Sarlavhani o'qib, nikoh ham ibodat bo'lishi mumkinmi, deyishga shoshilmang. Biz ibodat deganda faqat namoz o'qishni, ro'za tutishni, haj qilishni tushunib qolganmiz. Aslida, ibodatning qamrovi keng. Holis Alloh uchun qilingan har bir amal ibodatdir.
Oila qadr-qimmat, mehr-oqibat, yaxshilik, ezgulik, insof-diyonat, to'g'rilik o'rgatiladigan, ming yillik urf-odatlarimiz ildiz otadigan ajoyib go'shadir. Oilada bolalar tarbiyalanadi, diniy qadriyatlar ulug'lanadi. Bir so'z bilan aytganda, bu maskan inson kamolotida muhim o'rin tutadi.
Muqaddas dinimiz ta'limoti biz mo'min-musulmonlarga sog'lom e'tiqodni, ibodatlarni ado etish tartibini o'rgatish bilan birga, muomalot maslalarida ham o'zining ilohiy ko'ratmalarini bergan.
Alloh taolo payg'ambarlar orqali oila masalasiga alohida ahamiyat berib, uning mustahkam bo'lishi, undan ko'zlangan maqsad yuzaga chiqishi uchun har qaysi davrga muvofiq nizom va qonunlarni joriy qilgan. Oila qurish Islomdan avval ham bo'lgan, lekin oilada erning va ayolning huquqlari va mas'uliyatlari to'liq ko'rsatib berilmagan. Islom kelgach, bu masala ham hal etildi.
Alloh taolo barcha mavjudotlarni juft-juft qilib yaratdi. Bu haqda Rum surasida marhamat qiladi:
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ
“Uning alomatlaridan (yana biri) – sizlar (nafsni qondirish jihatidan) taskin topishingiz uchun o'zlaringizdan juftlar yaratgani va o'rtangizda inoqlik va mehribonlik paydo qilganidir. Albatta, bunda tafakkur qiladigan kishilar uchun alomatlar bordir” (21-oyat).
Jamiyatning shohasari bo'lgan oila qurishga tayyorlanish, nikoh qurib, ummatning safini kengaytirish yo'lida elib-yugurish ham ibodatdir. Namozimiz mukammal bo'lishi uchun, avvalo, tahoratni to'liq qilish kerak. Ro'zamiz to'kis bo'lishi uchun nafsimizni tiyganimiz kabi nikohimiz barqaror bo'lishi uchun oila ilmini bilishimiz kerak.
Odam vafot etsa, hamma ishi to'xtaydi. Illo, nikoh jannatda ham davom etadi. “Odamzodga nikoh va imondan boshqa hatto jannatda ham davom etadigan ibodat yo'q. Oila shunday saodatbaxsh bir bog'ki, u hatto jannatda ham davom etadi. Har qanday shartnoma ma'lum muddatdan so'ng kuchini yo'qotadi, ammo bir-birlaridan rozi bo'lgan umr yo'ldoshlarning birgalikdagi hayoti o'lim bilan ham tugamaydi”, deyiladi “Durrul muxtor” kitobining “Nikoh” faslida.
Shunday ekan, oilaga, turmush qurish masalasiga panja orasidan qaramaslik kerak. Bu masalaga bee'tibor bo'lgan jamiyat tanazzulga mahkum ekanini statistik ma'lumotlar ham tasdiqlaydi.
Dunyo miqyosida Bel'giya 70 foiz ajrim bilan oilalarning barbod bo'lishi bo'yicha birinchi o'rinda, Chili 3 foiz ajrim bilan oxirgi o'rinda turibdi. Yurtimizda ham oilaviy ajrimlar ko'payayotganini kishini tashvishga soladi.
Ota-onalar farzandini yosh, odob-axloq jihatidan oila qurishga tayyor ekaniga qanoat hosil qilishlari, so'ng nikohdan o'tkazishlari shart. Umr savdosi bo'lgan nikoh masalasi doimo keng mushohada hamda kengash bilan amalga oshirilgani ma'qul. Zero, hadisi sharifda: “Qizlarni turmushga berish borasida onalari bilan maslahatlashinglar”, deyilgan.
Erta nikoh ham qat'iy qoralanadi. Qizlarning juda yosh turmushga chiqishlari haqida hanafiy mazhabi faqihlaridan Ibn Shuburma va Battiylar mutlaqo salbiy fikr bildirishgan. Islom shariatida xotin-qizlarni ham ilm-ma'rifatli, hayotida zarur bo'ladigan ma'lumotlarga ega bo'lishlariga undovchi hadislar ko'p. Hususan, Payg'ambarimiz sollallohu alayhi va sallam: “Ilm talab qilish barcha musulmon erkak va ayolga farz”, deya marhamat qilganlar.
Balog'at yoshi – bu kamolot yoshi emas. Buning ustiga hozirgi davr talabi ham butunlay o'zgacha. Yoshlar majburiy o'rta ta'lim bosqichlarini bosib o'tishlari shart. Zero, dinimiz ta'limotiga ko'ra, ilm olish, ma'rifatli bo'lish, hayot uchun zarur ko'nikmalarni o'rganish har bir ayolga farzdir. Bulardan oldin turmushga chiqqan qizning o'qishlari sustlashgani, oila yumushlarida qiynalgani, epsiz uy bekasi hamda bo'lajak farzandlarning tarbiyasi ishonchsiz qo'llarda qolganining guvohi bo'linadi. Ilmli, kasb-hunarli ayolgina farzandini yaxshi inson qilib tarbiyalay oladi.
Hullas, nikoh va oila qurish juda katta mas'uliyat va ibodatdir. Bejiz Mirzo Kenjabek:
Agar jufti halol birla ko'ngilxushlik etar bo'lsang,
Falak shohid, malak hozir, bu suhbat ham ibodatdir.
