1-savol: “Barzax” hayoti nima?
Javob: “Barzax” so'zi lug'atda ikki narsaning orasi deganidir. Shariat istilohida esa inson vafot etganidan so'ng to qiyomatgacha bo'lgan vaqtini “barzax” hayoti deyiladi.
Inson qabrga qo'yilganidan so'ng ikki farishta – Munkar va Nakir Alloh va Uning rasuli, dini haqida so'rashi, shundan keyin qabrda rohat yoki azobning bo'lishi haqdir (“Fiqhul Akbar”).
2-savol: Ba'zilar qabr atrofida aylanib, marhumdan madad so'raydi. Qabrni ziyorat qilish odobi qanday?
Javob: Qabrlarni ziyorat qilish joizdir. Payg'ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam): “Qabrlarni ziyorat qilishdan sizlarni qaytargan edim. Endi qabrlarni ziyorat qilaveringlar! Chunki u oxiratni eslatadi”, deganlar. Bu sahih hadisdir. Qabr ziyorati o'yinkulgi uchun, odamlarga qo'shilib borib, ko'rib kelish, tomosha qilish uchun bo'lmasligi kerak. Inson qabrlarda yotganlardan ibrat olishi, o'zining ham u erga kelishini o'ylashi, oxiratining obod bo'lishini, qabrdagi so'roqsavollarni, unga berilishi kerak bo'lgan javoblarni o'ylashi, o'zidan keyinda qolganlar uni nima deb, qanday odam deb eslashlarini tasavvur qilishi darkor. Qabristonga kelganda dunyoda parhezgar bo'lishini, haloldan rizqlanishini, qilgan gunohlariga, yomonliklariga pushaymon bo'lib, tavba va istig'forlar qilishi lozim.
Qabrlarning ziyoratiga borganda tahoratli bo'lish mustahabdir. Aslida mo'min-musulmon hamma vaqt tahoratli yurishi afzal.
Qabristonga kirib kelganda, umumiy qilib qabristonda yotgan musulmonlarga salom beriladi. Ziyorat qilmoqchi bo'lgan qabri oldiga kelganda, uning qibla tarafiga o'tib, orqani qiblaga, yuzni esa qabr tomonga qaratib, Qabr ahliga salom beriladi. Bu Payg'ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam)dan qolgan mo''tabar odatdir. Jumladan, u zoti sharif qabristonga chiqqanlarida: “Assalomu alaykum, mo'min va muslimlar diyorining ahllari! Biz Alloh xohlasa, sizlarga qo'shilamiz. Allohdan o'zimizga va sizlarga ofiyat so'raymiz”, deganlar. Keyin Qur'ondan bilgan sura yoki oyatlarini o'qib, qabriston ahliga, o'zi ziyorat qilayotgan qabrdagi kimsa ruhoniyatiga savobini bag'ishlaydi.
Imom Bayhaqiy va Daylamiylar Ibn Abbos (roziyallohu anhu)dan rivoyat qilishlaricha, Janobi Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): “Qabrda yotgan mayyit bamisoli suvda g'arq bo'lib ketayotgan va yordam so'rayotgan kishiga o'xshaydi, u o'z otasi, onasi, farzandi, do'stidan yordam so'raydi. Agar ulardan duo etsa, unga butun dunyo boyligidan ulug'roq hadya etgan bo'ladi. Tiriklar duosi sababli qabr ahllariga tog'lardek katta savoblar etadi. Tiriklarning mayyitlarga qiladigan hadyasi ular haqqiga istig'for aytishdir”, deganlar.
