وَلَا تَقُولُواْ لِمَن يُقۡتَلُ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَمۡوَٰتُۢۚ بَلۡ أَحۡيَآءٞ وَلَٰكِن لَّا تَشۡعُرُونَ١٥٤
154. Alloh yo'lida halok bo'lganlarni "o'lik" demanglar, yo'q, ular tirik, lekin sezmaysizlar.
Alloh dinining g'olib bo'lishi yo'lidagi janglarda fidoyilik ko'rsatib, halok bo'lganlar aslo "o'lik" sanalishmaydi, ular hamisha barhayotdir. Chunki ular bu jasoratlari bilan Parvardigorlari roziligini topishdi, Uning dini ravnaqi yo'lida eng shirin jonlaridan ham kechishdi. Oxiratda ulardan ham baxtli, ulardan ham yuqori imtiyozga ega, ulardan ham oliy maqomga erishgan kimsa bo'larmikin?!
Oyati karimadagi “Alloh yo'lida qatl qilinganlar”dan murod, shahidlardir. “Shahid” so'zi lug'atda «jangda qurbon bo'lgan» ma'nosini bildiradi. Jang maydonida kofir dushmanlar qatl qilgan, shar'iy hukumatga qarshi bosh ko'targan osiylar, yo'lto'sarlar o'ldirgan, tunda uyiga kirgan o'g'ri tosh kabi biron narsa bilan halok qilgan, jang maydonidan jarohatli o'lik jasadi topilgan odamlar «shahid» hisoblanadi. Bir musulmon kishi tomonidan qasd qilib, keskir qurol bilan nohaq o'ldirilgan musulmon ham shahid sanaladi. Yuqoridagilarning shahid bo'lishi uchun ular balog'atga etgan, hayz, nifos, junublikdan pok bo'lishi, hayotdan naf ko'rmay joni uzilgan bo'lishi kerak. Shuningdek, shariatda tug'ish paytida o'lgan, kasallik tufayli qorni shishib o'lgan, tom bosib yoki suvda cho'kib halok bo'lganlar ham shahidga tenglashtirilgan. Shahidlarning qonli kiyim-boshlari echilmay, jasadi yuvilmay, janozalari o'qilib dafn etiladi.
وَلَنَبۡلُوَنَّكُم بِشَيۡءٖ مِّنَ ٱلۡخَوۡفِ وَٱلۡجُوعِ وَنَقۡصٖ مِّنَ ٱلۡأَمۡوَٰلِ وَٱلۡأَنفُسِ وَٱلثَّمَرَٰتِۗ وَبَشِّرِ ٱلصَّٰبِرِينَ١٥٥
155. Va Biz sizlarni ba'zan biroz qo'rqinch va ochlik bilan, molga, jonga, mevalarga nuqson etkazish bilan imtihon qilamiz. (Ey Muhammad), sabrlilarga bashorat beringki;
Alloh taolo bandalarini "...bir oz qo'rqinch va ochlik bilan, mol-mulkka, jonga, mevalarga nuqson etkazish bilan" sinaydi. Qiyinchiliklarda, sinovlarda odam toblanadi. "Qo'rqinch" deganda dushmandan bo'ladigan xavf-xatar tuyg'usi tushuniladi. Qahatchilik yoki boshqa sabablardan kelib chiqadigan ocharchilik ham Alloh taoloning bir nav sinovidir. Shuningdek, o'g'ri olishi, ofat etishi yoki zolimlarning tajovuzi tufayli mol-mulkka nuqson etkazish; turli xastaliklar bilan, yaqin kishilarning, yor-birodar va sheriklarning o'limi, kasalligi bilan jonga nuqson etkazish; mevalarga ofat yuborish, barakasini o'chirish bilan zarar etkazish ila sinab ko'ramiz, deydi. "Qaysi bir bandaga Alloh taolo yaxshilikni ravo ko'rsa, unga shu dunyoning o'zida jazo va uqubat beradi. Yomonlikni ravo ko'rsa, oxiratga qoldiradi" mazmunli hadisi sharif rivoyat qilingan. Banda o'z boshiga yoki musulmon yoru birodari, qavmu qarindoshining boshiga sinov kelganida sabr qiladi. Ayniqsa, biror balo yoki musibat etganida musulmon kishi sabrli bo'lishi va Janobi Haqning o'zi o'rgatgan istirjo' duosini aytishi, hamma narsa Alloh taoloniki va bari Uning O'ziga qaytadi, degan e'tiqodni mahkam tutishi kerak. Ulamolar: «Musibatga ilk to'qnashgandagi sabr muhim, chunki vaqt o'tgach kishi xohlasa ham, xohlamasa ham sabr etadi. Aqlli kishi musibatning boshida chidagan kishidir», deyishgan.
ٱلَّذِينَ إِذَآ أَصَٰبَتۡهُم مُّصِيبَةٞ قَالُوٓاْ إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّآ إِلَيۡهِ رَٰجِعُونَ١٥٦
156. ularga musibat kelganida: "Bizlar albatta Allohnikimiz va albatta Unga qaytamiz", deyishadi.
