وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِۦٓ إِنَّ ٱللَّهَ يَأۡمُرُكُمۡ أَن تَذۡبَحُواْ بَقَرَةٗۖ قَالُوٓاْ أَتَتَّخِذُنَا هُزُوٗاۖ قَالَ أَعُوذُ بِٱللَّهِ أَنۡ أَكُونَ مِنَ ٱلۡجَٰهِلِينَ٦٧
Ya’ni, Alloh taolo Muso alayhissalomning qavmiga bir sigir so‘yishni buyurganida qavm istehzo bilan "Sen bizlarni mazax qilyapsanmi?" dediyu o‘zi mazax aralash payg‘ambaridan o‘sha sigirning sifatlarini so‘rayverdi. Alloh taoloning buyruqlarini bajarish o‘rniga ularni taftish qilish, turli savollar berish kabi bema’ni xislatlar johil kimsalarga xos narsa. Agar Bani Isroil bir sigirni ushlab so‘yganida Allohning amrini bajarib, maqsadlari hosil bo‘lardi. Ammo ular tabiatlaridagi sarkashliklariga borib, bunday yo‘l tutishmadi.
Ibn Abbos, Ubayda Salmoniy, Mujohid, Ikrima, Mujohid Sa’diy, Abul Oliya kabi mufassirlarning aytishlaricha, Isroil avlodlari orasida bir keksa kishi bo‘lib, mol-dunyosi behisob esa-da, farzandi yo‘q edi. Uning faqir jiyanlari meros ilinjida boy amakining o‘limini intizor bo‘lib kutishardi. Ulardan birining sabri chidamay, qotillikka qo‘l urdi: o‘z amakisini o‘ldirib, jasadini odamlar yig‘ilib turadigan maydonga yashirincha keltirib tashladi. Ertalab yig‘ilgan olomon bir-biridan gumon qilishga va janjallashishga o‘tdi. Fursatni g‘animat bilgan qotil odamlar oldiga kelib, dod-voy qilishni va qotillikda boshqalarni ayblashni boshlab yubordi. Mojaro kuchayib ketdi. Shunda oqil kishilardan biri: "Katta ko‘chada mojaroni qizitmay, yaxshisi Allohning payg‘ambari Muso alayhissalomning oldiga boringlar, u muammoni hal etib, qotilni aniqlab beradi", dedi. Muso alayhissalomning oldilarida hammadan oldin qotil jiyan paydo bo‘ldi va bo‘lgan voqeani shikoyat qildi. Muso alayhissalom: "Muammo to‘g‘ri hal bo‘lishi uchun qotillik haqida biror narsani bilgan kishi Alloh roziligi yo‘lida guvohlikka kelsin", dedilar. Hech kim guvohlikka kelmagach, hazrati Muso bu muammoni hal etishni Allohning O‘zidan so‘rab, Unga iltijo qildilar. Alloh taolo bir sigir so‘yilishi zarurligini aytdi. Muso alayhissalom buni qavmga yetkazganlarida ular: "Ey Muso, bizni mazax qilyapsanmi?" deya ajablanishdi.
قَالُواْ ٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا هِيَۚ قَالَ إِنَّهُۥ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٞ لَّا فَارِضٞ وَلَا بِكۡرٌ عَوَانُۢ بَيۡنَ ذَٰلِكَۖ فَٱفۡعَلُواْ مَا تُؤۡمَرُونَ٦٨
Nodon qavm Alloh taoloning amrini so‘zsiz bajarish o‘rniga turli savollar bilan Uning payg‘ambariga murojaat qilaverdi. Sigirni so‘yish o‘rniga uning sifatlarini so‘rashga tushdi. "Parvardigoringdan so‘ra-chi, u sigir qanday bo‘lishi kerak ekan" deya payg‘ambarni qiyin-qistovga olaverdi. Itoatsiz va sarkash kimsalarning qilig‘i shu: "Alloh ibodatni buyurgan" desang, "Men nega ibodat qilishim kerak, shusiz ham qalbim toza, odamlarga yaxshiliklar qilyapman-ku", deb e’tiroz bildirishga tushadi. "Muhtojlarga zakot, sadaqa berish kerak", desangiz, "Nega men o‘zim mashaqqat bilan topgan mol-mulkimni o‘zgalarga indamay berishim kerak", deya qaysarlik qiladi. Bani Isroil qavmi ham Alloh taoloning amriga ko‘ra sigir so‘yish o‘rniga qarshi savollarni beraverdi. Shunda Muso alayhissalom: "Alloh yoshi o‘rtacha bir sigir so‘yaveringlar, deya buyuryapti", dedilar.
