Avvalo, barchani katta bayram – fashizm ustidan qozonilgan G‘alabaning 75 yilligi munosabati bilan samimiy tabriklab, mamlakatlarimizning jasoratli faxriylariga, do‘st xalqlarimizga sog‘lik-omonlik va farovonlik tilaymiz.
Urushda yelkama-yelka kurashgan va front ortida fidokorona mehnat qilgan ota-bobolarimizning mardligi va qahramonligi avlodlarning minnatdor xotirasida abadiy qoladi.
Ikkinchi jahon urushida sobiq Sovet Ittifoqi davlatlari fuqarolari qahramonlik, jasorat, sadoqat namoyish etdilar. Urushning eng og‘ir yillarida insonparvarlik ko‘rsatdilar. Buning eng yorqin dalili sifatida bosib olingan hududlardan tinch aholini O‘rta Osiyo mamlakatlari, xususan O‘zbekistonga evakuatsiya qilinishini ko‘rish mumkin.
Mamlakatimizda 1999 yildan buyon har yili 9 may – Xotira va qadrlash kuni sifatida keng nishonlanayotgani g‘alabaga munosib hissa qo‘shgan ota-bobolarni e’zozlash, ularga hurmat-ehtirom ko‘rsatish, urushda tinchlik uchun jon fido etganlar xotirasini mangu bilishda alohida ahamiyat kasb etmoqda. Bu kun o‘tganlar xotirlanadigan, Ikkinchi jahon urushi qatnashchilari yodga olinadigan, dorilamon kunlarga yetib, qarilik gashtini surayotgan qariyalar qadrlanadigan kunga aylandi.
Joriy yilning 30 mart kuni Prezidentimiz Shavkat Mirziyoyevning “Ikkinchi jahon urushi qatnashchilarini rag‘batlantirish to‘g‘risida”gi Farmoni qabul qilindi. Unga ko‘ra, shu yil fashizm ustidan qozonilgan g‘alabaning 75 yilligi nishonlanmoqda. Jumladan, o‘tganlarimiz ruhi-poklariga Qur’on tilovatlari va xayrli duolar qilinadi. Barhayot bo‘lganlarini esa hollaridan xabar olinadi, moddiy va ma’naviy ko‘mak beriladi.
Hazrati Payg‘ambarimiz alayhissalom o‘zlarining muborak hadisi shariflarida marhamat qilib aytdilar: “Sizlardan vafot topib ketganlarni tiriklikda qilgan yaxshi amallarini yodga olib turinglar”.
Haqiqatan ham, o‘tganlarni xotirlash savobli va xayrli amallardandir. 1941-1945 yillarda fashizmga qaratilgan shiddatli janglarda qanchadan-qancha ota-bobolarimiz o‘z yurtining tinchligi uchun mardlarcha kurashib, jon fido qildilar. Bu yorug‘ kunlarni ko‘rish esa ularning aksariyatiga nasib etmadi.
Insoniyat tarixidagi eng dahshatli qirg‘inbarot urushda 1,5 million nafar o‘zbekistonlik fuqaro front¬ga ketib, janglarda bevosita ishtirok etgani, ularning yarim millioni janggohlardan qaytmagani, yana qanchalab insonlar mayib-majruh, nogiron bo‘lib kelgani, minglab ayollar beva, bolalar yetimga aylanganini eslasak hali ham dahshatga tushamiz.
Front ortida qolgan yurt¬doshlarimiz esa, tunlarni kunlarga ulab, och-nahor bo‘lsa-da, o‘ta og‘ir, zahmatli mehnati bilan g‘alabaga, tinchlikka salmoqli ulush qo‘shdi. Xalqimizga xos bag‘rikenglik, mehr-oqibat, saxovat, ezgulik singari yuksak insoniy xislatlar urush yillarida yana bir bor yaqqol namoyon bo‘ldi.
Darhaqiqat, bugun ota-bobolarimizni e’zozlash, Vatan uchun jonini fido qilgan aziz insonlarning ruhi poklarini shod etish ezgu amallardan. Zero, ular orzu qilgan hur zamonlar biz avlodlarga nasib etdi.
Bugun har birimiz tinchligimizni saqlash, ona-Vatanimiz sarhadlari daxlsizligini ta’minlashda jonini tikkan aziz insonlar oldida qarzdormiz. Har doim ularga ehtirom ko‘rsatish dinimiz amridir.
Ibrohimjon INOMOV,
O‘zbekiston musulmonlari idorasi raisi o‘rinbosari
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Agar madrasaviy naql mutavotir bo‘ladigan bo‘lsa, unda nima uchun hanafiylarning mutavotirida molikiylarning mutavotiriga teskari keladigan joylar bor?
Darhaqiqat, hanafiy mazhabi Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan mutavotir darajada yetib kelgan bo‘lsa, molikiy mazhabi ham Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan mutavotir darajada yetib kelgan bo‘lsa, nima uchun bu mutavotirlar o‘zaro bir xil emas?
Imom Hafs rohimahullohning qiroati bilan imom Sho‘baning qiroati mutavotir emasmi? Yetti qiroat mutavotir emasmi? Lekin ular boshqa-boshqa-ku?!
Demak, «mutavotir bo‘ldi» degani bir xil bo‘ldi degani emas ekan. Shuningdek, Buxoriyda kelgan ba’zi sahih hadislar ham aynan o‘sha Buxoriyda kelgan boshqa bir hadisga teskari kelishi mumkin. Biz esa bu kitobdagi barcha hadislarning sahih ekaniga ishonganmiz.
