Gohida odamlar orasida “falonchini ko'zi tegdi. U kelib-ketganidan keyin ahvolim og'irlashib qoldi” degan gap-so'zlar quloqqa chalinib qoladi. Ayni voqe'likda ham bu kabi hodisalarga ko'p bora to'qnash kelamiz. Halqimiz orasida ko'z tegishi va uning ayanchli oqibatlari xaqidagi hodisalar zarbulmasal bo'lib ketgan. Shuning uchun bo'lsa kerak, odamlar ko'z tegishidan saqlanish maqsadida turli chora-tadbirlarni qo'llaydilar. Kimlardir xonadonining kirish yo'laklariga taqa qoqib qo'yadi, kimlardir boshqa allanimalarnidir osib qo'yadi. Ayrimlar isiriq ilib qo'yadi va hokazo. Ayrim onalar shirintoy bolachalarning beshigiga oyati karimalar yozilgan qog'ozlarni tumor qilib osib qo'yadilar. Yoki ularning yuz va peshonalariga qandaydir chiziqlar chizib qo'yadilar. Bulardan maqsad ushbu shirintoylarni ko'rgan odamning ilk nigohi mana shu chiziqlarga tushishi uchundir. Undan tashqari xalqimiz orasida “ko'zi bor odam bir engini orqaga qayirib yursin” degan so'z ham ma'lum va mashhur.
Bu masala qadim-qadimdan davom etib kelayotgan jarayon bo'lgani uchun ham hech kimga sir emas.
Bu kabi ishlar orasida bola beshigiga tumor yoki ko'zmunchoq taqish masalasi ancha ixtiloflidir. Umuman olganda tumor, isiriq, ko'zmunchoq kabi narsalarni osib qo'yib aynan shulardan najot kutish, mana shu narsalar bizni balo-qazolardan saqlaydi, deb e'tiqod qilish shirk amali hisoblanadi.
Masalan dori ichgan odam ham dorini “Alloh taoloning izni bilangina shifo bo'ladi” degan e'tiqod bilan iste'mol qilishi kerak. Aks holda bu ish ham isiriq masalasiga uxshab shirk tomoniga aylanib ketishi mumkin. Ayrim odamlar mozorlarga borib u erni tuprog'idan olib kelib nimalardir qilishlari, turli yolg'onchi azayimxonlarning eshigiga zir yugurishlari, qora tovuq, qizil xo'roz suyish kerak deyishlari, “haftaning falon kuni u ishni qil, falon kuni bu ishni qil” qabilidagi yondashuvlarning barchasi bid'at xurofotlardir. 21-asrning madaniyatli kishisi uchun uyatli tushuncha emasmi!?
Bu aytganlarimiz ayrim odamlarni ko'z borasidagi bugungi yondashuvlari bo'lib u kabi ishlarni hammasini ham shar'an to'g'ri deb bo'lmaydi, albatta. Aslida boshqa masalalarda bo'lgani kabi ko'z tegishi borasida ham Kitob va Sunnatda shariatimizning aniq ko'rsatmalari vorid bo'lgan. Ko'z tegishiga oid hodisalar sahobalarning hayotida ham tez-tez sodir bo'lib turar edi. Ammo sahobalar ularni muolajasi uchun Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga murojat qilar va bu boradagi ko'rsatmalariga qat'iy amal qilar edilar. Ulamolarimiz mavzuga oid barcha dalillarni o'rganib chiqib, ko'z tegishi haqiqat ekanini takidlaydilar. Uning muolajasi borasida ham Kitob va Sunnatda bir qator ko'rsatmalar vorid bo'lgan bo'lib ulamolarimiz ularni batafsil bayon qilganlar. Demak ko'z tegishi shariatda tan olingan holat bo'lib ayni paytda undan saqlanish choralari, bordi-yu tegib qolsa uni bartaraf qilish yo'llari ham aniq ko'rsatib o'tilgan. Biz quyida, mazkur ko'z tegishi borasida vorid bo'lgan shariy dalillarni o'rganib chiqamiz.