قَالُواْ ٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا لَوۡنُهَاۚ قَالَ إِنَّهُۥ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٞ صَفۡرَآءُ فَاقِعٞ لَّوۡنُهَا تَسُرُّ ٱلنَّٰظِرِينَ٦٩
Boshqa itoatsiz kishilar kabi Muso alayhissalomning qavmi u kishining so‘zidan keyin ham Allohning amrini bajarishga kirishmadi. Qaysar qavm sigir topib, so‘yishga shoshilmadi, endi uning rangi qanaqa bo‘lishi kerak, deb so‘rashga tushdi. Bunga javoban Muso alayhissalom: "Parvardigor sigirning ko‘rganlarning ko‘zini quvontiradigan to‘q sariq rangli bo‘lishini buyurdi", dedilar. Bani Isroil Alloh taoloning amrini darhol bajarishga odatlanmagan, nobakor qavmligi avvaldan ma’lum edi. Ammo bu safar ularning sarkashligi hammasidan o‘tib tushdi. Ular dastlab Muso alayhissalomdan sigir so‘yish haqidagi Allohning amrini eshitishlari bilan buni inkor qilish uchun gapni boshqa yoqqa burib, «Bizni masxara qilyapsanmi?» deyishdi. Buyruq ikkinchi marta takrorlanganida esa, so‘yilishi lozim bo‘lgan sigirning umumiy sifatini ta’riflab berishni so‘rashdi. Sigirning umumiy sifati bayon qilib berilib, ilohiy amr uchinchi marta takrorlanganda esa uning rangi haqida savol berishga o‘tishdi. Payg‘ambarni masxaralash uchun har gal yangi bahonalarni keltira boshlashdi, ammo Allohning amrini bajarishga kirishmadi ham.
قَالُواْ ٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا هِيَ إِنَّ ٱلۡبَقَرَ تَشَٰبَهَ عَلَيۡنَا وَإِنَّآ إِن شَآءَ ٱللَّهُ لَمُهۡتَدُونَ٧٠
Bo‘lib o‘tgan voqea bayoniga ko‘ra, o‘sha nohaq o‘ldirilgan qariyaning qotili kim ekanini qavmga bildirish va bu bilan boshlanib ketadigan katta fitnaning oldini olish uchun Alloh taolo O‘z hikmatiga ko‘ra bir chorani iroda qilgan edi. Alloh taolo qotilning sirini fosh qilish uchun o‘ldirilgan shaxsni gapirtirmoqchi bo‘ldi va Bani Isroilga bir sigir topib so‘yishga va o‘sha so‘yilgan sigirning go‘shtidan bir bo‘lak olib, u bilan o‘likni urishga buyurdi. Shunda o‘lik Allohning irodasi bilan tirilib turib, qotil kim ekanini aytib berishi lozim edi. Ammo sarkash qavm payg‘ambarning sigir haqidagi har gapidan so‘ng yangi savol so‘rayverdi, payg‘ambarning sigirning rangi haqidagi gapi ham ularni qoniqtirmadi. Endi yahudiylar sigirning yoshiyu rangi bilan qanoatlanmay, uning boshqa sifatlarini ham so‘ray boshlashdi. Payg‘ambarlarini Alloh taolodan sigirning boshqa sifatlarini ham so‘rashga majburlay boshlashdi.
