Sayt test holatida ishlamoqda!
19 Yanvar, 2025   |   19 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:22
Quyosh
07:45
Peshin
12:39
Asr
15:42
Shom
17:26
Xufton
18:44
Bismillah
19 Yanvar, 2025, 19 Rajab, 1446

BAQARA SURASI, 97–98 OYATLAR

27.08.2020   3481   7 min.
BAQARA SURASI, 97–98 OYATLAR

قُلۡ مَن كَانَ عَدُوّٗا لِّـجِبۡرِيلَ فَإِنَّهُۥ نَزَّلَهُۥ عَلَىٰ قَلۡبِكَ بِإِذۡنِ ٱللَّهِ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَهُدٗى وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ٩٧

97. Jabroilga dushman bo‘lganlarga: "Albatta u Allohning izni bilan qalbingizga o‘zidan avvalgi Kitoblarni tasdiqlaydigan, mo‘minlarga hidoyat va xushxabar bo‘lgan Qur’onni tushirdi-ku!", deb ayting.

Alloh va Uning payg‘ambarlari, kitoblari va farishtalariga kufr keltirayotganlarga: "Jabroil alayhissalomning Alloh izni bilan Uning huzuridan oldingi Tavrot va Injilni tasdiqlaydigan, mo‘minlarga to‘g‘ri yo‘lni ko‘rsatuvchi va jannat bashoratini beruvchi Qur’oni karimni sizga tushirgani haq", deb ayting. Abdulloh ibn Abbos roziyallohu anhumo aytadi: "Yahudiylar Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning oldilariga borib shunday deyishdi: "Ey Abul Qosim, sendan bir necha narsa haqida so‘raymiz, agar javob bersang, senga ergashamiz. Barcha payg‘ambarlarga bir farishta Parvardigor azza va jalla huzuridan risolat va vahiy olib keladi, ayt-chi, senga qaysi farishta keldi?" Faxri koinot: "Jabroil", dedilar. Shunda yahudiylar: "U urush va jangni olib tushuvchi farishta, u bizning dushmanimizdir. Agar Mikoil deganingda senga ergashardik, u yomg‘ir va rahmat olib tushuvchi farishta", deyishdi. Shunda Alloh taolo yuqoridagi oyati karimani nozil qildi.

Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: "Abdulloh ibn Salom (musulmon bo‘lgan yahudiy olimlaridan – muallif izohi) kuzgi shudgor qilayotib, janob Rasululloh kelayotganlari daragini eshitdi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam kelib, unga: "Men sendan payg‘ambarlargina biladigan uch narsa haqida so‘rayman: qiyomatning dastlabki alomatlari qanday; jannat ahli yeydigan dastlabki taom qaysi; nima sababdan farzand otasi yoki onasiga tortadi?" dedilar. Abdulloh ibn Salom: "Ha, bilaman, farishtalardan bo‘lmish va yahudiylarga dushman o‘sha zot (ya’ni, hazrati Jabroil) deyaturib: "Jabroilga dushman bo‘lganlarga: "Albatta u Allohning izni bilan o‘zidan avvalgi kitoblarni tasdiqlaydigan, mo‘minlarga hidoyat va xushxabar bo‘lgan Qur’onni tushirgan", deb ayting" oyati karimasini tilovat qildi. So‘ngra u: "Qiyomatning dastlabki alomati shuki, alanga ko‘tarilib, mashriqdan mag‘ribgacha bo‘lgan odamlarni to‘playdi, jannat ahlining dastlabki taomi esa, nahangning jigar o‘simtasidir, farzandning otasi yoki onasiga o‘xshashi boisi – agar erkak suvi ayol suvidan ildamlik qilsa, onasiga tortadi", dedi. Keyin u: "Allohdan o‘zga iloh yo‘qligiga, siz Alloh taoloning Rasuli ekaningizga guvohlik beraman! Ey Rasululloh, yahudiylar betayin qavm bo‘lib, agar ular mening Islomga kirganimni ulardan men haqimda so‘ramasingizdan oldin bilishsa, meni badnom etishadi", dedi. Shu payt yahudiylar kelib qolishdi. Payg‘ambar alayhissalom ulardan: "Abdulloh oralaringizda qanday mavqega ega?" deb so‘radilar. Ular: "Eng yaxshi odamimizning farzandidir hamda u bizning ulug‘imiz va ulug‘imizning farzandidir", deyishdi. Shunda Rasululloh: "Abdulloh ibn Salomning Islomni qabul qilganini bilasizlarmi?" dedilar. Ular: "Alloh taolo uni bu ishdan O‘z panohida asrasin", deyishdi. Shunda Abdulloh ibn Salom chiqib keldi va: "Ashhadu anla ilaha illallohu va anna Muhammadar-Rasululloh", dedi. Ular: "U bizning eng yomon odamimiz va eng yomon odamimizning farzandidir", deyishdi. Abdulloh ibn Salom: "Ey Allohning Rasuli, mana shundan cho‘chigan edim", dedi" (Buxoriy rivoyati).

