Yaqinda Londonda kimoshdi savdosiga tilla suvi yugurtirilgan sahifali Qur’on qo‘lyozmasi qo‘yildi.
Aawsat saytiga ko‘ra, Xitoy daraxtlari va tabiat rasmlari bilan aawsat, tilla suvi yugurtirilgan sahifalarga ega bo‘lgan bu nafosatli Qur’on aslida Erondagi Temuriylar saltanati va Xitoyda Ming imperiyasi o‘rtasidagi diplomatik aloqalardan dalolat beradi.
Qur’on Xitoydan import qilingan qog‘ozga yozilgan; chunki Eron va Xitoy amaldorlari o‘rtasida diplomatik tashriflar paytida har ikki mamlakat elchilari o‘z mamlakatlariga ipak, kulolchilik va qog‘oz kabi tovarlar olib kelishgan, nafis Xitoy qog‘ozlari qo‘lyozmalar yoziladigan ashyolardan biri edi.
IQNA bildirishicha, bu qimmatli Qur’on sahifalarining rangi binafsharang, to‘q sariq, ko‘k, qizil va yashil rangdadir, chunki o‘sha davr qo‘lyozmalarida rangli qog‘ozlardan foydalanish Islom olamida keng tarqalgan amaliyot edi.
Qur’onning bu nafosatli nusxasi Qur’on oyatlarining maxsus qog‘ozga yozilganligi bilan ajralib turadi va u ancha jilolanib, ipak sahifalariga tegib ketgandek bo‘ladi. O‘sha paytlarda xitoyliklar katta hajmdagi qo‘lyozmalarni yozish uchun bu turdagi qog‘ozlardan foydalanishgan.
Qur’on nashri 25 iyun kuni Londondagi auksionda 600,000 va 900,000 funt sterling orasida narx bo‘yicha savdoga chiqariladi.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi matbuot xizmati
Rivoyat qilinishicha, Hasan Basriy rahimahullohning qo‘llarida Abbos degan bir yigit tavba qilgan ekan. U yigit avvallari juda ko‘p gunoh qilgan bo‘lgan, so‘ng tavba qilgan, lekin shu holda yetmish marta tavbasini buzgan. Oxir-oqibat umrining so‘nggi daqiqalari yaqinlashganda, o‘limi ko‘ziga ko‘ringan paytda onasini chaqirib shunday dedi:
— Ona, Hasan Basriy hazratlarini chaqiring, men u zotning huzurlarida tavbamni yangilamoqchiman, shoyadki Alloh taolo tavbamni qabul qilsa.
Onasi shoshilib Hasan Basriyning huzuriga borib, salom berdi va:
— Men Abbosning onasiman, o‘g‘limning o‘lim payti yetdi va u sizni so‘rayapti, tavbasini yangilamoqchi, dedi. Hasan Basriy rahimahulloh bunga javoban:
— Bor, menga tavba qilib, uni qayta-qayta buzadigan odamning keragi yo‘q, dedi.
Ayol yig‘lagan holda uyiga qaytib keldi va o‘g‘liga:
— Ey, o‘g‘lim! Shayx sening yomon qilmishlaring tufayli kelishdan bosh tortdi, dedi.
Shunda Abbos osmonga boqib:
— Yo Robbim, Parvardigorim, shayx mendan yuz o‘girdi, ammo Sen mendan yuz o‘girma, umidimni so‘ndirma, deb duo qildi.
Shundan so‘ng yigit onasiga qarab:
— Ey, onajon! Agar vafot etsam, oyog‘ingizni yuzimga qo‘ying, keyin bo‘ynimga arqan bog‘lab, bozorda sudrab yuring va ovozingiz boricha “Bu — Allohga osiy bo‘lganning jazosidir” deb baqirib yuring. Shoyad, mening holimni ko‘rib, Alloh O‘z fazli va rahmati bilan meni afv etsa, dedi.
Onasi uni o‘zi aytganidek o‘g‘lining yuziga oyog‘ini qo‘ymoqchi edi, hotifdan bir ovoz eshitildi:
— Oyog‘ingni sajda qiladigan joyga qo‘yma. Shuni bilginki, Alloh taolo uni afv etdi va do‘zaxdan ozod qildi.
Shundan so‘ng onasi uni dafn qildi va uyiga qaytdi. Shu kecha Hasan Basriy tushida bir ovozni eshitdi:
— Ey Hasan! Nima uchun bandamni Mening rahmatimdan umidsiz qilib qo‘yding? Axir uni Men yaratganmanku va Mening rahmatim har narsani qamrab oladi. Qasamki, agar yana shunday qilsang, seni solihlar daftaridan o‘chiraman!
Bu qissa Allohning rahmati va fazlining ulkan ekanini, hamda tavba qilishda inson hech qachon umidsiz bo‘lmasligi kerakligini yorqin tarzda bayon qiladi.
Homidjon domla ISHMATBЕKOV