Bugun insoniyatni tabiiy ofatlar, yong‘inlar, suv toshqinlari, tojdor virus singari turli xil g‘am tashvishlar qamrab olmoqda. Ularga qarshi kurashda manman degan davlatlar ham ojizligini his qilmoqda. Bunday voqea hodisalar sababini har kim o‘zicha tahlil qilib xulosa chiqarishi tabiiy. Bu borada eng to‘g‘ri to‘xtamga kelishlik menimcha ota-bobolarimiz amal qilgan mezonlardir. Bu — kishilik jamiyati rivojining tilsim kaliti bo‘lgan ilm-ma’rifat, iymon va tafakkurdir.
Bir paytlar yolg‘on gaplar, soxta guvohliklar, lafzsizliklar, ota-onaga oq bo‘lish, qarindoshlarga siylai rahim qilmaslik, o‘z joniga qasd qilish, molning zakotini chiqarmaslik kabilar katta gunoh sanalgan. Bugun biz bunday qaytariqlardan yuz burish uchun nimalar qilyapmiz? Yoki sodir etilayotgan bu kabi xatoliklarga befarqmizmi?
Dono xalqimizning “Sababsiz oqibat bo‘lmaydi”, — degan naqli bejizga aytilmagan. Bugungi kunda kishilar ruhiyatidagi ma’naviy qashshoqlik, iymon sustligi, insoniyat ta’lim-tarbiyasi uchun zaruriy manbalardan yiroqlashish kabi holatlar ham uchramoqda. Xo‘sh, bunday chekinishlarning davosi bormi?
Bor albatta! Buning yagona yo‘li kishi o‘z ma’naviy dunyosini boyitishi uchun avvalo kitob mutalaasiga mehr qo‘yishidir. Bugungi avlod uchun qoldirilgan ma’naviy meroslarni qunt bilan o‘rganishimiz lozim. Bir so‘z bilan aytganda ilm, ilm va yana ilm. Chunki insoniyatni barcha falokatlardan qutqaruvchi omil bu — ilm-ma’rifat yuksakligi va iymon butligidir. Ana shunda shaxs komillik darajasiga yetishadi.
O‘z ruhiyatidagi qashshoqlikni ilm-ma’rifat bilan boyitib, ma’naviy barkamollik chashmasidan suv ichgan imom al-Buxoriy, imom at-Termiziy, imom Motrudiy, imom Nasafiy, Abu Lays Samarqandiy kabi yuzlab allomalar Vatanimiz shuhratini bugungacha yuksaltirib kelmoqda. Qur’on va muqaddas sunnatga bo‘lgan samimiy muhabbati, ilmga chanqoqligi, tafakkurining cheksizligi tufayli har biri ilm-ma’rifat saltanatida o‘z maktabini yaratdilar. Ularga ilhom baxsh etgan, yo‘lini oydin yoritib turgan, boshiga mushkulot tushganida, dushmanlari pand berganida Robbisiga duo qilsa, uning ijobatiga ruhiy madad bo‘lgan zot Rasululloh sallolohu alayhi vasallam bo‘ldilar. Bugungi mutolaamizda ana shu muborak siymoga Ramazon barakoti ila yuzlanamiz. Xo‘sh, sevimli payg‘ambarimiz hayotda qanday kishi bo‘lganlar? U kishining muborak siyratlari va suvratlaridagi mukammallik, insoniyat va ruhiyat olamiga xos komilligi nimada?
Savolimizga oydinlik kiritish maqsadida Allohning kalomiga murojaat qilamiz. Qur’oni Karimning “Qalam”surasidagi 4-oyatda bunday deyiladi: “Va albatta sen ulkan xulqdasan” (Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf, “Tafsiri Hilol”).
