۞مَا نَنسَخۡ مِنۡ ءَايَةٍ أَوۡ نُنسِهَا نَأۡتِ بِخَيۡرٖ مِّنۡهَآ أَوۡ مِثۡلِهَآۗ أَلَمۡ تَعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ١٠٦
106. (Ey Muhammad), biror oyatni mansux qilsak yo unuttirsak, uning o'rniga undan yaxshirog'ini yo unga barobarini keltiramiz. Alloh har narsaga qodirligini bilmadingizmi?
Mufassirlar ushbu oyat haqida quyidagilarni yozishgan: "Mushriklar: "Muhammadni ko'ryapsizlarmi, ashoblarini bir ishga buyuradi-da, so'ngra yana uni qilishdan qaytaradi. Qur'ondagi bu narsa Muhammad ichidan to'qib chiqaradigan so'zdir. U ba'zisi ba'zisiga zid keladigan kalomdir", deyishdi. Shunda Alloh taolo yuqoridagi oyati karimani nozil qildi".
Har qanday qiyin holatga, shubha va ikkilanishga tushganda Allohning buyurganiga amal qilishni Rasuli akram sollallohu alayhi vasallamdan o'rganishimiz kerak. U zotga tushirilgan, amal qilinayotgan oyatlar hukmi ba'zan mansux (bekor) qilinar, o'rniga boshqalari tushirilar edi. Hukm bir oyatdan boshqasiga ko'chardi. Ishning tashqi ko'rinishi shunday edi, ammo botini Alloh taolo bilan Uning Rasuli o'rtasida sirligicha qolardi. Shu bois u zot sollallohu alayhi vasallam: "Ba'zan menga siqilish kelib, Allohga har kuni etmish marta istig'for aytaman", deganlar (Ahmad, Muslim, Abu Dovud, Ibn Moja, Nasoiy rivoyati). Ibn Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi: "Umar (roziyallohu anhu) bunday der edi: "Bizga Ubay qiroat qilishni o'rgatar edilar, biz esa u kishining qiroat yo'llaridan boshqacha o'qir edik. Shunda u kishi: "Men Qur'onni janob Rasulullohning og'izlaridan o'rganganman, uni hech narsa evaziga tark qilmayman, Alloh taolo: (Ey Muhammad), biror oyatni mansux qilsak yo unuttirsak, uning o'rniga undan yaxshirog'ini yo unga barobarini keltiramiz. Alloh har narsaga qodirligini bilmadingizmi?" degan", dedi" (Buxoriy rivoyati).
أَلَمۡ تَعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٍ١٠٧
107. Osmonlar va Yer Allohning mulki ekanini hamda sizlarga Allohdan o'zga do'st va madadkor yo'qligini bilmadingizmi?
Ya'ni, ey mo'minlar, shuni yaxshi bilinglarki, etti qavat osmonlaru Yerdagi hamma narsa Alloh taoloning mulkidir. Bularning barini Uning O'zi yaratgan, O'zi boshqaradi, agar xohlasa bir lahzada yo'q qiladi. Sizlarga kofir va fojir kimsalarning tazyiq va zug'umlaridan panohlanishda Allohdan o'zga biror madadkor ham, do'st ham yo'qdir. Nahot shularni bilmasanglar?!
Shuning uchun mo'minlar hamisha Allohdan panoh izlashlari, Uning himoyasiga intilishlari, Undangina madad va nusrat so'rashlari lozim. Chunki osmonlar va Yerning egasi bo'lgan Alloh azza va jalla barcha maxluqlariga do'st va madadkor bo'lgani uchun ulardan yomonliklar, zararlar, turli yoqimsiz narsalarni daf qilish bilan ularni O'z himoyasida saqlaydi. Bu saqlashda yaxshi ham, yomon ham, balki hayvonotlar va boshqa narsalar ham mushtarakdir. Alloh taolo Bani Odamni O'zining buyrug'i bilan saqlashlari uchun ularga farishtalarni biriktirib qo'ygan. Ya'ni, ular har qanday zarar beradigan narsalarni ulardan Allohning buyrug'i bilan daf qilib turishadi. Ayni paytda Alloh taolo O'z valiylari, ya'ni do'stlarini ham saqlaydi. Ularning imonlarini adashtiruvchi shubhalardan, fitnalardan va halokatga olib ketuvchi shahvatlardan saqlaydi. Ularga bu kabi fitnalardan ofiyat beradi. Ularni insu-jinslardan bo'lgan dushmanlaridan saqlaydi, ularga bu dushmanlariga qarshi nusrat-g'alaba beradi.
