Sayt test holatida ishlamoqda!
17 Iyul, 2025   |   22 Muharram, 1447

Toshkent shahri
Tong
03:25
Quyosh
05:05
Peshin
12:34
Asr
17:39
Shom
19:58
Xufton
21:30
Bismillah
17 Iyul, 2025, 22 Muharram, 1447

Muftiy hazrat hayotiga chizgilar (2-qism)

05.01.2021   3846   12 min.
Muftiy hazrat hayotiga chizgilar (2-qism)

(Davomi, 1-qism)

***

Shayx hazratlariga bo'lgan yana bir ehtiromni ko'ring. Hazrat  idoraning internet saytini ochishni maqsad qilib, shu sohada layoqatli mutaxassislarni topib, alohida ro'yxat bilan oldilariga kirishimni so'radilar. Dasturchilar borasida muammo yo'q, televideniyeda anchayin tajribali dasturchilar borligini, savob uchun xolis xizmatini ayamaydigan mutaxassislar mavjudligi bilardim. Hullas, dinimiz ravnaqi uchun o'z hissasini qo'shish istagida bo'lganlar talaygina edi. Alloh barchalaridan rozi bo'lsin. Ulardan bir nechalarini ro'yxatga tirkab muftiy hazratlariga kirgizdim. Shu safga Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf hazratlarining saytlarini yuritayotgan Abu Muslimni ham qo'shdim. Hazrat ro'yxat bilan tanishib Abu Muslim nomzodiga to'xtalib: "Shu yigitni tanlaymiz. Ustozning xizmatida, muhimi tajriba orttirgan ekan. U yigitni topib, xizmat haqini gaplashing, kelishib olib men bilan  uchrashtiring" deb topshiriq berdi. Shu orada  Shayx hazratlaridan Abu Muslim uchun ruxsat so'rab, roziligini olgan ekanlar. Hazrat Abu Muslimni qabul qilib saytning qay holatda bo'lishini maslahat qildilar, o'z tavsiyalarini aytib, ishni boshlashga oq fotiha berdilar.

Hazrat, ommaviy axborot vositalari orqali diniy materiallar ko'proq yoritilishini istar, buning uchun bor imkoniyatini ishga solardi. Idora xodimlari, imom xatiblarni OAVda doimiy chiqish qilib turishga targ'ib qilib, bu ishlar dinimiz uchun  manfaatli bo'lishini ta'kidlardilar. 

"Islom nuri" gazetasi va "Hidoyat" jurnali idora tasarrufida bo'lgani uchun mazmun, saviya va obuna masalarini o'zlari nazoratga olgandi. Har dushanba kuni bo'ladigan yig'ilishda nashriyot direktoriga: "Nurulloxon, sizda nima yutuq va muammolar bor? Obuna qanday ketayapti? O'sish bormi?” degan savollarni berardi. Nurullo akaning javoblarini tinglab, o'rinbosarlari va bo'lim boshliqlariga obuna masalasini   qattiq tayinlab, uni bajarish juda muhim ekanini ta'kidlab turardi.   Hazratning bu sa'y-harakatlari bois ushbu nashrlar mamlakatimizda chiqayotgan mashhur  jurnal va gazetalardan mazmun-mohiyat jihatidan ham,  adad-tiraj jihatidan ham  oldingi qatorlarga o'tib olgandi. Bevosita faoliyatim OAV da bo'lgani va kuzatishlarim asosida aytishim mumkinki, birinchi rahbarning tashabbusi bilangina bu sohada o'sish bo'lishi oydek ravshanligini bilaman. Jurnalistlar yaxshi maqolalar yozishi, texnik xodimlar bezash ishlarini bajarishi mumkin. Ammo, uning tirajini oshirib, o'z o'quvchilariga  etib borishida rahbarning jonkuyarligi muhim omil bo'lib hisoblanadi. Hazrat,  matbuot orqali diniy savodxonlikni oshirishning  o'ta manfaatli bo'lishini anglagan holda bunga  qattiq bel bog'lagan edi. Obunachilarning ko'p bo'lishidan  xavotir oladigan kaslar ham  etarli edi. Ular ham oshkora ham zimdan turli bahona-vajlar bilan qarshilik ko'rsatib kelishardi.  Hazrat buni bilar, shunga qaramasdan ishni davom ettiraverardi. Kimlardir “muftiy odamlarni jurnal va gazetaga qattiq targ'ib  qildiryapti”, degan iddaolarni ham yoygan edi. Bu haqda bir kuni hazratga gap ochdim.