مَن كَانَ عَدُوّٗا لِّلَّهِ وَمَلَٰٓئِكَتِهِۦ وَرُسُلِهِۦ وَجِبۡرِيلَ وَمِيكَىٰلَ فَإِنَّ ٱللَّهَ عَدُوّٞ لِّلۡكَٰفِرِينَ٩٨

98. Kim Allohga, Uning farishtalariga, payg‘ambarlariga, Jabroil va Mikoilga dushman bo‘lsa, Alloh ham bunday kofirlarning dushmanidir.

Bani Isroil: "Qur’onni Jabroil olib tushdi, agar boshqa bir farishta olib kelganida albatta imon keltirar edik, chunki Jabroil dushmanlarimizga yordam berib, ularni ustimizdan g‘olib qilgan", der edi. Alloh taolo ularga javoban: "Farishta Allohning iznisiz biror ish qila olmaydi, agar kim farishtalarga dushman bo‘lsa, Alloh taolo ham o‘shanga dushmandir", deydi.

Sha’biydan rivoyat qilinishicha, Umar ibn Xattob roziyallohu anhu bunday deganlar: "Yahudiylar Tavrotdan tarannum (tilovat) qilishayotganida oldilariga borib turardim. Tavrotning Qur’onga, Qur’onning Tavrotga muvofiq kelishidan hayratga tushardim. Shunda yahudiylar: "Ey Umar, sen yaxshi odamsan", deyishdi. "Nega?" deb so‘radim. Ular: "Chunki oldimizga kelib, bizlar bilan aralashib yurasan", deyishdi. Men: "Allohning kitoblaridan ba’zisi ba’zisini tasdiqlaganidan, Qur’onning Tavrotga, Tavrotning esa Qur’onga muvofiq kelishidan hayratlanganimdan kelaman", dedim. Bir kuni ular bilan o‘tirgan edim, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam orqa tomondan o‘tib qoldilar. Yahudiylar: "Ana xojang ketyapti", deyishdi. Qarasam, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bir yo‘lakka kirib ketdilar. Shunda yahudiylarga qarab: "Alloh va sizlarga tushirilgan Kitob nomi bilan so‘rayman, mana shu kishi Allohning elchisi ekanini bilasizlarmi?" deb so‘radim. Shunda ularning boshlig‘i: "Sizlardan Alloh nomi ila so‘rayapti, javob beringlar", dedi. Boshqalar: "Sen boshlig‘imizsan, o‘zing aytaqol", deyishdi. Boshliq: "Albatta u Allohning elchisi ekanini bilamiz", dedi. Shunda men: "U kishining Alloh elchisi ekanini bilaturib unga ergashmadingiz, sizlar halok bo‘lasizlar, eng oldin esa, ey boshliq, sen halok bo‘lasan", dedim. Ular: "Bizlarning farishtalardan do‘stimiz va dushmanimiz bor", deyishdi. "Dushmaningiz kimu do‘stingiz kim?" deb so‘radim. Ular: "Dushmanimiz Jabroil, u qo‘pollik, qattiqqo‘llik, majburiyat va shiddatlar farishtasi, do‘stimiz esa Mikoil, u mehribonlik, yumshoqlik va yengillik farishtasi", deyishdi. Shunda bunday dedim: "Sizlarni guvoh qilib aytamanki, Jabroil uchun Mikoilning do‘stiga dushmanlik qilish halol emas, Mikoilga ham Jabroilning dushmanini do‘st tutish halol emas. Ikkalasi va ular bilan birga bo‘lgan farishtalarning hammalari dushmanlariga birday dushmandirlar. Do‘st tutgan kishilariga ham birday do‘stdirlar". So‘ngra o‘rnimdan turib, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam kirib ketgan yo‘lakka bordim. U kishi meni qarshilab: "Ey Xattobning o‘g‘li, hozirgina menga nozil bo‘lgan oyatni o‘qib beraymi?" dedilar. "Ha", dedim. U kishi: "Kim Allohga, Uning farishtalariga, payg‘ambarlariga, Jabroilga va Mikoilga dushman bo‘lsa, Alloh ham bunday kofirlar dushmanidir" oyatini o‘qidilar. Shunda men: "Sizni Haq bilan yuborgan Zotga qasam, sizga yahudiylar so‘zini yetkazish uchun kelayotgan edim, lekin latif va xabardor Zot mendan oldin bu xabarni yetkazibdi", dedim. Umar aytadilar: "Shundan keyin o‘zimni Allohning dinida toshdan ham metin va qat’iy his eta boshladim".

