وَمِنۡهُمۡ أُمِّيُّونَ لَا يَعۡلَمُونَ ٱلۡكِتَٰبَ إِلَّآ أَمَانِيَّ وَإِنۡ هُمۡ إِلَّا يَظُنُّونَ٧٨
Bani Isroil qavmi ichida o‘qish va yozishni bilmaydigan g‘irt omilar ham bor edi. Ular hayoliy orzular va shubha-gumonlarga g‘arq holda hayot kechirishardi. Insonlar jamiyatida johillikdan ham xatarliroq illat bo‘lishi mumkinmi? Johil kimsa boshqalar nima desa, haqiqat o‘rnida qabul qilaveradi, har kimga ham ergashib ketaveradi, o‘ylab topilgan soxta ta’limotlarni chin e’tiqod sifatida qabul qilaveradi. Bunday johil kimsalar yahudiylar orasida ham, nasroniylar ichida ham, musulmonlar orasida ham bo‘lgan va hozirda ham omiligi, dindan bexabarligi, johilligi tufayli din dushmanlarining qo‘g‘irchoqlariga, nog‘orasiga o‘ynovchilariga aylangan kimsalarning borligi ham hech kimga sir emas.
فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ يَكۡتُبُونَ ٱلۡكِتَٰبَ بِأَيۡدِيهِمۡ ثُمَّ يَقُولُونَ هَٰذَا مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ لِيَشۡتَرُواْ بِهِۦ ثَمَنٗا قَلِيلٗاۖ فَوَيۡلٞ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتۡ أَيۡدِيهِمۡ وَوَيۡلٞ لَّهُم مِّمَّا يَكۡسِبُونَ٧٩
Ushbu oyat ham Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sifat va xususiyatlarini o‘zgartirganlar haqida tushgan. Kalbiy aytadi: "Yahudiylar o‘z kitoblaridagi Payg‘ambar alayhissalomning sifatlarini o‘zgartirib yuborishdi: u zotni qoraroq, uzun bo‘yli, sochlari silliq, deya ta’riflashdi. Aslida esa, Payg‘ambar alayhissalom bug‘doyrang, o‘rta bo‘yli bo‘lganlar. Ular o‘z ergashuvchilariga: "Oxirzamonda chiqadigan payg‘ambarning sifatini ko‘ringlar, bular manavi kishining (ya’ni, Muhammad alayhissalom) sifatlariga o‘xshamaydi-ku!" deyishardi. Yahudiylarning olim va rohiblari qavmdoshlari hisobiga tirikchilik qilishardi (ya’ni, har xil marosim va urf-odatlar bahonasida sadaqa, ehson va boshqa moddiy va ma’naviy narsalar olishardi). Agar Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sifatlarini aniq bayon qilishsa, hammaning u zotga ergashib ketishidan va o‘zlari oladigan sadaqa-ehsonlaridan quruq qolishlaridan qo‘rqishardi".
Bilasizmi? Silikat moddasiga boy bo‘lgan tuproqqa dafn qilingan insonning skeleti vaqt o‘tishi bilan tosh va xarsangga aylanadi.
Agar u pirit (temir sulfidi) moddasiga boy mintaqaga dafn qilinsa, unday jasad temir haykalga aylanib qolishi mumkin!
Bu ilmiy haqiqat yaqinda aniqlangan bo‘lsa-da, Qur’onda bu haqida 1445 yil oldin hayratlanarli tarzda juda aniqlik bilan bayon etilgan. Qur’onda bunday deyilgan:
وَقَالُوا أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا
"Ular: “Biz suyaklarga va chang- tuproqlarga aylanib ketganimizdan keyin ham, yangitdan tiriltirilamizmi?” dedilar. “Sen ularga, toshga yoki temirga aylaninglar”, deb ayt"
(Isro surasi, 50-oyat).
Bu oyat yaqin yillarda kashf etilgan — suyaklari toshga aylangan yoki temir haykalga aylangan qazilmalarga ochiq va ravshan ishora qilmoqda. Go‘yoki Qur’onda xabar berilgan ushbu dalillar olimlar kashf qilishlarini uzoq asrlardan beri kutib yotgandek.
Shunday ekan, aqlli inson bunday ochiq-oydin va ravshan mo‘jizani qanday inkor qila oladi? Qur’onning bu mo‘jizasi kunduzdagi quyoshdek ravshan emasmi?
Homidjon domla ISHMATBЕKOV