Sayt test holatida ishlamoqda!
09 May, 2025   |   11 Zulqa`da, 1446

Toshkent shahri
Tong
03:38
Quyosh
05:11
Peshin
12:24
Asr
17:21
Shom
19:32
Xufton
20:58
Bismillah
09 May, 2025, 11 Zulqa`da, 1446

ROSULULLOH (sallallohu alayhi vasallam) BUXOROGA KЕLDILAR!

17.05.2020   3670   11 min.
ROSULULLOH (sallallohu alayhi vasallam) BUXOROGA KЕLDILAR!

Naql qilinishicha, Buxoro muhaddisi va hofizi, Imom Buxoriyning ustozi Muhammad ibn Salom Poykandiy tushlarida Rosululloh sallallohu alayhi vasallamni Buxoroga hadislarda sifatlangan mashhur tuyalarini minib, boshlariga oq kuloh (do‘ppi) kiygan  holda kelganlarini ko‘rdi. Odamlar bu muborak tashrifdan bag‘oyat xursand edilar. Rosululloh sallallohu alayhi vasallam Abu Hafs Kabirning uylariga kelib tushdilar. So‘ng Abu Hafs Kabir Rosul alayhissalomga kitob o‘qib berdi, Ul zot esa Abu Hafs Kabirning mutolaasiga quloq solar va maqullar edilar[1].

Musulmon olami balki butun dunyo Movarounnahrdan yetishib chiqqan faqih-allomalarimizni katta hurmat-e’tibor bilan tilga olishlari hammaga ma’lum. Ammo o‘lkaga eng birinchi fiqh ilmini olib kelib, uni keng yoygan va bu joyda butun olamga mashhur Movarounnahr fiqh maktabiga asos solgan faqih bobokalonimizning hayotlari ko‘pchiligimizga hali noma’lum va qiziqarli ekaniga shubha yo‘q.

Islom huquqi – fiqh shakllanganidan so‘ng bu o‘lkada Muhammad ibn Hasan Shayboniyning mashhur shogirdi Abu Hafs Kabir al-Buxoriy orqali ilk bor, tom ma’noda keng tarqala boshlagan. Imom Shofi’iy Abu Hanifa haqlarida «Odamlar fiqhda u zotning boqimandalaridir (shogirdlaridir)» degan bo‘lsalar, Movorounnahr faqihlari ham Abu Hafs Kabirning boqimandalari, shogirdlari hisoblanadi. Chunki, Movorounnahrga fiqh ilmini olib kelgan va Buxoroda ilk madrasani qurdirgan ham Abu Hafs Kabir hisoblanadilar.

Butun islom olamiga Abu Hafs Kabir nomi bilan tanilgan buyuk faqih, muhaddis, Imom Buxoriyning  zamondoshi va ustozi[2] bo‘lgan yurtdoshimizning to‘liq ismlari Abu Hafs Ahmad ibn Hafs ibn Zibriqon ibn Abdulloh Ijliy Buxoriy bo‘lib, 150/768 yili Ko‘hna Buxoroning “Faxsodara” maxallasida tug‘ilgan. Allomaga Kabir (Katta) nomi berilishi haqida Abdulhay Laknaviy: «Abu Hafs Buxoriyni Kabir deb atashlari o‘g‘illari Abu Hafs Sag‘ir (Kichik Abu Hafs) bilan farqlash uchun bo‘lgan», deydilar.[3] Chunki farzandlari Abu Hafs Sag‘ir ham otasidek islom olamida mashhur faqih bo‘lgan. Bu haqda Imom Zahabiy «Siyaru a’lamin nubala»asarida: «Ahmad ibn Hafs (ya’ni Abu Hafs Kabir) buyuk faqih, Movorounnahr va butun mashriq ustozi hamda Buxoroning shayxul-islomi bo‘lgan Abu Abdulloh Muhammad ibn Ahmad ibn Hafs (ya’ni Abu Hafs Sag‘ir)ning otasidir», deydilar.

