Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning muborak vujudlari tuproqqa qo'yilganiga besh oy bo'lganida hazrati Fotimaning ko'zi yoridi.[1] Muhsin deb nom qo'yilgan bola ko'p yashamadi. Bu tug'ilish hazrati Fotima uchun juda qimmatga tushdi. Tug'ruq vaqtida ko'p qiynalgani, bolasi ham olamdan o'tgani onaning ahvolini og'irlashtirdi. Bir necha kun yotib dam olganiga qaramay yotog'idan tura olmadi. Sha'bon oyi oxirlarkan, hayoti ham poyoniga etib borayotganini his qildi. Zero, bu oiladan birinchi bo'lib otasining yoniga o'zi borishini bilardi.[2] Buni Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning o'zlaridan eshitgandi. Ammo qachon, qaysi kun, qaysi soatda, qayerdaligini bilmasdi.
Hazrati Fotimani o'lim qo'rqita olmadi. Chunki o'limdan so'nggi mangu hayotda jannat ayollarining saidasi, ularning ko'ngillari malikasi sifatida bitmas-tuganmas ne'matlarga ega bo'lishi mujdasi berilgandi.[3] Otasiga vafo qilmagan, o'zi ham umri davomida rohat ko'rmay yashagan bu olam unga ham vafo qilmasligi aniq edi. Sevikli opalari singari u ham yoshligiga, bolalariga to'ya olmasdan, ularni onasiz qoldirib ketayotgandi. Bezovtaligi bolalarining keyingi hollari nima kechishini o'ylaganidan edi, xolos.
Hastalik davom etayotgan kunlarning birida hazrati Abu Bakr ziyoratiga kelib, maqsadini hazrati Aliga aytdi. Hazrati Ali zavjasi yoniga kirib:
— Abu Bakr ko'rgani kelibdi, kirishga izn so'rayapti, kirsinmi? — deb so'radi.
— Bunga siz nima deysiz?
— Hastaning holini so'ragani kelgan kishiga “keling” deyman.
— Unday bo'lsa kiraversin...
Hazrati Abu Bakr salom berib ichkari kirdi. Ahvol so'radi, shifo tiladi. O'rtalarida bo'lib o'tgan ko'ngilsizlikdan hanuz mahzunligini aytdi. Biroz o'tirgach, izn so'rab qaytib ketdi.[4]
Hazrati Fotimaning hayoti sevikli otasi keltirgan dinning ahloqi va amali bilan bezangandi. Qalbi Qur'onga uyg'un edi. Oxirgi kunlarida otasi o'rgatganiday istig'forni ko'paytirdi. Ramazonning uchinchi kuni oqshom chog'ida shahodat kalimasini so'nggi bor aytgan dudoqlar qaytib ochilmadi. Ruhi farishtalar hamrohligida Rabbisi huzuriga ko'tarildi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam tomonidan jannat yoshlarining sardorlari bo'lishi aytilgan[5] hazrati Hasan va Husayn, Zaynab va Ummu Gulsum onalari ortidan yig'lab qolarkan, hazrati Ali Asmo binti Umaysga xabar yubordi. Ular birgalikda hazrati Fotimani yuvib kafanladi.[6] So'ng Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sevikli qizi Fotimaning janozasi hazrati Ali (yo amakisi Abbos) tomonidan o'qilib, Baqiy qabristoniga olib borildi.[7]
Bugungi kunda qabriston eshigining ro'parasida joylashgan opalari qabrlarining o'ng tomonida, ulardan yigirma besh metrcha ichkarida joylashgan qabriga qorong'uda dafn etildi.[8]
Ibn Abdulbarr hazrati Fotimaning kechasi dafn etilishi o'z vasiyatiga ko'ra bo'lganini qayd etgan.[9] Chunki hazrati Fotima avvalroq Asmo binti Umays bilan gaplashganida ayollarning janozalarida jasadiga yopilgan yopinchiqdan vujudlarining ba'zi joylari bilinib qolayotganini aytib, o'zining tobuti bu holda ko'tarilishini istamasligini bildirgan. (E'tibor qiling: uning o'lim to'shagida yotib ham hayo qilgani dillarni titratadi, ko'zlarni yoshlantiradi. Bugun tanasini yashirinu oshkora ko'z-ko'z qiladigan ayrim ayollarni tavbaga chorlaydi...)Asmo esa bunga javoban Habash o'lkalarida tobutlar chetiga xurmo shoxlaridan yarim doira shaklida pana qilinishini, shunda mayit odamlarga ko'rinmasligini aytib, agar hazrati Fotima vafot etsa tobutini shunday urashini va'da beradi[10]. Ammo hazrati Fotimaning muborak vujudi kechasi ko'milgani uchun bunga ehtiyoj ham qolmagan edi.
