وَٱتَّبَعُواْ مَا تَتۡلُواْ ٱلشَّيَٰطِينُ عَلَىٰ مُلۡكِ سُلَيۡمَٰنَۖ وَمَا كَفَرَ سُلَيۡمَٰنُ وَلَٰكِنَّ ٱلشَّيَٰطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ ٱلنَّاسَ ٱلسِّحۡرَ وَمَآ أُنزِلَ عَلَى ٱلۡمَلَكَيۡنِ بِبَابِلَ هَٰرُوتَ وَمَٰرُوتَۚ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنۡ أَحَدٍ حَتَّىٰ يَقُولَآ إِنَّمَا نَحۡنُ فِتۡنَةٞ فَلَا تَكۡفُرۡۖ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنۡهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِۦ بَيۡنَ ٱلۡمَرۡءِ وَزَوۡجِهِۦۚ وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِۦ مِنۡ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمۡ وَلَا يَنفَعُهُمۡۚ وَلَقَدۡ عَلِمُواْ لَمَنِ ٱشۡتَرَىٰهُ مَا لَهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنۡ خَلَٰقٖۚ وَلَبِئۡسَ مَا شَرَوۡاْ بِهِۦٓ أَنفُسَهُمۡۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ١٠٢
102. VaularSulaymonpodshohligidagishaytonlaro'qigannarsagaergashibketishdi. Sulaymonkofirbo'lmadi, lekinodamlargasehro'rgatishganiuchunshaytonlarkofirbo'lishdihamdaBobilshahridaHorutvaMorutismliikkifarishtagatushgannarsagaergashishdi. Holbukiikkovi: "Bizlarsinovmiz, yanakofirbo'libqolma" demayturibhechkimgasehro'rgatmasedi. Ikkovidaner-xotinorasinibuzishnio'rganishardi, vaholanki, ularAllohiznisizhechkimgazararetkazaolishmaydi. Ularo'zlarigazararlivabefoydanarsanio'rganishadi. Axirunialmashtirgangaoxiratdanasibayo'qliginibilishadi-ku! Nasibalarininaqadaryomonnarsagasotibyuborishganinibilishmasmikin?!
Ya'ni, yahudiylar o'z dinlari va kitoblarini bir chetga qo'yib, sehr va jodu o'rganishga kirishib ketishdi. Ularga sehr ikki tarafdan ma'lum bo'lgan edi: birinchisi – hazrati Sulaymon podshohligi zamonida insonlar va shaytonlar aralashib yurishardi, uni o'sha shaytonlardan o'rganishgan. "Bu toifa sehrni Sulaymon alayhissalomga nisbat berardi. Ular: "Sulaymon alayhissalom payg'ambar emas, balki bir sehrgardir, shu sehr quvvatidan insonlar va jinlarga barobar hukmronlik qiladi", deb bo'hton qilishardi. Buning ziddiga ushbu oyat nozil bo'ldi" (Ibn Ishoq zikr qilgan, Sobuniyning "Ravoi'ul bayon" tafsiri, 1-juz).
Alloh taolo ularning bu gapi behudaligini bayon qilib marhamat etadiki, sehr Sulaymonning ishi emas, chunki u kufrdir, Sulaymon esa kofir emas. Ikkinchi tomondan, Bobil aholisi Horut va Morut ismli ikki farishtadan sehr o'rgangan. Ammo ular sehr o'rganmoqchi bo'lganlarni "Biz Alloh tomonidan yuborilgan bir fitna-sinovmiz, yana kofir bo'lib qolmanglar" deb albatta ogohlantirishar edi. Shunga rozi bo'lganlargagina sehr o'rgatishar edi. Imoni zaiflar oxiratlarini dunyoga sotishdi va sehr orqali ko'pchilikka zararlari tegib, imondan bebahra qolishdi. Hozirda ham aksar sehrgarlar sehrni qabih niyatda, er-xotinni ajratish yoki do'stlar orasini buzish, insonlar o'rtasiga dushmanlik solish, jamiyatda fasod tarqatish kabi ishlarda qo'llashadi. Kim sehrni bir insonga ozor va zarar etkazish uchun ishlatsa, haq yo'ldan adashadi, imon gavharidan ajraydi, chunki sehr kishi imonining sinovidir.