Ko'z tegishi haqiqat ekaniga Kitob va Sunnatdan dalillar
Qur'oni karimning xabar berishicha, Yoqub alayhissalom o'g'illarini Misrga jo'nata turib ularga shunday nasihat qiladilar:
“U: «Ey o'g'illarim, bitta eshikdan kirmanglar, turli eshiklardan kiringlar. Men sizlardan Allohning hech narsasini qaytara olmayman. Hukm qilish faqat Allohning O'ziga xosdir. Ungagina tavakkal qildim. Tavakkal qilguvchilar faqat Ungagina tavakkal qilsinlar», dedi.
Otalari amr etgan tomondan kirdilar. Zotan, bu ulardan Allohning hech bir narsasini qaytara olmas edi. Magar Ya'qubning ko'nglidagi ehtiyoj bo'lib, uni qondirdi, xolos. Albatta, u Biz ta'lim berganimiz tufayli bilim sohibi edi. Lekin ko'pchilik odamlar bilmaslar (Yusuf, 67-68).
Mufassirlarimiz jumladan Hafiz ibni Kasir rohimahulloh ushbu ikki oyati karima haqida “Yoqubalayhissalomningbuerdaginasihatlariulargako'ztegishidanqo'rqqanlariuchun. Chunki Yoqib alayhissalomning o'g'illari ko'rkam va ko'zga tashlanib turar edi. Zero ko'z otliqni otdan yiqitishi haqdir” deydilar.
Abu Hurayradan rivoyat qilingan hadisi sharifda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday dedilar: “Ko'z tegishi haqdur” (Imom Buxoriy va Muslim rivoyati).
Jobir roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday dedilar: “Ko'z odamni qabrga, tuyani esa qozonga tushiradi”.
Buxoriy va boshqa muhaddislarimizning keltirishlaricha, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam nevaralari Hasan va Husayn roziyallohu anhumolarning haqiga quyidagi lafzlar bilan duo qilar edilar:
“Har ikkalangiz uchun ham Alloh taoloning mukammal so'zlari bilan shayton va uning barcha yomonliklaridan va barcha hasadgo'y ko'zdan panoh so'rayman”. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ushbu duoni qilib bo'lib shunday dedilar:“Ibrohim (alayhissalom) ikki o'g'li Ismoil va Ishoq(alayhimahassalom)lar haqiga ushbu so'zlar bilan duo qilar edi”.
Anas ibni Molik roziyallohu anhu rivoyat qiladi:
“Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ko'z tegishi, zaharli hashoratlarning chaqishi va yara-chaqalar paydo bo'lishida ruqyaga ruxsat (maxsus oyatlarni terib o'qib dam urish) berdilar”.
Ko'z haqida bulardan tashqari ham bir qancha mutavotir darajadagi xadisi shariflar vorid bo'lgan bo'lsada biz aytib o'tilganlari bilan kifoyalanamiz. Kelgusida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning undan saqlanish va xalos bo'lish borasidagi ko'rsatmalarini ham o'rganib chiqamiz.
(davomi bor)
Toshkent shahridagi
"Umar ibn Hattob" masjidi imom noibi
Tohir Vohid
Bismillahir Rohmanir Rohiym
O‘z uyida yaqinlari, qo‘shnilari, yoru-do‘stlari yoki shulardan boshqa biror kishiga ziyofat bermaydigan inson bo‘lmasa kerak. Mehmondorchilik odoblari muqaddas dinimizda eng ahamiyatli islom odoblaridan hisoblanadi. Va dinimiz mehmondorchilikda har ikki taraf uchun, ya’ni mehmon va mezbon uchun lozim bo‘ladigan odoblarni shariatga kiritgan. Mehmon va mezbonga ziyofat o‘z samarasini berishi uchun, ushbu odoblarga rioya qilish lozim bo‘ladi. Biz avvalo, mezbonga taaluqli bo‘ladigan odob haqida so‘z yuritamiz.