– Dilmurod, – dedi hazrat, – dinimiz targ'ibotiga qarshiliklar hamma vaqt bo'lgan, murosaa qilsak hech nimaga erishmaymiz, o'jarlik qilsak undan badtari bo'ladi. Shu vajdan ilojini topib, imkonini qilib nimadir qilishimiz kerak. Obunadan foydalanib mo'min-musulmonlar xonadoniga dinimiz shiorlarini targ'ib qilishning nimasi yomon? Axir shunday ham odamlarning xonadonida bo'lar-bo'lmas gazeta va jurnallar, har xil qo'shiqlar to'la audio, video mahsulotlar istalgancha bor-ku, ularning hammasi pulga olingan. Shularning orasida rasman ruxsat berilgan "Islom nuri" va "Hidoyat" jurnali ham bo'lsa, odamlar mayli istar-istamay uni varaqlasa, qaysidir sahifasiga ko'z yugurtirsa bu – sovuqning zahrini bir yumshatmaydimi? Ayrim fil'mlar, sariq matbuotu, tijorat maqsadida chop etilayotgan engil-elpi mazmundagi kitoblar orqali tarqalayotgan axloqiy emirilishning oldini olishga xizmat qilmaydimi? Axloqiy tozarishga, ma'nan yuksalishga undovchi bu nashrlarga qilingan sarf, oxirat foydasi uchun qilingan xarid emasmi?

Dilmurod, bilaman, bizni tushunmaydiganlardan ko'ra tushunishni istamaydiganlar ko'p. Ular ochiqdan-ochiq gapirishyapti ham, gohida do'q urishyapti, po'pisa qilishyapti – parvo qilmaslikka harakat qilyapman. Eng yomoni ba'zi bir odamlar o'zining tor va biqiq dunyoqarashini davlat siyosati nomidan tiqishtirmoqchi bo'ladi. 

Hazratning kuyunchaklik bilan aytgan fikrlari hali ham quloqlarim ostida jaranglab turadi. Darhaqiqat, o'sha payt vaziyat og'ir edi. O'ttiz million aholisi bor, shuning to'qson besh foizi musulmonlarni tashkil qilgan mamlakatda bitta teleradiodastur, bitta jurnal va bitta gazeta nashr etishga ruxsat berilgan edi. Hazrat mana shunday sharoitda o'zining ozgina vakolatidan foydalanib,  shu mittigina imkoniyatdan samarali foydalanish haqida bosh qotirardi.   

Shu o'rinda bir gap. U kezlari yomg'irdan keyin potrab chiqqan qo'ziqoringa o'xshash hozirgi internet “daho”lari pana-pastqamlarda pisib yurishardi, ayrimlarining esa orqa etagi elkasiga ignabog'ich bilan qistirib qo'yilgan payt edi. Hozirda og'zidan ko'pik sachratib, odamlarga din ahkomlaridan saboq berishga kirishgan bu kimsalar vaziyatga qarab,  to'nini, zamonaviy tilda aytganda “ton”ini o'zgartirib turadi. Bir paytlari prezidentimiz ta'kidlaganlaridek tik turgan simyog'ochni ham qamash mumkin bo'lgan chog'lari shu vallomatlar “och qornim, tinch qulog'im” shioriga amal qilib sudralib yurishni ma'qul bilardilar. Bugun esa tillari bir quloch. 

Karantin sabab,  ta'tilimni Urgutda o'tkazdim. Ozgina dehqonchilik qilib,  tog' bag'ridagi bog'imda chayla yasab, bir necha oy yashadim. Shu orada anchagina kitoblarni mutolaa qildim. Bir kuni Isroil akam kelib qoldi. Muk tushib o'qiyotganimni ko'rib: “Uyda ancha-muncha jurnal, gazetalar bor, keltirib beraman? – deb qoldi. Ertasi kuni  bir dasta qilib tashlab ketdi. "Hidoyat""Islom nuri". Ba'zilari titilgan, varaqlari yirtilgan. 

– Aka, bular nevaralarning qo'liga tushganmi-a, – so'radim. 

