eriga hamda qavmiga qarshi chiqdi. Allohga iymon keltirdi. Allohdan jannatda uy qurib berishini so‘radi. Bu hol esa dunyo hoyu havasidan ustun kelishning oliy misolidir.
Mo‘minlarning ikkinchi misoli Maryam binti Imrondir.
«Va farjini pok saqlagan Imron qizi Maryamni (misol keltirdi). Bas, unga O‘z ruhimizdan pufladik va U Robbining so‘zlarini hamda kitoblarini tasdiq qildi va itoatkorlardan bo‘ldi» (12-oyat).
Imronning qizi Maryam Allohga sof e’tiqodda bo‘lganlar va o‘zlarini ham sof tutganlar. Yahudiylar tuhmat qilganlaridek, nopok bo‘lmaganlar. Alloh taolo Jabroil farishta orqali ana shu pok jasadga o‘z ruhidan «puf» deyishi bilan Iyso alayhissalomni ato qilgan.
«Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir».
Endi Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning zavjai mutohharalari – Oisha onamizning fazllari haqida so‘z ketmoqda. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam u kishining boshqa ayollardan fazllarini sariyd deb nomlanadigan taomning o‘sha vaqtdagi boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshatmoqdalar.
O‘sha paytda Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam va sahobai kiromlar yashab turgan jamiyatning sharoiti va taomiliga ko‘ra, sariyd boshqa taomlardan afzal taom hisoblanar edi.
Xuddi shunga o‘xshab, Oisha onamiz ham boshqa ayollardan afzal edilar.
Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?!
Ushbu maqomga bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘ldilar.
Termiziy va Buxoriy Amr ibn Os roziyallohu anhudan rivoyat qiladilar:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam meni Zotus-Salosil askariga boshliq qildilar. Qaytib kelganda:
«Ey Allohning Rasuli, odamlarning qaysinisi siz uchun eng mahbubdir?» dedim.
«Oisha», dedilar.
«Erkaklardan-chi?» dedim.
«Uning otasi», dedilar.
«So‘ngra kim?» dedim.
«So‘ngra Umar», dedilar va bir necha odamlarni sanadilar. Bas, meni oxirlarida qilib qo‘ymasinlar, deb, sukut saqladim».
Allohning Rasuli uchun odamlarning qaysinisi eng mahbub ekan?
Allohning Rasuli uchun odamlar ichida Oisha onamiz roziyallohu anho eng mahbub ekanlar.
Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?
Ushbu maqomga bu dunyoda Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘libdilar.
Imom Abu Ya’lo «Musnad»larida Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qiladilar:
«Menga hech bir ayolga berilmagan to‘qqiz narsa berilgan:
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam menga uylanishga amr qilinganlarida Jabroil alayhissalom suratimni olib tushib, u zotga ko‘rsatgan.
– U zot menga bokira holimda uylanganlar. Mendan boshqaga bokira holida uylanmaganlar.
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam boshlari mening quchog‘imda turgan holda vafot etdilar.
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam mening uyimda dafn qilindilar.
– Farishtalar mening uyimni o‘rab olgan edilar. U zotga men u kishining ko‘rpalarida turganimda vahiy nozil bo‘lar edi. U zot meni o‘zlaridan uzoqlashtirmas edilar.
– Men u zotning xalifalari va siddiqlarining qiziman.
– Mening oqlovim osmondan nozil bo‘lgan.
– Men pokning huzurida pok yaratilganman.
– Menga mag‘firat va karamli rizq va’da qilingan».
Imom Qurtubiy o‘z tafsirlarida Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanlar, jumladan, quyidagilarni aytganlar:
«Ba’zi ahli tahqiqlar ayturlar:
«Yusuf alayhissalom fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini beshikdagi go‘dakning tili bilan oqladi.
Maryam fohishalikda tuhmat qilinganida Alloh u kishini o‘g‘illari Iyso alayhissalomning tili bilan oqladi.
Oisha fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini Qur’on bilan oqladi. Alloh u kishi uchun go‘dakning oqlashini yoki nabiyning oqlashini ravo ko‘rmadi. Alloh u kishini tuhmatdan O‘z kalomi ila oqladi».
Alloh taolo bu dunyoda kimni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlabdi?
Alloh taolo bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anhoni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlagan.
"Nubuvvat xonadoni xonimlari" kitobidan.