Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo'lsin.
Payg'ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo'lsin.
Yo'q! Soatni yolg'onga chiqardilar. Va Soatni yolg'onga chiqarganlarga lovullagan do'zaxni tayyorlab qo'ydik.
Kofir-mushriklar zalolatlarida shu darajaga etdilarki, hatto
«Soatni yolg'onga chiqardilar».
«Qiyomat bo'lmaydi. «Qiyomat bo'ladi», deyayotganlarning gapi yolg'on», – dedilar. Holbuki,
«…Soatni yolg'onga chiqarganlarga lovullagan do'zaxni tayyorlab qo'ydik».
Do'zax ularni kutib turibdi. Ushbu mushriklar to'ppa-to'g'ri o'sha tayyor do'zaxga ravona bo'ladilar.
«Furqon» Vaqtiki, ularni uzoq joydan ko'rganida, uning g'azabnok qaynashini va bo'kirishini eshiturlar.
Qiyomat soatini yolg'onga chiqarganlarga Alloh taolo tomonidan tayyorlab qo'yilgan do'zax shu darajada dahshatliki, u kofirlarni uzoqdan ko'rishi bilan g'azabi to'lib-toshib, qaynab, bo'kira boshlaydi. Mazkur kofirlar esa o'sha uzoq masofadan turib, uning g'azabnok qaynashini va bo'kirishini eshitadilar. Ana o'shanda ularning holiga voy bo'ladi. Jahannamdan uzoqdagi hollari shu.
Endi jahannamga tashlanganlaridan keyin qanday holda bo'lishlari vasf qilinadi:
«Furqon» Uning tor joyiga kishanlangan hollarida tashlanganlarida esa o'sha joyda (o'zlariga) halokat tilarlar.
Jahannamning nomini eshitishning o'zi azob, unga tushish haqidagi xabarni eshitish undan ham azob, unga tomon ketayotib, uning g'azabnok qaynashini va bo'kirishini eshitish battar azob, unga tashlanish eng katta azob. Ammo uning tor joyiga tashlanish jahannam ichidagi azoblarning eng dahshatlisi hisoblanadi. U chog'dagi azob shu darajaga etadiki, kofirlar:
«...o'sha joyda (o'zlariga) halokat tilarlar».
Ya'ni dod-voy qilib, «Ey halokat! Ey yo'q bo'lish! Kel, meni ol, meni bu holdan qutqar!» – deb baqiradilar. Lekin bu nolalari ularga foyda berarmikan? Yo'q, albatta. Ana shunday holatda dod-voy qilib turganlarida, ularga qarata quyidagi xitob qilinadi:
«Furqon» «Bugungi kunda bir halokatni emas, ko'p halokatni tilanglar!»
Bir marta halok bo'lib, qutulib keta olmaysizlar. Hali ko'p halok bo'lasizlar. O'zingizcha, halok bo'lsak, bu azoblardan qutularmiz, deb o'ylamanglar.
Kelgusi oyatda ushbu dahshatli holatni mo'min-musulmon, taqvodor bandalarga tayyorlab qo'yilgan narsalarga solishtirib ko'rish taklif qilinadi:
«Furqon» «Bu yaxshimi yoki taqvodorlarga tayyorlab qo'yilgan mangulik jannati yaxshimi?» U ular uchun mukofot va qaytish joyidir.
Qani, solishtirib ko'rilsin-chi?! Yuqoridagi oyatlarda vasf qilingan do'zax va undagi dahshatli azoblar yaxshimi yoki mangulik jannati yaxshimi? Nozu ne'matlarga to'la jannatlarda abadiy qolish yaxshimi?
Mushrik va kofiru osiylarga dahshatli azoblarga to'la do'zaxni tayyorlab qo'ygan Alloh mo'min-musulmon va taqvodor bandalariga mangulik jannatini ham tayyorlab qo'ygan.
«U ular uchun mukofot va qaytish joyidir».
Jannat ularning iymonlari, yaxshi amallari va taqvolari uchun mukofotdir, jannat ularning oxir-oqibat qaror topadigan qaytish joyidir.
Taqvodor mo'min bandalar jannatda rohat-farog'at ila abadiy hayot kechiradilar.
«Furqon» Ularga u erda, mangu qoluvchi hollarida, xohlagan narsalari bor. Bu Robbing zimmasidagi mas'uliyatli va'dadir.
Jannatda taqvodor mo'minlarga istagan narsalari bor. Jannatda nimalar borligini sanab, adog'iga etib bo'lmaydi. Shuning uchun osongina «…xohlagan narsalari bor», – deb qo'yildi. Zotan, inson uchun baxt-saodatga etishishning to'lig'i istagan narsasiga erishishdir. Inson o'shanday baxtga faqat jannatda erishadi. Erishganda ham, ma'lum muddatga emas, mangulikka erishadi. Chunki vaqtinchalik baxt-saodat to'liq sanalmaydi. Bu gaplar shunchaki emas.
