NAZM
Avvalg'i mu'man bihning sharhi
(Mavzuning davomi)
Bor ediyu hamisha bo'lg'usidur,
Nekim o'lg'usidur, ne to'lg'usidur.
Tengri kunhig'a banda yo'l topmas,
“Qachon”u “qanda” anda yo'l topmas.
Zoti Aning ne javharu ne araz,
Ishlarida ne illatu ne g'araz.
Tengrining zoti, oti eldek emas,
Fe'li birla sifoti eldek emas.
O'z boshingcha Hudog'a ot demagil,
Ham ta'aqqul qilib, sifot demagil.
Bor mavsuf ul sifot birla,
Ham musammodurur ul ot birla.
Kim O'zi oni yod qilg'andur,
Ahli din e'tiqod qilg'andur.
NASRIY BAYoN
(Mavzuning davomi)
U zot (Alloh avvaldan) bor edi va hamisha bor bo'ladi – abadiy tirik va qoim turguvchidir, na o'ladi, na ortadi – na o'zgaradi!
Allohning zoti mohiyatiga banda yo'l topa olmaydi (Uning zoti mohiyatini anglashdan banda ojizdir), “Qachon (bor bo'lgan)?”, “Qayerda (turadi)?” degan gaplar u zot haqida yo'l topmaydi (Uning zoti haqida bunday gaplarni aytish joiz emas).
Uning zoti javhar ham emas, araz ham emas. Allohning ishlarida illat – ayb, nuqson, kamchilik bo'lmaydi, shuningdek, g'araz – yomon maqsad va niyat ham bo'lmaydi (balki, faqat foydali hikmat bo'ladi).
IZOH. Javhar – parchalanishni qabul etmaydigan bir parcha, narsalarning asl moddasi, o'zagi, boshqa jismlar shu javhardan vujudga keladi. Alloh ta'olo jism emas, javhar emas. shakl, hudud, o'lchov, sanoq va bo'linishni qabul etmaydi...
Araz biror narsaning aslida bor bo'lmay, keyin bor bo'lgan vaqtli sifatidir, u faqat boshqa narsa bilan birikkanda bor bo'ladi. Alloh araz emas va arazlardan xolidir («Jomi' ul-mutun»).
Alloh ta'oloning zoti ham, nomlari ham xalqning, odamlarning, yaratilmish maxluqotning zoti va otidek emas, mutloq o'ziga xos va mosdir, Uning fe'li – qiladigan ishlari va sifatlari ham odamlarning fe'li va sifatidek emas (aksincha, odamlarning, maxluqotning barcha fe'l va sifatlarini U yaratgandir).
O'z boshingcha Alloh ta'ologa nomlar taqama, o'zingcha aql yuritib, xayolingga kelgan sifatlarni ham U zotga nisbat beraverma. Zotan, O'zi (Qur'oni karimda bildirgan) sifatlar bilan vasf etilgan vaO'zi (bildirgan eng go'zal) maxsus ismlar bilan nomlangandir. Bu sifat va nomlarni O'zi bayon qilgan va din ahli, iymon ahli shu narsalarga e'tiqod qilgan – ishongandir.
IZOH. Ilm sifati Allohning azaliy sifatlaridandir. Alloh ta'olo butun mavjudotni biladi. Uning ilmidan zarra miqdoricha bo'lsa ham hech narsa yo'q bo'lmaydi. U qorong'u kechada yurgan chumolini, havoda uchayotgan zarrachalarni, qalblarning ich-ichidan kechgan narsalarni, hofizalarda (xotirada, xayolda) jarayon etadigan narsalarni, yashirin va eng pinhon narsalarni biladi. Uning ilmi hamma narsalarga – xoh butun bo'lsin, xoh butundan bir parcha bo'lsin, xoh mavjud bo'lsin, xoh nomavjud bo'lsin, xoh mumkin bo'lsin, xoh nomumkin bo'lsin – hammasiga taalluqlidir. U maxluqotining ibtidosini va intihosini – boshlanishini va oxirini biladi. Zot va sifatlardan hamma narsani azaliy va abadiy ilmi bilan bilguvchi Udir («Jomi' ul-mutun»).
Nasriy bayon va sharh muallifi:
Mirzo KYeNJABYeK
Osmonlaru yerni yaratgan Zotning qarshisiga ma’siyatlar ila chiqa ko‘rmang, g‘azabiga toqatingiz, iqobiga sabringiz va azobiga qudratingiz yetmaydi.
Doktor Abdul Muhsin Ahmad o‘zining bir qarindoshi bilan bo‘lgan voqeani aytib berdi. Voqeaga ko‘ra bir yigit ukasiga doim “Allohga hamd aytgin” desa, ukasi: “Nima uchun Allohga hamd aytishim kerak?” – der, Yaratganga bo‘yin eggisi kelmasdi.
Axir uning bu gapini olamlar Rabbi bo‘lgan Zot eshitib turibdi! Alloh uni ikki oyog‘i bilan yurg‘izib qo‘yibdi, qancha odamlar yura olishmaydi. Necha-necha insonlar ko‘rish ne’matidan mosuvo bo‘lganida, uning ko‘zlari ko‘rib turibdi.
Vaqt o‘tib yigit avtohalokatga uchraydi. Uning a’zolari qattiq shikastlanadi. Operatsiyadan so‘ng doktor Abdul Muhsin Ahmad uni bir umr nogiron bo‘lib qolganligini, tanasining yarmi ishlamasligini, aniqrog‘i, bir o‘limdan qolganligini aytadi.
Alloh buyuk! Uning ne’matlari cheksiz. Biz bandalar doim shukrda bo‘lmog‘imiz lozim. Zero, Alloh taolo aytadi: «...Albatta, Uning ushlashi alamli va shiddatlidir»[1].
Tasavvur qiling, bordi-yu, siz do‘zaxiylardan bo‘lsangiz, u yerdagi azobga chiday olasizmi?! Albatta, yo‘q.
Shunday ekan Allohga tavba qiling! U Zotga xush kelmaydigan ishlardan qayting. Solih amallar ila Rabbingizga yaqinlashing.
Alloh bergan ne’matlarga shukr qiling. Gunoh va ma’siyatning kichikligiga qaramang. Allohning buyukligini nazaringizdan qochirmang.
Alloh buyuk! U Zot sizni kutilmaganda ushlamasidan avval qalbingizni qo‘rquv ila to‘ldiring. Qazoingiz yaqinlashmasidan avval poklaning. O‘lim kelgandagi pushaymondan naf yo‘q va buning uchun imkon berilmas...
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Hud surasi, 102-oyat.