Ushbu muqaddas oyatdagi ta’kid tufayli Rasululloh sallollohu alayhi vasallam Qur’ondagi barcha odob-axloqni, ilm-ma’rifatni o‘zlariga singdirganlar. Bu xususda payg‘ambarimizning o‘zlari ham: “Men yaxshi xulqlarni batamom qilish uchun yuborilganman” deydilar. Ana shunday go‘zal xulq sohibining nurli siymolari Abu Iyso Muhammad at-Termiziyning “Shamoili Muhammadiyya” asarida bunday ta’riflanadi:
“Hazrat Ali raziyallohu anhuning nabiralari hazrati Ibrohim ibn Muhammad aytadilar: “Xazrati Ali raziyallohu anhu qachon janob Rasululloh sallollohu alayhi vasallamning vasflarini bayon qilsalar, der edilar:
Janob Rasululloh sallollohu alayhi vasallam na ko‘p uzun bo‘ylik na past bo‘ylik edilar, balki o‘rta qadlik odamlardan edilar. Muborak sochlari na ziyoda buralgan va na ziyoda yozilgan edi, balki ikkisining o‘rtasida bo‘lib, ozroq buralgan edi. Na muborak badanlari ziyoda semiz go‘shtlik va na muborak chehralari ziyoda yumaloq edi, balki ozroq mudavvar (yumaloq) edi. Chehralari qizilga moyil oq edi. Ikki ko‘zlari nihoyatda qora va kipriklari nihoyatda uzun edi. Ikki suyaklarining qo‘shiladigan boshlari yo‘g‘on edi va ikki kiftlari jam bo‘ladigan yerlari ham yo‘g‘on go‘shtlik edi. Badanlarida tuk yo‘q edi, Faqat siynalaridan kindiklariga qadar nozik mo‘ydan bir chiziq tortilgan edi. Ikki kaftlari va ikki qadamlari to‘la va go‘shtlik edi. Qachon yo‘l yursalar, qadamlarini yerdan quvvat bilan uzib olar, go‘yoki pastlikka ketib turgan kabi ko‘rinar elilar. Qachon bir tarafga burilsalar, butun badanlari bilan burilar edilar, faqat bo‘yinlarini burib qo‘ymas edilar. Ikki yelkalarining o‘rtasida muhri nubuvat, ya’ni payg‘ambarlik muhri bor edi. Va o‘zlari barcha payg‘ambarlarning oxirgisi edilar. Hammadan ziyoda saxiy dillik zot edilar. Hammadan ziyoda rost so‘zlaguvchi, muloyim tabiatli va xonadonlari sharafli bir zot edilar. Kimiki janobni birdan ko‘rib qolsa, haybatlari bosar edi, kimiki yaxshi tanib , suhbatlariga musharraf bo‘lsa, diydorlariga va suhbatlariga oshiq bo‘lib qolar edi. Maddohlari (u zotni madh qiluvchilar): “Men bu janobga o‘xshagan zotni na o‘zlaridan avval ko‘rganman va na o‘zlaridan keyin ko‘rganman”, der edi”.
Hazrati Abu Hurayra raziyallohu anhu aytadilar:
“Janob Rasululloh sallollohu alayhi vasallamning muborak jismlari shu qadar marg‘ub, jamil va go‘zal ediki, inson ko‘rib, vujudlarini Alloh ta’olo kumushdan quyganmikin, deb qolar edi. Muborak sochlarida bir oz buralganlik bor edi”.
Umrimiz davomida ruhiyatimiz va tafakkurimizni ma’naviy boyitishga ibrat bo‘ladigan muqaddas dinimiz asoschisining mukammal vujudlari mana shunday edi. Barcha muhaddislar, muarrixlar, allomalar fozilu fuzalolar ushbu mukammal axloq va vujudga sodiq bo‘lishga intilib yashadilar. Mana shu samimiy muhabbat va ixlos ularni dunyoda ilm-ma’rifatni yuksaltirishga musharraf qildi.