Oyatdagi "Bizlar albatta Allohnikimiz va albatta Unga qaytuvchimiz" ("Inna lillahi va inna ilayhi roji'un") istirjo' duosidir. Musibat yoki bir balo-ofat etganida musulmon kishi sabrli bo'lib, Janobi Haq O'zi o'rgatgan shu duoni aytishi lozim. Agar bu duodan so'ng "Allohumma ajirni fi musibati vaxluf li xayromminha" (ya'ni: "Allohim, menga musibatimda ajr ber va uning o'rniga yaxshirog'ini bergin") duosini qo'shsa, Payg'ambar alayhissalomning sunnatlariga amal qilgan bo'ladi. Rasululloh alayhissalom: "Birortangizning oyoq kiyimi ipi uzilsa ham, istirjo' aytsin", deganlar. Demak, kattayu kichik har bir ko'ngilsiz hodisada, ko'zining qorachig'i, jigarbandi bo'lmish bolasi o'lganida ham, oyoq kiyimining ipi uzilganida ham sabr kerak. Barcha payg'ambarlar o'z ummatlariga ibrat bo'lish uchun har qanday sinov-qiyinchiliklarga sabr etishgani tarixdan ma'lum. Musibatlarga sabr etish Payg'ambarimiz Muhammad alayhissalomning ham ulug' sifatlaridan edi. Alloh taolo Qur'oni karimning ushbu oyati orqali u zotning ummatlari bo'lmish sizu biz, musulmonlarga ham sabrni buyurgan va buning natijasi yaxshilik bilan tugashi xabarini bergan. Alloh taoloning savobiga erishish uchun sabr-chidam kerak, Haq yo'lida «chiroyli sabr qilish» kerak. Ammo sabr degani jim-harakatsiz turish, degani emas, Alloh taolo aytganiday chidam bilan yurish deganidir. Shundagina Alloh taoloning haq va'dasiga erishiladi. Hadisi sharifda: «Hech kimga sabrdan ko'ra yaxshiroq va kengroq hadya berilmagan», deyiladi.
أُوْلَٰٓئِكَ عَلَيۡهِمۡ صَلَوَٰتٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَرَحۡمَةٞۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُهۡتَدُونَ١٥٧
157. AnashulargaParvardigorlaridanmag'firatvarahmatbor, anashularto'g'riyo'lnitopganlardir.
Musibat etganida sabr qilib, hamma narsa Allohniki va bari Alllohga qaytadi, degan e'tiqodni mahkam tutgan, uning ma'nosini o'ziga aqida qilib olgan kishiga mukofot o'laroq Allohning salovotlari, mehri, shafqati hamda rahmati va'da qilingan. Rasululloh sollallahu alayhi vasallam marhamat qilib: "Mo'minning ishi ajoyib, Alloh unga nimani qazo qilsa, faqat yaxshilikka bo'ladi. Agar unga musibat etsa, sabr qiladi. Bu o'zicha yaxshi. Agar yaxshilik etsa, shukr qiladi, bu ham o'zicha yaxshi. Bunaqa ne'mat mo'mindan o'zga hech kimga nasib etmaydi", deganlar.
Yurtimizda hayit bayramlari qadimdan o‘zgacha shukuh, xalqimizga xos mehr-muruvvat, bag‘rikenglik va saxovat ifodasi bo‘lib kelgan. Ayniqsa, so‘nggi yillarda Yangi O‘zbekiston prezidenti Shavkat Mirziyoyev tashabbusi bilan Ramazon va Qurbon hayitini keng miqyosda nishonlanishi va dam olish kuni deb e’lon qilinishi muqaddas dinimizga bo‘lgan chuqur hurmat va e’tiborning natijasidir.
Qurbon hayiti – musulmonlarning eng mo‘tabar bayramlaridan biri hisoblanib, Zulhijja oyining o‘ninchi kuni nishonlanadi. Bu muborak kunlarda Alloh taoloning ko‘plab xayru barakasi yer yuzidagi bandalari uzra yog‘iladi. Qurbon hayiti haj ibodatlari tamom bo‘lganligi munosabati bilan hamda Alloh yo‘lida qurbonlik qilish pallasi bo‘lgan ayyomdir. Qurbon hayiti namozi o‘qilgach, imkoni bor insonlar qurbonlik qilishlari vojib amallardandir.
Qur’oni Karimning “Kavsar” surasida: “Bas, Robbingiz uchun namoz o‘qing va (tuya) so‘yib, qurbonlik qiling”- deyiladi. (Kavsar surasi, 2-oyat).