Mezbonga taaluqli bo‘ladigan odoblardan birinchisi – yaxshi niyat qilish:
Ushbu odob, ziyofat sohibining o‘z yoru-do‘stlariga bergan ziyofatida, ularga bergan taomida va chiroyli kutib olishligida ajr olishni niyat qilish bilan bo‘ladi. Shuningdek, mehmon ham mezbonning chaqirig‘iga labbay deb, o‘z do‘stini ziyorat qilishda ajr olishni niyat qiladi. Natijada, ularning har biri ushbu qilgan amallariga ajr oladilar.
Ikkinchi odob – mehmonni chiroyli kutib olish:
Ziyofat sohibiga o‘z mehmonini tabassum, ochiq chehralilik, shuningdek, xursandchilik va xushxabar iboralari bilan kutib olishligi lozim bo‘ladi. Bu esa, ularning qalblarini xushnud qiladigan amallardan hisoblanadi. Ziyofat sohibi do‘stlari huzurida, ular o‘zlarini o‘z uylaridagidek his qilishlari uchun munosib joy hozirlamoqligi xam lozim bo‘ladi.
Zero, Abu Zarr (roziyallohu anhu)dan qilingan rivoyatda: Rosululloh sollallohu alayhi vasallam: “Do‘stingni yuziga tabassum qilishing ham, sen uchun sadaqadur”, deb marhamat qilganlar.
Darhaqiqat, Rosululloh sollallohu alayhi vasallam o‘zlarining huzurlariga kelgan qavmlarni chiroyli kutib olardilar. U zot sollallohu alayhi vasallam Abdul Qays qavmiga: “Marhabo! Xafaliksiz va nadomatsiz kelgan qavm, xush kelibsiz!”, der edilar. Termiziy rivoyati.
Shuningdek, Oisha (roziyallohu anho)dan qilingan rivoyatda: Nabiy sollallohu alayhi vasallam Fotima (roziyallohu anho)ga “Marhabo! Xush kelibsiz! qizalog‘im” deb marhamat qilganlar. Buxoriy va Muslim rivoyati.
Uchinchi odob – mehmonni munosib o‘ringa o‘tqizish:
Bu esa, xonadon sohibi o‘z mehmonlarini munosib bir makonga o‘tqazishligi mehmondorchilikning hurmatidir. Ana shunda, ular majlisda xotirjam o‘tiradilar. O‘sha joy mezbonning ahli baytlarini ochiq ko‘rsatib turadigan makon bo‘lmasligi yoki u yer mehmonga noxush hidlar keladigan va shunga o‘xshash noqulaylik keltiradigan joy bo‘lmasligi kerak. Va hokazo, ularni ifloslik bo‘lgan makonga yoki noloyiq bir shakldagi makonga o‘tqazmaslik lozim bo‘ladi. bu esa, mehmondorchilikning hurmati emas, albatta.
To‘rtinchi odob – ziyofatning majburiyatlariga rioya qilish va mehmonni hurmat qilish:
Xonadon sohibiga mehmonning haqqini o‘z o‘rniga qo‘yishligi lozim bo‘ladi. Masalan, ichimlik, yegulik va shunga o‘xshash narsalar ila bo‘ladi. Va ana shu narsalarni kechiktirmasligi yoki sekin harakat qilib, mehmonni qaytib ketishlikka o‘ylantirib qo‘ymasligi lozim bo‘ladi. Qur’oni karim mana shu narsalarni bizlarga o‘rgatadi. Alloh taolo Ibrohim alayhissalom haqlarida bayon qilib, O‘zining so‘zida;
“24. (Ey Muhammad), sizga Ibrohimning izzat-ikromli mehmonlari haqidagi xabar keldimi? 25. O‘shanda ular (Ibrohimning) huzuriga kirib, «Salom», deyishgan edi, u ham: «Salom, (Bular) notanish qavm-ku?», dedi. 26-27. So‘ng u asta oilasi oldiga chiqib, (qovurilgan) bir semiz buzoqni keltirdi-da, uni ularga yaqin qilib, «(Taomdan) yemaysizlarmi?» dedi. ”, degan.