أَمۡ تُرِيدُونَ أَن تَسَۡٔلُواْ رَسُولَكُمۡ كَمَا سُئِلَ مُوسَىٰ مِن قَبۡلُۗ وَمَن يَتَبَدَّلِ ٱلۡكُفۡرَ بِٱلۡإِيمَٰنِ فَقَدۡ ضَلَّ سَوَآءَ ٱلسَّبِيلِ١٠٨
108. (Ey makkaliklar), sizlarhamPayg'ambaringizdanilgariMusodansavolqilinganniso'ramoqchimisizlar? Kimimonnikufrgaalishsa, to'g'riyo'ldanozishimuqarrardir.
Ya'ni, ey Makka ahli, yahudiylar o'z payg'ambarlaridan turli behuda narsalarni so'rayverishgani kabi sizlar ham Payg'ambaringizga nomunosib savollarni bermanglarki, bejo savollar boshingizga etib qolmasin. Abdulloh ibn Abbos roziyallohu anhumo bunday deydi: "Bu oyat Abdulloh ibn Ka'b va bir guruh qurayshiylar haqida nozil bo'lgan. Ular: "Ey Muhammad, bizga Safo tog'ini oltinga aylantirib ber, Makka erlarini kengaytirib, o'rtasidan daryo oqizib qo'y, shunda senga imon keltiramiz", deyishdi. Shunda Alloh ushbu oyatni nozil qildi”. Yana mufassirlar aytishadi: "Yahudiylar va mushriklarning ba'zilari Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga: "Huddi Muso Tavrotni keltirganidek, sen ham bizga osmondan yaxlit bir kitobni keltir", deyishdi. Abdulloh ibn Umayya Mahzumiy: "Osmondan menga bir kitob keltirki, unda: "Olamlar Parvardigoridan Ibn Umayyaga. "Bilginki, Men Muhammadni odamlarga payg'ambar etib yubordim" deb yozilgan bo'lsin", dedi. Yana bir kishi: "Toki Allohni ro'para qilmaguningcha senga imon keltirmaymiz", dedi. Shunda yuqoridagi oyat nozil bo'lgan.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
"Alloh sizdan yengillatmoqni iroda qiladir. Va inson zaif yaratilgandir".
Insonni Alloh taoloning O‘zi yaratgan. U Zot O‘z bandasining xususiyatlarini yaxshi biladi. Shuning uchun ham insonga faqat Alloh taoloning ko‘rsatmalarigina to‘g‘ri kelishi mumkin. Ushbu oyatda Alloh taolo insonning zaif holda yaratilganini ta’kidlamoqda. Yaratuvchining O‘zi «zaif yaratilgan», deb turganidan keyin, shu zaif insonga yo‘l ko‘rsatishda U Zot og‘irlikni xohlarmidi? Yo‘q, U Zot yengillikni xohlaydi.