– Qayda, obuna bo'lganman. Bunisi qo'yib, bunisi o'qiydi. Ba'zida hamsoyalar ham obketadi. Savob bo'ladi deb qo'yaman, – dedi. Muftiy hazratlarining aytgan gaplari haq ekan, degan o'y kechib o'tdi xayolimdan. Haqiqatdan ham o'quvchilar sonining o'sishi gazeta tirajining oshishiga sabab bo'lgandi. Tiraji oshgan gazeta-jurnal xalqimiz orasida keng tarqaldi. O'qimishli odamlar soni ortdi.  Harnechuk, xalqimiz har xil oldi-qochdi nashrlardan ko'ra, din va diniy mavzularda ishonchli manbaadan  bir nima o'qiganlari ma'qul, ana shunda chalg'imaydilar.  Hazrat, sizdan Alloh rozi bo'lsin! 

***

Ustoz, Karimulloh domla  aytib bergan bir voqeani eslayman: “Buxorodagi "Mir Arab" madrasasida tahsil olardik. Bir kuni muftiy Ziyovuddinxon hazrat madrasamizga tashrif buyurib, o'qish va o'zlashtirish jarayonlari; talabalarning yashash sharoitlari bilan tanishdilar. So'ngra, barcha talabalarni to'plab, har birimizga sovet pulida o'n sumdan hadya qildilar. Talabalarning o'sha paytdagi quvonch va hayajonlari hali-hali yodimda. Aslida gap pulda emas, e'tiborda. O'qishni tugatdik, ishlarga kirdik, oila  qurib, farzandlarimiz dunyoga keldi. Ammo o'sha voqeani har doim eslab haqlariga duo qilaman. Illo, Alloh taolo roziligi uchun qilingan har bir yaxshilik e'tirofga loyiq!” 

Muftiy hazratning yonlarida ko'p vaqt bo'lganim uchun Ziyovuddinxon hazratga xos bo'lgan fazilatlar u kishining ham  amal qiladigan muhim hayotiy shiorlari bo'lganiga ko'p bor guvoh bo'lganman. Hazrat,  hozirgi tilda aytilganda "xayriya jamg'arma"siga ega edi. Maoshlaridan, xayr-ehsonlardan keladigan pullarning ma'lum qismini yaxshilik ishlariga tarqatardi. Moddiy yordam, ehtiyojmand oila yoki zaruriyat yuzasidan so'ralgan ko'mak so'rab qilingan murojaatlarini  hech qachon javobsiz qoldirmas, bu ishlarga eng zurur yumush deb qarardi.  

Viloyatlarga  chiqqanlarida o'sha joydagi madrasa talabalari uchun atayin jamg'armasidan pul olib tarqatardi. Yordam  va ehson uchun  mo'minlik nuqtai nazaridan  kelib chiqqan holda Alloh  aytganidek, Rasululloh sollallohu alayhi  vasallam  tavsiya qilganlaridek harakat qilardi. Hazrat aksar holda qilayotgan ehson ishlarini maxfiy ravishda qilar, maqtov va namoyishkorlikdan yiroq edi.

O'z vaqtida ba'zi bir badkirdor kishilarning asossiz tuhmat  va  qabihliklari sabab o'sha davrning “qora ro'yxat”iga tushgan Fozil qori akaning bir gapi hech yodimdan chiqmaydi: “Dilmurod, Usmonxonni bizga xudo yubordi, – degan edi qori aka samimiy, – qarang qanchalik bag'ri keng, mard, asli  otalari  Temirxon eshon bobo ham boshqacha odam  bo'lganlar!..”

Hazrat Fozil qori akani qattiq hurmat qilar, u kishiga bo'lgan nohaqliklardan iztirob chekib yurardi. Rasmiy tadbirlar, davriy nashrlar, teleradioda  chiqishi ta'qiqlab qo'yilgan Fozil qori akani ustozim, qadrdonim, akam  deb e'zozlar edilar. Shu gaplarni ochiq-oshkor aytishdan sira cho'chimaganlar. 