O'shandan to bugungi kunga qadar Baqiy qabristoni eshigi ochilishi bilanoq hazrati Fotimaning qabrini ziyorat qiluvchilar juda ko'p bo'lishi kuzatiladi. Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning ayollari, yonlaridan joy olgan boshqa qizlari Zaynab, Ruqiya, Ummu Gulsumning qabrlarini ziyorat qiluvchilardan ko'ra hazrati Fotimaning qabrini ziyorat qiluvchilar ko'proq bo'lishi balki vafot etayotib ham hayo taqvosida namuna bo'lgulik yuqoridagi so'zlari boisdir. Zero, Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Banda Alloh rozi bo'ladigan gapni arzimas sanab gapirsa-da, Alloh uni darajalarga ko'taradi...” deganlar.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning qadrli omonatini qabristondagi jannat bog'chasiga qo'ygan hazrati Ali ko'zyoshlarini tiya olmay ortiga qaytganida hali tong otishiga ancha bor edi.
Hazrati Fotimaning vafoti xabari Madinani yana bir bor motamga soldi. Ko'ngillar “oh, Fotima...” deya faryod qilib, ko'zlardan rahmat yoshlari oqdi. Biroq, bu foniy olamdan o'tganni ortga qaytarib bo'lmaydi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning dilbandi tuproqqa qo'yilganda otasining vafotiga endigina olti oycha bo'lgandi. Hazrati Fotima yigirma etti yoshni to'ldirmagan, ortida qolgan to'rt farzandning eng kattasi bo'lmish hazrati Hasan etti yoshda edi.[11]
Bir kuni hazrati Ali Rasuli muhtaram sollallohu alayhi vasallamga:
— Qaysi birimiz sizga sevikliroqmiz? Menmi, Fotimami? — deb savol bergandi.
Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasallam:
— Albatta Fotima sendan ko'ra sevikliroq. Sen esa undan qadrliroqsan[12], — deb javob berdilar.
Bu javobdan ikkalasi ham mamnun bo'lishgan edi.
A. Abdullayev tayyorladi
[1] Payg'ambarimiz (sollallohu alayhi vasallam) bilan qizlari Fotimaning vafotlari orasidagi vaqt aniq emas. Besh oydan sakkiz oygacha bo'lgani haqida aytiladi (Manbalar qo'yida keladi).
[2] Unga bu haqida Rasulullohning (sollallohu alayhi vasallam) o'zlari aytgandilar (Ibn Sa'd. 8/27; Ibn Abdulbarr. “al-Istoib”, 4/375; Ibn asir. “Usdul G'abo”, 7/211).
[3] Ibn Abdulbarr. “al-Istoib”, 4/375-376.
[4] Ibn Sa'd. 3/27.
[5] Imom Termiziy. “Manoqib”, 30 (5/656).
[6] Ibn Abdulbarr, 4/379; Ibn Asir. “Usdul G'abo”, 7/214; Ibn Kasir. “al-Bidoya”, 6/333.
[7] Ibn Sa'd. 8/29.
[8] Ibn Sa'd. 3/29.
[9] Ibn Abdulbarr. 4/379.
[10] Ibn Abdulbarr. 4/378; Ibn Asir. “Usdul G'abo”, 7/214.
[11] Hazrati Fotimaning yoshini aniq ayta olmaymiz. Ammo yigirma besh va o'ttiz yosh orasida bo'lgani rivoyatlarda keladi (Ibn Sa'd. 3/28; Ibn Abdulbarr. “al-Istoib”, 4/380).
[12] Ibn Asir. “Usdul G'abo”, 7/212.
