Anbar Otin, Jahon Otin Uvaysiy, Zebuniso, Nodirabegimlar zukko ayollar bo'lishgan. Ular din, dunyo, siyo­sat va madaniyat sohasida ma'rifatli otinlar bo'lib, zamonasining ayol-qizlariga fiqhiy, ijti­moiy masalada yo'l-yo'riq ko'rsatishgan. Nodirai davronning etuk bilimga ega ekani uning asarlarini o'qiganimizda yaqqol ko'zga tashla­nadi.

Bugungi kunda mamlakatimizda barcha sohalar qatori diniy jabhada ulkan o'zgarishlar amalga oshirilmoqda. Aholining diniy-ma'rifiy saviyasini oshi­rish, bid'at va xuro­fotlarga barham berish, qalblarga sog'lom islomiy aqidani singdirish­ga ahamiyat beril­moq­da. Bu jarayonda diniy soha xodimlari faol ishtirok etishlari lozim.

Otinoyilar ma'suliyatli vazifani tirikchilik manbaiga aylantirib olmasligi kerak. Ular zimmasida ma'raka yo ehsonlarda ikki og'iz duo qilish emas, balki din va jamiyat ravnaqi uchun xolis xizmat qilish bor. Bugungi otinoyidan diniy, dunyo­viy ilmlarni egallash, yangiliklardan xabardor, o'z tarixini yaxshi bilgan, katta tajribaga ega, fidokor, xalq­parvar bo'lish talab etiladi.

Afsuski, nafaqaga chiqib ­zerikib qolgan ham, hayotdan alamzada ayol ham muqaddas dinimizni o'rganmasdan otinoyilikka talabgor bo'lmoq­da. Otin­oyilikka bu tarzda biryoqlama yon­dashish din rivoji va jamiyat taraq­qiyotiga xizmat qilmaydi.

Kechagina turli bid'at va xurofotlarni el orasida yoyib yurib, bugun davralarning to'rida “otin” bo'lib o'tirganlar oramizda yo'q emas. Otinoyi zimmasidagi mas'uliyat birgina ro'mol, go'zal qofiyadosh duo yoki notiqlik san'ati bilan so'z­lash emas, balki xotin-qizlarning e'tiqodini to'g'ri shakllantirishdir. Buning uchun otinlarimiz Islom tarixidan yaxshi xabardor bo'lib, sahobiya onalarimizning hayotlarini chuqur bilishlari kerak.

Shukrki, farovon yurtda, ma'rifatli el orasida yashayapmiz. Bunday sharoitda dinga xizmat qilish ota-bobolarimizning orzusi bo'lgan.

Otinoyilarning bilimlari imtihon qilib ko'rilganda, aksariyatining bilim saviyasi pastligi sezilib qoldi. Ularning bilim va tajribalarini oshirish maqsadida malaka oshirish kurslari tashkil etildi. Bugungi otinoyi nafs balosidan, ilmsizlikdan uzoq bo'lishi, diniy-ma'rifiy tizimga doir qabul qilinayotgan qarorlardan, yangiliklardan xabardor bo'lishi lozim. Otinoyi o'zi o'rganmasa – o'r­gatolmaydi, o'rgatolmasa – faoliyat yuritolmaydi.

Otinoyilarning diniy-­ma'rifiy bilim va ko'nikmalarini shakllantirishda qu­yidagi jihatlarga e'tibor berilsa, maqsadga muvofiq bo'ladi:

1. Qur'oni karim va tajvid ilmi. Otinoyilarning qiroat ilmidan xabardor bo'lib, suralarni, oyatlarni tajvid qoidalari bilan o'qishi.
2. Aqoid asoslarini o'qitish. To'g'ri e'tiqodni shakllantirish, shirk va bid'at amallardan voz kechish. Urf-­odatlarni e'tiqodiy masalalar bilan aralashtirmaslik.
3. Fiqh ilmi. Farz, vojib, sunnat, mustahab, muboh, mak­ruh va boshqa amallar haqida to'liq ma'lumotga ega bo'lish.
4. Islom tarixi va payg'ambarlar tarixini o'rganish. Maz­hablar va mazhabboshi­lar haqida to'liq ma'lumotga ega bo'lish.
5. Sunnat, urf-odat va bid'at marosimlarni bir-biridan ajrata bilish.
6. Diniy ma'naviy-ma'rifiy islohotlardan xabardor bo'lish; notiqlik mahoratini oshirish hamda zamon bilan hamnafas yashash.
7. Mutolaa bilan doimiy shug'ullanish.

Otinoyi keng diniy va dunyo­viy bilimlarga ega bo'lsagina, insonlarga ma'­rifat ulasha oladi.

 Zilola SUYaROVA

Toshkent islom instituti talaba-qizlar bilan ishlash bo'yicha uslubchi