Kuni kecha O'zbekistonning Qohiradagi favqulodda va muxtor elchisi Oybek Usmonov “Al-Azhar” diniy majmuasi rahbari Doktor Ahmad Tayyib bilan uchrashuv o'tkazdi.
Samimiy muloqot davomida Doktor Ahmad Tayyib hazratlari bunday dedi: “O'zbekistonga ikki marta borishga muyassar bo'ldim. Har ikkisida ham islom merosini asrab-avaylash va qayta tiklashga bo'lgan samimiy istagim qaror topdi.
Tashriflarimda “Al-Azhar” majmuasi va O'zbekiston o'rtasidagi ilmiy va madaniy aloqalarni rivojlantirishga doir bir qator vazifalarni bajarishda muvaffaqiyatga erishdik. Jumladan, O'zbekistondagi “Imom al-Buxoriy” nomli xalqaro markazi markaz rahbariyati bilan islomiy merosimiz va ilmlarimiz rivojiga xizmat qilish uchun ikki markaz o'rtasida islomiy mafkura sohasidagi amaliy ishlar va tadqiqotchilarimizning tajriba almashinuvini yo'lga qo'yish bo'yicha ikki tomonlama hamkorlik munosabatlarini uzluksiz davom ettirishga kelishdik”.
O'z navbatida Qohiradagi O'zbekistonning favqulodda va muxtor elchisi Oybek Usmonov “Al-Azhar” majmuasi rahbari, Doktor Ahmad at-Tayyibning O'zbekistonga ikki tashrifi Misr va O'zbekiston o'rtasidagi aloqalarni mustahkamlashini ta'kidlab, tashriflar natijasiga oid bayonnomalar rasmiylashtirilgani, Doktor Ahmat Tayyib ma'ruzalari o'zbek va rus tillariga tarjima qilinganini qayd etdi.
Halqaro aloqalar bo'limi xodimi
Ilyosxon Ahmedov tayyorladi
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Assalomu alaykum va rahmatullohi va barakatuhu
Bugun siz azizlarga so‘zlab beradigan hikoyam Makka shahrida bundan bir necha yuz yillar oldin sodir bo‘lgan hayotiy voqea haqidadir. Bu voqea bilan Saudiyada nashr etiladigan gazetalardan birida tanishganman.
Umra ibodatini ado etish uchun Makka shahriga borganimda gazetadagi “Nima uchun nuringni ortingda qoldirding?” degan maqolaga ko‘zim tushdi. Bu qiziqarli sarlavha meni o‘ziga jalb qildi. Bu nima degani ekan deb qiziqdim. Hikoyani o‘qib, uning mazmunini angladim.
Qadim zamonda o‘ta badavlat odam yashagan ekan. U paytlar qullik davri edi. Bu boyning ham barcha shaxsiy ishlarida unga xizmat qiladigan quli bor edi.
Bomdod namoziga azon aytilganda, xizmatkor tahorat uchun suv tayyorlar va xo‘jayinini uyg‘otardi. Tahoratga yordamlashib bo‘lgach, miltillab yonadigan fonusi bilan yo‘lini yoritib masjidga olib borardi. Bu davrlarda hali elektr tok, chiroqlar yo‘q, yo‘llar zimiston, chang, ko‘chalarda tosh va chuqurlar ko‘p edi.
Shu zaylda qul 20 yildan ortiq xo‘jayiniga xizmat qildi. Kunlarning birida odatdagidek bomdod namoziga ketishayotganida boy yurishdan to‘xtab, joyida biroz jim turib qoldi-da, keyin: “Gaplarimni eshit ey Said”, dedi. Qulning ismi Said edi.
Boy: “Ey Said, men vasiyatnomamda vafot etganimdan keyin merosxo‘rlarim seni ozod qilishlarini yozdim. Bu senga 20 yildan beri menga qilgan sodiq xizmatlaring uchun mukofot bo‘ladi”, deb aytdi.
Lekin bu gapdan Said xursand bo‘lmadi, xo‘jayiniga tashakkur ham izhor etmadi, hatto bir og‘iz so‘z ham aytmadi.
Ertasi kuni yana odatdagidek masjid tomon fonusni yoqib yo‘lga tushishdi. Ammo bu safar har gal xo‘jayinning yo‘llarini yoritib ketadigan xizmatchi orqa tomonga o‘tib olgandi. Xo‘jayin nega bunday qilayotganini tushunmay: “Nega orqamdan ketayapsan? Said senga nima bo‘ldi? Nega oldinda yo‘lni yoritib ketmayapsan?” deb so‘radi.
Bu gaplarni eshitib boy odam qattiq ta’sirlandi. Unga: “Ey Said shu daqiqadan e’tiboran sen ozodsan”, dedi. Said uning bu taklifini rad etib: “Men sizning itoatkor xizmatkoringizman”, dedi.
Ushbu qissadan qanday ibrat olinadi. Ko‘pchilik o‘z nurini oldida emas, balki ortida qoldiradi. Bu nima degani? Ayrimlar: “Boy bo‘lsam falon-falon ishlarni qilaman”, “Vafot etsam kambag‘allarga to‘plagan boyliklarimni tarqatishadi”, “10 yildan keyin falon ishlarni qilaman” deyishadi. Nega o‘sha ishlarni hayotlik vaqtingizda, imkoningiz borida qilmaysiz? Nega nuringizni ortingizda qoldirasiz, oldingizda emas. Nega yaxshiliklar qilishni uzoq yillarga suramiz. Imkon borida darhol yaxshilik qilish haqida o‘ylamaymiz? Biror yaxshilik qilishni imkoningiz bormi, uni hozir qiling, shunda nuringiz oldinda bo‘ladi. Nuringizni aslo orqada qoldirmang!
Davron NURMUHAMMAD