Sayt test holatida ishlamoqda!
11 Yanvar, 2025   |   11 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:48
Peshin
12:36
Asr
15:33
Shom
17:17
Xufton
18:36
Bismillah
11 Yanvar, 2025, 11 Rajab, 1446

Ustozlar haqida dinimiz ko'rsatmasi va ulug'lar fikri

3.10.2020   3076   6 min.
Ustozlar haqida dinimiz ko'rsatmasi va ulug'lar fikri

Haq yo'lida kim sanga bir harf o'qitmish ranj ila,

Aylamak bo'lmas ado oning haqin ming ganj ila.

Hazrat Navoiyning bu so'zlarida hech qanday mubolag'a yo'q. Darhaqiqat, ustozlarimizning bizdagi haqi beqiyos. Ular ma'naviyat bog'ining bog'bonlaridir. Biz ularni qancha ko'p ulug'lasak, e'zozlasak, shuncha oz. Inson kim bo'lishidan qat'iy nazar, qaysi soha vakili bo'lmasin, bilim olish uchun ustozga muhtoj.

Insoniyat tarixida faqat payg'ambarlargina muallimdan dars olmaganlar. Chunki ularning ilmlari vahiy orqali hosil bo'lgan. Payg'ambarlardan boshqa hamma insonlar ilm hosil qilish uchun muallim ostonasini o'tgan.

Ustoz deganda faqat diniy bilimlarni ta'lim bergan kishilarni emas, balki har qanday foydali ilm o'rgatuvchi shaxs nazarda tutilishini unutmasligimiz lozim. Sababi dinimizda ilmlar diniy­ dunyoviyga ajratilmaydi. Balki foydali va foydasizga taqsimlanadi. Insoniyat uchun foydali bo'lgan har qanday ilm Islomda ardoqlanadi.

Alloh taolo Qur'oni karimning bir necha oyatlarida insoniyatni dunyoni obod qilish uchun yaratganini bayon qilgan va kishilarni borliq haqida tafakkur qilishga, uni o'rganishga targ'ib qilgan.

Shu bois har bir musulmon kishi dunyoda yaxshi hayot kechirishi, oxiratda saodatga erishishi uchun ularga taalluqli bo'lgan ilmlarni o'rganishi lozim. Shuningdek, har bir foydali ilm dunyoviy va uxraviy manfaatlarga ega. Uning qaysi tarafi ustun kelishi insonning o'zi va niyatiga bog'liqdir.

Demak, har qanday insonga manfaatli bilim o'rgatuvchi kishi muallim deyiladi va dinimizda ko'rsatilgan haq-­huquq va e'zozlarga sazovor hisoblanadi. Ulug' muhaddis, hofiz Shayx Aydarus ibn Umar al­Hazramiy “Uqudul laal fi asanidir rijal” nomli kitobida bunday deydi: “Mashoyixlarimiz aytar edilar: “Kimga Alloh taolo ustozlardan ta'lim olish ne'matini nasib etsa, unga ularni doimo yodda tutish, ularning fazilatlari va foydalarini ommaga etkazish, haqlariga duo qilish, Allohdan ular uchun rozilik so'rash kabi ishlar bilan shukr bajo keltirish lozim bo'ladi. Bu – shogird zimmasidagi eng muhim vazifalardandir. Zotan, ustoz unga otasi bergandan ko'ra, afzalroq bo'lgan abadiy saodatga etkazuvchi narsani taqdim etgandir. Binobarin, ustozning hurmati otaning hurmati kabi, balki undan­da yuksakroqdir. Shu bois har bir tolibdan ustozi va unga taalluqli barcha narsalarni ehtirom qilishi, ulug'lashi va unga nisbatan ulamolarimiz bayon qilgan odoblar bilan munosabatda bo'lishi talab qilinadi”.

Imom Suyutiy “Jomi'us sag'iyr”da keltirishicha, Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasalam: “Ilm olinglar va ilm uchun viqor va sokinlikni o'zlashtiringlar hamda muallimlaringizga tavozuye'li bo'linglar”, deganlar. Bu hadisni Imom Tabaroniy va Ibn Adiylar Abu Hurayra raziyallohu anhudan rivoyat qilishgan.

Alloma Munoviy ushbu hadisning sharhida jumladan shunday deydilar: “Chunki ilmga tavoze' va qunt ila tinglash orqali etiladi. Tolibi ilmning ustozga tavoze'si oliylikdir, unga bo'lgan xokisorligi izzatdir, unga bo'yin egishi faxrdir. Islom madaniyati bu borada faqatgina nazariy ko'rsatma va tavsiyalar taqdim etibgina qolmay, yuksak darajadagi amaliy namunalarni ham ko'rsatib bergan. Ulug' sahoba, etuk olim Abdulloh ibn Abbos raziyallohu anhumo buyuk martaba Rasulullohga qarobat sohibi bo'lishiga qaramay, Zayd ibn Sobit raziyallohu anhuga otining uzangini tuta turib “Ulamolarimizga shunday ehtiromda bo'lishga amr qilinganmiz”, dedilar. Shunda Zayd ibn Sobit roziyallohu anhu Ibn Abbos raziyallohu anhuning qo'llarini o'pdi va: “Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasalamning ahli baytiga shunday muomalada bo'lishga buyurilganmiz”, dedilar.