«Bu Robbing zimmasidagi mas'uliyatli va'dadir».
Robbing esa va'dasiga hech xilof etuvchi zot emas. Mas'uliyatli va'daga xilof qilmasligi esa turgan gap. Shunday ekan, jannatga olib boruvchi iymon va taqvo yo'lida hech ikkilanmay yuraverish kerak.
“Tafsiri Hilol” kitobidan
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Hamdu sano olamlar Parvardigori, biz yashirayotgan va oshkora qilgan narsalarimizni biluvchi Alloh taologa bo‘lsin. Undan hech narsa maxfiy emas — yerda ham, osmonda ham. Uni shukr va hamdlar bilan yod etamiz. Kimki o‘z ayblari bilan mashg‘ul bo‘lsa, boshqalarning ayblariga qaramaydi. Muhammad sollallohu alayhi vasallamga, U zotning oila a’zolari va sahobalariga Allohning salomu duolari bo‘lsin.
Ey musulmonlar! Allohdan qo‘rqinglar va o‘zingizni g‘iybat va chaqimchilik halokatiga tashlamanglar. Chunki bu ikki illat birodarlik aloqalari va islomiy bag‘rikenglik uchun katta xavf soluvchi, jirkanch sifatlardandir. Ular qaysi jamiyatda keng tarqalsa, o‘sha jamiyatning birligi parchalanadi, dillar orasida muhabbat o‘rniga adovat paydo bo‘ladi, dushmanga qarshi madadsiz qolingan bo‘ladi.
Chaqimchilik — bir odamning gapini boshqasiga yetkazib, ular o‘rtasini buzishga harakat qilishdir. Bu illat qancha falokatlar keltirib chiqargan, qancha do‘stlikni parchalagan, muhabbatni nafratga aylantirgan! Shundan kelib chiqib ulamolar buni sehr deb ataganlar.
Chaqimchilikdan saqlanaylik! U pastkash insonlarning odatidir. U yomonliklarni tarqatadi, sirlarni fosh qiladi, katta isyonlarga sabab bo‘ladi. Kimki sizga chaqimchilik qilsa, bilingki, u siz haqingizda ham boshqalarga chaqimchilik qiladi.
G‘iybat — birodaringizni uni yo‘qligida o‘zining yoqtirmaydigan narsalari bilan tilga olishdir — uning xulqi yoki qiyofasi haqida bo‘lsa ham. Hatto o‘sha narsa unda haqiqat bo‘lsa ham, bu — g‘iybat. Agar unda bo‘lmasa, bu tuhmat bo‘ladi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan g‘iybat haqida so‘ralganda: G‘iybat — birodaringizni u yoqtirmaydigan holatda tilga olishingdir, dedilar. — Agar men aytganim u kishida bo‘lsa-chi? — deb so‘raldi. — Agar aytganing unda bo‘lsa, g‘iybat qilgansan. Agar bo‘lmasa, unga tuhmat qilgansan, — dedilar.
G‘iybatdan saqlanaylik! Bu gunohni kichik deb bilmaylik. Oisha roziyallohu anho Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga Safiya onamiz haqida bir so‘z aytganlar, ya’ni — “U pakana”, deganlar. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Sen hozir shunday so‘z aytdingki, agar uni dengiz suviga aralashtirsang, uni bulg‘ashga yetar edi!”, deganlar.
G‘iybat va chaqimchilik — qabr azobining sabablaridandir. Rasululloh alayhissalom aytdilar: «Meni me’rojga olib chiqishganida, tirnoqlari misdan bo‘lgan insonlarni ko‘rdim, o‘z yuzlari va ko‘kraklarini tirnar edilar. Jabroildan so‘radim: “Bular kimlar?” Jabroil: “Bular insonlarning go‘shtini yeganlar va ularning sharaflariga tajovuz qilganlardir”, dedilar».
Boshqa musulmonlarning obro‘larini hurmat qilaylik! Rasululloh alayhissalom Xajjatul Vado’da: “Albatta, sizlarning qonlaringiz, mollaringiz va obro‘laringiz — bir-biringizga harom, bu kun, bu oy, va bu shaharingizning hurmati kabi” deb aytdilar.
Alloh bunday deydi: “Albatta, mo‘minlar orasida fahsh ishlar tarqalishini xohlaydiganlarga dunyo va oxiratda alamli azob bo‘ladi. Alloh biladi, sizlar bilmaysizlar”.
Alloh taolo bizlarni Qur’oni karim va Rasulining sunnatlariga muvofiq hayot kechirishimizni nasib etsin.
Homidjon domla ISHMATBЕKOV