Qoraqalpog'iston Respublikasi Ellikqal'a tumani «Amirobod» ovul fuqarolari yig'inidagi «Safo» jome masjidi o'tgan asrning 1955-yillari qurilgan. 2000-yilgacha har hil tashkilotlar xizmat uyi sifatida foydalanib kelgan. Masjid 2000-yili «Safo» nomi bilan Adliya vazirligidan rasmiy ro'yxotdan o'tib faoliyat ko'rsata boshladi. Eski masjid imorati aholiga noqulay jaydan qurilgan, yonida avtotransport va piyodalar yo'li yo'q. Shu bois kuz va qish mavsumida masjidga boruvchilar, jumladan nuroniy otaxonlarga muammo tug'dirar edi.
2018-yili homiylar va mahalliy aholining ko'magi bilan mazkur masjidning yangi imoratining qurilishi boshlanib, 2020-yili qurilish va obodonlashtirish ishlari yakunlandi
29-oktyabr' kuni «Safo» masjidining yangi imoratini foydalanishga topshirish marosimi bo'ldi. Unda Ellikqal'a tumani hokimi S. Avezov, Qoraqalpog'iston musulmanlari qoziyoti qozisi Sh. Bauaddinov, tumandagi masjid imom-xatiblari, faxriy nuroniylar ishtirok qildilar. Tuman hokimi S. Avezov, Qoraqalpog'iston musulmanlari qoziyoti qozisi Sh. Bauaddinovlar so'zga chiqib, namozxonlarni bu qutlug' dargoh, go'zal koshona, e'tiqod maskani bilan qutladilar, so'nggi yillarda mamlakatda din erkinligi sohasida, namozxonlarning ibodat qilish sharoitlarini yaxshilash bo'yicha olib borilayotgan ishlar haqida alohida to'xtalib o'tdilar. Tuman aholisini masjid ochilishi bilan tabrikladilar.
Masjid qurilishida o'z kumaklarini ayamagan insonlarga tashakkurnoma va qimmatbaxo sovg'alar topshirildi.
Masjid kishini o'ziga ohangrobodek tortadi. Loyihaga asosan o'ta mustahkam ta'mal toshi ustiga pishiq g'ishtdan qurilgan. Masjid majmuasida 300-350 nafar namozxon uchun zarur bo'lgan barcha shart–sharoitlar yaratilgan. Mo'jazgina kutubxona tashkil etilgan. Masjid chorburchak shaklida bo'lib, uning qishki namozxonasi tepasida mahobatli gumbaz qad rostlagan.
Qoraqalpog'iston musulmonlari qoziyoti.
Sobit ibn Ibrohim tahorat ola turib ariqda oqib kelayotgan bir olmaga ko‘zi tushadi va olmani olib yeydi. Olmaning yarmini yeb bo‘lganida, uning haqqi haqida o‘ylab qoladi. Shu xayolda Sobit ibn Ibrohim ariq chetidan yurib olma oqib chiqqan bog‘ga kiradi va bog‘ egasiga:
– Yeb qo‘ygan yarimta olmam uchun haqqingizni halol eting. Qolgan yarmi mana, oling, – deydi.
– Mayli, haqqimni halol etaman, faqat bir shartim bor, – deydi bog‘ egasi yigitning halol, taqvoli ekanini anglab.
– Shartingizni ayting, – deydi Sobit ibn Ibrohim.
Shunda bog‘ egasi:
– Bir qizim bor, uni nikohingga olasan. Lekin rozi bo‘lishingdan avval uning holatidan seni ogoh etishim lozim. Qizimning ko‘zi ojiz, hech narsani ko‘rmaydi, soqov – gapirmaydi va yana qulog‘i eshitmaydi – kar, qimirlamaydi – shol, – deydi.
Bog‘ egasining gaplarini eshitgan Sobit ibn Ibrohim lol bo‘lib qoladi. Yeb qo‘ygan yarimta olmaning haqqidan qo‘rqib, qizga uylanishga rozi bo‘ladi va:
– Mayli, taklifingizni qabul qildim, zora shu bilan Allohning roziligiga erishsam, – deydi.
Ota qiziga oq fotiha beradi. To‘y-tomoshalar o‘tgach, Sobit ibn Ibrohim salom berganicha qizning yoniga kiradi. Qiz salomga alik qaytargancha qo‘li ko‘ksida qulluq qiladi.
Yigit bo‘layotgan ishlardan hayratlanadi: “Bu juda g‘alati-ku, soqov emas ekan-da, salomimga javob berdi. Tik turibdi, demak shol ham emas. Qo‘li ko‘ksida, bundan chiqdi ko‘zlari ham ko‘radi”.
Yigit shoshgancha tashqariga chiqadi va qizning otasiga: “Bu menga va’da qilingan qiz emas-ku, ko‘r, soqov, kar va shol deganingizning boisi ne?!” – deydi.
“Nega endi?” – izoh beradi qizning otasi: “Bu o‘sha qiz. Ko‘zi ojiz deganim – uning ko‘zlari Alloh harom qilgan narsaga boqmagan, qulog‘ining karligi – Alloh harom qilgan narsalarga quloq tutmagan, soqovligi ham rost, chunki tili Allohning zikrigagina aylangan, sholligi – yomon ishga yurmagan”.
Sobit ibn Ibrohim birovning haqqidan qo‘rqqanligi evaziga oliy mukofotga erishadi. Vaqt o‘tishi bilan uning ayoli yer yuzini ilm va fiqhga to‘ldirajak bir zotga, buyuk Imom Abu Hanifaga homilador bo‘ladi.