Imron ibn Horis aytadi: "Biz Ibn Abbos oldida o'tirgan edik. U kishi bunday dedilar: "Shaytonlar osmondan xabarlarni o'g'rincha eshitib olar, so'ng bitta rostiga etmishta yolg'on qo'shib, odamlar diliga singdirar edi. Buni Sulaymon alayhissalom bilib qoldilar va barcha xabarlarni to'plab kursilari ostiga ko'mib qo'ydilar. U zot vafot etgach, yo'l shaytoni turib (odamlarga): "Sulaymonning berkitilgan xazinasini ko'rsataymi? Bu kabi xazina undan boshqada yo'q", dedi. Odamlar rozi bo'lishganida u: "Hazina kursi tagida", dedi. Odamlar uni topib: "Bu Sulaymonning sehri, u bilan ummatni sehrlagan", deyishdi. Alloh taolo Sulaymon alayhissalomni oqlab, ushbu oyatni nozil qildi".
Kalbiy esa bunday deydi: "Shaytonlar Osifning tilidan sehr va har xil ruqiyalarni (duolarni) yozib: "Bular Osif ibn Barhiyaning Sulaymon podshohga o'rgatgan narsalari", deya Alloh u kishining podshohligini olayotganida mehroblari ostiga ko'mib qo'yishdi. Sulaymon alayhissalom buni sezmadilar. U kishi vafot etgach mehrob ostidan boyagi narsalarni chiqarib olishdi va odamlarga: "Sulaymon sizlarga shu narsalar bilan hukmronlik qilgan, sizlar ham buni o'rganinglar", deyishdi. Bani Isroil olimlari buni o'rganib: "Alloh saqlasin, bu Sulaymonning ilmi emas", deyishdi. Ammo johil kimsalar "Sulaymonning ilmi shu ekan" deya uni o'rganishga kirishib ketishdi va payg'ambarlarining kitobini inkor qilishdi. Shunday qilib, Sulaymon alayhissalomga tuhmatu bo'htonlar yog'ildi va bu to Alloh Muhammad alayhissalomni yuborguncha davom etdi. Alloh Sarvari olamga Sulaymon alayhissalomning bu narsalardan pokligini aytib, ushbu oyatni nozil qildi" (Asbabun-nuzul", 23-bet).
Sehr kufrdir, halok qiluvchi etti ulkan gunohdan (gunohi kabiradan) biridir. Sehr bilan shug'ullanuvchilar kofirdir, ularning jazosi juda qattiqdir. Sehrdan topilgan pul esa harom va jirkanchlidir. Ba'zi ilmsiz, johil kimsalarning boshqalarga zulm qilish yoki g'animlaridan o'ch olish yoxud boshqa sehrgarning sehrini qaytarish uchun sehrgarga borishlari, uning so'ziga ishonishlari ham haromdir. Sehrdan oxirat uchun hech qanday foyda yo'q, aksincha uning zarari katta. Alloh taoloning iznisiz sehrgar hech kimga zarar etkaza olmaydi. Sehr va jodu bilan shug'ullanuvchilar buning o'rniga din va Kitobni o'rganishsa, savobga erishgan bo'lishardi. Mo'min-musulmonlar hayot qiyinchiliklarida faqat Allohdan yordam istashlari, duo va iltijolar bilan Uning O'zigagina yuzlanishlari darkor. Shayton, jin va sehrgarlar yomonligidan saqlanish uchun Qur'oni karim suralarini o'qib yurishga targ'ib qilinadi. Hadisi sharifda bunday hollarda Yosin, Hashr surasining oxiri, Qadr, Kafirun, Ixlos, Falaq, Nas suralarini, Oyatul-Kursiy va boshqa sura-oyatlarni muntazam o'qib yurish tavsiya etiladi (Aliyul Qori, "Mirqotul-mafotih", 8-juz).
