Ramazon oyida ro‘zadorning qalbi siniq va nafsi itoatkor, rahmati va shafqati esa yanada ziyoda bo‘ladi. Uning yaxshiliklariga eng haqdor kishilar uning yaqinlari va qarindoshlari hisoblanadi. Ramazon musulmon kishiga uning yaqinlari va qarindoshlari bor ekanini eslatadi. Shunda u ularni ziyorat qiladi va ularga yaxshilik qilishni boshlaydi. Alloh taolo bunday marhamat qiladi: “Ehtimol, (iymondan) yuz o‘girsangiz, yer yuzida fasod qilib, qardoshlik rishtalarini uzarsiz?! Ana o‘shalarni Alloh la’natladi, ularni kar qildi va ko‘zlarini ko‘r qildi” (Muhammad surasi, 22-23 – oyatlar).
Qarindoshchilik aloqalarini uzish eng katta gunoh va ulkan xatolardan, uni mustahkamlash esa eng go‘zal solih amallardandir. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytadilar: “Rahm (qarindoshchilik)ni uzuvchi jannatga kirmaydi”.
Alloh uni bog‘lashga buyurgan aloqani uzgan kishi qanday qilib jannatga kirsin?!
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytadilar: “Silai rahm qiluvchi berganga yarasha qaytargan emas. Lekin silai rahm qiluvchi o‘zining silai rahmi kesilganda uni bog‘lovchidir”, dedilar (Imom Buxoriy, Imom Abu Dovud, Imom Termiziy rivoyati).
Boshqa bir hadisda bir kishi u zot sollallohu alayhi vasallamga: “Yo Rasululloh, meni qarindoshlarim bor. Ular bilan aloqani tiklayman, ular uzishadi. Ularga yaxshilik qilaman, ular menga yomonlik qilishadi”, dedi. Shunda u zot bunday dedilar: “Agar sen aytganingdek bo‘lsang, ularga mal(non pishiriladigan issiq cho‘g‘)ni yedirayotgan ekansan va senga doimiy Allohdan bir yordam beruvchi bo‘lib turadi”.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning qarindoshlari juda oz edi. Shunga qaramay u zotga eng ko‘p dushmanchilik qilishardi. U zotni vatanlaridan quvishdi, aziyatlar berishdi va urishgacha borishdi. Ammo Alloh u zotga g‘alabani berganda hali insonlar eshitmagan afvni e’lon qildilar.
Silai rahm umrni ziyoda qiladi, unga baraka olib kiradi va ajr-savoblarni ko‘paytiradi. U iymon mukammalligi, Allohdan qo‘rqish va Qur’onga bo‘ysunish belgisidir. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytadilar: “Alloh menga men bian aloqani uzganlar bilan uni tiklashni, zulm qilganlarni afv qilishni va mahrum qilganlarga berishni buyurdi”.
Ibodatlarning va yaxshiliklarning eng kattasi ota-onaga qilingan yaxshilik hisoblanadi. Ularga yaxshilik qilish, mehribonchilik ko‘rsatish, haqlariga duo qilish va buyruqlariga itoat etish lozim. Ularga itoat etish Allohga itoat etish kabi bo‘ladi. Alloh taolo bunday marhamat qiladi: “Robbing faqat Uning O‘zigagina ibodat qilishingni va ota-onaga yaxshilik qilishnigni amr etdi. Agar huzuringda ularning birlari yoki ikkovlari ham keksalikka yetsalar, bas, ularga «uff» dema, ularga ozor berma va ularga yaxshi so‘z ayt! Ikkovlariga mehribonlik ila xokisorlik qanotingni paslat va «Robbim, alar meni kichiklikda tarbiya qilganlaridek, ularga rahm qilgin», deb ayt” (Isro surasi, 23-24 – oyatlar).
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning yonlariga bir kishi kelib: “Yo Rasululloh, chiroyli muomala qilishimga insonlarning eng haqdori kim?”, deb so‘radi. U zot alayhissalom: “Onang”. U: “So‘ngra kim?”, dedi. U zot sollallohu alayhi vasallam: “Onang”, dedilar. U: “So‘ngra kim?”, deb yana so‘radi. U zot yana: “Onang”, dedilar. U yana: “So‘ngra kim?”, dedi. U zot: “Otang”, dedilar.