Ular umrlari davomida qiyinchilikka, tangchilikka uchrasalar, kishilarga kambag‘allik, ofat, vabo yetganini ko‘rishsa, Vatanni yov bossa sevimli payg‘ambarimizning muborak ruhlariga salovot yo‘llashardi. Rasululloh sallollohu alayhi vasallamdan ma’naviy ko‘mak kutardilar. Aziz avliyolarning duo uchun ko‘kka ko‘tarilgan qo‘llarini Alloh O‘z sevimli payg‘ambarining ruhi poklari hurmatidan quruq qaytarmasdi. Duolar barakotidan barcha mushkulotlar hal bo‘lardi. Bugun biz ana shunday komillikka muhtojmiz.
Bugungi sinovli, yer yuzida tabiiy ofatlar po‘rtana qilayotgan sharoitda buyuk allomalar odatidek salavot aytishlik, muborak Ramazon fayzini tilashlik, qalbimizni, tafakkurimizni ilm chirog‘i bilan yoritishni Yaratgandan so‘rashlik qanday go‘zal va maroqlidir.
Shodiyor MUTAHAROV,
O‘zbekiston xalqaro islom akademiyasining
mustaqil tadqiqotchisi
“Hozir kim ham kitob o‘qirdi?”. Bugungi kunda kitob mutolaasini unutgan odamlar jamiyat nomidan ana shu gapni gapirishga o‘rganib qolgan.
Rostdan ham kitob o‘qishdan yuz o‘girdikmi yoki o‘qishga to‘siqlar bormi? Balki muammo o‘qimaslikda emas, mutolaa madaniyati va targ‘ibotning pasayganidadir?
Odamlar kitob mutolaasi haqida qanday fikrda?
Bu haqda maqola yozishdan avval ijtimoiy tarmoqda va aholi o‘rtasida “Nega kitob o‘qishga odatlanmay qo‘ydik?” savoli bilan so‘rovnoma o‘tkazdik.
So‘rovnoma natijasiga ko‘ra, ishtirokchilarning eng katta ulushi — 29 foizi “Muntazam kitob o‘qib boraman” javobini tanlagan. Bu yaxshi, ammo 26 foiz ishtirokchi kitob o‘qishga vaqti yo‘qligi, 25 foiz qatnashchi kitobdan ko‘ra telefon qulayligi, 2 foizi kitob o‘qish zerikarli ekanini bildirdi. 13 foiz respondentlar esa kitob o‘qishga sabri yetmasligini ta’kidladi. Shuningdek, ayrim fuqarolar erinchoq bo‘lib ketgani, kitob o‘qimaslikka turli bahonalar topilishi, qiziqarli kitoblar kamligi, audio va elektron kitoblar qulayligini qayd etdi.
Bundan tashqari, kuzatuvchilarning asosiy qismi ilgari metro va avtobuslarda ham kitob o‘qilishi, hozir esa nafaqat uyda, balki ovqatlanganda, yo‘lda yurganda, chorrahada, ishxonada, xullas, aksariyat hollarda eng ko‘p vaqtimiz telefonga tikilish bilan o‘tayotgani, ayniqsa, yoshlar telefondan bo‘shamasligini kam kitob o‘qilishining asosiy sababi sifatida aytishdi.
So‘rovnoma natijasidan ko‘rish mumkinki, jamiyatda kitob o‘qishga bo‘lgan qiziqish saqlanib qolgan. Biroq ko‘pchilik vaqtini telefon, internet yoki boshqa texnologiya va yumushlarga sarflayotgani yomon. Bu kitob o‘qish madaniyatini shakllantirish zarurligi, qulay muhit yaratish va ommaviy targ‘ibot ishlarini kuchaytirish, shuningdek, mutolaa faqat shaxsiy istak emas, balki muhit va hayot tarziga bog‘liq ekanini anglatadi.
Kitobxonlikni rivojlantirishga berilayotgan e’tibor natija beryapti(mi)?