Muvaffaq Horazmiyning “Imom Abu Hanifa manoqiblari” nomli kitobida keltiriladi: “Abu Hanifa rahmatullohi alayhi: “Men ustozim Hammodning hurmatidan uning uyi tomonga hech ham oyog'imni uzatmadim. Uning uyi bilan mening uyim orasida ettita ko'cha bor edi. Hammod vafot etgandan buyon qachon namoz o'qisam, albatta, otam bilan uning haqiga istig'for aytaman. Zotan, men doimo menga ta'lim bergan yoki biror narsa o'rgatgan kishi uchun istig'for aytaman”, degan ekanlar.

Abu Yusuf rahmatullohi alayhi: “Men ota­-onamdan oldin Abu Hanifaning haqiga duo qilaman”, der edilar. Imom Shofe'iy rahmatullohi alayhi: “Men Molikning huzurida unga eshitilmasin deb kitobni ohistalik bilan varaqlar edim”, deganlar. Imom Shofe'iyning shogirdi Rabiy rahmatullohi alayhi: “Allohga qasamki, Shofe'iy qarab turgan bo'lsa, suv ichishga jur'at qila olmadim”, degan edi. Imom Ahmad ibn Hanbal rahmatullohi alayhi shunday degan edilar: “O'ttiz yildan beri Shofe'iyning haqiga duo qilib, istig'for aytmay turib uyquga yotmadim”. Ulug' muhaddis, hofiz Ibn Hajar Asqaloniy doimo ustozining ismini aytmay, uni Imomlar imomi, Buyuk Ustoz kabi nomlar bilan tilga olar edi.

Islom tarixi oltin sahifalariga zarxal harflar bilan bitilgan bu satrlar afsona emas, balki ayni voqeiy haqiqatdir. Shuningdek, bu aytganlarimiz ummondan bir qatra, xolos.

Alloh taolodan o'tgan azizlarimizni O'z rahmatiga olsin, bizni ularga munosib avlod bo'lishimizni nasib etsin.

Uchqun Rahimov,

Imom Faxriddin ar-fRoziy o'rta maxsus islom

 bilim yurti mudir o'rinbosari

Maqolalar
Boshqa maqolalar
Maqolalar

Yo Rasululloh, Siz kimni yaxshi ko‘rasiz?

10.01.2025   2146   8 min.
Yo Rasululloh, Siz kimni yaxshi ko‘rasiz?

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Oisha onamiz roziyallohu anhoning barcha sifatlari ham kamolot sifatlariga daxldor ekaniga shubha bo‘lishi mumkin emas. U kishining buyuk hayotlarini diqqat bilan o‘rgangan ulamolar Oisha onamiz roziyallohu anhoda boshqalarda bo‘lmagan qirqta komilalik sifatlari bor ekanini ta’kidlaydilar. Ana shuning uchun ham bu haqda bir-ikki og‘iz so‘z aytmoqni ravo ko‘rdik.

Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanmiz, bu sifatlar ro‘yxatining boshida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan vorid bo‘lgan hadisi shariflar turishini aytib o‘tmog‘imiz lozim. U zot Oisha onamiz roziyallohu anho haqlarida ajoyib madhlarni aytganlar.

Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Oisha! Mana bu Jabroil, u senga salom aytmoqda», dedilar.

«Va alayhissalomu va rohmatullohi va barokatuhu! Ey Allohning Rasuli, siz men ko‘rmagan narsani ko‘rasiz», dedim».

Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa kimga salom aytganlar?

Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa birgina insonga – Oisha onamiz roziyallohu anhoga salom aytganlar.

Mana shu ulug‘ maqomning o‘zi bir olamga tatiydi.

Abu Muso roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

Nabiy sollallohu alayhi vasallam:

«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar. Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi. 

Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir», dedilar».

Ikkisini Buxoriy, Muslim va Termiziy rivoyat qilganlar.

Ushbu hadisi sharifda aslida ayollarning, xususan, Maryam onamiz, Osiyo onamiz va Oisha onamizning boshqa ayollardan ustun bo‘lgan fazllari haqida so‘z boradi.

«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar».

Erkaklardan barkamol bo‘lganlar ro‘yxatining avvalida Payg‘ambar alayhissalomlar turadilar. Ulardan boshqa barkamol erkaklar ham bor. Bu haqiqat hammaga ma’lum.

«Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi».

Bu ikki ulug‘ zotning barkamol bo‘lganliklari Qur’oni karimda ularning birgalikda, xos zikr qilinishlaridan ham bilib olinadi.

