E'tirof etilgan mazhablarni inkor etish (mazhabsizlik) oqibatida Qur'oni karim va hadisi shariflardan xohishga ko'ra hukm olish kelib chiqadi. Bu bilan mazhabni inkor qiluvchilar o'ziga xos hukm olish yo'lini “ixtiro” qilgan bo'lishadi. Bu hol, o'z navbatida, yangi mazhabni da'vo qilishdir. Bu haqda suriyalik mashhur olim Muhammad Sayyid Ramazon Butiy rahimahulloh: “Mazhabsizlik dindan chiqishga olib boradigan ko'prikdir”, deganlar.
Qur'oni karim va hadisi shariflardan o'zboshimchalik bilan yangi hukm chiqarish musulmonlarni kufrda ayblash, musulmonlar qonini to'kishni halol hisoblash, bog'iylik (ya'ni, hukumatga qarshi chiqish), dahshatga solish, obod joylarni vayron qilish, fitna qo'zg'ash kabi dinimizda man qilingan ishlarga olib bormoqda.
Mazhablarni inkor etuvchi buzg'unchi oqimlarda kuzatilayotgan fojealardan, e'tirof etilgan fiqhiy mazhablar va aqidaviy ta'limotlarni tan olmaslik oqibatida kelib chiqadigan xatarlardan ommani ogoh etib turish burchimizdir.
1-xatar.Musulmonni kofir deyish.
Ahli sunna va jamoa ulamolari nazdida biror musulmonni kofirga chiqarish mumkin emas. Bu (takfir) juda og'ir oqibatlarga olib keladi. Halifalik zamonlarida paydo bo'lgan xavorijlar birinchi bo'lib musulmonlarni kufrda ayblashi natijasida bir qancha musulmonlar, jumladan, Hazrat Ali roziyallohu anhu qatl etildilar.
“Qibla ahllaridan birortasini gunoh tufayli kofir sanamaymiz” degani Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasallam keltirgan barcha narsaga imon keltirib, dinning asosiy ruknlaridan biror narsani inkor qilmagan odamni katta yo kichik gunoh tufayli kofir deb hukm chiqarmaymiz, deganidir.
Alloh taolo katta gunoh qilgan odamni mo'minlardan hisoblab: “Agar mo'minlardan ikki toifa o'zaro urushib qolsa, darhol ularni yarashtiring”(Hujurot surasi, 9-oyat), deya, oxirida: “...mo'minlar og'a-inilardir. Og'a-inilaringizni kelishtirib qo'yinglar...” (Hujurot surasi, 10-oyat) deb marhamat qilgan.
Alloh taolo boshqa bir oyatda aytadi: “Albatta, yaxshiliklar yomonliklarni ketkazadi”(Niso surasi, 114-oyat). Bu mo'min kishi yaxshilik qilsa, yomonliklari o'chiriladi, deganidir.
Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan bu xususda quyidagi hadis sobit bo'lgan: “Kim bizning namozimizni o'qisa, qiblamizga yuzlansa, qurbonligimizni esa, u musulmondir. Bizning foydamiz u uchun ham foydadir va bizga ziyon narsa unga ham ziyondir”(Imom Buxoriy rivoyati).
Har qanday so'z yoki buzuq ish kufrga dalolat qilavermaydi. Musulmon kishini kofir deb hukm qilish uchun katta ilm bilan birga nihoyat darajada daqiq taftish qilish kerak bo'ladi. Shu bois, takfir masalasi faqat muftiy va qozilar hal qiladigan masalalardan hisoblanadi.
Ibn Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday dedilar: “Agar bir kishi birodarini “Ey kofir!” desa, batahqiq bu so'zi ikkisidan biriga qaytadi. Agar aytganidek bo'lmasa, uning o'zi kofir bo'ladi”(Imom Buxoriy rivoyati).
2-xatar. Musulmonlar rahbarlariga qarshi chiqish.
Musulmonlar rahbarlariga qarshi chiqish bog'iylikdir. Agar bog'iylar haq ustidagi rahbarga qarshi chiqqan paytda o'ldirilsa, ularga janoza o'qimaslik haqida fuqaholar fatvo berishgan.
Tahoviyning aqida kitobida quyidagilarni o'qiymiz: “Podsholarimiz va rahbarlarimizga qarshi, garchi zulm qilsalar ham, xuruj qilmaymiz, ularni duoibad ham qilmaymiz. Ularga itoat etishni Allohga itoat etish jumlasidan, ya'ni, farz deb bilamiz. Gunoh ishlarga buyursagina itoat etmaymiz. Ularning haqqiga yaxshi duolar qilib turamiz” (“Aqoid” matnlari. Shayx Abdulaziz Mansur tarjimasi).
Dalil: “Ey imon keltirganlar! Allohga itoat etinglar. Payg'ambarga va o'zlaringizdan (bo'lmish) boshliqlarga itoat etinglar!”(Niso surasi, 59-oyat).
Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “Kim menga itoat qilsa, batahqiq, Allohga itoat qilibdi. Kim menga isyon qilsa, batahqiq, Allohga isyon qilibdi”, deganlar (Imom Buxoriy, Imom Muslim rivoyati).
3-xatar.Nohaq qon to'kish.
“Kim bir mo'minni qasddan o'ldirsa, uning jazosi jahannamdir. Unda abadiy qolur. Unga Allohning g'azabi va la'nati yog'ilur. Va Alloh unga ulkan azobni tayyorlagandir”(Niso surasi, 93-oyat).