Ma’lumotlarga ko‘ra, eng taraqqiy etgan mamlakatlar emas, so‘nggi yillarda tez rivojlanayotgan davlatlar aholisi ko‘proq kitob o‘qir ekan. Xususan, hindistonliklar faqat qo‘shiq kuylaydi yoki kino ko‘radi, desak adashamiz. Ular dunyoda eng ko‘p kitob o‘qiydigan xalq. Hindlar haftasiga 10,7 soat vaqtini kitob o‘qishga sarflaydi. Umuman, eng ko‘p kitob o‘qiydigan davlatlar o‘ntaligiga e’tibor beradigan bo‘lsak, keyingi o‘rinlarda Tailand - haftasiga 9,4 soat, Xitoy - haftasiga 8 soat, Filippin - haftasiga 7,6 soat, Misr - 7,5 soat, Chexiya - 7,4 soat, Rossiya - 7,1 soat, Shvetsiya – haftasiga 6,9 soat, Fransiya - 6,9 soat, Vengriya aholisi esa haftasiga 6,8 soat kitob o‘qir ekan.
Xo‘sh, yurtmizda kitobxonlik madaniyatni shakllantirish borasida amalga oshirilayotgan ishlar qanday samara beryapti?
Axborot oqimining tezlashishi va raqamlashuvning kengayishi natijasida kitobxonlik madaniyatini yuksaltirish nafaqat ijtimoiy, balki ma’naviy taraqqiyot uchun ham muhim vazifaga aylanmoqda. Yurtimizda ham ushbu yo‘nalishda bir qancha qarorlar, farmonlar va dasturlar qabul qilinib, samarali ishlar amalga oshirilyapti. Xususan, davlatimiz rahbari tashabbusi bilan yoshlar orasida kitobxonlikni rivojlantirish va targ‘ib qilish maqsadida tashkil etilgan “Yosh kitobxon” tanlovi orqali kitob o‘qiyotgan yoshlar sezilarli oshdi. Yoshlar ishlari agentligi ma’lumotlariga ko‘ra, 2017 yildan buyon an’anaviy tarzda o‘tkazilayotgan “Yosh kitobxon” tanlovi orqali qariyb 5 millionga yaqin yoshlar qamrab olingan. Kitob do‘konlari va kutubxonalarda eng ko‘p izlanayotgan kitoblar ham “Yosh kitobxon” tanlovida e’lon qilingan 140 nomdagi adabiyotlar ekan. Bu o‘z o‘rnida kitob bozorida talab va taklifning ortishiga ham xizmat qilmoqda.
2017-2024 yillarda 280 nafar yoshlar “Yosh kitobxon” tanlovining respublika bosqichida ishtirok etgan bo‘lsa, shundan 20 nafari g‘oliblikni qo‘lga kiritib, Prezident sovg‘asi sovrindori bo‘lgan. E’tiborlisi, tanlovda g‘olib bo‘lgan 17 nafar qizning 7 nafari keyinchalik O‘zbekiston Prezidenti tomonidan davlat mukofotlari bilan taqdirlangan. Demak, kitob yoshlarning keyingi taqdiriga ham ijobiy ta’sir ko‘rsatmoqda. Ayniqsa, kitob o‘qib, ota-onasiga avtomobil sovg‘a qilayotgan yoshlar safi kengaymoqda. Misol uchun, o‘tgan yil ushbu tanlovning respublika bosqichida 10-14 yosh toifasida qirqdan ortiq badiiy-ommabop kitoblarni o‘qigan Jomboy tumanidagi 12-umumta’lim maktabi o‘quvchisi Nargiza Muhammadiyeva birinchi o‘rinni egalladi. Unga Prezident sovg‘asi – “Cobalt” avtomashinasi sovg‘a qilindi.