Bir kuni muftiy hazrat meni huzuriga chaqirib, Fozil qori akaning qayerdaligini surishtirib topishimni, idoraga taklif qilishimni buyurdilar. Telefon orqali bog'lanib, hazratning taklifini etkazdim mabodo zarur bo'lsa mashina jo'natishimiz mumkinligini aytdim. Fozil qori aka asr namozidan keyin kelishlarini bildirdilar. Hazrat u kishi kelganini eshitib, kutib olish uchun  hovliga chiqib, ko'zlarida  yosh, mehr bilan quchoq ochib ko'rishib,  xonalariga taklif etdi. Ancha vaqt suhbatlashib o'tirishdi. Fozil qori aka xursand, kayfiyati a'lo darajada edi. Muftiy hazratni olqadilar. Samimiy, chin dildan so'zlayotgan qori akani kuzata turib, ko'pning hidoyatga kirishiga sabab bo'lgan, dinimizga anchagina foydali amallarni qilgan shunday ulug' zotni mahzun ko'nglini ko'targan hazratdan Alloh rozi bo'lsin degan kechinmalar kechib o'tdi ko'nglimdan. Chunki o'sha kezlari kimdir yuqoridagi rahbarlardan qaysidir  biriga yoqmasa chaquv, tuhmat uyushtirib, uni yanada tepadagi rahbar orqali obrusizlantirib, qamattirib yo ishdan haydatib,  nomini "qora ro'yxat"ga tirkab qo'yardi. Odatiy, oddiy hol edi bu. Shu bilan  u odamning OAV da chiqishi yoki tadbirlarda qatnashishi  mutlaqo barham topardi. Shu  ishga mas'ul bo'lgan barchalar  topshiriqni a'lo darajada bajarardi. Kimdir u insonning faoliyatini tiklamoqchi  (qiyin masala edi) bo'lsa, o'ziga nisbatan shubha va gumon ortirardi. Nazorat ostiga olinardi. Shuni bilib hech kim bu ishga bosh qo'shmas, aksincha bunday kishilardan o'zini olib qochardi. Mana shu kabi kimsalarning olchoqliklari ham u kishining sog'ligiga salbiy ta'sir ko'rsatgani bor gap. 

Fozil  qori  akaga bo'lgan hurmatlari, dinimiz uchun qilgan xizmatlari vajhida muftiy hazratlari katta idoralarga kirib u kishining nomini qisman oqlashga muyassar bo'lgan edilar. Fozil qori buni bilardi,  Bu ishlar anchayin murakkab ekanini, harakatlar bo'lgani-yu, manfaat bermaganini ham. Shunga qori aka muftiy hazratdan juda minnatdor edilar.  Oxiratlari obod bo'lsin. 

(davomi bor)

Dilmurod Qo'shoqov

Maqolalar
Boshqa maqolalar
Maqolalar

Kitob ko‘p, nega kitobxon kam?

15.07.2025   3396   10 min.
Kitob ko‘p, nega kitobxon kam?

“Hozir kim ham kitob o‘qirdi?”. Bugungi kunda kitob mutolaasini unutgan odamlar jamiyat nomidan ana shu gapni gapirishga o‘rganib qolgan.

 Rostdan ham kitob o‘qishdan yuz o‘girdikmi yoki o‘qishga to‘siqlar bormi? Balki muammo o‘qimaslikda emas, mutolaa madaniyati va targ‘ibotning pasayganidadir?

 Odamlar kitob mutolaasi haqida qanday fikrda?

Bu haqda maqola yozishdan avval ijtimoiy tarmoqda va aholi o‘rtasida “Nega kitob o‘qishga odatlanmay qo‘ydik?” savoli bilan so‘rovnoma o‘tkazdik.

So‘rovnoma natijasiga ko‘ra, ishtirokchilarning eng katta ulushi — 29 foizi “Muntazam kitob o‘qib boraman” javobini tanlagan. Bu yaxshi, ammo 26 foiz ishtirokchi kitob o‘qishga vaqti yo‘qligi, 25 foiz qatnashchi kitobdan ko‘ra telefon qulayligi, 2 foizi kitob o‘qish zerikarli ekanini bildirdi. 13 foiz respondentlar esa kitob o‘qishga sabri yetmasligini ta’kidladi. Shuningdek, ayrim fuqarolar erinchoq bo‘lib ketgani, kitob o‘qimaslikka turli bahonalar topilishi, qiziqarli kitoblar kamligi, audio va elektron kitoblar qulayligini qayd etdi.