Mo'min kishini qasddan o'ldirish qul ozod qilish yo xun to'lash bilan ham yuvib bo'lmaydigan katta jinoyat va gunohdir. Mo'min mo'minni qasddan o'ldirish bir aybsiz jonga qo'shib, imondek ulug' ne'mat tufayli vujudga kelgan din qardoshini ham o'ldirishdir. Shu bois ham qisqagina bir oyatda bu jinoyatchiga boshqa hech kimga tayin qilinmagan oliy jazolar – jahannamda abadiy qolish, Allohning g'azabiga va la'natiga duchor bo'lish va u Zot tayyorlab qo'ygan ulkan azob va'da qilinmoqda.
Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “Bir musulmonning o'ldirilishi Allohning huzurida dunyoning tugashidan ham og'irroqdir”, deganlar.
“Ana o'sha (ilk qotillik) tufayli Isroil avlodiga shunday hukmni bitib qo'ydik: “Biror jonni o'ldirmagan yoki Yerda (buzg'unchilik va qaroqchilik kabi) fasod ishlarni qilmagan insonni o'ldirgan odam xuddi hamma odamlarni o'ldirgan kabidir. Unga hayot baxsh etgan (o'limdan qutqarib qolgan) odam esa barcha odamlarni tiriltirgan kabidir” (Moida surasi, 32-oyat).
Anas roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Payg'ambar sollallohu alayhi vasallam: “Uch narsa imonning aslidandir: “Laa ilaha illalloh” degan kimsaga tegmaymiz; gunohi tufayli uni kofirga chiqarmaymiz, amali tufayli uni Islomdan chiqarmaymiz”, dedilar (Imom Abu Dovud rivoyati).
Alloh taolo barchamizni O'zi rozi bo'ladigan amallarda, to'g'ri e'tiqodda sobitqadam qilsin!
Farrux HUDOYBYeRDIYeV,
O'zbekiston musulmonlari idorasi Kutubxonasi mutaxassisi
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Bolalar bilan muomala qilish uslubi
Eringizning hurmatini joyga qo‘ying!
Erkak kishining oilada oila boshlig‘i, ota sifatida o‘z o‘rni bo‘lmog‘i lozim. Buning uchun ayol kishi turmush o‘rtog‘iga nisbatan mehr-muhabbatli, ayniqsa, farzandlarining oldida otaning hurmatini joyiga qo‘ymog‘i kerak. Soliha ayol har qanday vaqtda otalarining buyuk shaxs ekanini bildirib turadi va otani hurmat qilish, uni yaxshi ko‘rishda bolalariga o‘rnak bo‘lib, amaliy yo‘l ko‘rsatadi. Farzandlariga otasining go‘zal xislatlarini o‘rnak sifatida aytib beradi. Onaning farzandiga: “Mana shunday qilsang otang sendan xursand bo‘ladi. Bunday qilmagin, dadangning jahllari chiqadi. Dadangning sendan jahli chiqsa, Allohning ham g‘azabi keladi”, deya pand-nasihatlar qilmog‘i maqsadga muvofiqdir.
Arzimas bo‘lsa ham hadyalar bering!
Farzandingizga kichik bo‘lsa-da, hadyalar bering. Bayram kunlari, biror muvaffaqiyatga erishganliklari munosabati bilan, ayniqsa, hayit kunlari buni unutmang. Bu bilan farzandingizning sizga bo‘lgan mehr-muhabbati, e’tibori ortadi, kayfiyati ko‘tariladi, yaxshiliklar sari intiladi. Sovg‘alaringiz ichida u qiziqqan kitoblar bo‘lsa, undan-da yaxshi.
Farzandingizga quloq soling!
Farzandingiz bog‘chasida yoki maktabida nima bo‘lganini aytib berish uchun oldingizga kelsa, uning shashtini qaytarmang. So‘zlarini diqqat bilan tinglang. U siz bilan o‘zining his-tuyg‘ularini bo‘lishmoqchi bo‘ladi. Farzandingizning muvaffaqiyatlarini rag‘batlantiring, agarda u imtihondan yuqori baho olsa, yilni a’lo baholarga yakunlab, maqtov yorlig‘i bilan taqdirlansa, siz ham farzandingizni munosib baholang, shirin so‘zlaringiz bilan uni yanada ilhomlantiring.
Farzandlaringiz bilan hazillashib turing!
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bolalar bilan hazillashar va ularga mehr ko‘rsatar edilar. Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam nevaralari Hasayinni o‘pdilar. U zotning oldilarida tamiymlik Aqro ibn Hobis o‘tirgan edi. U Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga: “Mening o‘nta bolam bor, ulardan birontasini ham o‘pmagan ekanman”, dedi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Rahm qilmagan kishiga rahm qilinmaydi” [1], dedilar».
Nabiy alayhissalom bolalar bilan hazillashar, ularning boshlarini silar edilar. Bolalar esa u zotning taftini, mehrini his qilishardi. Abdulloh ibn Ja’far roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi, u kishi aytadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam qo‘llari bilan mening boshimni siladilar va: “Alloh, Ja’farga bolasi uchun o‘rinbosar bo‘l” [2], dedilar.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bolalarning yanoqlarini silaganlari borasida “Sahihi Muslim”da rivoyat keltiriladi. Jobir ibn Samura roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Men Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan birga namoz o‘qidim, keyin u zot uylariga chiqib ketdilar, men ham birga qo‘shilib oldim, yo‘lda ikkita yosh bola u zotning qarshilaridan chiqdi, har birining yanoqlarini alohida-alohida silab qo‘ydilar”.
Muoviyya roziyallohu anhu: “Kimning kichik yoshdagi farzandi bo‘lsa, farzandi bilan munosabatda o‘zini bolalardek tutsin”, deganlar.
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Muttafaqun alayh.
[2] Imom Hokim rivoyati.