Albatta, kitobxonlikni targ‘ib qilish ishlari shu bilan to‘xtab qolgani yo‘q. Davlat dasturlari, mahalliy va xalqaro loyihalar orqali kitobga bo‘lgan qiziqishni oshirish, yosh avlodni ma’naviy jihatdan boyitish uchun keng ko‘lamli ishlar davom etmoqda. Jumladan, Vazirlar Mahkamasining “2020 — 2025 yillarda kitobxonlik madaniyatini rivojlantirish va qo‘llab-quvvatlash milliy dasturini tasdiqlash to‘g‘risidagi qarori hamda “O‘zbekiston – 2030” strategiyasining asosiy maqsadlaridan biri yoshlar orasida kitobxonlikni rivojlantirish va targ‘ib qilish vazifasi sifatida belgilangani ham ushbu masalaga jiddiy e’tibor qaratilayotganini ko‘rsatadi.
Yoshlar kitob o‘qiyapti, siz ham o‘qing
Bugun yoshlarning kitob o‘qishga bo‘lgan qiziqishi kamaygandek tuyulsa-da, aslida ular turli xil formatlarda va platformalarda kitob o‘qiyapti. Yoshlarning kitob o‘qishga qiziqishi kamayganini ta’kidlashdan oldin, ularning kitob o‘qish uchun imkoniyatlarini va kitob o‘qishga odatlanmaslikka nima sabab bo‘layotganini e’tiborga olish lozim. Bu haqda O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan yoshlar murabbiysi, filologiya fanlari doktori, professor Suyun Karimovning mulohazalarini keltiramiz.
- “Yoshlar kitob o‘qimay qo‘ydi”. Keyingi paytda bu gapni muntazam kitob mutolaa qiladiganlar ham, o‘qimaydiganlar ham aytadigan bo‘ldi, - deydi S.Karimov. - To‘g‘ri, xalqimiz ma’naviyati uchun kuyinib gapiradiganlar bor. Ammo men bu gapga qo‘shilmayman. Albatta, yoshlar doim kitob o‘qiyapti, deyishdan yiroqman, lekin ular kitob o‘qimay qo‘ygani yo‘q, o‘qiyapti. Elektron kitoblar, audiokitoblar va onlayn platformalar yoshlar uchun kitob o‘qishni osonlashtiryapti. Yoshlarni ko‘ryapmiz, xalqaro fan olimpiadalarida g‘olib va sovrindor bo‘lyapti, xorijdagi nufuzli universitetlarda tahsil olyapti, ixtirolar qilyapti, jahon arenalarida yurtimiz bayrog‘ini baland ko‘taryapti, davlat mukofotlariga sazovor bo‘lyapti. Agar yoshlar kitob o‘qimayotgan bo‘lsa, bunday natijalarga qanday erishyapti? Balki kimningdir farzandi kitob o‘qimayotgandir yoki tarbiyasi “buzilib” to‘g‘ri yo‘ldan adashgandir, lekin hammaning ham emas. Buning sababi bitta - oiladagi muhit va ota-onaning farzand tarbiyasidagi e’tiborsizligi.
Deylik, bir oilada 4 farzand tug‘ilib, voyaga yetdi. Ularning hammasini ham kitobga, ilmga qiziqtirish mushkul. Bittasi sportchi bo‘lishni xohlasa, boshqasi usta, shifokorlikni tanlaydi. Albatta, bu jarayonda bola, avvalo, ota-onasidan keyin yon-atrofidagilardan o‘rnak olib, o‘rganganlarini amaliyotda qo‘llaydi. O‘shanda biz, ota-onalar har bir ishning samarali va natijador bo‘lishi uchun farzandlarimizga o‘rnak bo‘lishimiz, ularda ijobiy taassurot qoldirib, ma’rifatga undashimiz kerak bo‘ladi.