قَالَ إِنَّهُۥ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٞ لَّا ذَلُولٞ تُثِيرُ ٱلۡأَرۡضَ وَلَا تَسۡقِي ٱلۡحَرۡثَ مُسَلَّمَةٞ لَّا شِيَةَ فِيهَاۚ قَالُواْ ٱلۡـَٰٔنَ جِئۡتَ بِٱلۡحَقِّۚ فَذَبَحُوهَا وَمَا كَادُواْ يَفۡعَلُونَ٧١
Bani Isroilning qaysarona e’tirozlaridan to‘ygan Muso alayhissalom sigirning juda ko‘p sifatlarini aniqlab, qavmga yetkazishga kirishdilar: sigir shunday bo‘lsinki, qo‘shga ham qo‘shilmagan, sug‘orishda ham ishlatilmagan bo‘lsin, hech qanday nuqsoni bo‘lmasin, dog‘-dug‘dan xoli, tekis sariq rangli bo‘lsin!" Savol so‘rayverishning yomon oqibatini ko‘ringki, Alloh buyurishi bilan bir sigirni so‘yishganida, hech qanday tashvish, mojaro yo‘q edi. Endi Alloh taolo tomonidan buyurilgan sifat, yosh, rang va ko‘rinishdagi sigirni topish mashaqqati paydo bo‘ldi. Axtara-axtara oxiri ana shunday sigirni ham topishdi. Muso alayhissalom: "Sigirni so‘yib, bir bo‘lak go‘shti bilan o‘likni urilsa, kim o‘ldirganini o‘zi ko‘rsatib beradi, Alloh taoloning hukmi shu", deydi. Ular shunday qilishgan edi, o‘lik tirilib, o‘z qotilini ko‘rsatib berdi.
وَإِذۡ قَتَلۡتُمۡ نَفۡسٗا فَٱدَّٰرَٰٔتُمۡ فِيهَاۖ وَٱللَّهُ مُخۡرِجٞ مَّا كُنتُمۡ تَكۡتُمُونَ٧٢
Ey Bani Isroil, o‘sha badavlat kishini o‘ldirib qo‘yib, qotilni topolmay janjallashib yurganingizni bir eslanglar. Agar Alloh taolo yashirgan narsangizni oshkor qilmaganida hammani qotillikda ayblab, gumonda bo‘lib yurgan, qavm ichida ishonchsizlik, shubha, sarosima kuchaygan bo‘lur edi. Parvardigoringiz sizlar yashirmoqchi bo‘lgan narsalarni ana shunday oshkora qiluvchidir. Xuddi shu kabi Uning vahiylarini yashirmoqchi bo‘lganlar yoki shaxsiy manfaatlari yo‘lida ularni o‘zgartirishga jur’at etganlar ana shunday sirlari fosh bo‘lib, el orasida sharmandalikka yuz tutishadi.
فَقُلۡنَا ٱضۡرِبُوهُ بِبَعۡضِهَاۚ كَذَٰلِكَ يُحۡيِ ٱللَّهُ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَيُرِيكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ٧٣
Isroil avlodlari sigirni so‘yishga so‘yib qo‘yib, endi bu yog‘iga nima qilishni bilmay turishganida Alloh taolo buni ham o‘rgatdi, ya’ni sigirning go‘shtidan bir bo‘lagini kesib olib, u bilan o‘ldirib qo‘yilgan jasadni urish lozimligini bildirdi. Bu bo‘lak sigirning qaysi a’zosi ekani haqida ulamolar: "bir parcha go‘shti", "dumg‘azasi", "ikki kuragi orasidagi payi" kabi turli rivoyatlarni keltirishgan. Bir parcha sigir go‘shti bilan urilgan o‘likni tiriltirgan Parvardigor uchun qiyomatda insonlarni qayta tiriltirish hech qanday qiyinchilik tug‘dirmasligini insonlar bir mulohaza qilib ko‘rishsa, imonlari yanada ziyodalashgan bo‘lur edi.