Abul Barakot Nasafiyning ilmiy meroslari va xususan “Tafsirun Nasafiy” asari
Imom Buxoriy nomidagi
Toshkent Islom instituti talabasi
Hamidullayev No‘monxon
Annotatsiya: Mazkur maqolada mo‘g‘ullar istilosi davrida yashagan, hanafiy fiqh va moturidiy aqida yo‘nalishining yetuk vakillaridan biri bo‘lgan alloma Abul Barakot an-Nasafiyning ilmiy merosi o‘rganiladi. Uning kalom, fiqh va tafsir sohalariga oid muhim asarlari, xususan “Madorik at-Tanzil va Haqoiq at-Ta’vil” nomli tafsiri alohida tahlil qilinadi. Ushbu tafsir asari hanafiylik va ahli sunna ta’limotiga asoslangan bo‘lib, unda Zamaxshariyning “Kashshof” va Bayzoviy tafsirlaridan tanlab olingan jihatlar, ammo mo‘taziliy yondashuvlardan holi uslub qo‘llanilgan.
Muallif Qur’on oyatlarini fiqhiy, tilshunoslik va kalomiy jihatdan izohlab, tafsirni mo‘tadil, ixcham, isroiliylardan pok va ilmiy yondashuvga asoslangan holda yozgan. Shuningdek, maqolada Abul Barakot Nasafiyning boshqa mashhur asarlari va ulamolar tomonidan berilgan ta’riflar ham bayon etilgan. Bu maqola tafsir ilmi rivojiga qo‘shilgan boy ilmiy merosni ochib berish barobarida, hanafiy tafsir maktabining o‘ziga xos jihatlarini ham yoritadi.
Kalit so‘zlar: Abul Barakot an-Nasafiy, Madorik at-Tanzil, Tafsir an-Nasafiy, hanafiy mazhabi, moturidiy aqida, tafsir ilmi, Kashshof, Bayzoviy, ahli sunna val jamoa, fiqh, kalom, Qur’on tafsiri, mo‘g‘ullar davri, isroiliyat, qiroatlar, tafsir uslubi.
Nasafdan yetishib chiqqan ulug‘ olimlardan biri Abul Barakot Nasafiy o‘zining tafsir, fiqh, aqida sohalariga oid asarlari bilan mashhur bo‘lgan. U tug‘ilib, yashagan payt mo‘gullar hukmronligi davri bo‘lganligi uchun Movarounnahrda ilmiy, madaniy va iqtisodiy holat tanazzulga tushib qolgan edi. Shunday bo‘lishiga qaramasdan Abul Barakot Nasafiy kabi fidoiy olimlar ilmni jonlantirishga va qayta tiklashga harakat qilganlar[1]. Abul Barakot Nasafiyning turli sohalardagi asarlari;
“Al-Musaffo fi sharh al-manzuma an-Nasafiya” (“an-Nasafiy nazmining musaffo sharhi ”) – ilmi kalomga oid;
“Al-Mustasfo fi sharh al-fiqh an-nofi” (“Tanlangan foydali fiqh sharhi”) – islom huquqshunosligiga oid;
“Umdat al-aqoid” (“Aqidalar asosi”) – kalom ilmiga oid.
Abul Barakot Nasafiyning tafsir ilmi bo‘yicha ahli ilm orasida “Tafsir an-Nasafiy” nomi bilan mashhur bo‘lgan va hanafiy mazhabiga muvofiq bitilgan “Madorik at-tanzil va haqoiq at-ta’vil” (Qur’on ma’nolari va ta’vil haqiqatlari) kitobi boshqa asarlar orasida eng qimmatlilaridan biri desak, hech ham mubolag‘a bo‘lmaydi. Chunki boshqa tafsir kitoblari orasida katta shuhrat qozongan “Tafsir an-Nasafiy” kitobi dunyo bo‘yicha eng keng tarqalgan hanafiy mazhabiga binoan yozilgan, undagi oyatlar aynan moturidiya ta’limotiga binoan bayon etilib, o‘sha davrning ilm markazlari Buxoro va Samarqandning olimlari fikrlari bilan boyitilgandir. Bu asarni yozishda Nasafiy Zamaxshariyning “al-Kashshof an haqoiqi-t tanzil”, Bayzoviyning “Anvorut-tanzil va asrorut-ta’vil” va boshqa tafsirlardan foydalangan[2].