“Zariyat surasining 24-27-oyatlari ”
Bu yerda ma’lum bo‘lishicha, Ibrohim alayhissalom mehmonlarni ogohlantirmasdan maxfiygina borib, ularga loyiq taomni tayyorlab, tezda uni ular o‘tirgan joyga keltirdilar. Bu esa, mehmonning haqlaridan hisoblanadi. Mehmonni hurmat qilishlik, Nabiy sollallohu alayhi vasallam buyurgan vojib ishlardandir. Dinimizda unga iymonning alomatlaridan deb, e’tibor beriladi.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda: Rosululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim Allohga va oxirat kuniga iymon keltirgan bo‘lsa, mehmonini hurmat qilsin”, deb marhamat qilganlar. Buxoriy va Muslim rivoyati.
Beshinchi odob – mehmoni uchun ortiqcha mashaqqatni o‘z zimmasiga olmaslik:
Xonadon sohibiga mehmonlarga toqatidan ortig‘ini qilmasligi yoki mehmonini hurmati uchun ko‘p narsalarni o‘ziga yuklab olmasligi kerak. Balki, ularni hurmat qilish bilan birga ularga o‘zida bor narsalarni imkoniyat chegarasida taqdim qilishi lozim bo‘ladi. Chunki, Ibrohim alayhissalom ham o‘z mehmonlariga semiz buzoqni so‘ydilar va pishirib, ularning oldilariga qo‘ydilar. U zot o‘zlarida bor eng yaxshi narsani keltirdilar.
Oltinchi odob – mehmonning haqqini berish:
Mehmon bo‘lish sunnatga ko‘ra bir kecha kunduz, mehmon kutish uch kecha kunduz bo‘lishi joiz bo‘ladi. Undan ortiq bo‘lishi majburiy emas. Ammo, undan ortiq bo‘lishi mezbonga sadaqa bo‘lib yoziladi.
Nabiy sollallohu alayhi vasallam mehmonni ham, mezbonni ham haqqini joriy qilib, Abdulloh ibn Amrga; “Albatta, mehmondorchiligingni sening zimmangda haqlari bor” deb, marhamat qildilar.
Ya’ni, mehmondorchilik haqlaridan murod – mehmonlik va mezbonlikning haqlaridir.
Abdulloh ibn Amrdan qilingan rivoyatda; Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Kim Allohga va oxirat kuniga iymon keltirgan bo‘lsa, mehmonini hurmat qilsin. Mehmon bo‘lish bir kecha kunduz, mehmon kutish uch kecha kunduz bo‘lishi joiz bo‘ladi. Undan ortiq (mehmondorchilikni) bo‘lishi majburiy emas. Balki, ortiq bo‘lishi sadaqa bo‘lib yoziladi. To uni chiqarib yubormagunicha uning huzurida yashamoqligi unga halol bo‘lmaydi” dedilar. Buxoriy va Muslim rivoyati.
Ibn Hajar: “Ibn Battol shunday dedi; “Molik roziyallohu anhu mehmonning haqqi haqida so‘ralganda, u zot: “Uni bir kecha kunduz ikrom qiladi va unga tuhfa beradi va uch kun ziyofat qiladi.” dedilar.”
Men: “Birinchi kundan tashqari uch kun hisoblanadimi yoki undan hisoblanadimi?”, dedim.
Abu Ubayd javoban: “Unga birinchi kunda yaxshilik va iltifotlarni qilishlik majburiy bo‘ladi. Ikkinchi va uchinchi kunda oldidagi hozir bo‘lgan narsalarni unga taqdim qiladi, xolos. Odatdagidan tashqari ziyoda qilmaydi. So‘ngra unga bir kecha kunduz masofaga yetadigan narsa beradi. U musofir bir joydan boshqa joyga borishiga yetadigan narsa miqdoricha bo‘lib, “jiyza – manzil chegarasi” deyiladi.” Dedi.