Abu Hafs Kabir boshlang‘ich ta’limni Buxoroda olgandan so‘ng, Bag‘dodga borib, Imom A’zam (rahmatullohi alayh)ning shogirdi Imom Muhammad (rahmatullohi alayh)dan ta’lim oldilar. Bu haqda Imom Zahabiy: «Abu Hafs Kabir Imom Muhammaddan fiqhni o‘rgandi hamda Vaki’ ibn Jarroh, Abu Usoma, Hushaym ibn Bashir, Jarir ibn Abdulhamid kabi muhaddislardan hadis eshitdi. Bilinglarki, Abu Hafsdan kelgan rivoyatlar ishonchli hisoblanadi», deydilar.[4] Muhammad Zohid Kavsariy ham:«Abu Hafs Kabir va Abu Sulaymon Juzjoniy Imom Muhammad kitoblarining rivoyatida asos hisoblanadilar», deydilar[5]. Bundan ko‘rinadiki, Imom Muhammadning asarlari keyingi avlodga asosan ushbu ikki shogird orqali yetgan va ular Imom Muhammadning eng yaqin shogirdlaridir.

Shuningdek, Abu Hafs Kabir Imom Muhammadning asosiy ilmiy merosi va hanafiy mazhabining asosi hisoblangan «Zohirur-rivoya» kitoblarining roviysi hamdir. Faqatgina oltinchi kitob – «Kitab as-siyar al-kabir» Abu Hafs Kabir ona yurtlariga qaytgandan so‘ng yozilgani uchun uni rivoyat qilish nasib etmadi.[6] Abu Hafs Kabir rivoyatlari bilan bizgacha yetib kelgan Imom Muhammadning asarlari nafaqat Islom olamida balki butun dunyo huquqshunosligining asos manbasi hisoblanadi. Ushbu olti kitobni o‘rganib chiqqan g‘arb sharqshunoslari Imom Muhammadni «Islom Grotsiysi[7]» deb atashgan edi. Lekin Imom Muhammad Grotsiydan sakkiz yarim asr muqaddam xalqaro huquqning barcha sohalaridagi me’yorlarni o‘z asarlarida ilk bor mufassal yoritib bergan edilar.

Abu Hafs Kabir Iroq ahli fiqhi va boshqa ko‘pgina ilmlarni puxta egallagandan so‘ng, ona shahri Buxoroga ilm va taqvo bilan boyigan xazina misol bo‘lib qaytdilar. Xalq u kishini katta xursandchilik bilan kutib oldi. Shundan so‘ng, eski manzillari yaqiniga bir necha masjid va madrasa qurdirib, talabalarga ta’lim berish hamda xalqdan tushgan savollarga fatvo berish bilan mashg‘ul bo‘ldilar. Abu Hafs Kabir, amir yoki oddiy fuqaro bo‘ladimi, qanday muammo bilan kelsa, hal qilib berishga harakat qilgan. Shu bois, odamlar olimni «Hojatbaror imom» deb hurmatlashgan.

Rivoyat qilinishicha, bir kuni Imomning ziyoratiga Buxoro amiri Muhammad ibn Tolut kelib, salobatlaridan tili aylanmay qoladi va ziyorat so‘ngigacha bir og‘iz gapirishga botina olmaydi. Qaytishda hamrohi bo‘lgan vaziriga: «Men Xalifa va juda ko‘p ulug‘lar huzuriga kirganman lekin, hech kimdan bunchalik haybatlanmagan edim» degan ekan.[8] Shuningdek, faqihning har kun Qur’oni karimning teng yarmini xatm qilishga odatlanganlari va bu umrlarining oxirigacha davomiy bo‘lgani manbalarda zikr qilinadi.[9]

Abu Hafs Kabir o‘zlari bergan fatvolarni jamlab «Fatovoyi Abu Hafs» kitobini yozganlar. Allomaning fatvolari Islom olamida keng tarqalgan bo‘lib, u kishi bergan fatvolar va asarlaridan olingan iqtiboslardan keyingi davr ulamolari o‘z asarlarida keng istefoda etishgan. Jumladan: «Bahrur-roiq sharhu kanzul-daqoiq», «Fatovoi Olamgiriya», «Fatovoi hindiya», «Taxrij min fatovoi Abu Xafs Kabir Buxoriy»,«Durru-l-muxtor», «Inoya sharhu-l-hidoya», «Mabsutu-s-Saraxsiy», «Badoi’u-s-sanoi’», kabi kitoblarda mavjud. Shuningdek, Abu Hafs Kabir «Kitab at-taxrij» va «Navodir» nomli asarlar muallifi hamdir.[10]

