Bir ayol Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning huzurlariga eridan shikoyat qilib keldi. Eri doimo uyiga mehmon chaqirib ziyofat berar, bu esa ayolga ortiqcha tashvish, mashaqqat keltirar edi.
Nabiy alayhissalom ayolga indamadilar.
Biroz vaqt o'tgach, Rasululloh ayolning erini chaqirdilar va: "Bugun men senikiga mehmonga boraman", dedilar.
Er xursand bo'lib uyiga qaytdi va bu haqda ayoliga xabar berdi. O'z navbatida, ayoli ham bu xabardan juda xursand bo'ldi va turli-tuman lazzatli taomlar tayyorlashga kirishdi.
Rasululloh mehmon bo'lib keldilar.
U zot mehmondorchilikdan qaytib ketayotganlarida, shikoyat qilgan ayolning erini yonlariga chaqirib: "Men chiqib ketayotganimda, ayoling eshikka qarab tursin", dedilar.
Ayol Rasulullohning ortlaridan qarab turdi. Nabiy alayhissalomning orqalaridan har xil hasharotlar, zararkunandalar ergashib borardi.
Bunday qo'rqinchli holatni ko'rgan ayolning esi og'ib qolay dedi. Shunda Rasululloh ayolga qarab: "Huddi shunday har gal uyingizdan mehmonlar chiqib ketayotganida o'zlari bilan uyingizdagi turli balo-ofatlarni, zararkunandalarni ergashtirib chiqib ketadi", dedilar.
* * *
Ko'p mehmon keladigan uy Alloh taologa mahbub maskandir. Bunday maskanga Allohning rahmati va barakoti yog'iladi.
Hadisi sharifda: "Kim Allohga va oxirat kuniga iymon keltirgan bo'lsa, mehmonini izzat-ikrom qilsin. Uning mukofoti bir kechayu bir kunduzdir. Mehmondorlik uch kun. Undan keyingisi sadaqadir. Unga toki uni (mezbonni) tanglikka solguncha turmog'i halol bo'lmas", deyilgan (Imom Abu Dovud rivoyati).
Halqimiz bejiz: "Mehmon – atoyi Hudo" demagan.
Homidjon domla IShMATBYeKOV
O'zbekiston musulmonlari idorasi raisining birinchi o'rinbosari
Hanafiy mazhabimizda «ishorai sabboba» sunnat amal xisoblanadi. U to‘g‘risida bir necha hadisu shariflar vorid bo‘lib, quyidagi manbalarda u to‘g‘risida va qanday qilinishi borasida to‘xtalib o‘tilgan. Abu Lays Samarqandiy “Navozil”, Kamoliddin Ibnu Humom “Fathul qodir”, Alloma Alouddiyn Kosoniy “Badoi’us Sanoiy”, Ibn Obidiyn “Raddul muxtor”, Abdulhay Laknaviy “Umdatur ri'oya”, “E’lo’us sunan” kabi mo‘tabar manbalarda ham sunnat ekanligi zikr qilingan. Bu haqida Aliy Qoriy ikkita “Tazyinul ibora tahsinul ishora” va “At-tadhiynu lit tazayyun”, Hofiz Ibn Hajar “Talhisul hobir”, Ibn Obidiyn “Raf’ ul taraddud” nomli bir qator risolalarda ham yozib o‘tganlar.
Imom Termiziy Abu Humayddan rivoyat qiladilar: “O‘ng kaftlarini o‘ng tizzalariga, chap kaftlarini chap tizzalarini ustiga qo‘yib barmoqlari bilan ishora qilar edilar”.
Ibn Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Nabiy sallolohu alayhi vasallam namozda, ya’ni tashahhudga o‘tirsalar o‘ng qo‘llarini o‘ng tizzalarini ustiga chap qo‘llarini chap tizzalarini ustiga qo‘yib ko‘rsatkich barmoqlarini ko‘tarib ishora qilardilar. Chap qo‘llari tizzalarini ustida turar edi”. Ushbu hadisga sahobalar, tobe’inlar amal qilib, tashahhudda ishorani ixtiyor qildilar. Ahmad Nofi’dan rivoyat qiladilar: “Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhumo namozda tashahhudga o‘ltirsalar ikki qo‘llarini ikki tizzalariga qo‘yib barmoqlari bilan ishora qilib, ishora qilgan barmoqlariga qarab turar edilar, so‘ng Rasululloh sallalohualayhi vasallam: “Barmoq bilan ishora qilish shaytonga temirdan ham shiddatliroq”, derdilar.
Aliy Qoriy “Tazyinul ibora tahsinul ishora” kitoblarida ushbu hadisni sharhlab aytadilarki, “Barmoq bilan ishora qilish urushda temir qurolni ishlatishdan ham qiyinroqdir, go‘yo tavhidga ishora qilish bilan shayton mo‘min bandani adashtirishi, shirkka olib borishdan bo‘lgan umidini kesadi”.
Imom Suyutiy “Jome’ul kabir” kitoblarida Uqba ibn Omirdan rivoyat qiladilar: “Kishi namozida ishora qiladigan har bir ishorasiga o‘nta hasanot yoziladi”, dedilar.
Ibn Obidiyn “Raf’ul taraddud” nomli kitoblaridagi «ishorai sabboba» haqida vorid bo‘lgan hadislar, olti sahih kitoblarning hammasida zikr qilingan. U hadislarni hattoki, ma’naviy mutovotir deyish durust bo‘ladi deganlar.
«Ishorai sabboba» qilish borasida sahobalar, ularga ergashgan tobe’inlar ixtilof qilmadilar. Imom Abu Hanifa va u zotning ikki shogirdlari Imom Abu Yusuf va Imom Muhammmad, Imom Molik, Imom Shofeiy, Imom Ahmad ibn Hanbal hamda mutaqaddim ulamolar «ishorai sabboba» sunnat ekanligiga ittifoq qilishgan.
Xulosa qilib aytadigan bo‘lsak, «ishorai sabboba»ni tashahhudga o‘tirganda, duoni o‘qib “Ashhadu anna...” deganda namozxon o‘ng qo‘lni ko‘rsatgich barmog‘ini ko‘taradi, “illalloh” deganda tushiradi. Tashahhud duosini avvalidan qo‘lni qimirlatib turish durust emas. Shuni takidlash lozimki, «ishorai sabboba» rivoyatlaridan bexabar bo‘lib, bu amalni qilmagan namozxonni aslo malomat qilinmaydi.
Namangan shahar "Mulla Bozor Oxund" jome masjidi
imom noibi Anvarxon Akramov
Manba: @Softalimotlar