Internet tarmoqlarida ba'zan arim yoshlarmiz hissiyotga berilib, ilmsizlikcha biror bir insonni kofirga chiqarish va so'kish holatlarni ko'zatib, qo'rqib ketamiz. Ho'sh mo'min insonni kofir yo fosiqqa chiqarish shunday oson ish-mi? Shu mavzuda olimlarmizni gaplarini keltirmoqchimiz. Sa'duddin Taftazoniy «Sharhul aqoidi Nasa-fiyya» asarida: «Gunohi kabiralar mo'min bandani iymondan ham chiqarmaydi, kufrga ham kirgizmaydi», degan. Oyati karima va hadisi shariflardan bilamizki, qotillik, o'g'irlik, sehrgarlik, zino, aroq ichish, bo'hton qilish, ota-onaga oq bo'lish, ribo eyish shariati islomiyada qattiq qoralangan gunohi kabiralar sirasiga kiradi. Qator aqida kitoblarida kufrdan boshqa har qanday gunoh mo'min bandani iymondan chiqarmasligi aytib o'tilgan. Halolni harom, haromni halol sanagan, farzni inkor etgan, kufr so'zlarni gapirgan, Allohdan o'zgaga sajda qilgan, Kur'onning ilohiy kalomligiga shak keltirganlar kofir sanaladi. Shunday ekan, har qanday mo'minni kufrda ayblash aslo mumkin emas. Bu ayrim «takfirchi»larning ishidir. Bizning aqidamizga ko'ra, iymon shartlarini inkor etmaganlar iymonini hargiz yo'qotmaydi.
Bu masalada ahli sunna va jamoa aytgan xulosa shulki, mo'min odam gunohi kabira qilishi bilan kofir bo'lib qolmaydi. Faqat o'sha ishni halol sanasa, kofir bo'ladi. Misol uchun aroq ichgan odam uni halol deb e'tiqod qilsa, kofir bo'ladi. Aroqni halol deb e'tiqod qilmasa-yu, uni ichsa osiy bo'ladi.
Islomda ilk ixtilof qo'zg'ab, ahli sunna valjamoadan ajralib chiqqan toifa - xorijiylar «Gunohi kabira qilgan kofir bo'ladi», deb e'tiqod qilishgan. Bugungi kunda shu kabi g'oyalarni ilgari surayotganlar borligi bizni sergaklikka tortadi. Asli «Iymonga - til bilan iqror bo'lish va qalb bilan tasdiqlashdan iborat, amallar esa iymon shartiga kirmaydi», deb e'tiqod qilamiz. Buni mashhur mutakallim Nuriddin Sobuniy ham aytib o'tgan. Gunohi kabirani qilgan banda fosiq bo'ladi. fosiqlik tavba bilan ketadi. Bu tavbadan so'ng kayta iymon keltirish shart emas. Tavbadan so'ng iymon kalimasini aytish esa murtadlarga shart, xolos. Oyat va hadislarda gunoh qilgan kishilar- «iymonsiz» deb, «kofir», «mushrik», «murtad», murojaat etilmagani fikrimizning yaqqol isbotidir.
Anas roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Payg'ambar sollallohu alayhi vasallam: «Laa ilaha illallohu» degan kimsaga tegmaslik: Gunohi tufayli uni kofirga chiqarmaymiz. Amali tufayli uni Islomdan chiqarmaymiz», dedilar». Abu Dovud rivoyat qilgan.
Shuning uchun barchamiz bilishimiz lozimki qiyomatda Alloh birovni amalidan emas balki o'zimizni amalmizdan so'raydi. Alloh barchalarmizga tavfiq bersin!
Obidxon domla Ikramov,
O'MI Namangan viloyati vakili birinchi o'rinbosari
“Musulmon banda tahorat olganida tana a’zolari poklanishidan tashqari gunohlari ham kechiriladi”, deb eshitganmiz. Bunga dalil bo‘luvchi hadislar bor-mi?
Usmon ibn Affon roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim tahoratni mukammal ado etsa, gunohlari tanasidan, hatto tirnoqlari ostidan chiqib ketadi”, deganlar (Imom Muslim, Imom Nasoiy, Imom Ahmad, Imom Tabaroniy, Imom Bayhaqiy rivoyati).
Odatda, ochiq a’zolardagi kirlar yopiq turgan yoki tirnoq ostida yig‘ilgan kirlarga nisbatan oson poklanadi. Tirnoq ostidagi kirlarni tozalash uchun alohida e’tibor talab etiladi. Bu yerda banda tirnog‘i ostidagi gunohlar ham kechirilishi aytilmoqda. Bu esa tahorat sababidan Alloh va banda o‘rtasidagi kichik gunohlarning birontasi ham qolmay kechirilishiga dalolat qiladi.
Abu Umoma roziyallohu anhu Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qiladi: “Agar musulmon banda tahorat qilsa, gunohlari qulog‘idan, ko‘zidan, ikki qo‘lidan, ikki oyog‘idan chiqib ketadi. Agar o‘tirsa, gunohlari kechirilgan holda o‘tiradi” (Imom Ahmad, Imom Tabaroniy “Avsat”da va Imom Bayhaqiy rivoyati).
Banda tahoratini risoladagidek bajarsa, qulog‘i, ko‘zi, qo‘li va oyog‘i sodir etgan gunohlari kechiriladi. Agar u tahorat qilib bo‘lsa, bironta ham gunohi qolmaydi.
Abdulloh Sunobihiy roziyallohu anhu Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qiladi: “Agar mo‘min banda tahorat qilib, og‘zini chaysa, og‘zidan gunohlari chiqib ketadi. Agar burniga suv olib qoqsa, burnidan gunohlari chiqib ketadi. Agar yuzini yuvsa, yuzidan, hatto ikki ko‘zining chetidan gunohlari chiqib ketadi. Agar ikki qo‘lini yuvsa, qo‘lidan, hatto qo‘lining tirnoqlari tagidan gunohlari chiqib ketadi. Agar boshiga mas'h tortsa, boshidan, hatto ikki qulog‘idan gunohlari chiqib ketadi. Agar ikki oyog‘ini yuvsa, oyog‘idan, hatto oyog‘ining tirnoqlari ostidan gunohlari chiqib ketadi. So‘ngra masjidga borishi, (o‘qigan) namozi unga qo‘shimcha (savob) bo‘ladi” (Imom Nasoiy, Imom Ibn Moja, Imom Molik, Imom Ahmad, Imom Hokim rivoyati).
Ma’lumki, tahorat bilan namoz banda gunohlariga kafforat bo‘ladi. Agar tahoratni mukammal qilib, xushu bilan namoz o‘qilsa, bu namoz orqali banda ko‘p ajrlarga erishadi.