Qatar Milliy kutubxonasida Marokashdan kelgan noyob qo'lyozma Qur'on nusxasi alohida ajralib turadi, u tabiiy ta'sirlardan asrash uchun shisha qutiga solingan.
G'arbiy Osiyo mintaqasidagi etakchi kutubxonalardan biri sifatida tanilgan Qatar Milliy kutubxonasining meros bo'limida Marokashdan ko'plab qo'lyozmalar, fotosuratlar va qo'lyozma tarix kitoblari, jumladan, shisha bilan qoplangan noyob Qur'on qo'lyozmasi saqlanadi, deb xabar beradi “IQNA” sayti "Reporter” matbuot nashriga tayanib.
Milodiy 1950 yilda yaratilgan bu nodir Mushafi sharif Shimoliy Afrika an'analarini nusxalashning ajoyib namunasi hamda tahzib va xattotlik san'atida o'ziga xosdir.
Ushbu Qur'on qo'lyozmasi Marokashda Muvahhidlar xalifaligi davrida yashagan so'fiy olim Shayx Abdussalom ibn Mashish (milodiy 163-1228) kutubxonasiga tegishli bo'lib, Marokashdagi Qur'onning nodir qo'lyozmalaridan biri sanaladi tahziblik tarixiy san'ati namunasidir.
Tahzib san'ati - bu san'atkorlar va dindor shaxslar tomonidan diniy, ilmiy, madaniy, tarixiy kitoblar, she'rlar to'plamlari va qo'lyozmalarning go'zal parchalarini bezashda foydalaniladigan noyob va chiroyli naqshlar to'plami sanaladi.
Shunday qilib, varaqlarning chekkalari va atrofi novdalar va egri chiziqlar, poya, gul va Hatay uslubidagi barglar naqshlari bilan bezatilgan.
Muqaddas Qur'oni karimning xattotlik va bezak nusxasi Marokashda mavjud bo'lib, u XIX asrning birinchi yarmida yozilgan. Ushbu Mushafi sharif yonida Qatar Milliy kutubxonasida 1213-milodiy yiliga oid Payg'ambarimiz salollohu alayhi vasallamning mo'mina ayollarining tarjimai hollari kitobining nodir nusxasi qo'yilgan.
Bu kutubxonaning yana bir qismida qomus va lug'atlar, falsafiy kitoblar, psixologiya va din, tsivilizatsiya tarixi, biografiyalar, jahon tarixi, antropologiya, ta'lim, musiqa, tasviriy san'at, rasmli hikoyalar va huquq kabi boshqa nodir kitoblar to'plamlari mavjud.
O'zbekiston musulmonlari idorasi
Matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
O‘lim bir eshik. Barcha insonlar undan o‘tadi. Eh koshki, bu eshikka kirgandan keyin mening uyim qanaqaligi ma’lum bo‘lsa?!
Birodar! Qarang, qabrdagilar bir-birlariga juda yaqin yotishibdi. Lekin ular sirtdan yaqin qo‘shni. Aslida esa, bir-birlarining yoniga ham bora olmaydilar.
Usmon roziyallohu anhu qachon qabr yonidan o‘tsalar, shu darajada yig‘lar edilarki, soqollari ko‘z yoshlaridan ho‘l bo‘lib ketardi.
U kishidan: "Siz nega jannat va do‘zaxni esga olganingizda yig‘lamaysiz. Lekin qabrni ko‘rib yig‘laysiz?" deb so‘rashdi. U kishi shunday dedilar: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Qabr oxiratning ilk manzilidir", deganlar. Shunga ko‘ra, agar mayyit qabrdagi azobdan najot topsa, undan keyingi hayot oson bo‘ladi. Agar qabrdagi azobdan najot topa olmasa, u holda undan keyingi hayot qiyin bo‘ladi.
Yana Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Men qabrdan ko‘ra daxshatliroq biror manzarani ko‘rmadim", deganlar.
Biz uchun bu qabrlarda ibrat yo‘qmi? Qarang, boy ham, faqir ham, zo‘ravon ham, kuchsiz ham, oq tanli ham, qora tanli ham, podshoh ham, fuqaro ham barcha barobar yotibdi. Ular dunyoga qaytishni xohlaydilar. Boylik jamlash yoki qasr qurish uchun emas, balki, koshki men bir namoz o‘qish uchun muhlat topsam, koshki bizga bir martagina "Subhanalloh" deyish uchun fursat berilsa, deb, shu amallarni qilish uchun dunyoga qaytishni xohlaydilar. Lekin endi iloji yo‘q. Nomai a’mol yopilib bo‘ldi. Ruh jismdan chiqqan. Hayot muhlati tugab bo‘lgan. Endi har bir mayyit o‘z amalining garovi o‘laroq qabrida yotibdi...
«Nasihatlar guldastasi» kitobidan