Qabr ahli tirikliklarida qanday ehtiromga sazovor bo'lgan bo'lsalar, o'lganlaridan so'ng ham ehtirom etilishga loyiqdirlar. Avliyolar qabrlari oldida ehtirom bilan yurish, odob bilan gaplashish lozim. Oysha onamiz (roziyallohu anho) aytadilar: “Men Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) bilan Abu Bakr Siddiq (roziyallohu anhu) hujramga dafn qilinganlaridan so'ng birovi xo'jayinim, birlari otam deb, uyda paytimda tez-tez kirib ziyorat qilib chiqaverar edim. Ammo hazrat Umar (roziyallohu anhu) ularning yonlariga dafn qilinganidan so'ng kam kiradigan, kirsamda, hijobim va pardam bilan kiradigan bo'ldim”.
O'liklar yordam berishga qodir emas. Ulardan madad va hojatlarini ravo etishni so'rash shirkdir.
Ziyorat vaqtida qabrlarni o'pish, ularni quchoqlash, yuzga surtish kabi amallar makruhi tahrimiy, ya'ni haromga yaqin makruh amal hisoblanadi. Qabr atrofini aylanish esa mutlaqo harom. Qabrlar oldida chiroq yoki shamlar yoqish, ularning yonida qo'ylar so'yish, har xil lattalar bog'lash ham shar'an harom ishlardir. Buni halol sanash insonni kufrga olib boradi.
3-savol: Ba'zi janoza namozlarida ishtirok etib, qabristonda qabrlarni bosib yurgan kishilarni ko'ramiz. Ushbu narsa Islom dinida joizmi?
Javob: Bu narsa Islom shariatida joiz emas. Abu Hurayra (roziyallohu anhu) rivoyat qiladi: Payg'ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam) bunday deb marhamat qilganlar: “Sizlarning birortangiz qabr ustiga o'tirganingizdan ko'ra bir cho'g'ning ustiga o'tirib, kiyimingizni kuydirganingiz va o'sha kiyim kuyib teringizga yopishib qolgani yaxshiroqdir” (Imom Muslim rivoyati).
Shunday ekan, qabrlarning ustiga o'tirish gunoh hisoblanadi. Iloji boricha bunday ishlardan ehtiyot bo'lmoq lozim.
4-savol: Qabr ustiga qo'yilgan tosh yoki marmar qabrda yotgan mayyitga azob berarmish, shu rostmi?
Javob: Qabr ustiga tosh yoki marmarga o'xshash boshqa narsalar qo'yishni agar marhum vasiyat qilgan bo'lsa, unga shu noshar'iy vasiyati tufayli ma'lum darajada azob berilishi kitoblarda yozilgan.
5-savol: Bizning vodiy tomonlarda bir odat bor, odamlar qabriston ziyoratiga borganda, qabr usti va atroflariga don sepadilar, boshqa birovlar esa, olib borgan doniga duo ham o'qishadi. Bu narsa shariatimizda bormi?
Javob: Yo'q. U kabi ishlar johiliyat odatlaridandir. Qadimda johiliyat zamonlarida odamlar qabrlar yoniga don-dun qo'yib ketishlari tarixdan ma'lum.
Qabr usti va atrofiga don sochish donni isrof qilishdir. Isrof nafaqat bizning dinimizda, balki barcha dinlarda man qilingan.
6-savol: Qabrlarni ochish mumkinmi?
Javob: Dinimizda qabrlarni ochish, marhumning suyaklariga shikast etkazish man etilgan (“Fatovoyi Hindiya”). Shuning uchun zarurat bo'lmasa, qabr ochilmaydi.
7-savol: Yurtimizning juda ko'p joylarida, ayniqsa, yo'l chekkalarida ramziy “qabr” sifatida o'rab qo'yilgan joylarga duch kelamiz. To'g'ri, bu o'sha joyda halokat sodir bo'lgani va oqibatda insonlar halok bo'lganini anglatishi shubhasiz. Lekin bu erni turli xil panjara yoki belgilar qo'yib o'rash to'g'rimi?
Javob: Kishi vafot etganidan keyin uning qabri adashtirilmasligi uchun unga biron belgi qo'yish mumkin. Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) ham yaqin kishilaridan biri vafot etganida qabriga bir toshni belgi sifatida qo'yganlar.