Xattobiy shunday degan: “Ya’ni, agar, mehmon kelib tushsa, unga tuhfa berish va o‘zida bor imkoni yetgan narsalarda bir kecha kunduz unga yaxshilikni ziyoda qilishdir. Keyingi boshqa ikki kunda, u mehmonning oldida hozir bo‘lib turgan narsalarni unga taqdim qiladi, xolos. Agar uchinchi kun o‘tsa, darhaqiqat uni haqqi tugaydi. Keyingi kunlarda ham, mehmondorchilikni davom ettirsa, unga sadaqa qilganni savobi bo‘ladi.” dedi.” degan.)
Yettinchi odob – xonadon sohibi mehmonlarga aynan o‘zi xizmat qilishi:
Bu esa, qur’oni karim o‘sha Ibrohim alayhissalom qissasida bizlarga o‘rgatgan odobdir. Alloh taolo “Zoriyot surasining 26-27-oyatlari ”da:
"So‘ng u asta oilasi oldiga chiqib, (qovurilgan) bir semiz buzoqni keltirdi-da, uni ularga yaqin qilib, «(Taomdan) yemaysizlarmi?» dedi", degan.
Bu yerda Ibrohim alayhissalom aynan o‘zlari turib, mehmonlariga xizmat qilganliklari bayon qilinmoqda. Imom Buxoriy (rahmatullohi alayh) ham bu haqida o‘zlarining sahih to‘plamlarida “Mehmonni hurmat qilish va uning xizmatini aynan o‘zi qilishlik bobi” deb, alohida bob ajratganlar. Shubha yo‘qki, bu ish mehmonni hurmat qilish va uning xizmatini qilishdagi eng yaxshi amaldir.
Sakkizinchi odob – mehmonga u mehmon bo‘lib turish vaqtida yaxshiliklar qilish:
Ushbu odob, mehmonga uxlashi uchun bolalarning shovqin-suronidan panaroqda bo‘lgan to‘la-to‘kis munosib bir o‘rin tayyorlab berish, unga pokiza sochiqni taqdim qilish, unga yostiq tutish, hammomni unga tayyorlab qo‘yish, xushbo‘yliklarni yaqin qilish, o‘ziga qarab jamolini ko‘rish uchun ko‘zguni va yana shunga o‘xshash narsalarni taqdim qilish bilan bo‘ladi.
To‘qqizinchi odob – xonadon sohibi mehmonni birga eshikkacha kuzatib chiqishi:
Agar, mehmon ketishlikni xohlasa, xonadon sohibining o‘zi ham hovlining darvozasigacha unga qo‘shilib, birga kuzatib chiqishligi lozim bo‘ladi. bu esa, mehmonni ulug‘lash va uni hurmat qilishdir. Mehmon ketishlikka izn so‘rab turganda, xonadon sohibi o‘z joyidan qimirlamay o‘tiravermasligi kerak. Balki, uni kuzatib, ortidan o‘zi ham chiqadi.
Abu Ubayd imom Ahmadniing manzillariga ziyoratga borganlari haqida: “Men u zotning uylaridan turishlikka izn so‘rab, o‘rnimdan turgandim u zot ham men bilan birga turdilar”.
Shunda men u zotga: “Ey Abu Abdulloh unday qilmang” dedim.
U zot: “Sha’biy roziyallohu anhu shunday degan: “Ziyorat qilib kelgan kishining ziyoratining eng so‘ngi haqqi, mezbon hovlining darvozasigacha u bilan birga yurib chiqishligi va markabini ushlab turishligidir.” Dedilar.” Deb, aytib berganlar.”
O‘ninchi odob – mehmon ketishidan oldin eshikni yopib, kirib ketmaslik:
Mehmonni eshik oldiga kuzatib, xonadon sohibi mehmon markabiga minib yoki yurib ketmagunicha uyiga kirib, eshigini qulflab olmaydi. Chunki, bu kutib turishlik mehmonni ulug‘lash, uni hurmat qilish va unga iltifot ko‘rsatishdir. Muslmon kishiga bu odoblarga bee’tibor bo‘lishlik durust bo‘lmaydi.
Mahbuba Abduhalilova,
TII 3-kurs talabasi.