Muhammad ibn Ja’far Narshaxiyning «Buxoro  tarixi» kitobida quyidagicha hikoya qilinadi:«Abu Hafs Kabirning shuhrati Islom olamiga tarqaldi, hatto arab diyori olimlari biron-bir mushkul masalaning javobini bilmay qolishsa, Buxorodan ular tomon qatnaydigan karvonga o‘z vakillarini qo‘shib masalaning javobini bilib kelish uchun jo‘natishar edi. Bir kuni hojilar karvoni kelayotganida, karvondan bir kishi Abu Hafsning yoniga kelib, bir masalaning javobini so‘radi, Abu Hafs ajablanib: «Nima uchun Iroq olimlaridan so‘ramadingiz?» dedi. Haligi odam: «Ulardan so‘radik, lekin ular javob bera olmadi va menga Buxoroga borib, bu masalani Abu Hafsdan yoki uning farzandidan so‘ragin, ular senga bu masalaning javobini aytadi deyishdi», deb javob berdi.[11]

Abu Hafs Kabirning madrasasi hozirgi «Poyi Kalon» mavzeida bo‘lgan. Alloma uydan madrasaga borishda bozor orqali o‘tganida haybatlaridan bozorchilarning shovqin-suroni to‘xtab qolar edi.[12]

Abu Hafs Kabir tarbiyalagan shogirdlardan Abu Hafs Sag‘ir, Abu Ja’far Rizvon ibn Salim Badokoriy, Hotam ibn Nasr ibn Molik G‘ijdivoniy, Abul Hasan Muqotil ibn Said Baydariy, Muhammad ibn Hotam Subizg‘ukiy, Abu Zahhok Fazl ibn Hasson Sutikaniy, Abu Said Sulaymon ibn Dovud Sharg‘iy va uning o‘g‘li Abu Usmon Said ibn Sulaymon Sharg‘iy, Horis ibn Abul Vafo al-Buxoriy, Abu Solih Toyyib ibn Muqotil Hunomatiy, Abul Hasan ibn Tolib G‘ishatiy kabi allomalar yetishib chiqdi.[13] Jumladan, buyuk muhaddis – Imom Buxoriy ham faqihdan yoshliklarida ta’lim olgan.[14]

Abu Hafs Sag‘ir(faqihnig farzandi kichik Abu Hafs)ning to‘liq ismlari – Abu Abdulloh Muhammad ibn Ahmad ibn Hafs ibn Zibriqon al-Buxoriydir. U kishi o‘z otalarida talim olib, katta faqih va Buxoro shayxi darajasiga yetishgan.

Abu Hafs Sag‘ir ham arab yurtlariga ilmiy safar qilganlar. Bu safar davomida Abul Valid at-Tayolisi, Humaydi, Yahyo ibn Ma’in kabi muhaddislardan hadis eshitgan. Safar davomida Imom Buxoriy bilan hamroh bo‘lgan.[15]U zotni «al-Ahva’ val-ixtilaf» («Havoyi gaplar va ixtiloflar»), «ar-Raddu ala-l-lafziyya» («Yuzaki qarovchilarga raddiyalar») nomli kitoblari mavjud. Shu o‘rinda yuqoridagi ikki kitob haqidagi Abdulhay Laknaviy quyidagi so‘zlarini keltiramiz: «Ushbu ikki kitobni ko‘pgina manbalarda, jumladan «Kashfuz-zunun» hamda «al-Funun» asarlarida Abu Hafs Kabirga nisbat berishgan, bu esa xatodir. Aslida bu kitoblarni Abu Hafs Sag‘ir yozgan», deb aytadilar.[16] Abu Hafs Sag‘ir 264/878 yili Ramazon oyida vafot etganlar.[17]

Abu Hafs Kabir 216 hij. (832 mil.) yili vafot etganlarida Buxorodagi Darvozayi Nav qarshisidagi tepalikka dafn qilindi. Shundan keyin odamlar bu darvozani Hazrati Imom darvozasi deb atay boshlashdi.

Abu Hafs Kabir dafn qilingan tepalikga yaqin joyda allomaning darsxonasi va atrofda ko‘plab masjidlar joylashgani hamda keyinroq Abu Hafs Kabirning qabri ustiga maqbara qurilganini Narshaxiy «Buxoro tarixi»da zikr qilib o‘tgan.

 

 

 

 

Toshkent islom instituti

 “Hadis va islom tarixi fanlari”

kafedrasi o‘qituvchisi Yusuf Abduraximov

 

 

[1]Husnut-taqoziy. – B. 72.

[2]Qarang: Muhammad Zohid al-Kavsariy. Bulug‘ul amaniy fi siyrati imam Muhammad ibn al-Hasan. Hims, (Suriya) “Al-Andalus” 388/1969.– B.9.

[3]Abdulhay Laknaviy. Al-Favoidul al-Bahiyya fi tarojimil hanafiya. –Misr, «Matba’a as-sa’ada” 1324/1906.