Bundan tashqari, kuzatuvchilarning asosiy qismi ilgari metro va avtobuslarda ham kitob o‘qilishi, hozir esa nafaqat uyda, balki ovqatlanganda, yo‘lda yurganda, chorrahada, ishxonada, xullas, aksariyat hollarda eng ko‘p vaqtimiz telefonga tikilish bilan o‘tayotgani, ayniqsa, yoshlar telefondan bo‘shamasligini kam kitob o‘qilishining asosiy sababi sifatida aytishdi.

So‘rovnoma natijasidan ko‘rish mumkinki, jamiyatda kitob o‘qishga bo‘lgan qiziqish saqlanib qolgan. Biroq ko‘pchilik vaqtini telefon, internet yoki boshqa texnologiya va yumushlarga sarflayotgani yomon. Bu kitob o‘qish madaniyatini shakllantirish zarurligi, qulay muhit yaratish va ommaviy targ‘ibot ishlarini kuchaytirish, shuningdek, mutolaa faqat shaxsiy istak emas, balki muhit va hayot tarziga bog‘liq ekanini anglatadi.

Kitobxonlikni rivojlantirishga berilayotgan e’tibor natija beryapti(mi)?

Ma’lumotlarga ko‘ra, eng taraqqiy etgan mamlakatlar emas, so‘nggi yillarda tez rivojlanayotgan davlatlar aholisi ko‘proq kitob o‘qir ekan. Xususan, hindistonliklar faqat qo‘shiq kuylaydi yoki kino ko‘radi, desak adashamiz. Ular dunyoda eng ko‘p kitob o‘qiydigan xalq. Hindlar haftasiga 10,7 soat vaqtini kitob o‘qishga sarflaydi. Umuman, eng ko‘p kitob o‘qiydigan davlatlar o‘ntaligiga e’tibor beradigan bo‘lsak, keyingi o‘rinlarda Tailand - haftasiga 9,4 soat, Xitoy - haftasiga 8 soat, Filippin - haftasiga 7,6 soat, Misr - 7,5 soat, Chexiya - 7,4 soat, Rossiya - 7,1 soat, Shvetsiya – haftasiga 6,9 soat, Fransiya - 6,9 soat, Vengriya aholisi esa haftasiga 6,8 soat kitob o‘qir ekan.

Xo‘sh, yurtmizda kitobxonlik madaniyatni shakllantirish borasida amalga oshirilayotgan ishlar qanday samara beryapti?

Axborot oqimining tezlashishi va raqamlashuvning kengayishi natijasida kitobxonlik madaniyatini yuksaltirish nafaqat ijtimoiy, balki ma’naviy taraqqiyot uchun ham muhim vazifaga aylanmoqda. Yurtimizda ham ushbu yo‘nalishda bir qancha qarorlar, farmonlar va dasturlar qabul qilinib, samarali ishlar amalga oshirilyapti. Xususan, davlatimiz  rahbari tashabbusi bilan yoshlar orasida kitobxonlikni rivojlantirish va targ‘ib qilish maqsadida tashkil etilgan  “Yosh kitobxon” tanlovi orqali kitob o‘qiyotgan yoshlar sezilarli oshdi. Yoshlar ishlari agentligi ma’lumotlariga ko‘ra, 2017 yildan buyon an’anaviy tarzda o‘tkazilayotgan “Yosh kitobxon” tanlovi orqali qariyb 5 millionga yaqin yoshlar qamrab olingan. Kitob do‘konlari va kutubxonalarda eng ko‘p izlanayotgan kitoblar ham “Yosh kitobxon” tanlovida e’lon qilingan 140 nomdagi adabiyotlar ekan. Bu o‘z o‘rnida kitob bozorida talab va taklifning ortishiga ham xizmat qilmoqda.

2017-2024 yillarda 280 nafar yoshlar “Yosh kitobxon” tanlovining respublika bosqichida ishtirok etgan bo‘lsa, shundan 20 nafari g‘oliblikni qo‘lga kiritib, Prezident sovg‘asi sovrindori bo‘lgan. E’tiborlisi, tanlovda g‘olib bo‘lgan 17 nafar qizning 7 nafari keyinchalik O‘zbekis­ton Prezidenti tomonidan davlat mukofotlari bilan taqdirlangan. Demak, kitob yoshlarning keyingi taqdiriga ham ijobiy ta’sir ko‘rsatmoqda. Ayniqsa, kitob o‘qib, ota-onasiga avtomobil sovg‘a qilayotgan yoshlar safi kengaymoqda. Misol uchun, o‘tgan yil ushbu tanlovning respublika bosqichida 10-14 yosh toifasida qirqdan ortiq badiiy-ommabop kitoblarni o‘qigan Jomboy tumanidagi 12-umumta’lim maktabi o‘quvchisi Nargiza Muhammadiyeva birinchi o‘rinni egalladi. Unga Prezident sovg‘asi – “Cobalt” avtomashinasi sovg‘a qilindi.
 

