Gohida odamlar orasida “falonchini ko'zi tegdi. U kelib-ketganidan keyin ahvolim og'irlashib qoldi” degan gap-so'zlar quloqqa chalinib qoladi. Ayni voqe'likda ham bu kabi hodisalarga ko'p bora to'qnash kelamiz. Halqimiz orasida ko'z tegishi va uning ayanchli oqibatlari xaqidagi hodisalar zarbulmasal bo'lib ketgan. Shuning uchun bo'lsa kerak, odamlar ko'z tegishidan saqlanish maqsadida turli chora-tadbirlarni qo'llaydilar. Kimlardir xonadonining kirish yo'laklariga taqa qoqib qo'yadi, kimlardir boshqa allanimalarnidir osib qo'yadi. Ayrimlar isiriq ilib qo'yadi va hokazo. Ayrim onalar shirintoy bolachalarning beshigiga oyati karimalar yozilgan qog'ozlarni tumor qilib osib qo'yadilar. Yoki ularning yuz va peshonalariga qandaydir chiziqlar chizib qo'yadilar. Bulardan maqsad ushbu shirintoylarni ko'rgan odamning ilk nigohi mana shu chiziqlarga tushishi uchundir. Undan tashqari xalqimiz orasida “ko'zi bor odam bir engini orqaga qayirib yursin” degan so'z ham ma'lum va mashhur.
Bu masala qadim-qadimdan davom etib kelayotgan jarayon bo'lgani uchun ham hech kimga sir emas.
Bu kabi ishlar orasida bola beshigiga tumor yoki ko'zmunchoq taqish masalasi ancha ixtiloflidir. Umuman olganda tumor, isiriq, ko'zmunchoq kabi narsalarni osib qo'yib aynan shulardan najot kutish, mana shu narsalar bizni balo-qazolardan saqlaydi, deb e'tiqod qilish shirk amali hisoblanadi.
Masalan dori ichgan odam ham dorini “Alloh taoloning izni bilangina shifo bo'ladi” degan e'tiqod bilan iste'mol qilishi kerak. Aks holda bu ish ham isiriq masalasiga uxshab shirk tomoniga aylanib ketishi mumkin. Ayrim odamlar mozorlarga borib u erni tuprog'idan olib kelib nimalardir qilishlari, turli yolg'onchi azayimxonlarning eshigiga zir yugurishlari, qora tovuq, qizil xo'roz suyish kerak deyishlari, “haftaning falon kuni u ishni qil, falon kuni bu ishni qil” qabilidagi yondashuvlarning barchasi bid'at xurofotlardir. 21-asrning madaniyatli kishisi uchun uyatli tushuncha emasmi!?
Bu aytganlarimiz ayrim odamlarni ko'z borasidagi bugungi yondashuvlari bo'lib u kabi ishlarni hammasini ham shar'an to'g'ri deb bo'lmaydi, albatta. Aslida boshqa masalalarda bo'lgani kabi ko'z tegishi borasida ham Kitob va Sunnatda shariatimizning aniq ko'rsatmalari vorid bo'lgan. Ko'z tegishiga oid hodisalar sahobalarning hayotida ham tez-tez sodir bo'lib turar edi. Ammo sahobalar ularni muolajasi uchun Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga murojat qilar va bu boradagi ko'rsatmalariga qat'iy amal qilar edilar. Ulamolarimiz mavzuga oid barcha dalillarni o'rganib chiqib, ko'z tegishi haqiqat ekanini takidlaydilar. Uning muolajasi borasida ham Kitob va Sunnatda bir qator ko'rsatmalar vorid bo'lgan bo'lib ulamolarimiz ularni batafsil bayon qilganlar. Demak ko'z tegishi shariatda tan olingan holat bo'lib ayni paytda undan saqlanish choralari, bordi-yu tegib qolsa uni bartaraf qilish yo'llari ham aniq ko'rsatib o'tilgan. Biz quyida, mazkur ko'z tegishi borasida vorid bo'lgan shariy dalillarni o'rganib chiqamiz.