[4]Imom Zahabiy. Siyaru a’lamin nubala. – Misr:«Maktaba at-tavfiqiya” (yili ko‘rsatilmagan)J. 10. – B. 159.

[5]Husnut-taqoziy – B.72.

[6]Doktor Ali Ahmad an-Nadaviy. Imom Muhammad ibn Hasan ash-Shayboniy nobig‘out fiqhil-islami. –Damashq, «Dorul qalam” 1314/1994. –B.54.

[7]Yevropaliklar tomonidan xalqaro huquq asoschisi sifatida qabul qilingan olim.

[8]Muhammad Zohid Kavsariy. Husnut-taqoziy fi siyrati Imam Abu Yusuf. Misr, “Maktabtul-azhariyya” (yili ko‘rsatilmagan) – B. 70.

[9]Husnut-taqoziy.– B.72.

[10]Tuzuvchilar guruhi. Islomshunoslik qomusiy lug‘ati. –T: Toshkent islom universiteti, 2014. –B.70.

[11]Abu Bakr Muhammad ibn Ja’far Narshaxiy. Buxoro tarixi. – T.:«Sharq bayozi”. – 1993.  –B.53, 54.

[12]Qarang: Husnut-taqoziy. – B. 71.

[13]Tuzuvchilar guruhi. Islomshunoslik qomusiy lug‘ati. –T.: Toshkent islom universiteti 2014. –B.70.

[14]Husnut-taqoziy. – B. 71.

[15]Qarang: Husnut-taqoziy. – B. 71.

[16]Favaidul bahiyya. – B.19.

[17]Favaidul bahiyya. – B.19.

Maqolalar
Boshqa maqolalar
Maqolalar

Fatvoning o‘zgarishiga sabab bo‘luvchi omillar

07.05.2025   4507   9 min.
Fatvoning o‘zgarishiga sabab bo‘luvchi omillar

         Islom shariatida ijtihod (ya’ni shariat hukmlarini aniqlashda ilm va dalil asosida izlanish olib borish) juda muhim o‘ringa ega. Shariat o‘z samarasini berishi uchun shaxs, oila, jamiyat va ummat hayotida maqsadlariga erisha olishi uchun, u har tomonlama va har darajada ijtihodning amalga oshirilishiga muhtojdir. Bu — yangi masalalarda ijtihod bo‘ladimi, mavjud fikrlardan tanlab olinadigan ijtihodmi, umumiy yoki qisman, yakka tartibda yoki jamoaviy bo‘ladimi — barchasi shariat faoliyatida zarur sanaladi. 
 

         Ijtihodning turli ko‘rinishlari mavjud. Ulardan biri — qozilikdagi ijtihod bo‘lib, bu qozilar tomonidan amalga oshiriladi. Ayniqsa, islomda ijtihod faol davrlarda va hukmlar qonun sifatida rasman qayd etilmagan, qozilar majburiy ravishda ularga amal qilishga buyurilmagan davrlarda bu juda keng tarqalgan edi.


         Ijtihodning yana bir shakli — qonunlashtirishdir. Ya’ni, fiqh hukmlarini huquqiy moddalar shaklida ifoda etish. Masalan, oila qonunchiligi, fuqarolik qonunchiligi, jinoyat qonunchiligi, ma’muriy va moliyaviy qonunchilik kabi sohalarda. Masalan, Usmonlilar imperiyasining oxirgi davrlarida hanafiy mazhabi asosida tayyorlangan mashhur "Majallatul ahkom" ana shunday qonunlar to‘plamining namunasi bo‘lgan. Bugungi kunda ham shariat hukmlarini yangi ijtihod asosida tartiblash mumkin, bu ijtihod umumiy ham bo‘lishi mumkin, yoki qisman, yangi yoki mavjud fikrlardan tanlangan holda bo‘lishi mumkin.


         Bu amaliyot oila qonunchiligida (yoki "shaxsiy holatlar" deb ataluvchi sohada) amalga oshirilgan. Avvalida bu hanafiy mazhabi asosida bo‘lsa-da, keyinchalik to‘rt mazhab doirasiga kengaydi va yanada ilgarilab, islom fiqhining barcha imkoniyatlaridan bahra olishga o‘tildi. Bu yo‘lni Misrda al-Azhar shayxi — shayx Muhammad Mustafo al-Marog‘iy boshlagan, uni ba’zi mazhab mutaassiblari va taqlid tarafdorlari tanqid qilganlar, lekin u shariat dalillari bilan ularga munosib javob qaytargan.


