Sayt test holatida ishlamoqda!
08 Yanvar, 2025   |   8 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:49
Peshin
12:35
Asr
15:30
Shom
17:14
Xufton
18:33
Bismillah
08 Yanvar, 2025, 8 Rajab, 1446

2. BAQARA SURASI, 94–96 OYATLAR

26.08.2020   2800   4 min.
2. BAQARA SURASI, 94–96 OYATLAR

قُلۡ إِن كَانَتۡ لَكُمُ ٱلدَّارُ ٱلۡأٓخِرَةُ عِندَ ٱللَّهِ خَالِصَةٗ مِّن دُونِ ٱلنَّاسِ فَتَمَنَّوُاْ ٱلۡمَوۡتَ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ٩٤

94. Ayting: "Alloh huzuridagi oxirat diyori boshqalar qolib yolg‘iz sizlarniki sanalsa, rostgo‘y bo‘lsangizlar, o‘zingizga tezroq o‘lim tilanglar".

O‘zi yo‘qligida buzoqqa sig‘inib, Allohga shirk keltirgan nodon qavmga Muso alayhissalom bunday dedi: "Ey qavmim, sizlar buzoqqa sig‘inish bilan o‘zlaringizga zulm qildinglar, bu mushriklik albatta jazosiz qolmasligi kerak. Endi bir-birlaringizni o‘ldirish bilan Yaratuvchingizga tavba qilinglar. Parvardigor nazdida bunday o‘lim o‘zlaringizga yaxshiroqdir". Bu gapdan keyin buzoqqa sig‘inmaganlar qo‘llariga qurol olib, mushriklarni tig‘dan o‘tkaza boshladi. Bir kechaning o‘zida shu tariqa yetmish ming kishi halok bo‘ldi, ba’zi rivoyatlarda esa uch ming kishi qatl etilgani aytiladi.

وَلَن يَتَمَنَّوۡهُ أَبَدَۢا بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيهِمۡۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلظَّٰلِمِينَ٩٥

95. Ular qilmishlari sababli hargiz-hargiz o‘limni orzu qila olishmaydi. Alloh zolimlarni yaxshi biluvchidir!

Bani Isroilning mushriklari gunoh ishlar qilishdan uyalishmasa-da, o‘limdan nihoyatda qo‘rqishar edi. Yahudiylar maqtanib: "Jannatga bizlardan boshqa hech kim kirmaydi va bizga azob ham yo‘q", deyishar edi. Parvardigor: "Agar rostdan ham jannatiy bo‘lsanglar, nechun o‘limdan qo‘rqasizlar?" deb marhamat qilmoqda. Ajal yetib kelsa, Alloh bir insonning jonini olishni iroda qilsa, u banda qayerda va qay holatda bo‘lishidan qat’i nazar, o‘lim farishtasi bir zumda uning jonini qabz qiladi. Bu borada Jaloliddin Rumiyning "Masnaviy"ida ibratli bir rivoyat bor: "Bir kuni Sulaymon alayhissalom do‘stlari bilan o‘tirgan edi. Shu payt o‘lim farishtasi Azroil alayhissalom kirib, o‘tirganlardan biriga diqqat bilan qaradi. U odam hazrati Azroilning bunday qarashidan juda qo‘rqib ketdi. So‘ngra Sulaymon alayhissalomga: "Ey Payg‘ambarim, menga yordam qiling, hozirgina Azroil alayhissalom menga juda qattiq tikilib qaradi, jonimni olsa kerak?" dedi. "Xo‘sh, nima qilay, mendan nima istaysan?" deb so‘radi undan hazrati Sulaymon. "Shamolga buyuring, meni bir zumda Hindistonga eltib tashlasin. Shoyad, shunda Azroil panjasidan qutulib qolsam..." Sulaymon alayhissalom uning istagini bajo keltirdi. Shamolga buyurib, uni Hindistonga jo‘natdi. Ertasiga yana Azroil alayhissalom ko‘rishish uchun Hazrati Sulaymonning oldilariga keldi. Suhbat asnosida Sulaymon alayhissalom undan: "Kechagi odamga bunchalar tikilib qolganingiz sababi nima edi?" deb so‘radi. Shunda Azroil alayhissalom bunday dedi: "Alloh taolo menga u odamning jonini Hindistonda olishni buyurgan edi. Uning oldingizda o‘tirganini ko‘rib, juda hayron bo‘ldim. Alloh amrini yanglish angladimmikin, deya hayratlandim. Shu bois, unga diqqat bilan tikilgan edim... Buyruqni to‘g‘ri anglagan ekanman. Oradan biroz o‘tgach, Hindistonga bordim. Uni o‘sha yurtdan topib, jonini oldim".

وَلَتَجِدَنَّهُمۡ أَحۡرَصَ ٱلنَّاسِ عَلَىٰ حَيَوٰةٖ وَمِنَ ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُواْۚ يَوَدُّ أَحَدُهُمۡ لَوۡ يُعَمَّرُ أَلۡفَ سَنَةٖ وَمَا هُوَ بِمُزَحۡزِحِهِۦ مِنَ ٱلۡعَذَابِ أَن يُعَمَّرَۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِمَا يَعۡمَلُونَ٩٦

96. (Ey Muhammad), ularning hayotga mushriklardan ham ko‘proq hirs qo‘yganini bilasiz. Ularning har biri ming yil umr ko‘rishni xohlaydi, holbuki uzoq umr ham ularni Allohning azobidan qutqarolmaydi. Alloh ularning har bir kirdikorini ko‘rib turadi.