Bu Islomdir, butun umring ibodat holiga kelgay,
Va ogohlik bilan o'tgan shu fursat ham ibodatdir, demagan.
Abduqahhor domla YuNUSOV,
Toshkent shahar bosh imom-xatibi
Bir o‘tirib, yashab o‘tgan shuncha yillik hayotimizda boshdan kechirgan g‘am-g‘ussalarimiz haqida fikr yuritib ko‘rsak, qayg‘ular ikki xil ekanini ko‘ramiz:
Birinchisi – o‘sha paytda ko‘zimizga katta ko‘rinib, hatto yig‘lashimizga sabab bo‘lgan qayg‘ularimiz. Lekin vaqt o‘tishi bilan ular aslida oddiy narsa ekani, yig‘lashga arzimasligi ma’lum bo‘ladi. Ba’zan o‘sha kunlarni eslaganimizda kulgimiz kelib, «Shu arzimas narsa uchun ham siqilib, yig‘lab yurgan ekanmanmi? U paytlarda ancha yosh bo‘lgan ekanmiz-da», deb qo‘yamiz.
Ikkinchisi – haqiqatdan ham katta musibatlar. Ba’zilari hayotimizni zir titratgan. Bu qayg‘ular ham o‘tib ketadi, lekin o‘chmaydigan iz qoldirib ketadi. Bu izlar uzoq yillargacha qalbga og‘riq berib turaveradi. Bu qayg‘ular ba’zan to‘xtab, ba’zan harakatga kelib, yangilanib turadigan vulqonga o‘xshaydi. Bunday g‘am-qayg‘ularning yaxshi tarafi shundaki, ular hayotda ham, oxiratda ham yaxshiliklarning ko‘payishiga sabab bo‘ladi. Ular qalbimizda o‘chmas iz qoldirsa, har eslaganda ko‘zlarimizda yosh qalqisa, eng asosiysi – o‘shanda duoga qo‘l ochib, sabr bilan turib bera olsak, ko‘p-ko‘p yaxshiliklarga, ajr-savoblarga ega bo‘lamiz. G‘am-qayg‘u yangilanishi bilan yaxshiliklar ham yangilanib boraveradi.
G‘am-qayg‘usiz hayotni kutib yashayotgan qizga «Siz kutayotgan kun bu dunyoda hech qachon kelmaydi», deb aytish kerak.
Alloh taolo «Biz insonni mashaqqatda yaratdik», degan (Balad surasi, 4-oyat).
Bu hayot – g‘am-tashvishli, azob-uqubatli, mashaqqatli hayotdir. Mo‘min odam buni juda yaxshi tushunadi. Bu dunyoda qiynalsa, azob cheksa, oxiratda albatta xursand bo‘lishini biladi. Inson mukammal baxtni faqatgina oxiratda topadi. Shuning uchun ulug‘lardan biriga «Mo‘min qachon rohat topadi?» deb savol berishganda, «Ikkala oyog‘ini ham jannatga qo‘yganida», deb javob bergan ekan.
Allohning mehribonligini qarangki, oxirat haqida o‘ylab, unga tayyorgarlik ko‘rish hayotni go‘zal qiladi, qayg‘ularni kamaytirib, uning salbiy ta’sirini yengillatadi, qalbda rozilik va qanoatni ziyoda qiladi, dunyoda solih amallarni qilishga qo‘shimcha shijoat beradi, musibatga uchraganlarni bu g‘am-tashvishlar, azob-uqubatlar bir kun kelib, bu dunyoda bo‘lsin yoki oxiratda bo‘lsin, baribir yakun topishiga ishontiradi. Oxirat haqida o‘ylab, faqat solih amallar qilishga intilish insonni baxtli qiladi.
Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: «Kimning g‘ami oxirat bo‘lsa, Alloh uning qalbiga qanoat solib qo‘yadi, uni xotirjam qilib qo‘yadi, dunyoning o‘zi unga xor bo‘lib kelaveradi. Kimning g‘ami dunyo bo‘lsa, Alloh uning dardini faqirlik qilib qo‘yadi, parishon qilib qo‘yadi, vaholanki dunyodan unga faqat taqdir qilingan narsagina keladi».
Alloh taolo faqat oxirat g‘ami bilan yashaydigan (oxirat haqida ko‘p qayg‘uradigan, har bir amalini oxirati uchun qiladigan) qizning qalbini dunyoning matohlaridan behojat qilib qo‘yadi. Qarabsizki, bu qiz har qanday holatda ham o‘zini baxtli his qiladi, hayotidan rozi bo‘lib yashaydi. Xotirjamlikda, osoyishtalikda, qanoatda yashagani uchun istamasa ham qo‘liga mol-dunyo kirib kelaveradi. Zero, Alloh taolo oxirat g‘amida yashaydigan, shu bilan birga, hayotiy sabablarni ham qilish uchun harakatdan to‘xtamagan kishining rizqini kesmaydi, uni ne’matlariga ko‘mib tashlaydi.
Ammo Alloh taolo bor g‘am-tashvishi dunyo bo‘lgan qizni faqirlar qatorida qilib qo‘yadi. Bunday qiz mol-dunyoga ko‘milib yashasa ham, o‘zini faqir, bechora his qilaveradi. Natijada dardi yangilanaveradi, dardiga dard qo‘shilaveradi, fikrlari tarqoq bo‘lib, iztirobga tushadi. Afsuski, shuncha yelib-yugurgani bilan faqat dunyoning ne’matlariga erisha oladi, oxiratda nasibasi bo‘lmaydi.
Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh,
Abdulhamid Umaraliyev tarjimasi.