Masalaning ikkinchi tomonini ham bor. Ba’zilar «Yoshlar kitob o‘qimay qo‘ydi”, deb ko‘pincha badiiy adabiyotni nazarda tutadi. Badiiy adabiyot ham axborot manbai. Ayni paytda, insonga badiiy-estetik zavq bag‘ishlovchi, ruhiyatiga ijobiy ta’sir o‘tkazuvchi noyob manba. Internet tarmoqlarida media olamning axborot ta’minoti g‘oyatda kuchayib ketgan, butun insoniyat undan foydalanishni afzal deb bilayotgan bir paytda yoshlarni kitob o‘qishga qiziqtirish oson ish emas. Faqat targ‘ibot-tashviqot bilan bu muddaoga erishib ham bo‘lmaydi. Badiiy kitob o‘qish ko‘ngil ishi, yosh qalbni tarbiyalash esa avvalo ota-onaning, keyin esa ustozlar va jamiyatning zimmasida bo‘ladi. Shunday ekan, o‘zgarishni har birimiz o‘zimizdan boshlaylik.
“Tirik kitob” nega tanqidga uchradi? Yoxud ma’naviyatli insonlarga ergashish kerak
Axborot texnologiyalari rivojlanib, elektron qurilmalar hayotimizning asosiy ajralmas qismiga aylanib qoldi va kitob mutolaasiga juda kam vaqt ajratadigan bo‘ldik. Ammo shunday insonlar borki, ular kitobning qadrini eslatib, jamiyatni ma’rifatga chorlamoqda. Ulardan biri ijtimoiy tarmoqlarda “Tirik kitob” nomi bilan mashhur bo‘lgan kitob sotuvchisi Xayrulla Asadov. U kitobga da’vat etuvchi chiqishlari, ijtimoiy tarmoqlardagi faolligi va ma’naviyat haqidagi nutqlari orqali minglab insonlarni, ayniqsa, yoshlarni ko‘proq kitob o‘qishga undamoqda.
Biroq u ham har bir ommaviy shaxs singari tanqidlarga duch keldi. Albatta, tanqidlar tabiiy hol, ayniqsa, jamoatchilik diqqat markazida bo‘lgan inson uchun. Xayrulla Asadov kitobga bo‘lgan muhabbatni keng ommaga yetkazishda zamonaviy, xalqona va ta’sirli usullarni qo‘llamoqda. U olim emas, ma’rifat yo‘lida fidoyilik qiluvchi shaxs. Ko‘pchilik uning qarashlarida ilmiy yondashuv va isbotlar yo‘qligini ta’kidlamoqda. Bu bir tomondan to‘g‘ri. Lekin u o‘z hayot tajribasi va o‘qigan kitoblari orqali xulosa chiqaryapti, misollar keltiryapti. Bu amaliyotga asoslangan, xalqqa yaqin uslub.
Ijtimoiy tarmoqlarda kitob sotuvchisi mashhur bo‘lish bilan birga, kitobni emas, o‘zini va faoliyatini targ‘ib qilayotgani haqida ham tanqidiy fikrlar bildirildi. Bugungi axborot texnologiyalari asrida raqamli to‘lqinda ajralib turish uchun har qanday shaxsning auditoriyaga mos vizual va muhokamabop formatda chiqishi talab etiladi. Chunki bu zamon talabi. Shuningdek, Xayrulla Asadovning shaxsi kitobga bo‘lgan sadoqat bilan tanilgan. Agar shaxs orqali kitobga muhabbat uyg‘onsa, bu ma’rifat ulashishda eng samarali usul.”Tirik kitob” o‘zini emas, shaxsiy namunasi orqali kitobni hayot tarzi sifatida hamda kitoblarni shunchaki o‘qish emas, balki o‘qilgan g‘oyalarni hayotda tatbiq qilishni targ‘ib qilmoqda.
Albatta, tanqidlar rivojlanish va xolislik uchun kerak. Biroq kitob o‘qish, uni targ‘ib qilish, jamiyatni ma’rifatga yetaklovchi, ilmli insonlarni qo‘llab-quvvatlash, ularga ergashish va to‘g‘ri xulosa chiqarish kerak. Zero, kitob inson ongini uyg‘otadi, ma’naviy dunyosiga nur olib kiradi.
Fazliddin Ro‘ziboyev.