Yo'l chetlarini ramziy qabr sifatida emas, balki haqiqatan ham o'sha joyda marhum yotgani bois o'rab qo'yiladi. Azaldan yurtimizda Islom diniga e'tiqod qilib kelingani bois marhumlarga hurmat saqlangan va vafot etgan kishining qabrini belgi qilib, o'rab qo'yishgan. Yo'lovchilar qabrni bosib o'tmasligi, ustida tahorat ushatmasligi, uxlab qolmasligi va o'sha erdan haydab o'tiladigan poda qabrni bosib, oyoqosti qilmasligi, tezaklarini tashlab ketmasligini ko'zlab shunday qilinadi.
Abu Hurayra (roziyallohu anhu) rivoyat qiladi: “Payg'ambar (sollallohu alayhi va sallam): “Sizlarning birortangiz qabr ustiga o'tirganingizdan ko'ra bir cho'g'ning ustiga o'tirib, kiyimingizni kuydirganingiz va o'sha kiyim kuyib, teringizga yopishib qolgani yaxshiroqdir, dedilar” (Imom Muslim rivoyati).
Shunday ekan, qabrlar ustiga o'tirish gunoh hisoblanadi va mana shu kabi gunohlardan saqlanish uchun qabr ustiga belgi o'rnatilgan yoxud o'rab qo'yilgan.
O'MI Matbuot xizmati
Bugun O‘zbekistondagi Islom sivilizatsiyasi markazi muzeyi “Sivilizatsiyalar va kashfiyotlar devori” bo‘ylab joylashtiriladigan miniatyuralarning tayyorlanish jarayoni bilan tanishish uchun olimlar, mutaxassislar ishtirokida ommaviy axborot vositalari vakillariga press tur tashkil etildi.
Ikkinchi Renessans davri miniatyuralarini o‘z ichiga olgan “Sivilizatsiyalar va kashfiyotlar devori” uzunligi qariyb 52 metr, bo‘yi bir metrli ganchkor bezak bilan hisoblaganda 5 metrni tashkil etadi.
Devor bo‘ylab jami 10 dan ortiq miniatyura o‘rin oladi. Devoriy suratning hajmini hisobga olgan holda miniatyuralarni 50 ga yaqin rassomlar ikki oydan buyon tinim bilmay mehnat qilmoqda.
San’atshunoslik fanlari bo‘yicha falsafa doktori, rassom Behzod Hojimetovning ma’lum qilishicha, devor uchun Hirot Buxoro, Samarqand va qisman hind miniatyura maktablari asosida ishlangan miniatyuralar saralab olingan.
“50 ga yaqin miniatyuralar orasida Sheroz, Isfahon, Tabriz miniatyura maktablari uslubida ishlanganlari ham bor edi, ammo o‘zimizning allomalar, tarixiy voqeliklar aks etgan rasmlar tanlab olindi. Bundan tashqari ov, jang kabi manzaralardan voz kechildi. Sababi devoriy suratlar konsepsiyasi birinchi o‘rinda sivilizatsiyalar, shaxslar hamda kashfiyotlar mavzularini o‘z ichiga oladi. Miniatyuralar ham shu mavzulardan chetlab o‘tilmagan holda saralangan. 10 dan ortiq miniatyura chizish ishlarining 80 foizini bajarib bo‘ldik. Muzey devorining balandligi 8 metrni tashkil qilib, uning 3 metrdan yuqori qismiga aynan ushbu miniatyuralar devori joylashtirishi ko‘zda tutilgan. Miniatyuralar hajmini inobatga oladigan bo‘lsak, uni Ginness rekordlar kitobiga ham kiritishimiz mumkin. Kompozitsiyalarimiz yuqori sifatli matoga, sifatli bo‘yoqlar bilan chizildi hamda Italiyadan keltirilgan tilla suvi bilan ishlov berildi. Endilikda ustaxonada ishlangan barcha ishlarni O‘zbekistondagi Islom sivilizatsiyasi markazining qurilishi yakuniga yetgan binosiga olib borib, maxsus yelimlar bilan devorga joylashtirish ishlari qolgan. Miniatyuralarni tanlashda ekspozitsiyada joylashtirilgan faksimellar, eksponatlar va qo‘lyozmalarni takrorlamaslikka e’tibor qaratildi. Shuningdek, bosh g‘oya sifatida kashfiyotlar va sivilizatsiyalar mavzusiga e’tibor berildi.