Alloh taolo «Tahrim» surasida:

«‎Alloh iymon keltirganlarga Fir’avnning ‎xotinini misol qilib keltirdi. O‘shanda u: ‎‎«Robbim! Menga O‘z huzuringda, jannatda bir uy ‎bino qilgin. Menga Fir’avndan va uning ishidan ‎najot bergin va menga zolim qavmdan najot ‎bergin», deb aytdi‎», degan (11-oyat).

Fir’avnning xotini o‘sha paytdagi eng katta podshohning ayoli edi. Yemak-kiymakda to‘kin edi. Nimani xohlasa, shuni qilishi mumkin edi. Qasrlarda, turli ne’matlar ichida farog‘atda yashashiga qaramasdan, u kofir va zolim eriga hamda qavmiga qarshi chiqdi. Allohga iymon keltirdi. Allohdan jannatda uy qurib berishini so‘radi. Bu hol esa dunyo hoyu havasidan ustun kelishning oliy misolidir.

Mo‘minlarning ikkinchi misoli Maryam binti Imrondir.

«Va farjini pok saqlagan Imron qizi Maryamni ‎‎(misol keltirdi). Bas, unga O‘z ruhimizdan ‎pufladik va U Robbining so‘zlarini hamda ‎kitoblarini tasdiq qildi va itoatkorlardan ‎bo‘ldi» (12-oyat).

Imronning qizi Maryam Allohga sof e’tiqodda bo‘lganlar va o‘zlarini ham sof tutganlar. Yahudiylar tuhmat qilganlaridek, nopok bo‘lmaganlar. Alloh taolo Jabroil farishta orqali ana shu pok jasadga o‘z ruhidan «puf» deyishi bilan Iyso alayhissalomni ato qilgan.

«Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir».

Endi Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning zavjai mutohharalari – Oisha onamizning fazllari haqida so‘z ketmoqda. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam u kishining boshqa ayollardan fazllarini sariyd deb nomlanadigan taomning o‘sha vaqtdagi boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshatmoqdalar.

O‘sha paytda Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam va sahobai kiromlar yashab turgan jamiyatning sharoiti va taomiliga ko‘ra, sariyd boshqa taomlardan afzal taom hisoblanar edi.

Xuddi shunga o‘xshab, Oisha onamiz ham boshqa ayollardan afzal edilar.

Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?!

Ushbu maqomga bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘ldilar.

Termiziy va Buxoriy Amr ibn Os roziyallohu anhudan rivoyat qiladilar:

«Nabiy sollallohu alayhi vasallam meni Zotus-Salosil askariga boshliq qildilar. Qaytib kelganda:

«Ey Allohning Rasuli, odamlarning qaysinisi siz uchun eng mahbubdir?» dedim.

«Oisha», dedilar.

«Erkaklardan-chi?» dedim.

«Uning otasi», dedilar.

«So‘ngra kim?» dedim.

«So‘ngra Umar», dedilar va bir necha odamlarni sanadilar. Bas, meni oxirlarida qilib qo‘ymasinlar, deb, sukut saqladim».

Allohning Rasuli uchun odamlarning qaysinisi eng mahbub ekan?

Allohning Rasuli uchun odamlar ichida Oisha onamiz roziyallohu anho eng mahbub ekanlar.

Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?

Ushbu maqomga bu dunyoda Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘libdilar.

Imom Abu Ya’lo «Musnad»larida Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qiladilar:

«Menga hech bir ayolga berilmagan to‘qqiz narsa berilgan:

– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam menga uylanishga amr qilinganlarida Jabroil alayhissalom suratimni olib tushib, u zotga ko‘rsatgan.

– U zot menga bokira holimda uylanganlar. Mendan boshqaga bokira holida uylanmaganlar.

– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam boshlari mening quchog‘imda turgan holda vafot etdilar.

– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam mening uyimda dafn qilindilar.

– Farishtalar mening uyimni o‘rab olgan edilar. U zotga men u kishining ko‘rpalarida turganimda vahiy nozil bo‘lar edi. U zot meni o‘zlaridan uzoqlashtirmas edilar.

– Men u zotning xalifalari va siddiqlarining qiziman.

– Mening oqlovim osmondan nozil bo‘lgan.

– Men pokning huzurida pok yaratilganman.

– Menga mag‘firat va karamli rizq va’da qilingan».

Imom Qurtubiy o‘z tafsirlarida Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanlar, jumladan, quyidagilarni aytganlar:

«Ba’zi ahli tahqiqlar ayturlar:

«Yusuf alayhissalom fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini beshikdagi go‘dakning tili bilan oqladi.

Maryam fohishalikda tuhmat qilinganida Alloh u kishini o‘g‘illari Iyso alayhissalomning tili bilan oqladi.

Oisha fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini Qur’on bilan oqladi. Alloh u kishi uchun go‘dakning oqlashini yoki nabiyning oqlashini ravo ko‘rmadi. Alloh u kishini tuhmatdan O‘z kalomi ila oqladi».

Alloh taolo bu dunyoda kimni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlabdi?

Alloh taolo bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anhoni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlagan.

"Nubuvvat xonadoni xonimlari" kitobidan.

Maqolalar