         Ijtihodning yana bir ko‘rinishi — fiqhiy tadqiqotdir. Bu islom ulamolari o‘z halqalarida shogirdlari bilan birga bajargan ishlar bo‘lib, masalalarni bayon qilish, savollarga javob berish va buni shariat matnlari, qoidalari va maqsadlari asosida olib borishni o‘z ichiga oladi. Bugungi kunda buni universitetlardagi professorlar yoki ilmiy daraja (magistrlik, doktorlik) ishini yozayotgan talabalar amalga oshirmoqdalar. Ana shunday izlanishlar asosida kitoblar yoziladi.


         Ijtihodning yana bir shakli — fetvo berishdir. Fuqaholarga odamlar turli hayotiy masalalarda murojaat qilishadi va muftiy unga javob berishi shart, ayniqsa boshqa muftiy bo‘lmasa yoki u davlat tomonidan tayinlangan bo‘lsa. Muftiyning fatvosi tahqiq va ijtihod asosida bo‘lishi kerak, ya’ni real holatga mos ravishda qaror chiqariladi.


         Har bir mazhabda voqealarga mos tushgan fatvolar kitoblari mavjud bo‘lib, ularda barcha fiqh bo‘limlari qamrab olingan. Bu kitoblar mazhab qoidalari asosida tuzilgan va "ahkamun navozil" (yangi masalalarga oid hukmlar) deb ham ataladi.


         Ulamolarning so‘zlariga ko‘ra, fatvo zamon, makon, urf-odat va insonlarning ahvoliga qarab o‘zgarishi mumkin. Biz ham bu tadqiqotimizda fatvo beruvchi zamondosh ulamolar uchun ushbu omillarni e’tiborga olishni vojib, deb bildik. Ilg‘or zamon talabiga ko‘ra, oldingi ulamolar ta’riflagan to‘rt omilga yana olti omil qo‘shdik. Ya’ni, hozirgi zamonda fatvoning o‘zgarishiga ta’sir qiluvchi o‘nta omil bor:


1. Makonning o‘zgarishi

2. Zamonning o‘zgarishi

3. Holatlarning o‘zgarishi

4. Urf-odatning o‘zgarishi

5. Ma’lumotlar o‘zgarishi

6. Insonlar ehtiyojining o‘zgarishi

7. Insonlar imkoniyat va iqtidorining o‘zgarishi

8. Ijtimoiy, iqtisodiy va siyosiy sharoitning o‘zgarishi

9. Ommaviy muammolarning yuzaga kelishi

10. Fikr va qarashlar o‘zgarishi


         Albatta, Islomda fatvo berish ulkan mas’uliyatdir. Bu vazifani ilmi va taqvosi yetarli bo‘lmagan odamlarga topshirish mumkin emas. Salafi solihlarimiz bu masalada juda qat’iy bo‘lishgan. Fiqhda va fikrda bilimsiz kishi fatvo bermasligi kerak. Imom Shotibiy shunday deydi: fatvo beruvchi kishi ummat ichida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning o‘rnida turadi — odamlarga Allohning shariati hukmlarini bayon qiladi. Imom Ibn al-Qayyim rahimahulloh fatvo beruvchi haqida shunday deydi: u Alloh taolo nomidan hukm chiqaradigan odamdir, xuddi podshoh va amirlar nomidan qaror chiqaradigan vakillar kabi. Shu sabab, u kishi “I’lom al-mo‘aqqiyn ’an Rabb al-’Alamiyn” (Olamlar Robbisi nomidan imzo qo‘yuqchilarni ogohlantirish) deb nomlangan kitobini muftiylar uchun yozgan.


         Qur’oni Karimda Alloh taolo ba’zi masalalarda fatvoni O‘zi beradi. Masalan: “Sendan meros haqida so‘raydilar. Ayt: Alloh sizlarga kalala haqida fatvo beradi” (Niso surasi,176-oyat). “Ayollar haqida sendan so‘raydilar. Ayt: Alloh ular haqida fatvo beradi” (Niso surasi,127-oyat).


         Qur’onda “So‘raydilar” degan ibora o‘nlab oyatlarda keladi. Alloh taolo unga “Ayt” (Qul) degan javob bilan murojaat qiladi. Masalan: “Sendan may ichimlik va qimor haqida so‘raydilar. Ayt: ularda katta gunoh bor…” (Baqara surasi, 219-oyat) va shunga o‘xshash oyatlar. Bu ham fatvo va fatvo berishning ahamiyati, ulug‘ligi va mas’uliyatini ko‘rsatadi. Allohning O‘zi fatvo bergan bo‘lsa, bu qanday ulug‘ ish!