Ro‘za silai rahm va yaxshilik madrasasidir. Chunki u go‘zal axloq tarbiyachisi va o‘zaro muhabbat rishtasini mustahkamlovchisidir. Ro‘za tutgan kishining ruhi eriydi, nafsi musaffolashadi va tabiati yumshaydi. Shoyad, biz ushbu oyda yaqinlarimizga qaytsak va ularni ziyoratimiz, sovg‘a va yaxshiliklarimiz bilan xursand qilsak. Alloh taolo yaxshilik qilgan bandasining ajrini hech qachon zoye qilmaydi.
Allohim, bizni diningni teran anglaydigan va Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sunnatlarida sobit turadigan qilgin! Bizlarni to‘g‘ri yo‘lga hidoyat ayla!
Doktor Oiz Al-Qarniyning
“Ro‘zadorlar uchun 40 dars” kitobidan
Saidxon qori MAXSUM
tayyorladi.
Rivoyat qilinishicha, Hasan Basriy rahimahullohning qo‘llarida Abbos degan bir yigit tavba qilgan ekan. U yigit avvallari juda ko‘p gunoh qilgan bo‘lgan, so‘ng tavba qilgan, lekin shu holda yetmish marta tavbasini buzgan. Oxir-oqibat umrining so‘nggi daqiqalari yaqinlashganda, o‘limi ko‘ziga ko‘ringan paytda onasini chaqirib shunday dedi:
— Ona, Hasan Basriy hazratlarini chaqiring, men u zotning huzurlarida tavbamni yangilamoqchiman, shoyadki Alloh taolo tavbamni qabul qilsa.
Onasi shoshilib Hasan Basriyning huzuriga borib, salom berdi va:
— Men Abbosning onasiman, o‘g‘limning o‘lim payti yetdi va u sizni so‘rayapti, tavbasini yangilamoqchi, dedi. Hasan Basriy rahimahulloh bunga javoban:
— Bor, menga tavba qilib, uni qayta-qayta buzadigan odamning keragi yo‘q, dedi.
Ayol yig‘lagan holda uyiga qaytib keldi va o‘g‘liga:
— Ey, o‘g‘lim! Shayx sening yomon qilmishlaring tufayli kelishdan bosh tortdi, dedi.
Shunda Abbos osmonga boqib:
— Yo Robbim, Parvardigorim, shayx mendan yuz o‘girdi, ammo Sen mendan yuz o‘girma, umidimni so‘ndirma, deb duo qildi.
Shundan so‘ng yigit onasiga qarab:
— Ey, onajon! Agar vafot etsam, oyog‘ingizni yuzimga qo‘ying, keyin bo‘ynimga arqan bog‘lab, bozorda sudrab yuring va ovozingiz boricha “Bu — Allohga osiy bo‘lganning jazosidir” deb baqirib yuring. Shoyad, mening holimni ko‘rib, Alloh O‘z fazli va rahmati bilan meni afv etsa, dedi.
Onasi uni o‘zi aytganidek o‘g‘lining yuziga oyog‘ini qo‘ymoqchi edi, hotifdan bir ovoz eshitildi:
— Oyog‘ingni sajda qiladigan joyga qo‘yma. Shuni bilginki, Alloh taolo uni afv etdi va do‘zaxdan ozod qildi.
Shundan so‘ng onasi uni dafn qildi va uyiga qaytdi. Shu kecha Hasan Basriy tushida bir ovozni eshitdi:
— Ey Hasan! Nima uchun bandamni Mening rahmatimdan umidsiz qilib qo‘yding? Axir uni Men yaratganmanku va Mening rahmatim har narsani qamrab oladi. Qasamki, agar yana shunday qilsang, seni solihlar daftaridan o‘chiraman!
Bu qissa Allohning rahmati va fazlining ulkan ekanini, hamda tavba qilishda inson hech qachon umidsiz bo‘lmasligi kerakligini yorqin tarzda bayon qiladi.
Homidjon domla ISHMATBЕKOV