وَلَوۡ أَنَّهُمۡ ءَامَنُواْ وَٱتَّقَوۡاْ لَمَثُوبَةٞ مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِ خَيۡرٞۚ لَّوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ١٠٣
103. Agar ular bilishsa, imon keltirib, Allohdan qo'rqishganida Alloh huzuridagi savoblari yaxshiroq edi.
Allohga imon keltirish va har ishda Undan qo'rqish mo'minlikning asosiy talablaridandir. Agar kufr va shirk yo'lini tutgan kimsalar Allohga imon keltirib, U Zotdan qo'rqishganida Parvardigorlarining huzurida ulkan savoblarni qo'lga kiritgan, Uning taqvoli bandalariga va'da qilgan ajr-mukofotlarini qo'lga kiritgan bo'lishardi. Alloh taolo shunga buyuradi: "Ey mo'minlar, Allohdan qo'rqinglar! Har kim ertasi uchun nima tayyorlab qo'yganiga qarasin! Allohdan qo'rqinglar, chunki Alloh chindan ham qilayotgan amallaringizdan xabardordir" (Hashr, 18). Imom Abu Lays Misriy rahmatullohi alayh shunday yozadi: "Alloh taolodan qo'rqqan kishi tilini yolg'ondan, g'iybatdan, boshqalarga bo'hton qilishdan, bekorchi so'zlarni aytishdan tiyadi, hamisha Alloh taoloning zikri, Qur'on tilovati va ma'rifiy suhbatlar ila mashg'ul bo'ladi; qalbida musulmon qardoshlariga nisbatan dushmanlik, kin, adovat, hasad kabi g'ayriinsoniy illatlar bo'lmaydi; ko'zini qarash taqiqlangan narsalardan to'sadi, dunyoga ibrat nazari bilan boqadi; me'dasini nopok luqmalardan asraydi; qo'lini faqat Alloh rozi bo'ladigan narsalargagina uzatadi; oyog'i isyon yo'lida emas, toat, ibodat yo'lida, ilm majlislari sari odimlaydi; Alloh taolodan qo'rqqan odam faqat Uning rizosi uchun, Uning O'zigagina ibodat qiladi, riyodan va o'zini hamda ishlarini insonlarga ko'z-ko'z qilishdan va ikkiyuzlamachilikdan saqlanadi".
Alloh taolo Qur’onda bunday marhamat qiladi:
"Allohdan bandalari ichidan faqat olimlarigina qo‘rqarlar" (Fotir surasi, 28-oyat).
Bu oyat bizga ilmning ulug‘ligini va haqiqiy olimlar Allohdan qo‘rqadigan, haqiqat yo‘lida xizmat qiladigan insonlar ekanini bildiradi.
Islom tarixiga nazar tashlasak, ko‘plab allomalar, adiblar va mutafakkirlar ilm-ma’rifat bilan ummatga xizmat qilganini ko‘ramiz. Ana shunday buyuk zotlardan biri Alisher Navoiy bo‘lib, nafaqat she’riyat, balki tilshunoslik, tasavvuf, axloqiy tarbiya va davlat boshqaruvi sohalarida ham ulkan iz qoldirgan.
Bugungi maqolamizda biz Alisher Navoiyning hayoti, ilmiy va diniy qarashlari va tolibi ilmlar uchun ibrat bo‘ladigan jihatlari haqida fikr yuritamiz.
Navoiy hayoti va ilm yo‘lidagi harakatlari
Alisher Navoiy hijriy 844-yil (milodiy 1441-yil) 9-fevral kuni Hirotda tavallud topgan. Yoshliklaridan Qur’on, hadis, tafsir, fiqh, nahv (arab tili grammatikasi) va mantiq ilmlarini o‘rgangan. Ularning ilmga bo‘lgan muhabbati shunchalik kuchli edi-ki, butun umrini ilm va ma’rifatga xizmat qilishga bag‘ishlagan.
Hazrat Navoiyning ustozlari ichida mashhur olimlar, xususan, Jomiy hazratlari ham bor edi. Jomiy tasavvuf va fiqh ilmlarida yetuk olim bo‘lib, Navoiyning ilmiy va axloqiy shakllanishiga katta ta’sir ko‘rsatgan.
Alisher Navoiy ilmni insonni kamolot sari yetaklovchi eng muhim vosita deb bilgan. U shunday degan:
"Jaholatdan ilmu yiroq qilg‘ay,
Bilim ila ko‘ngling charog‘ qilg‘ay".
Bu fikr Qur’onda kelgan quyidagi oyatga mos keladi:
"Sen: Biladiganlar bilan bilmaydiganlar teng bo‘ladimi?, deb ayt. Albatta, aql egalarigina eslarlar" (Zumar surasi, 9-oyat)
Demak, ilm odamni zulmatdan nurlarga olib chiqadi va haq yo‘lni ko‘rsatadi.