Shuningdek, Buxoriy va Muslimda ham bir-biriga teskari hadislar bor. Unisi ham Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan sahih bo‘lib yetib kelgan, bunisi ham. Demak, sahih va mutavotir bo‘lish – naqlda bir xil bo‘lish degani emas ekan, chunki Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan sodir bo‘lgan hodisalar turlicha bo‘lgan.
Ba’zilar mutavotirni ma’lum bir ko‘rinishda naql qilishgan, ba’zilar esa mutavotirni yoki mustafizni boshqa bir joyda boshqa bir ko‘rinishda naql qilishgan. Bularning barchasi kitoblarda bor. Bizning mavzuimizdagi nozik nuqta mutavotir bo‘lish emas, balki naql bo‘lishi sobitroq va ko‘p takrorlanganligidir. Bunga «mutavotir» deb nom berish esa majoziy ma’nodadir.
To‘g‘ri, ba’zi dalillar mutavotir bo‘lishi mumkin. Lekin asosiysi – naql qilish sobit ekanida eng yuqori darajasiga chiqqan bo‘lishi kerak. Shuningdek, ular keltirgan naql bilan biz keltirgan naql xilma-xil bo‘lishining zarari yo‘q, chunki hanafiylar Ko‘fada istiqomat qilgan Abdulloh ibn Mas’ud, Aliy ibn Abu Tolib va boshqa sahobalar roziyallohu anhumdan naql qilishgan bo‘lsa, molikiylar Oisha, Ibn Umar va Zayd ibn Sobit roziyallohu anhumdan naql qilishgan. Molikiylarning mazhabi Zayd ibn Sobitga, hanafiylarning mazhabi esa Abdulloh ibn Mas’udga borib taqaladi.
Ushbu mavzuga yakun yasash bilan birgalikda, ko‘p xavotirga o‘rin qolmasligi uchun quyidagilarni ham aytib o‘tsak:
Fiqhiy masalalarga nisbatan hadislarning soni juda ham ozdir. Avvalgi ma’lumotlarimizda hukmlar kelgan hadislarning soni uch ming, ikki ming, besh yuz yoki yetti yuz atrofida ekanini aytib o‘tgan edik. Bu juda ham kam son.
Shuningdek, oyatlarning ham soni chegaralangan. Ammo masalalar esa millionlab topiladi. Shuningdek, hadislar ham bor, marhamat, ko‘rishimiz mumkin. Oldingi va keyingi ulamolarimiz hukmiy hadislar haqida qanchalab kitoblar yozishgan. Ular o‘z kitoblarida «Mana bu hukmiy oyat, bu esa hukmiy hadis», deb zikr qilishgan. Ammo bu o‘rinda bahs hukmiy oyatlar yoki hukmiy hadislarda emas! Siz kutubxonadan bir necha dinorga hukmiy hadislar yozilgan kitob sotib olishingiz mumkin. Qur’oni Karim esa hamma joyda bor. Xo‘sh, shu ikkalasi bilan imom mujtahid bo‘lib qoladimi?
Bahsimiz bu nuqtada ham emas! Bahs ushbu masalalarni qanday qilib chiqarib olish, hukmlarni jamlash va ularni qanday tushunishdadir. Bu yerda hadis yetib kelish-kelmasligi masalasining ahamiyati qolmaydi! Axir oradan 1400 yil o‘tib, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan bizga sunnat yetib keldi-ku!
Mujtahid imomlar bilan Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning o‘rtalarida esa bir necha yillar, ya’ni 70-80-90 yillar o‘tgan, xolos! Ularning butun turmush tarzi Islomdan iborat edi, ular oila qurishda, o‘zaro munosabatlarda, boshqaruvda va barcha holatlarda Islom bilan hamohang edilar. Qanday qilib ularga hadis yetib bormagan bo‘lishi mumkin? Qanday qilib biz hayotimizning turli jabhalarida Islomdan uzoq bo‘la turib, «Bizga hadis yetib kelgan», deymiz? Shuning uchun «Hadis yetib kelgan-kelmagan», deb bahs qilishning hech bir qiymati yo‘q! Qur’on va Sunnat bor. Endi bu o‘rindagi bahsimiz ulardan qanday hukm chiqaramiz, qanday ijtihod qilamiz, ularni qanday tushunamiz va ulardan qoidalarni qanday chiqaramiz, degan ma’noda bo‘lishi kerak.
Yahyo ibn Qatton rohimahulloh: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan yetib kelgan sahih hadislarni ko‘rsatishini so‘rab, Alloh taologa to‘rt yil duo qildim», deganlar.
Biz o‘rganayotgan mavzu faqat hadis rivoyat qilish emas, balki imom Shofe’iyning muhaddislar yo‘lidan yurib, mazhab tuza olishidir. Muhaddislardan oldingilar esa hadislarni ham rivoyat qilishar, bir-biridan farqli fatvolar ham berishar edi. Gap ushbu hadislarga tayanish uchun qanday qilib mazhab va qoidalarni chiqarishdadir. Albatta, ushbu mavzu bizdan katta e’tibor talab qiladigan muhim mavzulardandir.
«Hanafiy mazhabiga teran nigoh» kitobidan