Alloh insonlarning tafakkur qilishlari uchun o‘liklarni shunday tiriltiradi, U qiyomatda qabrdagi insonlarni hisob-kitob qilish uchun tiriltirib, O‘z dargohida shunday to‘playdi. Har qanday holatda ham o‘liklarni qayta tiriltirish Alloh uchun aslo mashaqqat tug‘dirmaydi. Inson o‘lishi bilan uning oxirat hayoti boshlanadi. Mo‘minlarning o‘limdan keyin tirilib mahshargohda to‘planishlariga, qilgan yaxshi va yomon amallardan hisob berishlariga imon keltirishlari vojibdir. Modomiki, dunyoga kelgan ekanmiz, bu yerda bir qancha islomiy, insoniy vazifalarimizni o‘tashimiz, Alloh buyurganlarini bajarishimiz kerak bo‘ladi. Bunga osiylik qilganlar esa Allohning g‘azabi va jazosiga duchor bo‘ladilar. Oxiratdagi baxtli-saodatli va osoyishta hayot bu dunyodagi qilgan amallarimizga, savobli, xayrli ishlarimizga bog‘liq. Alloh taolo Qur’oni karimda: «Biz sizlarni (yerdan) yaratdik, yana unga qaytarurmiz va sizlarni yana bir bor undan chiqarurmiz» (Toha, 55), degan. Buni inkor qilish Qur’onni inkor etishdir, bu esa kufri mujibdir. O‘limdan so‘ng qayta tirilishga ishonish imon ruknlaridan biridir.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Oisha onamiz roziyallohu anhoning barcha sifatlari ham kamolot sifatlariga daxldor ekaniga shubha bo‘lishi mumkin emas. U kishining buyuk hayotlarini diqqat bilan o‘rgangan ulamolar Oisha onamiz roziyallohu anhoda boshqalarda bo‘lmagan qirqta komilalik sifatlari bor ekanini ta’kidlaydilar. Ana shuning uchun ham bu haqda bir-ikki og‘iz so‘z aytmoqni ravo ko‘rdik.
Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanmiz, bu sifatlar ro‘yxatining boshida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan vorid bo‘lgan hadisi shariflar turishini aytib o‘tmog‘imiz lozim. U zot Oisha onamiz roziyallohu anho haqlarida ajoyib madhlarni aytganlar.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Oisha! Mana bu Jabroil, u senga salom aytmoqda», dedilar.
«Va alayhissalomu va rohmatullohi va barokatuhu! Ey Allohning Rasuli, siz men ko‘rmagan narsani ko‘rasiz», dedim».
Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa kimga salom aytganlar?
Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa birgina insonga – Oisha onamiz roziyallohu anhoga salom aytganlar.
Mana shu ulug‘ maqomning o‘zi bir olamga tatiydi.
Abu Muso roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
Nabiy sollallohu alayhi vasallam:
«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar. Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi.
Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir», dedilar».
Ikkisini Buxoriy, Muslim va Termiziy rivoyat qilganlar.
Ushbu hadisi sharifda aslida ayollarning, xususan, Maryam onamiz, Osiyo onamiz va Oisha onamizning boshqa ayollardan ustun bo‘lgan fazllari haqida so‘z boradi.
«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar».
Erkaklardan barkamol bo‘lganlar ro‘yxatining avvalida Payg‘ambar alayhissalomlar turadilar. Ulardan boshqa barkamol erkaklar ham bor. Bu haqiqat hammaga ma’lum.
«Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi».
Bu ikki ulug‘ zotning barkamol bo‘lganliklari Qur’oni karimda ularning birgalikda, xos zikr qilinishlaridan ham bilib olinadi.
Alloh taolo «Tahrim» surasida:
«Alloh iymon keltirganlarga Fir’avnning xotinini misol qilib keltirdi. O‘shanda u: «Robbim! Menga O‘z huzuringda, jannatda bir uy bino qilgin. Menga Fir’avndan va uning ishidan najot bergin va menga zolim qavmdan najot bergin», deb aytdi», degan (11-oyat).
Fir’avnning xotini o‘sha paytdagi eng katta podshohning ayoli edi. Yemak-kiymakda to‘kin edi. Nimani xohlasa, shuni qilishi mumkin edi. Qasrlarda, turli ne’matlar ichida farog‘atda yashashiga qaramasdan, u kofir va zolim eriga hamda qavmiga qarshi chiqdi. Allohga iymon keltirdi. Allohdan jannatda uy qurib berishini so‘radi. Bu hol esa dunyo hoyu havasidan ustun kelishning oliy misolidir.