Muqotil aytadi: "Yahudiylar: "Jabroil bizning dushmanimiz, chunki nubuvvatni (payg‘ambarlikni) bizning oramizga keltirish buyurilgan edi, u esa bizdan boshqalarga keltirdi", deyishganida ushbu oyat nozil bo‘lgan" (Aliy ibn Ahmad Naysoburiy. "Asbaban-nuzul", 20-22-betlar).

Tafsiri irfon
Boshqa maqolalar

Sizga otilgan toshlardan, uy quring!

17.01.2025   4935   4 min.
Sizga otilgan toshlardan, uy quring!

Odamlarga asliy holatingizdan-da go‘zal muomalada bo‘ling. Zero, zulm umrni qisqartiradi. Biz atrofimizdagilarga zulm qilib, haqlariga rioya qilmaganimiz uchun ham ularni yo‘qotamiz. O‘z hisob-kitoblarimizni ularning kamchiliklari ustiga quramiz, lekin ulardagi oliyjanob fazilatlarni unutamiz. Ularni batamom aybsiz bo‘lishlariga talabgormiz, shuningdek, “odam bolasi xatodan xoli bo‘lmaydi” degan gapni dalil qilib o‘zimizni oqlaymiz.

Mabodo odamlar sizni toshbo‘ron qilsalar ham, bu toshlarni to‘plab, biror-bir uyni ta’mirlash uchun ishlating. Agar sizni gullar bilan qarshi olsalar, guldastalarni sizga ta’lim bergan va nochor paytingizda qo‘lingizdan tutganlarga ulashing.

Avval Allohga ishoning, keyin esa o‘zingizga. Ayblaringizni tan oling. Ishoning, agar siz o‘sha ayblaringizdan xalos bo‘lsangiz, orzularingizning ro‘yobga chiqishiga bir qadam qoladi... O‘z xatolaringizni yodingizda tuting, do‘stlaringiz, yaqin qarindosh-urug‘laringizni atrofingizda saqlab qolishni istasangiz, ularning xatolarini esingizdan chiqaring. Bilingki, haqiqiy saodat kishi boshqalarning aybini qo‘yib, o‘z ayblari bilan ovora bo‘lishidadir.