Alloma Laknaviy Abul Barakot Nasafiy 1310 yilda Bag‘dodga kelgani, mudarrislik qilgani va shu yerda vafot qilganlini aytib o‘tgan[3]. 1310 yili rabi al-avval oyining juma kuni kechasi Bag‘dodda vafot etgan hamda Isfahon yaqinidagi Izaj shahrida (Xuziston va Isfahon oralig‘ida) dafn qilingan.
Quyida ushbu buyuk imom haqida ba’zi ulamolarning fikrlari keltiramiz: Imom Laknaviy uni shunday ta’riflagan: “Komil imom, zamonasining ziyrak olimlaridan, fiqhda asosiy manbalarga amal qilgan, hadis va uning ma’nolarida yetuk olim”[4].
Imom Ibn Hajar uni “dunyoning allomasi”[5] deb atagan.
Ibn Kamol Pasha uning yuksak ilmiy maqomi haqida shunday degan: “U mutaqaddim faqihlar va muhaqqiqlar qatorida yuqori mavqega ega bo‘lib, zaif va mavzu' hadislarni o‘z asarlarida keltirmagan, balki mustahkam dalillarga tayangan”.
Shuningdek, u shunday degan: “Ijtihod eshigi u kishi bilan yopilgan, undan keyin hech bir mazhabda yangi mujtahid kelmagan”[6].
Abul Barakot Nasafiyning bir qator asarlari O‘zbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasining Abu Rayhon Beruniy nomidagi Sharqshunoslik institutida saqlanadi.
Nasafiy tafsiri ta’rifi va muallifining undagi uslubi.
Bu tafsirni Imom Nasafiy rohimahulloh “Tafsirul Bayzoviy” va Zamaxshariyning “Kashshof” tafsirlaidan muxtasar qilib olgan. Lekin u Kashshofdagi mo‘tazila e’tiqodidagi fikrlarni tashlab, Ahli sunna val Jamoa mazhabiga ko‘ra ta’lif qilgan. Bu tafsir uzun tafsirlar bilan qisqa tafsirlar orasidagi o‘rtacha tafsirdir. Bu tafsirda Imom Nasafiy rohimahulloh qiroat va tarkib qoidalari o‘rtasidagi vajhlarni jamlagan. Bunga Kashshofda kelgan balog‘at qoidalari va yashirin nozik ma’nolarni kashf etishdan iborat bo‘lgan bir qancha narsalarni ham kiritgan.
Shu bilan birga, Zamaxshariy o‘z tafsirida qo‘llagan savol va javoblarni ham keltirgan. Lekin imom Nasafiy rahmatullohi alayh o‘zining bu tafsirida oyatlarni asos qilib olgan. Shuning uchun “Kashshof”ning sohibi suralarning fazilati haqida mavzu' hadislarni keltirganidek u kishi mavzu' hadislarni keltirmagan.
Imom Nasafiy rohimahulloh grammatik qoidalarga chuqur kirmay, balki yengil to‘xtalib o‘tgan. Mutavotir yetti qiroatni lozim tutib, har bir qiroatni o‘z qorisiga nisbatini bergan. Hukm oyatlarning tafsirida fiqhiy mazhablarga qisqacha to‘xtalib o‘tgan. Har bir mazhab keltirgan fikrlarni qisqacha bayon qilib, asosan, ko‘pincha o‘zining hanafiy mazhabini qo‘llab-quvvatlagan. Mazhabiga muxolif kelganlarga raddiyalar bergan. Bu tafsirda Isroiliyot rivoyatlarining zikri kamdan-kam uchraydi. Shunda ham bunday rivoyatlarni keltirib turib, so‘ngra rad qiladi.
Darhaqiqat, imom Nasafiy rohimahulloh o‘z tafsirining avvalida qisqa bir iborani keltirib, unda o‘zining bu tafsirini yozishdagi yo‘nalishi va uslubini bayon qilib, jumladan, shunday deydi: “Tafsir ilmida qiroat va tarkib vajhlarini jamlagan, «Badi' va ishorat” ilmining nozik jihatlarini o‘z ichiga olgan, Ahli sunnat val jamoatning so‘zlari bilan bezalgan, bid’at va zalolat ahlining botil fikrlaridan xoli bo‘lgan, malol keladigan darajada juda uzun bo‘lmagan va xalal beradigan darajada juda qisqa bo‘lmagan, o‘rtacha bir kitobni yozdim».
FOYDALANILGAN MANBA VA ADABIYOTLAR RO‘YHATI