Ko'z tegishi haqiqat ekaniga Kitob va Sunnatdan dalillar
Qur'oni karimning xabar berishicha, Yoqub alayhissalom o'g'illarini Misrga jo'nata turib ularga shunday nasihat qiladilar:
“U: «Ey o'g'illarim, bitta eshikdan kirmanglar, turli eshiklardan kiringlar. Men sizlardan Allohning hech narsasini qaytara olmayman. Hukm qilish faqat Allohning O'ziga xosdir. Ungagina tavakkal qildim. Tavakkal qilguvchilar faqat Ungagina tavakkal qilsinlar», dedi.
Otalari amr etgan tomondan kirdilar. Zotan, bu ulardan Allohning hech bir narsasini qaytara olmas edi. Magar Ya'qubning ko'nglidagi ehtiyoj bo'lib, uni qondirdi, xolos. Albatta, u Biz ta'lim berganimiz tufayli bilim sohibi edi. Lekin ko'pchilik odamlar bilmaslar (Yusuf, 67-68).
Mufassirlarimiz jumladan Hafiz ibni Kasir rohimahulloh ushbu ikki oyati karima haqida “Yoqubalayhissalomningbuerdaginasihatlariulargako'ztegishidanqo'rqqanlariuchun. Chunki Yoqib alayhissalomning o'g'illari ko'rkam va ko'zga tashlanib turar edi. Zero ko'z otliqni otdan yiqitishi haqdir” deydilar.
Abu Hurayradan rivoyat qilingan hadisi sharifda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday dedilar: “Ko'z tegishi haqdur” (Imom Buxoriy va Muslim rivoyati).
Jobir roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday dedilar: “Ko'z odamni qabrga, tuyani esa qozonga tushiradi”.
Buxoriy va boshqa muhaddislarimizning keltirishlaricha, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam nevaralari Hasan va Husayn roziyallohu anhumolarning haqiga quyidagi lafzlar bilan duo qilar edilar:
“Har ikkalangiz uchun ham Alloh taoloning mukammal so'zlari bilan shayton va uning barcha yomonliklaridan va barcha hasadgo'y ko'zdan panoh so'rayman”. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ushbu duoni qilib bo'lib shunday dedilar:“Ibrohim (alayhissalom) ikki o'g'li Ismoil va Ishoq(alayhimahassalom)lar haqiga ushbu so'zlar bilan duo qilar edi”.
Anas ibni Molik roziyallohu anhu rivoyat qiladi:
“Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ko'z tegishi, zaharli hashoratlarning chaqishi va yara-chaqalar paydo bo'lishida ruqyaga ruxsat (maxsus oyatlarni terib o'qib dam urish) berdilar”.
Ko'z haqida bulardan tashqari ham bir qancha mutavotir darajadagi xadisi shariflar vorid bo'lgan bo'lsada biz aytib o'tilganlari bilan kifoyalanamiz. Kelgusida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning undan saqlanish va xalos bo'lish borasidagi ko'rsatmalarini ham o'rganib chiqamiz.
(davomi bor)
Toshkent shahridagi
"Umar ibn Hattob" masjidi imom noibi
Tohir Vohid
Boshqalarga qalbingiz, aqlingiz, molingiz ila yordam bering. Yordamingiz, amalingiz faqat Alloh taoloning rizoligi uchun bo‘lsin. Qilgan yaxshiligingizni eslab yurishdan saqlaning. Aksincha, birov sizga yaxshilik qilsa, uni doim yodingizda tuting. Zero, Alloh taolo Baqara surasining 264-oyati karimasida: «Ey iymon keltirganlar! Molini odamlar ko‘rsin deb beradigan, Allohga va oxirat kuniga ishonmaydigan kimsaga o‘xshab, (bergan) sadaqalaringizni minnat va ozor bilan yo‘qqa chiqarmang!..» deb marhamat qildi.
Qarshingizdan chiqadigan har qanday ko‘ngilsizlikni muvaffaqiyat keltiradigan hayot tajribalaridan biri deb biling. Zero, tun naqadar uzun bo‘lmasin, albatta, quyosh chiqishi bordir. Aytishadi-ku, muvaffaqiyat narvondir, ikki qo‘ling cho‘ntakda bo‘la turib, unga ko‘tarila olmaysan, deb.