Mo‘minlarning ikkinchi misoli Maryam binti Imrondir.
«Va farjini pok saqlagan Imron qizi Maryamni (misol keltirdi). Bas, unga O‘z ruhimizdan pufladik va U Robbining so‘zlarini hamda kitoblarini tasdiq qildi va itoatkorlardan bo‘ldi» (12-oyat).
Imronning qizi Maryam Allohga sof e’tiqodda bo‘lganlar va o‘zlarini ham sof tutganlar. Yahudiylar tuhmat qilganlaridek, nopok bo‘lmaganlar. Alloh taolo Jabroil farishta orqali ana shu pok jasadga o‘z ruhidan «puf» deyishi bilan Iyso alayhissalomni ato qilgan.
«Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir».
Endi Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning zavjai mutohharalari – Oisha onamizning fazllari haqida so‘z ketmoqda. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam u kishining boshqa ayollardan fazllarini sariyd deb nomlanadigan taomning o‘sha vaqtdagi boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshatmoqdalar.
O‘sha paytda Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam va sahobai kiromlar yashab turgan jamiyatning sharoiti va taomiliga ko‘ra, sariyd boshqa taomlardan afzal taom hisoblanar edi.
Xuddi shunga o‘xshab, Oisha onamiz ham boshqa ayollardan afzal edilar.
Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?!
Ushbu maqomga bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘ldilar.
Termiziy va Buxoriy Amr ibn Os roziyallohu anhudan rivoyat qiladilar:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam meni Zotus-Salosil askariga boshliq qildilar. Qaytib kelganda:
«Ey Allohning Rasuli, odamlarning qaysinisi siz uchun eng mahbubdir?» dedim.
«Oisha», dedilar.
«Erkaklardan-chi?» dedim.
«Uning otasi», dedilar.
«So‘ngra kim?» dedim.
«So‘ngra Umar», dedilar va bir necha odamlarni sanadilar. Bas, meni oxirlarida qilib qo‘ymasinlar, deb, sukut saqladim».
Allohning Rasuli uchun odamlarning qaysinisi eng mahbub ekan?
Allohning Rasuli uchun odamlar ichida Oisha onamiz roziyallohu anho eng mahbub ekanlar.
Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?
Ushbu maqomga bu dunyoda Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘libdilar.
Imom Abu Ya’lo «Musnad»larida Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qiladilar:
«Menga hech bir ayolga berilmagan to‘qqiz narsa berilgan:
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam menga uylanishga amr qilinganlarida Jabroil alayhissalom suratimni olib tushib, u zotga ko‘rsatgan.
– U zot menga bokira holimda uylanganlar. Mendan boshqaga bokira holida uylanmaganlar.
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam boshlari mening quchog‘imda turgan holda vafot etdilar.
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam mening uyimda dafn qilindilar.
– Farishtalar mening uyimni o‘rab olgan edilar. U zotga men u kishining ko‘rpalarida turganimda vahiy nozil bo‘lar edi. U zot meni o‘zlaridan uzoqlashtirmas edilar.
– Men u zotning xalifalari va siddiqlarining qiziman.
– Mening oqlovim osmondan nozil bo‘lgan.
– Men pokning huzurida pok yaratilganman.
– Menga mag‘firat va karamli rizq va’da qilingan».
Imom Qurtubiy o‘z tafsirlarida Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanlar, jumladan, quyidagilarni aytganlar:
«Ba’zi ahli tahqiqlar ayturlar:
«Yusuf alayhissalom fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini beshikdagi go‘dakning tili bilan oqladi.
Maryam fohishalikda tuhmat qilinganida Alloh u kishini o‘g‘illari Iyso alayhissalomning tili bilan oqladi.
Oisha fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini Qur’on bilan oqladi. Alloh u kishi uchun go‘dakning oqlashini yoki nabiyning oqlashini ravo ko‘rmadi. Alloh u kishini tuhmatdan O‘z kalomi ila oqladi».
Alloh taolo bu dunyoda kimni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlabdi?
Alloh taolo bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anhoni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlagan.
"Nubuvvat xonadoni xonimlari" kitobidan.