Navoiyning adabiy meroslari va tasavvufiy qarashlari
2.1. "Xamsa" va axloqiy tarbiya
Alisher Navoiy buyuk fors shoiri Nizomiy Ganjaviy an’analarini davom ettirib, turkiy tilda birinchi bo‘lib "Xamsa"ni yaratdi. "Xamsa" tarkibidagi asarlar:
"Hayrat ul-abror" – axloq va taqvo haqida.
"Farhod va Shirin" – halol mehnatning ulug‘ligi.
"Layli va Majnun" – ilohiy sevgi va tasavvufiy yuksalish.
"Sab’ai sayyor" – taqdir va sinovlar.
"Saddi Iskandariy" – ilm va adolatning ustunligi.
Bu asarlar orqali Hazrat Navoiy insonning ma’naviy kamolotga yetishi, hayotning sinovlariga sabr qilish va Allohga yaqin bo‘lish zarurligini ko‘rsatgan.
2.2. "Muhokamat al-lug‘atayn" va tilning sharaflanishi
Alisher Navoiy o‘zining "Muhokamat al-lug‘atayn" asarida turkiy tilning forsiy tildan boy va ifodali ekanini ilmiy jihatdan isbotlagan. Ular shunday degan:
"Kimki turkiy tilda go‘zal so‘z ayta olsa, unga forsiy til kerak emas."
Bu fikr Islom dinidagi har bir millat o‘z ona tilida Allohga xizmat qilishi kerak degan g‘oyaga ham mos keladi.
Qur’onda shunday marhamat qilingan:
"Qaysiki Payg‘ambarni yuborgan bo‘lsak, bayon qilib berishi uchun, o‘z qavmi tili ila yuborganmiz" (Ibrohim surasi, 4-oyat)
Shuning uchun ham Hazrat Navoiy ona tillarini rivojlantirishga katta e’tibor qaratgan va biz bugungi yoshlar ham o‘z tilimizni hurmat qilishimiz lozim.
2.3. Tasavvuf va ilohiy muhabbat
Alisher Navoiy tasavvuf ilmini chuqur o‘rganib, o‘z asarlarida nafsni poklash, dunyoning foniyligi va Allohga muhabbat bilan bog‘lanish masalalarini ko‘p yoritgan:
"Ko‘nglingni dunyo ishi bilan qorama,
Zero Haq rozi bo‘lmas johil banda."
Demak, inson Alloh roziligi uchun yashasa, u dunyo va oxiratda baxtiyor bo‘ladi.
Navoiy va ilm-ma’rifatning jamiyatdagi o‘rni
Alisher Navoiy ilmli jamiyat taraqqiy etishini tushungan holda, quyidagi ezgu ishlarni amalga oshirgan:
Madrasalar, masjidlar va kutubxonalar qurdirgan.
Faqir va yetimlarga yordam bergan.
Adolatli davlat boshqaruvi tamoyillarini ilgari surgan.
Uning bu ishlari Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning "Olimning obiddan fazli huddi oyning boshqa yulduzlardan fazliga o‘xshaydi" degan hadislariga mos keladi.
Xulosa: Navoiydan bizga qanday ibrat bor?
Biz, Alisher Navoiyning ilm yo‘lidagi fidoyiligidan va diniy qarashlaridan ibrat olishimiz lozim. Uning bizga qoldirgan saboqlari quyidagilar:
Ilm olishga intilish va ilmni Alloh yo‘lida foydalanish.
Ona tilimizni hurmat qilish va boyitish.
Axloqiy poklik va adolatni targ‘ib qilish.
Nafs tarbiyasi va tasavvufiy yuksalishga intilish.
Navoiy aytganidek:
"Ilm ila ko‘ngling charog‘ qilg‘ay,
Bilim ahli yuksak bo‘lg‘ay."
Alloh taolo bizni ham Navoiyning ilmiy va axloqiy merosidan ibrat olib, ummatga foyda keltiruvchi ilm egalaridan bo‘lishimizni nasib etsin!
Zarifaxon Abduqahhorova,
Toshkent islom instituti talabasi