Albatta, kitobxonlikni targ‘ib qilish ishlari shu bilan to‘xtab qolgani yo‘q.  Davlat dasturlari, mahalliy va xalqaro loyihalar orqali kitobga bo‘lgan qiziqishni oshirish, yosh avlodni ma’naviy jihatdan boyitish uchun keng ko‘lamli ishlar davom etmoqda. Jumladan, Vazirlar Mahkamasining “2020 — 2025 yillarda kitobxonlik madaniyatini rivojlantirish va qo‘llab-quvvatlash milliy dasturini tasdiqlash to‘g‘risidagi qarori hamda “O‘zbekiston – 2030” strategiya­sining asosiy maqsadlaridan biri yoshlar orasida kitobxonlikni rivojlantirish va targ‘ib qilish vazifasi sifatida belgilangani ham ushbu masalaga jiddiy e’tibor qaratilayotganini ko‘rsatadi.

Yoshlar kitob o‘qiyapti, siz ham o‘qing

Bugun yoshlarning kitob o‘qishga bo‘lgan qiziqishi kamaygandek tuyulsa-da, aslida ular turli xil formatlarda va platformalarda kitob o‘qiyapti. Yoshlarning kitob o‘qishga qiziqishi kamayganini ta’kidlashdan oldin, ularning kitob o‘qish uchun imkoniyatlarini va kitob o‘qishga odatlanmaslikka nima sabab bo‘layotganini e’tiborga olish lozim. Bu haqda O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan yoshlar murabbiysi, filologiya fanlari doktori, professor Suyun Karimovning mulohazalarini keltiramiz.

- “Yoshlar kitob o‘qimay qo‘ydi”. Keyingi paytda bu gapni muntazam kitob mutolaa qiladiganlar ham, o‘qimaydiganlar ham aytadigan bo‘ldi, - deydi S.Karimov. - To‘g‘ri, xalqimiz ma’naviyati uchun kuyinib gapiradiganlar bor. Ammo men bu gapga qo‘shilmayman. Albatta, yoshlar doim kitob o‘qiyapti, deyishdan yiroqman, lekin ular kitob o‘qimay qo‘ygani yo‘q, o‘qiyapti. Elektron kitoblar, audiokitoblar va onlayn platformalar yoshlar uchun kitob o‘qishni osonlashtiryapti. Yoshlarni ko‘ryapmiz, xalqaro fan olimpiadalarida g‘olib va sovrindor bo‘lyapti, xorijdagi nufuzli universitetlarda tahsil olyapti, ixtirolar qilyapti, jahon arenalarida yurtimiz bayrog‘ini baland ko‘taryapti, davlat mukofotlariga sazovor bo‘lyapti. Agar yoshlar kitob o‘qimayotgan bo‘lsa, bunday natijalarga qanday erishyapti? Balki kimningdir farzandi kitob o‘qimayotgandir yoki tarbiyasi “buzilib” to‘g‘ri yo‘ldan adashgandir, lekin hammaning ham emas. Buning sababi bitta - oiladagi muhit va ota-onaning farzand tarbiyasidagi e’tiborsizligi.

Deylik, bir oilada 4 farzand tug‘ilib, voyaga yetdi. Ularning hammasini ham kitobga, ilmga qiziqtirish mushkul. Bittasi sportchi bo‘lishni xohlasa, boshqasi usta, shifokorlikni tanlaydi. Albatta, bu jarayonda bola, avvalo, ota-onasidan keyin yon-atrofidagilardan o‘rnak olib, o‘rganganlarini amaliyotda qo‘llaydi. O‘shanda biz, ota-onalar har bir ishning samarali va natijador bo‘lishi uchun farzandlarimizga o‘rnak bo‘lishimiz, ularda ijobiy taassurot qoldirib, ma’rifatga undashimiz kerak bo‘ladi.