Qurbonlik haqida Baro ibn Ozib raziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallam shunday deganlar:
عَنْ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ قَالَ قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "اِنَّ اَوَّلَ مَا نَبْدَاُ بِهِ فىِ يَوْمِنَا هَذا اَنْ نُصَلِّىَ ثُمَّ نَرْجِعَ فَنَنْحَرَ فَمَنْ فَعَلَ فَقَدْ اَصَابَ سُنَّتَنَا وَمَنْ ذَبَحَ قَبْلَ الصَّلاَةِ فَاِنَّمَا هُوَ لَحْمٌ قَدَّمَهُ لِاَهْلِهِ لَيْسَ مِنَ النُّسُكِ فىِ شَيْءٍ" (رواه الإمام البخاري).
ya’ni: “Darhaqiqat, bugungi kunda ishimizni avval iydul azho (qurbon hayiti) namozini o‘qish, so‘ngra (uylarimizga) qaytib, qurbonlik bilan boshlashimiz kerak. Kimki, shularni bajarsa, u sunnatimizga muvofiq ish qilibdi. Kimdakim, hayit namozidan oldin so‘ysa, u qurbonlik emas, balki o‘z ahli uchun taqdim qilgan go‘shtdir” (Imom Buxoriy rivoyati).
Aytish joizki, hanafiy mazhabi bo‘yicha qurbonlik qilish – vojibdir. Qurbonlik qilish hur, balog‘at yoshiga yetgan, oqil, muqim, ya’ni safarda bo‘lmagan va garchi bir yil aylanmagan zakot nisobiga ega bo‘lgan musulmon shaxsga vojib bo‘ladi. Qurbonlikni Zulhijja oyining o‘n, o‘n bir va o‘n ikkinchi kunning (ya’ni, hayitning birinchi, ikkinchi va uchinchi kunning) Shom namozi vaqti kirgunigacha amalga oshiriladi.
Shuningdek, Qurbon hayiti kuni musulmonlar bir-birlarini qutlab, so‘yilgan qurbonliklarini o‘zaro baham ko‘radilar, bu esa albatta, mehr-muruvvat va saxovat hislarini yana-da orttiradi.
Qur’oni karimda bu haqda: “Yaxshi ko‘rgan narsalaringizdan ehson qilib bermaguningizgacha, sira yaxshilikka (jannatga) erisha olmaysizlar. Har qanday narsani infoq qilsangiz, albatta Alloh uni bilur”. (Oli Imron surasi, 92-oyat)
Insonlarning o‘zaro mehr-muruvvatli va saxovatli bo‘lishlari haqida Payg‘ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallam bunday marhamat qilganlar: “To mo‘min bo‘lmaguningizgacha jannatga kirolmaysizlar, to bir-birlaringizga mehr-muruvvatli bo‘lmaguningizgacha komil mo‘min bo‘la olmaysizlar”. (Imom Muslim rivoyati)
Mazkur oyat va hadislar barchamizni o‘zaro mehr-muruvvatli bo‘lishga chaqiradi. Avvalo mehribon ota-onalarimiz hamda yoshi ulug‘ yaqinlarimizni Hayit ayyomi bilan tabriklab duolarini olib, so‘ngra farzandlarimizni ham ko‘ngillarini shod qilishimiz fazilatlidir.
Qurbon hayiti kunlarida biz e’tibor beradigan yana bir jihat – mehrga tashna insonlarga bayram shodligini va yaxshi kayfiyat ulashishdir. Bu borada yurtimizda keng ko‘lamli ishlar amalga oshiriladi, bayram arafasida kam ta’minlangan va ko‘makka muhtoj oilalar holidan xabar olinadi.
Ming afsuslar bo‘lsinki, “guruch kurmaksiz bo‘lmaganidek” hayit kunlari bir qator bid’atlar ko‘zga ko‘rinadi, xususan, yaqinlari vafot etgan xondonlarda dasturxon tuzalib “yangi hayit” marosimini o‘tkazish, nikoh to‘ylari bo‘lib o‘tgan xonadonlarda “hayit yo‘qlovi” kabi isrofgarlik amallarini haligacha davom ettirayotgan ayrim insonlar topiladi. Ularga hayit kunlarini qanday o‘tkazish borasida tushuntirishlar olib borish bizning zimmamizdagi vazifalardan biridir.
Qurbon hayiti - ulug‘ bayramdir. Bu kunlarda yana ham mehribon va muruvvatli bo‘lib, yetimlar boshini silab, yoshi ulug‘lar, kasalmandu muhtojlardan xabar olinadi, ularning ko‘ngillariga ham bayram shukuhini olib kiramiz. Bu kunda gina-kudratlarni unutib, kechirimli bo‘lishimiz maqsadga muvofiqdir.
Bu yil ham Qurbon hayiti bayrami munosabati bilan mamlakatimizning barcha hududlarida alohida tayyorgarlik ishlari amalga oshirildi. Masjidlar, diniy markaz va xonadonlarda maxsus tadbirlar o‘tkazildi. Har yili bo‘lgani kabi, bu yil ham yurtimizda katta shodlik va farah bilan kutib olinadigan ushbu kun, xalqimizning birligi, mehr-oqibati va bag‘rikengligining yana bir bor yorqin ifodasi bo‘ldi.
Alloh taolodan so‘raymizki, Qurbon hayiti yurtimizda tinchlik va farovonlikda xayru barakali o‘tsin!
Abduqahhor domla Yunusov,
Toshkent shahar bosh imom-xatibi