Miniatyuralarning ayrimlari bizgacha to‘liq yetib kelmagan, ularni devor hajmiga moslashtirib, o‘z uslubidan chiqmagan holda kompozitsiyani to‘liq tikladik. Shuningdek, har bir miniatyuralar orasiga o‘sha davrda ishlatilgan naqshlar bilan hoshiyalar chizildi. Ushbu naqshlarni ikki xil – Buxoro hamda Hirot maktabi uslubida chizdik. Naqshlardan aynan bittasi ilmiy kengash a’zolari tomonidan tanlanib, barcha miniatyuralar orasiga joylashtiriladi” – dedi rassom Behzod Hojimetov.
Qayd etilishicha, devordagi miniatyuralardan Amir Temurning Movarounnahr hukmdori deb e’lon qilinishi va uning ilm-fan, madaniyat va me’morchilik rivojiga qo‘shgan hissasiga alohida e’tibor qaratiladi. Bu tarixiy jarayonni ifodalashda Sharafiddin Ali Yazdiyning “Zafarnoma” asarining Londonda, Britaniya kutubxonasida saqlanayotgan nusxasidagi miniatyuralardan foydalanilgan. Devor markazida Amir Temurning toj kiyish marosimi aks etgan “Balx qurultoyi” miniatyurasi joylashtirgan. Asosiy e’tibor Amir Temurning ma’rifatparvar hukmdor sifatidagi siymosini ko‘rsatib berishga qaratiladi. Jumladan, ushbu yirik tasviriy san’at asarida Amir Temur davrida qurilgan imoratlar tasvirlanadi. Shu bilan birga Samarqandda Behzod tomonidan aks ettirilgan Bibixonim masjidining qurilish jarayoni ham alohida ko‘rsatiladi. Mirzo Ulug‘bek va uning jahon ilm-faniga qo‘shgan hissasiga ham alohida e’tibor qaratiladi. Ulug‘bekning hayotligida chizilgan ikkita miniatyura – ulardan biri Nizomiy “Xamsa”sidan olingan miniatyura, ikkinchisi As-Sufiyning “Kitabi sivaril-kavakib as-sabita” kitobidagi Sefey yulduz turkumi suratidir. Mirzo Ulug‘bekning asl qiyofasini tiklashda bu suratlar katta o‘rin tutadi. Shu bois rangtasvir asarida ushbu miniatyuralarni ham aks ettirish nazarda tutiladi.
Xurosondagi Temuriylar davri Renessansida Husayn Boyqaro va Alisher Navoiyning hissasi alohida ko‘rsatiladi. Bunda qadimiy miniatyuralar orqali Hirot manzaralari, Navoiy, Husayn Boyqaro, ularning davrasida turgan Abdurahmon Jomiy, Kamoliddin Behzod, Xondamir singari Hirot madaniy muhiti namoyandalari ko‘rsatib beriladi. Shuningdek, Husayn Boyqaroning ilm va madaniyat homiysi sifatidagi rolini ham ko‘rsatib berish maqsad qilingan. Bunda ham turli qo‘lyozmalarda aks etgan ana shunday miniatyuralardan foydalaniladi.