Islom shariati, umuman, yengillik ustiga bino qilingandir. Bu haqda ko‘plab oyat va hadislar bor. Hammasi o‘z o‘rnida bayon qilinadi. «Niso» surasining boshidan muolaja qilib kelinayotgan masalalar, xususan, erkak va ayol, oila, nikoh masalasiga kelsak, ushbu oyatda bu masalalarda ham Alloh O‘z bandalariga yengillikni istashi ta’kidlanmoqda. Zohiriy qaralganda, diniy ko‘rsatmalarni bajarish qiyin, shahvatga ergashganlarning yo‘llarida yurish osonga o‘xshaydi. Islomda hamma narsa man qilingan-u, faqat birgina yo‘lga ruxsat berilganga o‘xshaydi. «Nomahramga qarama», «U bilan yolg‘iz qolma», «Uylanmoqchi bo‘lsang, oldin ahlining roziligini ol», «Mahr ber», «Guvoh keltir» va hokazo. Hammasi qaydlash va qiyinchilikdan iborat bo‘lib tuyuladi. Shahvatga ergashganlar esa «Yoshligingda o‘ynab qol, gunoh nima qiladi», deyishadi. Bu esa sodda va oson ko‘rinadi. Haqiqatda esa unday emas. Natijaga qaraganimizda bu narsa yaqqol ko‘zga tashlanadi. Dunyo tarixini kuzatadigan bo‘lsak, oila masalasiga yengil qaragan, jinsiy shahvatga berilgan xalqlar, davlatlar va madaniyatlar inqirozga uchragan. Qadimiy buyuk imperiyalarning sharmandalarcha qulashining asosiy omillaridan biri ham shu bo‘lgan.
Bizning asrimizga kelib, G‘arbda, o‘zlarining ta’biri bilan aytganda, jinsiy inqilob bo‘ldi. Jins borasida olimlar yetishib chiqdilar. Ular «Jinsiy hurriyat bo‘lmaguncha, inson to‘liq hur bo‘la olmaydi. Agar jinsiy mayllar jilovlansa, insonda ruhiy tugun paydo bo‘lib, unda qo‘rqoqlik va boshqa salbiy sifatlar kelib chiqishiga sabab bo‘ladi», kabi g‘oyalarni tarqatishdi. Oqibatda jinsiy inqilob avjiga chiqdi.
Natijasini – har xil balo-ofatlar buhronini hozir o‘zlari ko‘rib-tatib turishibdi. Axloqiy buzuqlik, oilaning va jamiyatning parchalanishi, hayotga qiziqishning yo‘qolishidan tashqari, son-sanog‘iga yetib bo‘lmaydigan muammolar paydo bo‘ldi. Jinsiy inqilob oqibatida taraqqiy etgan g‘arb davlatlarining tub aholisi dahshatli sur’atda kamayib bormoqda. Ko‘z ko‘rib, quloq eshitmagan tanosil kasalliklari kelib chiqdi, har yili son-sanoqsiz odamlar shu kasalliklardan o‘lmoqda. Nasl buzilib, odamlari zaifhol va kasalmand bo‘lib bormoqda. Turli aqliy va ruhiy kasalliklar urchidi. Oxiri kelib, kasalliklarga qarshi insondagi tabiiy monelikning yo‘qolishi (OITS) kasalligi paydo bo‘ldi. Bu kasallik haqli ravishda, XX asr vabosi deb nomlandi. Uning davosi yo‘q. Bu dardga chalinishning sababi zinodir. U bilan kasallangan odam tez muddatda o‘ladi. Hamma dahshatda. Bu dardga chalinmaslikning yo‘llari axtarilmoqda, bu yo‘lda behisob mablag‘lar sarflanmoqda, mazkur vaboga chalinmaslikning turli choralari taklif etilmoqda. Qonunlar chiqarilmoqda, idoralar ochilmoqda.
Lekin shahvatga ergashganlari sababli ular eng oson, eng ishonchli bitta yo‘l – Allohning yo‘liga qaytishni xayollariga ham keltirishmayapti. Aqalli ushbu dardning bevosita sababchisi bo‘lmish zinoni man etuvchi qonun chiqarishni hech kim o‘ylab ham ko‘rmayapti. Chunki shahvatga ergashganlar shahvatga qarshi chiqa olmaydilar. Ularning o‘zlari shahvatga banda bo‘lganlari uchun unga ergashganlar. O‘zlarini zohiriy yengil ko‘ringan ishga urib, endi og‘irlikdan boshlari chiqmay yuribdi. Zohiriy og‘ir ko‘ringan bo‘lsa ham, Alloh ko‘rsatgan yo‘lga yurgan bandalar boshida mazkur og‘irlik va mashaqqatlarning birortasi ham yo‘q. Ular mutlaq yengillikda, farovon turmush kechirmoqdalar.
"Tafsiri Hilol" kitobidan