Bordi-yu, birorta ishda muvaffaqiyatni qo‘lga kiritsangiz, g‘ururlanib ketmang! Zero, Alloh azza va jalla bu borada Najm surasining 32-oyati karimasida: “...Shunday ekan o‘zingizni oqlamang, U kim taqvodorligini yaxshi biladir”, deya marhamat qiladi. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam ham kamtarlikka targ‘ib qilib: “Alloh taolo menga sizlarning kamtar bo‘lishingizni vahiy qildi. Toingki, birorta odam boshqaning oldida faxrlanmasin ham, zulm ham qilmasin”,[1] dedilar.

Yiqilganingizda “odamlar ataylab choh qazib qo‘ygan” degan noma’qul xayolni miyangizdan chiqarib tashlang. Aksincha, qayta turishga harakat qiling. Qaddingizni rostlab olsangiz-da, o‘zingiz kabi yiqilganlarga yordam qo‘lini cho‘zing, o‘zlarini tiklab olishlariga ko‘maklashing. Hayot yo‘llarining pastu balandlariga, mashaqqatlariga sabrli bo‘ling, ko‘zingizni kattaroq oching va aqlingizni yig‘ing.

Dushmaningiz ustidan g‘alaba qozonsangiz-da, uning omadsizligidan quvonmang. Kishi boshiga musibat kelsa, hech bo‘lmasa duo bilan hamdard bo‘ling. Alloh taolo Shuro surasining 43-oyatida bunday marhamat qiladi: «Shubhasiz, kim sabr qilib kechirsa, albatta, bu mardlik ishlaridandir». Nabiy sollallohu alayhi vasallam ham bunday deb duo qilardilar: “...Alloh, hasadgo‘y dushmanni mening mag‘lubiyatim sabab quvontirma”.

Qanoat hamda dangasalik, izzat hamda g‘urur va tavoze’ bilan xorlik orasini jamlay olmaysiz. Zero, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim Alloh uchun tavoze’li bo‘lsa, Alloh uning martabasini ko‘taradi, oxir borib illiyinning eng cho‘qqisiga olib chiqadi”, deya kamtar bo‘lishga targ‘ib qilganlar.

O‘zingiz uchun bir solih kishini do‘st tuting va uni  asrab-avaylang. Bu borada Rasululloh sollallhu alayhi vasallam: “Kishi o‘z qadrdon do‘stining dinida bo‘ladi, shunday ekan har biringiz kim bilan do‘st tutinganiga bir nazar tashlasin!” dedilar. Solih do‘stingizni mayda-chuyda narsalar bilan itob qilavermang, uning yanglishishlariga ahamiyat bermang, axir, tamomi kamolot sifatiga ega bo‘lish faqat Alloh azza va jallaning O‘zigagina xosdir.

Odamlar bilan xusumatlashmang. Chunki behuda tortishuvlar do‘stlik arqonini uzib, ruhiyatlar orasida to‘siq paydo qiladi. Solih kishilarning ichi tor bo‘lmaydi, aksincha, ular ko‘nglini keng qiladilar va boshqalarning ayblarini ko‘taradilar. Odamlarning yomonliklarini xotirangizdan o‘chirib tashlang va ularning yaxshiliklarini yodingizda tuting.

Sizga taalluqli ishlarda xato qilganlarga ham bag‘rikeng bo‘ling, ularni “bir uzri bordir” deya oqlashni o‘rganing. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning: “Birortangiz Abu Zamzamday bo‘lishga kuchi yetmaydimi?! U qachon uyidan chiqsa, men o‘z obro‘yimni odamlarga sadaqa qildim, der edi”, degan so‘zlari ham odamlarning bir-birlariga aytgan ba’zi gaplari yoki xatolari borasida kengfe’lli bo‘lishga targ‘ibdir.


Hasson Shamsiy Poshoning "Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar" nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.

 


[1]  Imom Muslim rivoyati.