         Hech bir tadqiqotchiga sir emaski, musulmonlar — dunyodagi yagona ummatdirki, shariat hukmlari haqida savol beradi, ibodatlarida va muomalalarida halol-haromni aniqlamoqchi bo‘ladi. Boshqa bironta millatda — hatto kitobiy yoki butparast bo‘lsin — bunday intizom yo‘q. Shu sababli musulmon davlatlarda fatvo muassasalari tashkil etilgan. Shuningdek, ko‘pgina mamlakatlarda “Muftiy” lavozimi joriy etilgan. U ayrim mamlakatlarda diniy va ilmiy eng oliy mansab sanaladi. Misrda esa “Shayx al-Azhar” eng yuqori mansab hisoblanadi.


         Shu tufayli, muftiyning shartlari, odoblari va fatvo so‘rovchining ham odoblari haqida kitoblar yozilgan, hozirgi zamonda esa fatvo masalalariga bag‘ishlangan xalqaro anjumanlar o‘tkazilmoqda. Ayniqsa, zamonaviy ommaviy axborot vositalari, televideniyelar paydo bo‘lganidan so‘ng “ijtimoiy tarmoq orqali fatvo beradigan” ba’zi shaxslar ko‘paydi, ular har qanday masalada o‘zini bilimdon qilib ko‘rsatadi. “Bilmayman”, “Bu masala tahqiq talab qiladi”, “Kengash qilishim kerak” demaydi. Holbuki salafi solihlarimizdan biri aytganidek: “Kimki ‘bilmayman’ deyishda xatoga yo‘l qo‘ysa, u halokatga yuz tutgan bo‘ladi”.


         Shu maqsadda biz avvalroq «Fatvo: intizom va beqarorlik o‘rtasida» nomli kitobimizni nashr etgan edik. Endi esa ushbu «Fatvoning o‘zgarishiga sabab bo‘luvchi omillar» nomli risolamizni taqdim etyapmiz. Bu orqali fatvo egalarini to‘g‘ri yo‘l — nurli sirotul mustaqim — bilan yurishga yordam berishni, imkoni boricha haq va to‘g‘rilikni izlab topishga undashni, haqiqatni aniqlash uchun harakat qilishni va eng oxirida muftiyning Allohdan tavfiq so‘rab, U zotdan ko‘mak so‘rashini istaymiz. Chunki salafi solihlardan biri shunday degan: “Agar bir masala sen uchun  qiyin kelsa, ayt: ‘Ey Ibrohimga ilm o‘rgatgan Zot, menga ham ilm o‘rgat!’”. Alloh taolo shunday deydi: «Kimki Allohga iymon keltirsa, Alloh uning qalbini hidoyat qiladi» (Tag‘obun surasi, 11-oyat), «Kimki Allohga suyansa, bas u to‘g‘ri yo‘lga hidoyat etildi» (Oli Imron surasi, 101-oyat).


         Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ham bizga bunday duoni o‘rgatganlar: “Ey Jabroil, Mikoil va Isrofilning Parvardigori! Osmonlar va yerning yaratuvchisi! Yashirin va oshkora narsalarning bilguvchisi! Sen bandalaring o‘rtasida kelisha olmayotgan masalalarda hukm chiqarasan. Sening izning bilan menga haq yo‘lni ko‘rsat, chunki Sen istagan kimsani to‘g‘ri yo‘lga hidoyat etasan”.


         Yevropa Fatvo va Tadqiqotlar Kengashining Bosh kotibiyati mendan uning madaniy risolalar silsilasiga muqaddima sifatida bir risola yozishimni so‘radi. Men esa mana shu risolani tanladim. Umid qilamanki, bu risola ko‘zlangan maqsadga xizmat qiladi, musulmonlarni umuman, ayniqsa, ozchilikda yashayotgan musulmonlarni fahm va hidoyatga yetaklaydi. Niyatimiz Alloh uchun. Uning O‘zi bizga yetarli va qanday yaxshi vakildir U.

 

Allohga muhtoj bandasi —

Yusuf al-Qarazoviy

Do‘ha shahri,

Rabi’ us-soniy, 1428 hijriy

May, 2007 milodiy

 

Homidjon domla Ishmatbekov

tarjimasi

MAQOLA