Mazkur ekspozitsiyada Bobur va Boburiylar merosiga ham alohida e’tibor qaratiladi. Boburga bag‘ishlangan qismda uning tarixiy qo‘lyozmalardagi miniatyuralaridan keng foydalaniladi. Ayniqsa, Amir Temurning Bobur va va uning avlodlari qurshovida yaratilgan miniatyurasi alohida o‘rin tutadi.
Shuningdek, Markaziy Osiyoda Temuriylardan so‘ng davlatni uzoq vaqt idora qilgan Shayboniylar va Ashtarxoniylar davridagi ilm-fan, ta’lim va madaniy hayot o‘sha davrda chizilgan tarixiy suratlarda o‘z aksini topadi.
O‘tkazilgan taqdimotda bir qator tarixchi va san’atshunos olimlar, ishchi guruh a’zolari hamda rassomlar ishtirok etib, “Sivilizatsiyalar va kashfiyotlar devori” yuzasidan o‘z fikr va mulohazalarini bildirib o‘tdi. Ayrim ko‘zga tashlangan kamchiliklarni tuzatish bo‘yicha takliflar berildi.
O‘zbekistondagi Islom sivilizatsiyasi markazi ilmiy kotibi Rustam Jabborov ham miniatyuralar devorini shakllantirishda rassomlar bilan birgalikda fikr almashib, o‘zining tavsiyalarini bergan.
“Markazning muzey ekspozitsiyasi ichki kontentini boyitish, markaz devorlarini o‘z davriga xos miniatyura hamda suratlar bilan bezatish yuzasidan qizg‘in jarayon davom etmoqda. Markazning kengaytirilgan yig‘ilishlari muhokamasida olimlar va mutaxassislar tomonidan aynan “Ikkinchi Renessans davri” bo‘limini miniatyuralardan iborat kompozitsiya bilan boyitish taklifi berilgan edi. Ikkinchi Renessans davri Amir Temur taxtga o‘tirgan paytdan boshlanishini inobatga oladigan bo‘lsak, ushbu devorda aynan shu mavzuga mos miniatyura ham joylashtiriladi. 1450 yilga oid Sharafiddin Ali Yazdiyning «Zafarnoma» asaridagi miniatyura bugungi kunda Britaniya kutubxonasida saqlanadi. Endilikda biz ushbu miniatyurani O‘zbekistondagi Islom sivilizatsiyasi markazi ekspozitsiyasida ko‘rishimiz mumkin bo‘ladi. 35 yoshli navqiron Amir Temur beklar, sarkardalar, saroy amaldorlari hamda ustozlari qurshovida tasvirlangan surat qo‘sh sahifada chizilgan. Uni rassomlarimiz devor hajmiga moslashtirgan holda yaxlit kompozitsiya sifatida tiklagan. Ushbu miniatyuralarning har birining asosi mavjud. O‘ylashimcha, Markazga tashrif buyuradigan tomoshabin "Ikkinchi Renessans davri" zalida aynan o‘sha paytdagi muhitni his qiladi. Sababi ayni shu davrda miniatyura san’ati taraqqiy etgan. O‘sha davrning eng buyuk rassomlaridan Kamoliddin Behzod, Mahmud Muzahhib singari musavvirlar ijod qilishgan. Devor uchun tanlangan miniatyuralar ham aynan shu musavvirlar hamda ularning shogirdlari tomonidan ishlangan. Bu miniatyuralarda o‘sha paytdagi davlatchilik, xalq hayoti, ijtimoiy himoya, ayollar, yoshlar kabi masalalar aks ettirilgan”, – deydi Rustam Jabborov.
O‘zbekistondagi islom sivilizatsiyasi markazi muzeyida Ikkinchi Renessans davri miniatyuralarini o‘z ichiga olgan “Sivilizatsiyalar va kashfiyotlar devori” tashrif buyuruvchilar ko‘z o‘ngida tarixni jonlantirsa, ajabmas.
Islom sivilizatsiyasi markazi Axborot xizmati