Yahudiylar butun tarixlari davomida uzoq yashashga ishtiyoqmand bo‘lishgan, o‘limni nihoyatda yomon ko‘rishgan. Ammo ularga bu hayotlarining pokiza, insofli bo‘lishi yoxud fojirlarcha o‘tishining mutlaqo ahamiyati yo‘q. Nima qilib bo‘lsayam, qanday hayot kechirishsayam, gunohlarga to‘la bo‘lsa ham, uzoq yashashsa bo‘ldi. "Yahudiy qomusi"ning 308-betida yozilishicha, "Yahudiylar mamlakatda ham, xorijda ham umrboqiylikda ajralib turishadi, ular uzoq umr ko‘rish bo‘yicha hatto nasroniy aholini ham ortda qoldirishgan".

Alloh taolo Payg‘ambari Muhammad alayhissalomga xitob qilyaptiki, ummatingizga ayting, dunyo hayotiga aldanib, oxiratni esdan chiqarishmasin, chukni bu dunyoda qancha ko‘p yashashsa ham u foniydir, abadiy hayot bo‘lmish oxirat dunyosi esa orzumand bo‘lishga arziydi. «Dunyoni yamadik yirtib olib dinimizdan, din ham ketdi, dunyo ham ketdi qo‘limizdan», deya fig‘on chekdi ulug‘ shayx Ibrohim Adham. Yana bir tasavvuf shayxi va ulug‘ olim Hasan Basriy: «Dunyo kezib oxiratini topganni ko‘rmadik, lekin oxiratini qidirib, dunyosini topganlarni ko‘rdik. Allohga ont ichib aytamanki, pul aziz qilgan har insonni Alloh xor aylagay», deydi afsuslanib. Shu zotning aytishicha, «Odamzot uch narsaga afsuslanib bu dunyodan ko‘chadi: to‘plagan moli va boyligi bilan to‘ymaydi, orzulariga erisholmaydi, oxirat uchun hozirligini qilolmaydi».

Tafsiri irfon
Boshqa maqolalar

"Li iylafi quraysh" surasi

8.01.2025   1424   2 min.

"Li iylafi quraysh" surasi, Quraysh qabilasiga berilgan ne’matlarga urg‘u beradi. 

Bu suraning nozil bo‘lishi sababini o‘rganganda, Allohdan yanada qo‘rqish hissi paydo bo‘ladi. Bu sura hayotdagi muhim muammolardan biri - ne’matga odatlanib, uni qadrsizlantirish haqidadir.
Alloh qurayshliklarni ikki mavsum - qish va yozdagi savdo safarlari orqali tirikchiliklarining yaxshi ketishiga odatlanib qolganliklari, lekin ular bu ne’matlarning haqiqiy Egasini tan olib, shukr qilmaganlarini aytadi.

Johiliyat davrida Quraysh qabilasi faqirlik va ocharchilikda yashagan, hayotlari juda nochor va qiyin bo‘lgan. Hattoki, qashshoqlik kuchayganida, ba’zilar o‘z oilasini olib, “xubo” deb atalgan joyga borishar va o‘sha yerda ochlikdan hammasi halok bo‘lguniga qadar qolishardi. Bu odat johiliyat davrida “i’tifar” deb nomlanar edi. 
Makkaning katta tojirlaridan bo‘lgan Hoshim ibn Abdumanofga bir kuni Bani Mahzum qabilasining barcha a’zolari juda qattiq ochlikda qolib, halok bo‘lish arafasida ekani haqidagi xabar yetadi. U Allohning bayti Ka’baning xizmatida turgan odamlarning shunday qashshoqlik va o‘ta johilona ahvolda ekanliklaridan o‘kindi va qattiq g‘azablandi.

Shu sababdan Hoshim ibn Abdumanof bu yomon odatni o‘zgartirishga qaror qildi va quyidagilarni amalga oshirdi:
– Sizlar Allohning baytini xizmatida bo‘laturib butun arablarga o‘zingizni sharmanda qiladigan yomon odatlarni joriy qilgansizlar, dedi va bir qabilani bir nechta urug‘larga bo‘lib tashladi. Har bir urug‘dagi boy kishilardan o‘z qarindoshlari bilan mol-mulkini teng bo‘lishishni talab qildi. Shunday qilib, kambag‘al ham boy bilan teng bo‘ldi.
Shundan keyin u Quraysh qabilasiga tijorat usullarini o‘rgatdi va ularni yilda ikki marta tijorat safariga chiqish yo‘llarini belgilab berdi. Yozda meva-sabzavotlar savdosi uchun Shomga, qishda esa, qishloq xo‘jaligi mahsulotlari savdosi uchun Yamanga safarlarini tashkil qildi.

Shunday qilib, Shom va Yamanning barakasi Makkaga olib kelindi va qurayshliklarning iqtisodiy holati yaxshilandi. Shu bilan birga, “i’tifar” odati ham yo‘q bo‘ldi. Biroq, vaqt o‘tishi bilan Quraysh qabilasi Allohning bu ne’matlariga shukr qilish o‘rniga, ularga odatlanib qoldi va ne’matni qadrlamay qo‘ydi. Ne’matga noshukurlik qilish – bu unga odatlanib, uni ne’mat deb bilmaslikdir.
Quraysh qabilasi Alloh tomonidan tushirilgan ne’matlarga odatlanib, uni qadrsizlantirgani uchun Alloh ularga bu surani tushirdi: "Mana shu Bayt (Ka’ba)ning Parvardigoriga (shukrona uchun) ibodat qilsinlar. Zero, U ularni ochlikdan (qutqarib) to‘ydirdi va xavfu xatardan omon qildi".

Homidjon domla ISHMATBЕKOV