Bir burda nonga ham Allohga hamd ayting, shukr qiling. Doim ham to‘kin-sochinlik bo‘lavermaydi. O‘tayotgan kuningizdan noliyvermang, qanoatli bo‘ling. Hasad qilishdan saqlaning. Zero, Alloh taolo bandalarini O‘zi siylagan ne’matlar bilan xoslab qo‘ygan. Boshqalarning o‘sha ne’matlardan mahrum bo‘lishlariga orzumand bo‘lmang, aksincha, Alloh sizni ham ne’matlantirishini, barakotini so‘rang.
Har kuni Alloh azza va jalladan afv va ofiyat so‘rashni unutmang. Imom Termiziy rivoyat qilgan hadisda Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Allohdan afv va ofiyat so‘ranglar. Chunki biror kishiga iymondan keyin ofiyatdan-da yaxshirog‘i berilmagan”[1], deya marhamat qilganlar.
Alloh taolodan foydali ilm va keng rizq so‘rang. Boisi, ilm o‘zgalar tortib ololmaydigan xazinadir. Johilning qo‘lidagi ming dinor bir hovuch tuproqqa aylanadi, ilm talabidagi kimsaning qo‘lidagi bir siqim tuproq esa, ming dinorga.
Aliy ibn Abu Tolib roziyallohu anhu ilmning fazli borasida: “Ey Kumayl, ilm mol-dunyodan yaxshiroqdir. Ilm seni muhofaza qiladi, molni esa sen qo‘riqlaysan. Ilm – hokim, mol esa mahkumdir. Molni berganing sari kamayaveradi. Ilm esa tarqatish orqali ko‘payib boradi”, deganlar.
Ilm mag‘rurlikni so‘ndiradi. G‘urur go‘yo bananning po‘stlog‘iga o‘xshaydi. Muvaffaqiyat cho‘qqisiga ko‘tarilayotganingizda, u sabab toyib ketasiz. Foydali ilm so‘rash borasida Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Alloh taolodan manfaatli ilm so‘ranglar va foyda bermaydigan ilmdan panoh tilanglar”, deganlar.
O‘zingiz va atrofingizdagilar birdek baxtli bo‘lishi uchun ularning har birini baxtiyor qilishga harakat qiling. Yig‘i orasida kula olmaganingizdek, atrofingizdagilar zulmat qa’rida bo‘lgan bir holda, siz tong yog‘dusi ichra tura olmaysiz. Axir, insonning baxti uning ko‘magi sabab muvaffaqiyatga erishganlarning adadi bilan belgilanadi. O‘ziga to‘q kishilardan bo‘lsangiz davlatingizdan ozroq berish ila boshqalarning saodatiga hissangizni qo‘shing. Bordi-yu, qo‘lingiz kaltalik qilsa, bir og‘iz shirin so‘z bilan bo‘lsa-da, bu jarayonda ishtirok eting.
Qora kuningizda sizga yordam qo‘lini cho‘zgan, dunyo to‘nini teskari kiyganida siz bilan birga yelkadosh bo‘lgan, ba’zan yaqinlaringiz tashlab ketib yolg‘iz qolganingizda sizni jarlikdan olib chiqqan kishilarni unutmang...
Nabiy sollallohu alayhi vasallam ham minnatdorchilik bildirish mo‘minlarning sifati ekanini ta’kidlab: “Odamlarga tashakkur aytmagan kishi, Alloh azza va jallaga ham shukr qilmaydi”, deganlar va yana boshqa bir hadislarida yaxshilikni mukofotlashni o‘rgatib, shunday deya marhamat qilganlar: “Kim sizlarga bir yaxshilik qilsa, uni mukofotlab qo‘yinglar. Taqdirlashga arzirli biror narsa topa olmasangiz, haqqi ado bo‘ldi deb o‘ylaguningizgacha uning haqqiga duo qilib qo‘ying” (Imom Abu Dovud rivoyati).
Siz bilmay xafa qilgan insonlaringizni ismini yodingizda tuting va, albatta, uzringizni ayting. Odamlarni hisob-kitob qilmang, odamlarni muhokama qilish vaqtni behuda ketkazishdan boshqa narsa emas.
Hasson Shamsiy Poshoning "Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar" nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Imom Termiziy rivoyati.