Masalaning ikkinchi tomonini ham bor. Ba’zilar «Yoshlar kitob o‘qimay qo‘ydi”, deb ko‘pincha badiiy adabiyotni nazarda tutadi. Badiiy adabiyot ham axborot manbai. Ayni paytda, insonga badiiy-estetik zavq bag‘ishlovchi, ruhiyatiga ijobiy ta’sir o‘tkazuvchi noyob manba. Internet tarmoqlarida media olamning axborot ta’minoti g‘oyatda kuchayib ketgan, butun insoniyat undan foydalanishni afzal deb bilayotgan bir paytda yoshlarni kitob o‘qishga qiziqtirish oson ish emas. Faqat targ‘ibot-tashviqot bilan bu muddaoga erishib ham bo‘lmaydi. Badiiy kitob o‘qish ko‘ngil ishi, yosh qalbni tarbiyalash esa avvalo ota-onaning, keyin esa ustozlar va jamiyatning zimmasida bo‘ladi. Shunday ekan, o‘zgarishni har birimiz o‘zimizdan boshlaylik.

“Tirik kitob” nega tanqidga uchradi? Yoxud ma’naviyatli insonlarga ergashish kerak

Axborot texnologiyalari rivojlanib, elektron qurilmalar hayotimizning asosiy ajralmas qismiga aylanib qoldi va kitob mutolaasiga juda kam vaqt ajratadigan bo‘ldik. Ammo shunday insonlar borki, ular kitobning qadrini eslatib, jamiyatni ma’rifatga chorlamoqda. Ulardan biri ijtimoiy tarmoqlarda “Tirik kitob” nomi bilan mashhur bo‘lgan kitob sotuvchisi Xayrulla Asadov. U kitobga da’vat etuvchi chiqishlari, ijtimoiy tarmoqlardagi faolligi va ma’naviyat haqidagi nutqlari orqali minglab insonlarni, ayniqsa, yoshlarni ko‘proq kitob o‘qishga undamoqda.

Biroq u ham har bir ommaviy shaxs singari tanqidlarga duch keldi. Albatta, tanqidlar tabiiy hol, ayniqsa, jamoatchilik diqqat markazida bo‘lgan inson uchun. Xayrulla Asadov kitobga bo‘lgan muhabbatni keng ommaga yetkazishda zamonaviy, xalqona va ta’sirli usullarni qo‘llamoqda. U olim emas, ma’rifat yo‘lida fidoyilik qiluvchi shaxs. Ko‘pchilik uning qarashlarida ilmiy yondashuv va isbotlar yo‘qligini ta’kidlamoqda. Bu bir tomondan to‘g‘ri. Lekin u o‘z hayot tajribasi va o‘qigan kitoblari orqali xulosa chiqaryapti, misollar keltiryapti. Bu amaliyotga asoslangan, xalqqa yaqin uslub.

 

Ijtimoiy tarmoqlarda kitob sotuvchisi mashhur bo‘lish bilan birga, kitobni emas, o‘zini va faoliyatini targ‘ib qilayotgani haqida ham tanqidiy fikrlar bildirildi. Bugungi axborot texnologiyalari asrida raqamli to‘lqinda ajralib turish uchun har qanday shaxsning auditoriyaga mos vizual va muhokamabop formatda chiqishi talab etiladi. Chunki bu zamon talabi. Shuningdek, Xayrulla Asadovning shaxsi kitobga bo‘lgan sadoqat bilan tanilgan. Agar shaxs orqali kitobga muhabbat uyg‘onsa, bu  ma’rifat ulashishda eng samarali usul.”Tirik kitob” o‘zini emas, shaxsiy namunasi orqali kitobni hayot tarzi sifatida hamda kitoblarni shunchaki o‘qish emas, balki o‘qilgan g‘oyalarni hayotda tatbiq qilishni targ‘ib qilmoqda.

Albatta, tanqidlar rivojlanish va xolislik uchun kerak. Biroq kitob o‘qish, uni targ‘ib qilish, jamiyatni ma’rifatga yetaklovchi, ilmli insonlarni qo‘llab-quvvatlash, ularga ergashish va to‘g‘ri xulosa chiqarish kerak. Zero, kitob inson ongini uyg‘otadi, ma’naviy dunyosiga nur olib kiradi.

Fazliddin Ro‘ziboyev.

Maqolalar